สหวิทยาการ

แม้ว่า "สหวิทยาการ" และ "interdisciplinarity" จะดูบ่อยเป็นแง่ศตวรรษที่ยี่สิบแนวคิดมีบุคคลประวัติศาสตร์ที่สะดุดตาที่สุดปรัชญากรีก ^[2] จูลี่ ทอมป์สัน ไคลน์ยืนยันว่า "รากเหง้าของแนวคิดอยู่ในความคิดจำนวนหนึ่งที่สะท้อนผ่านวาทกรรมสมัยใหม่—แนวคิดของวิทยาศาสตร์ที่เป็นหนึ่งเดียว ความรู้ทั่วไป การสังเคราะห์ และการผสมผสานของความรู้" ^[3]ในขณะที่ไจล์ส กันน์ กล่าวว่านักประวัติศาสตร์และนักเขียนบทละครชาวกรีก นำองค์ประกอบจากความรู้อื่น ๆ (เช่นยาหรือปรัชญา ) เพื่อทำความเข้าใจเนื้อหาของตนเองต่อไป ^[4]การสร้างถนนโรมันที่ต้องการคนที่เข้าใจการสำรวจ , วัสดุศาสตร์ , โลจิสติกและสาขาวิชาอื่น ๆ อีกหลาย โครงการเกี่ยวกับมนุษยนิยมแบบกว้างๆ เกี่ยวข้องกับสหวิทยาการ และประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นกรณีต่างๆ มากมาย เนื่องจากหน้าที่ของไลบนิซในศตวรรษที่ 17 ในการสร้างระบบความยุติธรรมระดับสากล ซึ่งต้องใช้ภาษาศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การจัดการ จริยธรรม ปรัชญากฎหมาย การเมือง และแม้กระทั่งไซโนโลยี ^[5]

โปรแกรมสหวิทยาการบางครั้งเกิดขึ้นจากความเชื่อมั่นร่วมกันว่าสาขาวิชาดั้งเดิมไม่สามารถหรือไม่เต็มใจที่จะแก้ไขปัญหาที่สำคัญ ตัวอย่างเช่น สาขาวิชาสังคมศาสตร์เช่นมานุษยวิทยาและสังคมวิทยาให้ความสนใจเพียงเล็กน้อยกับการวิเคราะห์เทคโนโลยีทางสังคมตลอดศตวรรษที่ยี่สิบ ด้วยเหตุนี้ นักสังคมศาสตร์หลายคนที่มีความสนใจในเทคโนโลยีจึงเข้าร่วมโปรแกรมวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสังคมซึ่งโดยทั่วไปแล้วจะมีเจ้าหน้าที่จากนักวิชาการจากหลากหลายสาขาวิชา สิ่งเหล่านี้อาจเกิดขึ้นจากการพัฒนางานวิจัยใหม่ๆ เช่นนาโนเทคโนโลยีซึ่งไม่สามารถแก้ไขได้หากปราศจากการผสมผสานแนวทางของสองสาขาวิชาเข้าด้วยกัน ตัวอย่าง ได้แก่การประมวลผลข้อมูลควอนตัม การควบรวมของฟิสิกส์ควอนตัมและวิทยาการคอมพิวเตอร์และชีวสารสนเทศซึ่งรวมชีววิทยาระดับโมเลกุลกับวิทยาการคอมพิวเตอร์ การพัฒนาอย่างยั่งยืนในด้านการวิจัยเกี่ยวข้องกับปัญหาที่ต้องใช้การวิเคราะห์และการสังเคราะห์ในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม มักเป็นการบูรณาการสาขาวิชาสังคมศาสตร์และวิทยาศาสตร์ธรรมชาติหลายสาขาเข้าด้วยกัน การวิจัยแบบสหวิทยาการยังเป็นหัวใจสำคัญในการศึกษาวิทยาศาสตร์สุขภาพ เช่น ในการศึกษาแนวทางแก้ไขที่เหมาะสมที่สุดสำหรับโรคต่างๆ ^[6]สถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาบางแห่งเสนอหลักสูตรระดับปริญญาที่ได้รับการรับรองในการศึกษาสหวิทยาการ

ในอีกระดับหนึ่ง interdisciplinarity ถูกมองว่าเป็นวิธีการรักษาที่ให้ผลที่เป็นอันตรายของความเชี่ยวชาญที่มากเกินไปและการแยกในไซโลข้อมูล อย่างไรก็ตาม ในบางมุมมอง สหวิทยาการจะเป็นหนี้บุญคุณผู้ที่เชี่ยวชาญในสาขาวิชาเดียว นั่นคือ ถ้าไม่มีผู้เชี่ยวชาญ สหสาขาวิชาชีพก็จะไม่มีข้อมูล และไม่มีผู้เชี่ยวชาญชั้นนำให้ปรึกษา คนอื่นๆ ให้ความสำคัญกับสหวิทยาการเกี่ยวกับความจำเป็นในการก้าวข้ามสาขาวิชา โดยมองว่าความเชี่ยวชาญพิเศษมากเกินไปเป็นปัญหาทั้งทางญาณวิทยาและการเมือง เมื่อการทำงานร่วมกันแบบสหวิทยาการหรือผลการวิจัยทำให้เกิดการแก้ปัญหาใหม่ๆ ข้อมูลจำนวนมากจะถูกส่งกลับไปยังสาขาวิชาต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นทั้งวินัยและสหวิทยาการอาจเห็นมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน

เนื่องจากผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ในการลงทุนแบบสหวิทยาการได้รับการฝึกอบรมในสาขาวิชาดั้งเดิม พวกเขาจึงต้องเรียนรู้ที่จะชื่นชมความแตกต่างของมุมมองและวิธีการ ตัวอย่างเช่น ระเบียบวินัยที่เน้นความเข้มงวดเชิงปริมาณมากขึ้นอาจทำให้ผู้ปฏิบัติงานที่มีความชำนาญด้านวิทยาศาสตร์ในการฝึกอบรมมากกว่าคนอื่นๆ ในทางกลับกัน เพื่อนร่วมงานในสาขาที่ "อ่อนกว่า" ซึ่งอาจเชื่อมโยงวิธีการเชิงปริมาณกับความยากลำบากในการเข้าใจมิติที่กว้างขึ้นของปัญหาและความเข้มงวดที่ต่ำกว่าในการโต้แย้งเชิงทฤษฎีและเชิงคุณภาพ โปรแกรมสหวิทยาการอาจไม่ประสบความสำเร็จหากสมาชิกยังคงติดอยู่กับวินัย (และทัศนคติทางวินัย) ผู้ที่ขาดประสบการณ์ในการทำงานร่วมกันแบบสหวิทยาการอาจไม่ซาบซึ้งในการสนับสนุนทางปัญญาของเพื่อนร่วมงานจากวินัยเหล่านั้นอย่างเต็มที่ ^[7]จากมุมมองของระเบียบวินัย อย่างไร การทำงานแบบสหวิทยาการอาจถูกมองว่า "อ่อน" ขาดความเข้มงวด หรือมีแรงจูงใจทางอุดมการณ์ ความเชื่อเหล่านี้เป็นอุปสรรคในเส้นทางอาชีพของผู้เลือกงานสหวิทยาการ ตัวอย่างเช่นโปรแกรมสหวิทยาการทุนมักจะถูกตัดสินโดยการแสดงความคิดเห็นที่เพียร์มาจากการจัดตั้งสาขา ; ไม่น่าแปลกใจที่นักวิจัยสหวิทยาการอาจประสบปัญหาในการหาเงินทุนสำหรับการวิจัย นอกจากนี้ นักวิจัยที่ไม่ได้รับการอบรมทราบดีว่า เมื่อพวกเขาแสวงหาการเลื่อนตำแหน่งและดำรงตำแหน่งมีแนวโน้มว่าผู้ประเมินบางคนจะขาดความมุ่งมั่นต่อสหสาขาวิชาชีพ พวกเขาอาจกลัวว่าการทุ่มเทให้กับการวิจัยแบบสหวิทยาการจะเพิ่มความเสี่ยงที่จะถูกปฏิเสธการดำรงตำแหน่ง

โปรแกรมสหวิทยาการอาจล้มเหลวหากไม่ได้รับอิสระเพียงพอ ตัวอย่างเช่น คณะสหวิทยาการมักจะได้รับคัดเลือกให้เข้าร่วมการแต่งตั้งร่วมกันโดยมีหน้าที่รับผิดชอบในหลักสูตรสหวิทยาการ (เช่น สาขาวิชาสตรีศึกษา ) และสาขาวิชาดั้งเดิม (เช่น วิชาประวัติศาสตร์ ) หากวินัยดั้งเดิมเป็นผู้กำหนดวาระการดำรงตำแหน่ง คณะสหวิทยาการใหม่จะลังเลที่จะทุ่มเทอย่างเต็มที่กับงานสหวิทยาการ อุปสรรคอื่นๆ ได้แก่ การปฐมนิเทศทางวินัยโดยทั่วไปของวารสารวิชาการส่วนใหญ่ ซึ่งนำไปสู่การรับรู้ หากไม่ใช่ข้อเท็จจริง การวิจัยแบบสหวิทยาการนั้นยากต่อการเผยแพร่ นอกจากนี้ เนื่องจากแนวทางปฏิบัติด้านงบประมาณแบบดั้งเดิมของมหาวิทยาลัยส่วนใหญ่มีช่องทางทรัพยากรผ่านสาขาวิชาต่างๆ จึงเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายเกี่ยวกับเงินเดือนและเวลาของนักวิชาการหรือครูที่ได้รับ ในช่วงที่งบประมาณหดตัว ความโน้มเอียงตามธรรมชาติในการรับใช้ในเขตเลือกตั้งหลัก (เช่น นักศึกษาสาขาวิชาเอกสาขาวิชาดั้งเดิม) ทำให้ทรัพยากรสำหรับการสอนและการวิจัยค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบกับศูนย์กลางของสาขาวิชาตามที่เข้าใจกันทั่วไป ด้วยเหตุผลเดียวกันนี้ การเสนอโปรแกรมสหวิทยาการใหม่ๆ มักจะถูกต่อต้านเพราะถูกมองว่าเป็นการแข่งขันเพื่อแย่งชิงเงินทุน

เนื่องจากอุปสรรคเหล่านี้และอุปสรรคอื่นๆ การวิจัยสหวิทยาการจึงมีแรงจูงใจอย่างยิ่งที่จะเป็นสาขาวิชาด้วยตนเอง หากพวกเขาประสบความสำเร็จ พวกเขาสามารถจัดตั้งโครงการทุนวิจัยของตนเองและตัดสินใจเกี่ยวกับวาระการดำรงตำแหน่งและการเลื่อนตำแหน่งของตนเองได้ การทำเช่นนี้จะช่วยลดความเสี่ยงในการเข้า ตัวอย่างของอดีตพื้นที่วิจัยสหวิทยาการที่ได้กลายเป็นสาขาวิชามากของพวกเขาตั้งชื่อตามชื่อสาขาวิชาที่ผู้ปกครองของพวกเขารวมถึงประสาท , ไซเบอร์เนติกส์ , ชีวเคมีและวิศวกรรมชีวการแพทย์ ฟิลด์ใหม่เหล่านี้บางครั้งเรียกว่า "สหวิทยาการ" ในทางกลับกัน แม้ว่ากิจกรรมสหวิทยาการจะเป็นจุดสนใจสำหรับสถาบันที่ส่งเสริมการเรียนรู้และการสอน เช่นเดียวกับหน่วยงานขององค์กรและสังคมที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา พวกเขากำลังเผชิญกับอุปสรรคที่ซับซ้อน ความท้าทายที่ร้ายแรง และการวิพากษ์วิจารณ์ อุปสรรคและความท้าทายที่สำคัญที่สุดที่กิจกรรมสหวิทยาการเผชิญในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาสามารถแบ่งออกเป็นอุปสรรค "มืออาชีพ" "องค์กร" และ "วัฒนธรรม" ^[8]

ควรมีการแยกความแตกต่างเบื้องต้นระหว่างการศึกษาแบบสหวิทยาการ ซึ่งพบได้ทั่วไปในสถาบันการศึกษาในปัจจุบัน และการศึกษาเกี่ยวกับสหวิทยาการซึ่งเกี่ยวข้องกับกลุ่มนักวิจัยที่มีขนาดเล็กกว่ามาก อดีตได้รับการยกตัวอย่างในศูนย์วิจัยหลายพันแห่งทั่วสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก องค์กรหลังมีองค์กรของสหรัฐอเมริกาหนึ่งแห่ง สมาคมสหวิทยาการศึกษา^[9] (ก่อตั้งขึ้นในปี 2522) สององค์กรระหว่างประเทศ เครือข่ายระหว่างประเทศของสหวิทยาการ^[10] (ก่อตั้งขึ้นในปี 2553) และปรัชญาของ / ในฐานะเครือข่ายสหวิทยาการ^{[ 11]} (ก่อตั้งขึ้นในปี 2552) และสถาบันวิจัยแห่งหนึ่งที่อุทิศให้กับทฤษฎีและการปฏิบัติของสหสาขาวิชาชีพ ซึ่งเป็นศูนย์การศึกษาสหวิทยาการที่มหาวิทยาลัยนอร์ทเทกซัส (ก่อตั้งขึ้นในปี 2551) ณ วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2557 ศูนย์การศึกษาสหวิทยาการได้ยุติลงแล้ว นี่เป็นผลจากการตัดสินใจของฝ่ายบริหารที่มหาวิทยาลัยนอร์ทเทกซัส ⁽¹²⁾

การศึกษาแบบสหวิทยาการคือโปรแกรมทางวิชาการหรือกระบวนการที่พยายามสังเคราะห์มุมมองกว้างๆความรู้ ทักษะ ความเชื่อมโยง และญาณวิทยาในสภาพแวดล้อมทางการศึกษา โปรแกรมสหวิทยาการอาจก่อตั้งขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกในการศึกษาวิชาที่มีความสอดคล้องกัน แต่ไม่สามารถเข้าใจได้อย่างเพียงพอจากมุมมองทางวินัยเดียว (เช่น การศึกษาของผู้หญิงหรือการศึกษาในยุคกลาง ) บ่อยครั้งและในระดับที่สูงขึ้น สหวิทยาการอาจกลายเป็นจุดสนใจของการศึกษา ในการวิพากษ์วิจารณ์วิธีการแบ่งส่วนความรู้ของสาขาวิชาที่เป็นสถาบัน

ในทางตรงกันข้ามการศึกษา interdisciplinarityเพิ่มคำถามที่ตัวเองมีสติเกี่ยวกับวิธีการทำงานของ interdisciplinarity ธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของ disciplinarity และอนาคตของความรู้ในสังคมหลังอุตสาหกรรม นักวิจัยที่ศูนย์การศึกษาสหวิทยาการได้แยกแยะความแตกต่างระหว่างปรัชญา 'ของ' และ 'ในฐานะ' แบบสหวิทยาการ ซึ่งก่อนหน้านี้ได้ระบุขอบเขตใหม่ที่ไม่ต่อเนื่องภายในปรัชญาที่ก่อให้เกิดคำถามทางญาณวิทยาและอภิปรัชญาเกี่ยวกับสถานะของการคิดแบบสหวิทยาการ ชี้ไปที่แนวปฏิบัติทางปรัชญาที่บางครั้งเรียกว่า 'ปรัชญาภาคสนาม' ^{[13] [14]}

บางทีการร้องเรียนที่พบบ่อยที่สุดเกี่ยวกับโปรแกรมสหวิทยาการโดยผู้สนับสนุนและผู้ว่าคือการขาดการสังเคราะห์—นั่นคือ นักเรียนจะได้รับมุมมองทางวินัยที่หลากหลาย แต่ไม่ได้รับคำแนะนำที่มีประสิทธิภาพในการแก้ไขข้อขัดแย้งและบรรลุมุมมองที่สอดคล้องกันของเรื่อง . คนอื่น ๆ แย้งว่าแนวคิดของการสังเคราะห์หรือการรวมกลุ่มของสาขาวิชานั้นสันนิษฐานว่ามีข้อผูกมัดทางการเมืองที่น่าสงสัย ^[15]นักวิจารณ์โปรแกรมสหวิทยาการรู้สึกว่าความทะเยอทะยานนั้นไม่สมจริง ให้ความรู้และวุฒิภาวะทางปัญญาของทุกคนยกเว้นระดับปริญญาตรีที่ยอดเยี่ยม ผู้พิทักษ์บางคนยอมรับความยากลำบาก แต่ยืนยันว่าการปลูกฝังสหวิทยาการให้เป็นนิสัยแม้ในระดับนั้น ทั้งเป็นไปได้และจำเป็นต่อการศึกษาของประชาชนและผู้นำที่มีข้อมูลและมีส่วนร่วมซึ่งสามารถวิเคราะห์ ประเมิน และสังเคราะห์ข้อมูลจากหลายแหล่งใน เพื่อให้การตัดสินใจอย่างมีเหตุผล

ในขณะที่มีการเขียนเกี่ยวกับปรัชญาและคำมั่นสัญญาของสหวิทยาการในโปรแกรมวิชาการและการปฏิบัติวิชาชีพ นักวิทยาศาสตร์ทางสังคมกำลังสอบปากคำวาทกรรมทางวิชาการเกี่ยวกับสหวิทยาการมากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับวิธีที่สหวิทยาการใช้งานได้จริง - และไม่ได้ - ในทางปฏิบัติ ^{[16] [17] [18]}บางคนได้แสดงให้เห็น ตัวอย่างเช่น องค์กรสหวิทยาการบางแห่งที่มุ่งให้บริการสังคมสามารถสร้างผลลัพธ์ที่เป็นอันตรายซึ่งไม่มีใครสามารถอธิบายได้ ⁽¹⁹⁾

การเมืองสหวิทยาการศึกษา

ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2541 เป็นต้นมา การวิจัยและการสอนแบบสหวิทยาการเพิ่มขึ้นตามลำดับ และการเติบโตของจำนวนปริญญาตรีที่มอบให้ในมหาวิทยาลัยในสหรัฐฯ จัดเป็นการศึกษาแบบสหสาขาวิชาชีพหรือแบบสหวิทยาการ จำนวนปริญญาสหวิทยาการที่ได้รับในแต่ละปีเพิ่มขึ้นจาก 7,000 ในปี 2516 เป็น 30,000 ปีในปี 2548 ตามข้อมูลจากศูนย์สถิติการศึกษาแห่งชาติ (NECS) นอกจากนี้ ผู้นำด้านการศึกษาจากคณะกรรมการ Boyer ไปจนถึงประธานาธิบดีVartan Gregorianของ Carnegie ถึงAlan I. LeshnerซีอีโอของAmerican Association for the Advancement of Scienceได้สนับสนุนสหวิทยาการมากกว่าแนวทางการแก้ปัญหาในศตวรรษที่ 21 สิ่งนี้ได้รับการสะท้อนโดยหน่วยงานระดมทุนของรัฐบาลกลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถาบันสุขภาพแห่งชาติภายใต้การดูแลของElias Zerhouniผู้ซึ่งสนับสนุนให้ข้อเสนอทุนได้รับการจัดกรอบเป็นโครงการความร่วมมือแบบสหวิทยาการมากกว่าโครงการวิจัยเดี่ยวและสาขาวิชาเดียว

ในเวลาเดียวกัน ปริญญาตรีที่เฟื่องฟูมายาวนานหลายหลักสูตรในหลักสูตรสหวิทยาการที่มีอยู่เป็นเวลา 30 ปีหรือมากกว่านั้น ถูกปิดตัวลงทั้งๆ ที่มีการลงทะเบียนเรียนที่ดี ตัวอย่าง ได้แก่ Arizona International (ก่อนหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของUniversity of Arizona ), School of Interdisciplinary Studies ที่Miami Universityและ Department of Interdisciplinary Studies ที่Wayne State University ; อื่น ๆ เช่นภาควิชาสหวิทยาการการศึกษาที่มหาวิทยาลัยรัฐและGeorge Mason University 's New College ศตวรรษที่ได้รับการตัดกลับ สจวร์ต เฮนรี^{[ ต้องการอ้างอิง ]}ได้เห็นแนวโน้มนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอำนาจของสาขาวิชาในความพยายามที่จะตั้งอาณานิคมใหม่ในการผลิตความรู้เชิงทดลองของเขตการสอบสวนที่ด้อยโอกาส ทั้งนี้เนื่องมาจากการรับรู้ถึงภัยคุกคามที่ดูเหมือนว่าจะมีพื้นฐานมาจากการศึกษาแบบสหวิทยาการกับวิชาการแบบเดิมๆ

มีตัวอย่างมากมายเกี่ยวกับเวลาที่ความคิดหนึ่งๆ เกิดขึ้นเกือบจะในช่วงเวลาเดียวกันในสาขาวิชาต่างๆ กรณีหนึ่งคือการเปลี่ยนจากการมุ่งเน้นที่ "ความสนใจเฉพาะส่วน" (นำมุมมองเฉพาะด้านหนึ่งมาใช้) ไปสู่แนวคิดของ "การรับรู้ทางประสาทสัมผัสในทันทีของทั้งหมด" ความสนใจไปที่ "เขตข้อมูลทั้งหมด" เป็น "ความรู้สึกของ รูปแบบทั้งหมด ของรูปแบบและหน้าที่เป็นเอกภาพ" ซึ่งเป็น "แนวคิดเชิงบูรณาการของโครงสร้างและโครงแบบ" นี้ได้เกิดขึ้นในภาพวาด (กับCubism ), ฟิสิกส์, บทกวี, การสื่อสารและการศึกษาทฤษฎี ตามMarshall McLuhanนี้ปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์เป็นเพราะเนื้อเรื่องจากยุครูปโดยใช้เครื่องจักรกลซึ่งนำมาจัดลำดับเพื่อยุครูปโดยความเร็วในทันทีของการผลิตไฟฟ้าซึ่งนำมาพร้อมกัน ⁽²⁰⁾

An article in the Social Science Journal^[21] attempts to provide a simple, common-sense, definition of interdisciplinarity, bypassing the difficulties of defining that concept and obviating the need for such related concepts as transdisciplinarity, pluridisciplinarity, and multidisciplinary:

"To begin with, a discipline can be conveniently defined as any comparatively self-contained and isolated domain of human experience which possesses its own community of experts. Interdisciplinarity is best seen as bringing together distinctive components of two or more disciplines. In academic discourse, interdisciplinarity typically applies to four realms: knowledge, research, education, and theory. Interdisciplinary knowledge involves familiarity with components of two or more disciplines. Interdisciplinary research combines components of two or more disciplines in the search or creation of new knowledge, operations, or artistic expressions. Interdisciplinary education merges components of two or more disciplines in a single program of instruction. Interdisciplinary theory takes interdisciplinary knowledge, research, or education as its main objects of study."

In turn, interdisciplinary richness of any two instances of knowledge, research, or education can be ranked by weighing four variables: number of disciplines involved, the "distance" between them, the novelty of any particular combination, and their extent of integration.^[22]

Interdisciplinary knowledge and research are important because:

1. "Creativity often requires interdisciplinary knowledge.^[23]
2. Immigrants often make important contributions to their new field.
3. Disciplinarians often commit errors which can be best detected by people familiar with two or more disciplines.
4. Some worthwhile topics of research fall in the interstices among the traditional disciplines.
5. Many intellectual, social, and practical problems require interdisciplinary approaches.
6. Interdisciplinary knowledge and research serve to remind us of the unity-of-knowledge ideal.^[24]
7. Interdisciplinarians enjoy greater flexibility in their research.
8. More so than narrow disciplinarians, interdisciplinarians often treat themselves to the intellectual equivalent of traveling in new lands.
9. Interdisciplinarians may help breach communication gaps in the modern academy, thereby helping to mobilize its enormous intellectual resources in the cause of greater social rationality and justice.
10. By bridging fragmented disciplines, interdisciplinarians might play a role in the defense of academic freedom."^[21]

"The modern mind divides, specializes, thinks in categories: the Greek instinct was the opposite, to take the widest view, to see things as an organic whole [...]. The Olympic games were designed to test the arete of the whole man, not a merely specialized skill [...]. The great event was the pentathlon, if you won this, you were a man. Needless to say, the Marathon race was never heard of until modern times: the Greeks would have regarded it as a monstrosity."^[25]

"Previously, men could be divided simply into the learned and the ignorant, those more or less the one, and those more or less the other. But your specialist cannot be brought in under either of these two categories. He is not learned, for he is formally ignorant of all that does not enter into his specialty; but neither is he ignorant, because he is 'a scientist,' and 'knows' very well his own tiny portion of the universe. We shall have to say that he is a learned ignoramus, which is a very serious matter, as it implies that he is a person who is ignorant, not in the fashion of the ignorant man, but with all the petulance of one who is learned in his own special line."^[26]

"It is the custom among those who are called "practical" men to condemn any man capable of a wide survey as a visionary: no man is thought worthy of a voice in politics unless he ignores or does not know nine-tenths of the most important relevant facts."^[27]

• Alderman, Harold; Chiappori, Pierre Andre; Haddad, Lawrence; Hoddinott, John (1995). "Unitary Versus Collective Models of the Household: Time to Shift the Burden of Proof?". World Bank Research Observer. 10 (1): 1–19. doi:10.1093/wbro/10.1.1.
• Augsburg, Tanya (2005). Becoming Interdisciplinary: An Introduction to Interdisciplinary Studies. Kendall/Hunt.
• Association for Integrative Studies
• Bagchi, Amiya Kumar (1982). The Political Economy of Underdevelopment. New York: Cambridge University Press.
• Bernstein, Henry (1973). "Introduction: Development and The Social Sciences". In Henry Bernstein (ed.). Underdevelopment and Development: The Third World Today. Harmondsworth: Penguin. pp. 13–30.
• Center for the Study of Interdisciplinarity
• Centre for Interdisciplinary Research in the Arts (University of Manchester)
• Chambers, Robert (2001), "Qualitative approaches: self-criticism and what can be gained from quantitative approaches", in Kanbur, Ravi (ed.), Qual–quant: qualitative and quantitative poverty appraisal - complementaries, tensions, and the way forward (PDF), Ithaca, New York: Cornell University, pp. 22–25.
• Chubin, D. E. (1976). "The conceptualization of scientific specialties". The Sociological Quarterly. 17 (4): 448–476. doi:10.1111/j.1533-8525.1976.tb01715.x.
• College for Interdisciplinary Studies, University of British Columbia, Vancouver, British Columbia, Canada
• Callard, Felicity; Fitzgerald, Des (2015). Rethinking Interdisciplinarity across the Social Sciences and Neurosciences. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
• Davies. M.; Devlin, M. (2007). "Interdisciplinary Higher Education: Implications for Teaching and Learning" (PDF). Centre for the Study of Higher Education, The University of Melbourne. Archived from the original (PDF) on 2 December 2007. Retrieved 7 November 2007.
• Frodeman, R.; Mitcham, C. (Fall 2007). "New Directions in Interdisciplinarity: Broad, Deep, and Critical". Bulletin of Science, Technology & Society. 27 (6): 506–514. doi:10.1177/0270467607308284. S2CID 145008466.
• Franks, D.; Dale, P.; Hindmarsh, R.; Fellows, C.; Buckridge, M.; Cybinski, P. (2007). "Interdisciplinary foundations: reflecting on interdisciplinarity and three decades of teaching and research at Griffith University, Australia". Studies in Higher Education. 32 (2): 167–185. doi:10.1080/03075070701267228. S2CID 144173921.
• Frodeman, R., Klein, J.T., and Mitcham, C. Oxford Handbook of Interdisciplinarity. Oxford University Press, 2010.
• The Evergreen State College, Olympia, Washington
• Gram Vikas (2007) Annual Report, p. 19.
• Granovetter, Mark (1985). "Economic Action and Social Structure: The Problem of Embeddedness" (PDF). The American Journal of Sociology. 91 (3): 481–510. doi:10.1086/228311. S2CID 17242802. Archived from the original (PDF) on 2 August 2014. Retrieved 25 October 2017.
• Hang Seng Centre for Cognitive Studies
• Harriss, John (2002). "The Case for Cross-Disciplinary Approaches in International Development". World Development. 30 (3): 487–496. doi:10.1016/s0305-750x(01)00115-2.
• Henry, Stuart (2005). "Disciplinary hegemony meets interdisciplinary ascendancy: Can interdisciplinary/integrative studies survive, and if so how?" (PDF). Issues in Integrative Studies. 23: 1–37.
• Indiresan, P.V. (1990) Managing Development: Decentralisation, Geographical Socialism And Urban Replication. India: Sage
• Interdisciplinary Arts Department, Columbia College Chicago
• Interdisciplinarity and tenure^{[permanent dead link]}
• Interdisciplinary Studies Project, Harvard University School of Education, Project Zero
• Jackson, Cecile (2002). "Disciplining Gender?". World Development. 30 (3): 497–509. doi:10.1016/s0305-750x(01)00113-9.
• Jacobs, J.A.; Frickel, S. (2009). "Interdisciplinarity: A Critical Assessment" (PDF). Annual Review of Sociology. 35: 43–65. doi:10.1146/annurev-soc-070308-115954.
• Johnston, R (2003). "Integrating methodologists into teams of substantive experts" (PDF). Studies in Intelligence. 47 (1). Archived from the original (PDF) on 10 August 2006. Retrieved 8 August 2006.
• Kanbur, Ravi (March 2002). "Economics, social science and development" (PDF). World Development. 30 (3): 477–486. doi:10.1016/S0305-750X(01)00117-6. hdl:1813/57796.
• Kanbur, Ravi (2003), "Q-squared?: a commentry on qualitative and quantitative poverty appraisal", in Kanbur, Ravi (ed.), Q-squared, combining qualitative and quantitative methods in poverty appraisal, Delhi Bangalore: Permanent Black Distributed by Orient Longman, pp. 2–27, ISBN 9788178240534.
• Kaplan Andreas (2021). Emerald (ed.). Higher Education at the Crossroads of Disruption: the University of the 21st Century.
• Klein, Julie Thompson (1996) Crossing Boundaries: Knowledge, Disciplinarities, and Interdisciplinarities (University Press of Virginia)
• Klein, Julie Thompson (2006) "Resources for interdisciplinary studies." Change, (Mark/April). 52–58
• Kleinberg, Ethan (2008). "Interdisciplinary studies at the crossroads". Liberal Education. 94 (1): 6–11.
• Kockelmans, Joseph J. editor (1979) Interdisciplinarity and Higher Education, The Pennsylvania State University PressISBN 9780271038261.
• Lipton, Michael (1970). "Interdisciplinary Studies in Less Developed Countries". Journal of Development Studies. 7 (1): 5–18. doi:10.1080/00220387008421343.
• Gerhard Medicus Interdisciplinarity in Human Sciences (Documents No. 6, 7 and 8 in English)
• Moran, Joe. (2002). Interdisciplinarity.
• NYU Gallatin School of Individualized Study, New York, NY
• Poverty Action Lab (accessed on 4 November 2008)
• Ravallion, Martin (2003), "Can qualitative methods help quantitative poverty", in Kanbur, Ravi (ed.), Q-squared, combining qualitative and quantitative methods in poverty appraisal, Delhi Bangalore: Permanent Black Distributed by Orient Longman, pp. 58–67, ISBN 9788178240534
• Rhoten, D. (2003). A multi-method analysis of the social and technical conditions for interdisciplinary collaboration.
• School of Social Ecology at the University of California, Irvine
• Schuurman, F.J. (2000). "Paradigms Lost, paradigms regained? Development studies in the twenty-first century". Third World Quarterly. 21 (1): 7–20. doi:10.1080/01436590013198. S2CID 145181997.
• Sen, Amartya (1999). Development as freedom. New York: Oxford University Press. ISBN 9780198297581.
• Siskin, L.S. & Little, J.W. (1995). The Subjects in Question. Teachers College Press. about the departmental organization of high schools and efforts to change that.
• Stiglitz, Joseph (2002) Globalisation and its Discontents, United States of America, W.W. Norton and Company
• Sumner, A and M. Tribe (2008) International Development Studies: Theories and Methods in Research and Practice, London: Sage
• Thorbecke, Eric. (2006) "The Evolution of the Development Doctrine, 1950–2005". UNU-WIDER Research Paper No. 2006/155. United Nations University, World Institute for Development Economics Research
• Trans- & inter-disciplinary science approaches- A guide to on-line resources on integration and trans- and inter-disciplinary approaches.
• Truman State University's Interdisciplinary Studies Program
• Waldman, Amy (2003). "Distrust Opens the Door for Polio in India". The New York Times. Retrieved 4 November 2008.
• Peter Weingart and Nico Stehr, eds. 2000. Practicing Interdisciplinarity (University of Toronto Press)
• Peter Weingart; Britta Padberg (30 April 2014). University Experiments in Interdisciplinarity: Obstacles and Opportunities. transcript Verlag. ISBN 978-3-8394-2616-6.
• White, Howard (2002). "Combining Quantitative and Qualitative Approaches in Poverty Analysis". World Development. 30 (3): 511–522. doi:10.1016/s0305-750x(01)00114-0.

• Association for Interdisciplinary Studies
• National Science Foundation Workshop Report: Interdisciplinary Collaboration in Innovative Science and Engineering Fields
• Rethinking Interdisciplnarity online conference, organized by the Institut Nicod, CNRS, Paris [broken]
• Center for the Study of Interdisciplinarity at the University of North Texas
• Labyrinthe. Atelier interdisciplinaire, a journal (in French), with a special issue on La Fin des Disciplines?
• Rupkatha Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities: An Online Open Access E-Journal, publishing articles on a number of areas
• Article about interdisciplinary modeling (in French with an English abstract)
• Wolf, Dieter. Unity of Knowledge, an interdisciplinary project
• Soka University of America has no disciplinary departments and emphasizes interdisciplinary concentrations in the Humanities, Social and Behavioral Sciences, International Studies, and Environmental Studies.
• SystemsX.ch - The Swiss Initiative in Systems Biology
• Tackling Your Inner 5-Year-Old: Saving the world requires an interdisciplinary perspective