ภาษาอังกฤษในเครือจักรภพแห่งชาติ

พันธุ์พื้นเมืองของซีกโลกใต้เริ่มพัฒนาในช่วงศตวรรษที่ 18 โดยมีการล่าอาณานิคมของออสตราเลเซียและแอฟริกาใต้ ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลียและภาษาอังกฤษของนิวซีแลนด์มีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดและมีความคล้ายคลึงกันบางประการกับภาษาอังกฤษของแอฟริกาใต้ (แม้ว่าจะมีอิทธิพลที่ไม่เหมือนใครจากภาษาแอฟริกันพื้นเมืองและอิทธิพลของดัตช์ที่สืบทอดมาพร้อมกับการพัฒนาภาษาแอฟริกันจากภาษาดัตช์)

ภาษาอังกฤษแบบแคนาดามีองค์ประกอบของภาษาอังกฤษแบบอังกฤษและภาษาอังกฤษแบบอเมริกันรวมทั้งภาษาแคนาดาและอิทธิพลของฝรั่งเศสบางส่วน เป็นผลมาจากการอพยพและการตั้งถิ่นฐานหลายระลอกจากอังกฤษไอร์แลนด์ฝรั่งเศสสหรัฐอเมริกาและทั่วโลกตลอดระยะเวลาเกือบสองศตวรรษ ภาษาอังกฤษแบบแคนาดาสมัยใหม่ได้รับคำศัพท์และการสะกดคำที่สำคัญจากสถาบันทางการเมืองและสังคมที่ใช้ร่วมกันของประเทศในเครือจักรภพ

แคริบเบียน

แคริบเบียนอิงลิชได้รับอิทธิพลจากภาษาครีโอลที่พูดภาษาอังกฤษแต่พวกเขาไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวกัน มีความแตกต่างกันอย่างมากในวิธีการพูดภาษาอังกฤษโดยมี "ภาษาอังกฤษมาตรฐาน" ที่ปลายด้านหนึ่งของความต่อเนื่องทางภาษาสองขั้วและภาษาครีโอลที่อีกภาษาหนึ่ง ภาษาเหล่านี้จะมีรากในศตวรรษที่ 17 อังกฤษและไอริชภาษาอังกฤษและภาษาแอฟริกันรวมทั้งอิทธิพลจากคนอื่น ๆ ที่มีการแปลอาณานิคมภาษารวมทั้งฝรั่งเศส, สเปน, และดัตช์; ซึ่งแตกต่างจากพันธุ์พื้นเมืองส่วนใหญ่ของอังกฤษ, ภาษาอินเดียตะวันตกมักจะมีแนวโน้มที่จะเป็นพยางค์หมดเวลามากกว่าความเครียดหมดเวลา

ภาษาอังกฤษที่เป็นภาษาที่สองในแอฟริกาและเอเชียมักจะผ่านการ "indigenization"; นั่นคือชุมชนที่พูดภาษาอังกฤษแต่ละแห่งได้พัฒนา (หรืออยู่ระหว่างการพัฒนา) มาตรฐานการใช้งานของตนเองซึ่งมักอยู่ภายใต้อิทธิพลของภาษาท้องถิ่น ภาษาถิ่นเหล่านี้บางครั้งเรียกว่าNew Englishes (McArthur, p. 36); พวกเขาส่วนใหญ่ได้รับการถ่ายทอดลักษณะที่ไม่หยาบคายมาจากภาษาอังกฤษทางตอนใต้ของบริติช

แอฟริกา

ภาษาอังกฤษแอฟริกันตะวันตกมีอยู่หลายภาษาโดยมีการเปลี่ยนแปลงในระดับภูมิภาคจำนวนมากและอิทธิพลบางส่วนจากภาษาพื้นเมือง ภาษาอังกฤษแบบแอฟริกันตะวันตกมีแนวโน้มที่จะกำหนดเวลาเป็นพยางค์และคลังของหน่วยเสียงนั้นง่ายกว่าการออกเสียงที่ได้รับมาก บางครั้งสิ่งนี้ส่งผลต่อความเข้าใจซึ่งกันและกันกับภาษาอังกฤษที่หลากหลาย ภาษาอังกฤษแบบแอฟริกันเหนือที่โดดเด่นซึ่งมักได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญจากภาษาบันตูเช่นภาษาสวาฮิลีมีการพูดในประเทศต่างๆเช่นเคนยาหรือแทนซาเนียโดยเฉพาะในไนโรบีและเมืองอื่น ๆ ที่มีชนชั้นกลางขยายตัวซึ่งภาษาอังกฤษถูกใช้มากขึ้นในยุค บ้านเป็นภาษาแรก

ชุมชนเล็ก ๆ ของเจ้าของภาษาสามารถพบได้ในซิมบับเว , บอตสวานาและนามิเบีย ; ภาษาพูดมีความคล้ายคลึงกับชาวพื้นเมืองแอฟริกาใต้ของอังกฤษ

เอเชีย

อินเดียมีประชากรที่พูดภาษาอังกฤษมากที่สุดในเครือจักรภพแม้ว่าจะมีผู้พูดภาษาอังกฤษแบบอินเดียเพียงไม่กี่คนที่พูดภาษาที่หนึ่ง เช่นเดียวกับที่เป็นจริงของการพูดภาษาอังกฤษในส่วนอื่น ๆ ของเอเชียใต้เช่นปากีสถานภาษาอังกฤษ , ศรีลังกาภาษาอังกฤษและบังคลาเทศภาษาอังกฤษ สัทศาสตร์ภาษาอังกฤษของเอเชียใต้มีความผันแปรสูง ความเครียดจังหวะและน้ำเสียงโดยทั่วไปแตกต่างจากพันธุ์พื้นเมือง นอกจากนี้ยังมีลักษณะเฉพาะหลายประการในระดับสัณฐานวิทยาไวยากรณ์และการใช้งานซึ่งบางส่วนสามารถพบได้ในวิทยากรที่มีการศึกษา

เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาษาอังกฤษประกอบด้วยสิงคโปร์ภาษาอังกฤษ , มาเลเซียภาษาอังกฤษและบรูไนภาษาอังกฤษ ; มันมีอิทธิพลจากภาษามลายูและภาษาจีนภาษารวมทั้งภาษาอังกฤษอินเดีย

ฮ่องกงหยุดเป็นส่วนหนึ่งของเครือจักรภพในปี 1997 อย่างไรก็ตามภาษาอังกฤษยังคงมีสถานะเป็นภาษาราชการ

• ภาษาอังกฤษ
• ภาษาอังกฤษในอเมริกาเหนือ
• ดัชนีความสามารถทางภาษาอังกฤษของ EF
• โลกที่ใช้ภาษาอังกฤษ

ภาษาอื่น ๆ:

• ชุมชนของประเทศภาษาโปรตุเกส
• สหภาพภาษาดัตช์
• La Francophonie
• ละตินยูเนี่ยน
• รายชื่อประเทศตามภาษาพูด

• แม็คอาเธอร์ทอม (2002) ฟอร์ดคู่มือโลกภาษาอังกฤษ Oxford: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ไอ 0-19-866248-3 .
• ปีเตอร์ส, แพม (2547). เคมบริดจ์คู่มือการใช้งานภาษาอังกฤษ Cambridge: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ISBN  0-521-62181-X .
• Trudgill, Peter & Hannah, Jean (2002). International English: A Guide to the Varieties of Standard English ; ฉบับที่ 4 ลอนดอน: อาร์โนลด์ ไอ 0-340-80834-9 .

เฉพาะ