ภาษาเช็ก

การจัดหมวดหมู่ของภาษาเช็กภายใน สาขาบัลโต - สลาฟของตระกูลภาษาอินโด - ยูโรเปียน เช็กและสโลวักรวมกันเป็นกลุ่มย่อย "เช็ก - สโลวัก"

สาธารณรัฐเช็กเป็นสมาชิกคนหนึ่งของสลาฟตะวันตกสาขาย่อยของสลาฟสาขาของยูโรเปียนภาษาตระกูล สาขาซึ่งรวมถึงโปแลนด์ , Kashubian , UpperและLower ซอร์เบียและสโลวาเกีย สโลวาเกียเป็นภาษาที่สุดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับเช็ก, ตามด้วยโปแลนด์และซิลีเซีย ^[11]

ภาษาสลาฟตะวันตกพูดในยุโรปกลาง ภาษาเช็กแตกต่างจากภาษาสลาฟตะวันตกอื่น ๆ ด้วยความแตกต่างที่ จำกัด มากขึ้นระหว่างพยัญชนะ "ยาก" และ "อ่อน" (ดูPhonologyด้านล่าง) ^[11]

พระคัมภีร์ของ Kraliceเป็นครั้งแรกที่สมบูรณ์ แปลของพระคัมภีร์เป็นภาษาเช็กจากภาษาเดิม มีการตีพิมพ์หกเล่มครั้งแรกระหว่างปีค. ศ. 1579 ถึงปีค. ศ. 1593

เช็กยุคกลาง / เก่า

คำว่า "Old Czech" ถูกนำมาใช้กับช่วงเวลาก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยมีการบันทึกที่เก่าแก่ที่สุดของยุคกลางที่สูงที่สุดซึ่งจัดเป็น "เช็กยุคต้น" แต่ก็ใช้คำว่า "Medieval Czech" เช่นกัน การทำงานของภาษาเขียนที่ได้ดำเนินการในขั้นแรกโดยเก่าสลาฟเขียนในGlagoliticภายหลังจากภาษาลาตินเขียนในสคริปต์ละติน

ราวศตวรรษที่ 7 การขยายตัวของชาวสลาฟมาถึงยุโรปกลางโดยตั้งถิ่นฐานอยู่ทางด้านตะวันออกของจักรวรรดิแฟรงกิช การเมืองสลาฟตะวันตกของGreat Moraviaก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่ 9 การนับถือศาสนาคริสต์แห่งโบฮีเมียเกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 9 และ 10 การกระจายความหลากหลายของกลุ่มเช็ก - สโลวักภายในสลาฟตะวันตกเริ่มขึ้นในช่วงเวลานั้นโดยมีการใช้พยัญชนะเสียงเสียดเสียดเย้ยหยัน (/ ɣ /) ^[12]และเน้นเสียงที่สอดคล้องกันในพยางค์แรก ^[13]

ภาษาโบฮีเมียน (เช็ก) ได้รับการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นครั้งแรกและบันทึกสั้น ๆ ในช่วงศตวรรษที่ 12 ถึง 13 งานวรรณกรรมที่เขียนด้วยภาษาเช็กปรากฏในช่วงปลายศตวรรษที่ 13 และต้นศตวรรษที่ 14 และเอกสารการบริหารปรากฏครั้งแรกในช่วงปลายศตวรรษที่ 14 การแปลพระคัมภีร์ฉบับสมบูรณ์ฉบับแรกมีขึ้นในช่วงเวลานี้ด้วย ^[14]ตำราเก่าแก่ของเช็กรวมทั้งบทกวีและตำราอาหารก็ผลิตนอกมหาวิทยาลัยเช่นกัน ^[15]

กิจกรรมทางวรรณกรรมเริ่มแพร่หลายในต้นศตวรรษที่ 15 ในบริบทของการปฏิรูปโบฮีเมียน แจนฮุสมีส่วนสำคัญในการสร้างมาตรฐานของอักขรวิธีของเช็กโดยได้รับการสนับสนุนให้มีการอ่านออกเขียนได้อย่างกว้างขวางในหมู่ชาวเช็ก (โดยเฉพาะในศาสนา) และได้พยายามสร้างแบบจำลองที่เขียนขึ้นในภาษาเช็กหลังจากภาษาพูด ^[14]

เช็กสมัยใหม่ตอนต้น

ไม่มีการกำหนดมาตรฐานที่แตกต่างระหว่างเช็กและสโลวักก่อนศตวรรษที่ 15 ^[16]ในศตวรรษที่ 16 การแบ่งระหว่างเช็กและสโลวักกลายเป็นที่ประจักษ์โดยเป็นการแบ่งส่วนสารภาพระหว่างนิกายลูเธอรันโปรเตสแตนต์ในสโลวาเกียโดยใช้อักษรการันต์เช็กและคาทอลิกโดยเฉพาะนิกายเยซูอิตสโลวักเริ่มใช้การันต์แยกจากภาษาสโลวักตามภาษาของTrnavaภูมิภาค.

การตีพิมพ์พระคัมภีร์ Kraliceระหว่างปี 1579 ถึงปี 1593 (การแปลพระคัมภีร์ภาษาเช็กฉบับสมบูรณ์ครั้งแรกจากภาษาต้นฉบับ) กลายเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการกำหนดมาตรฐานของภาษาเช็กในศตวรรษต่อมา

ในปี 1615 อาหารโบฮีเมียนพยายามประกาศให้ภาษาเช็กเป็นภาษาราชการภาษาเดียวของราชอาณาจักร หลังจากการปฏิวัติโบฮีเมียน (ของชนชั้นสูงโปรเตสแตนต์ส่วนใหญ่) ซึ่งพ่ายแพ้ให้กับHabsburgsในปี 1620 ปัญญาชนโปรเตสแตนต์ต้องออกจากประเทศ การอพยพครั้งนี้ร่วมกับผลกระทบอื่น ๆ ของสงครามสามสิบปีส่งผลเสียต่อการใช้ภาษาเช็กต่อไป ในปี 1627 ภาษาเช็กและภาษาเยอรมันกลายเป็นภาษาราชการของราชอาณาจักรโบฮีเมียและในศตวรรษที่ 18 ภาษาเยอรมันกลายเป็นภาษาที่โดดเด่นในโบฮีเมียและโมราเวียโดยเฉพาะในหมู่ชนชั้นสูง ^[17]

เช็กสมัยใหม่

Josef Dobrovskýซึ่งงานเขียนมีบทบาทสำคัญในการฟื้นฟูภาษาเช็กให้เป็นภาษาเขียน

ภาษาเช็กมาตรฐานสมัยใหม่มีต้นกำเนิดจากความพยายามในการสร้างมาตรฐานในศตวรรษที่ 18 ^[18]จากนั้นภาษาได้พัฒนาประเพณีวรรณกรรมและตั้งแต่นั้นมาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย วารสารในยุคนั้นไม่มีความแตกต่างอย่างมากจากภาษาเช็กมาตรฐานสมัยใหม่และภาษาเช็กร่วมสมัยสามารถเข้าใจได้โดยไม่ยาก ^{[19] ใน}ช่วงก่อนศตวรรษที่ 18 ภาษาเช็กได้ละทิ้งความแตกต่างระหว่างสัทศาสตร์ / l / และ / ʎ / ซึ่งยังมีชีวิตอยู่ในภาษาสโลวัก ^[20]

ด้วยจุดเริ่มต้นของการฟื้นฟูชาติในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 นักประวัติศาสตร์ชาวเช็กเริ่มเน้นย้ำถึงความสำเร็จของผู้คนตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 15 ถึงศตวรรษที่ 17 โดยต่อต้านการต่อต้านการปฏิรูป (ความพยายามในการแปลงสภาพใหม่ของฮับส์บูร์กซึ่งทำให้เช็กและคนอื่น ๆ ไม่ได้รับผลกระทบ - ภาษาละติน ) ^[21]สาธารณรัฐเช็philologistsศึกษาตำราศตวรรษที่สิบหกเกื้อหนุนต่อการกลับมาของภาษากับวัฒนธรรมชั้นสูง ^[22]ช่วงเวลานี้เรียกว่าการฟื้นฟูแห่งชาติเช็ก^[23] (หรือยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา) ^[22]

ในช่วงการฟื้นฟูแห่งชาติในปี 1809 นักภาษาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์Josef Dobrovskýได้เผยแพร่ไวยากรณ์ภาษาเยอรมันของภาษาเช็กเก่าชื่อAusführlichesLehrgebäude der böhmischen Sprache ( หลักคำสอนที่ครอบคลุมของภาษาโบฮีเมีย ) โดบรอฟสกี้ตั้งใจให้หนังสือของเขาสื่อความหมายและไม่คิดว่าภาษาเช็กจะมีโอกาสกลับมาเป็นภาษาหลักได้จริง อย่างไรก็ตามJosef Jungmannและนักฟื้นฟูคนอื่น ๆ ใช้หนังสือของDobrovskýเพื่อสนับสนุนการฟื้นฟูภาษาเช็ก ^[23]การเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลานี้รวมถึงการปฏิรูปการสะกด (โดยเฉพาะอย่างยิ่งíแทนที่jและjในอดีตแทนg ) การใช้t (แทนที่จะเป็นti ) เพื่อสิ้นสุดคำกริยา infinitive และการไม่ใช้ตัวพิมพ์ใหญ่ของคำนาม (ซึ่ง ยืมมาจากเยอรมันล่าช้า) ^[20]การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ทำให้ภาษาเช็กแตกต่างจากภาษาสโลวัก ^[24]นักวิชาการสมัยใหม่ไม่เห็นด้วยว่านักฟื้นฟูอนุรักษ์นิยมถูกกระตุ้นโดยชาตินิยมหรือคิดว่าภาษาเช็กร่วมสมัยไม่เหมาะสำหรับการใช้อย่างเป็นทางการและแพร่หลาย ^[23]

การยึดมั่นในรูปแบบทางประวัติศาสตร์ได้รับการผ่อนคลายในเวลาต่อมาและภาษาเช็กมาตรฐานก็นำคุณสมบัติหลายอย่างมาจากCommon Czech (ความหลากหลายระหว่างกันอย่างไม่เป็นทางการและใช้กันอย่างไม่เป็นทางการ) เช่นการปล่อยให้คำนามที่เหมาะสมบางคำไม่ถูกปฏิเสธ สิ่งนี้ส่งผลให้ความเป็นเนื้อเดียวกันในระดับที่ค่อนข้างสูงในทุกภาษา ^[25]

การใช้งานอย่างเป็นทางการของสาธารณรัฐเช็กใน Vojvodina , เซอร์เบีย (สีฟ้าอ่อน)

สาธารณรัฐเช็กเป็นภาษาพูดโดยประมาณ 10 ล้านที่อาศัยอยู่ในสาธารณรัฐเช็ก ^{[17] [26]}การสำรวจ Eurobarometer ที่จัดทำขึ้นตั้งแต่เดือนมกราคมถึงมีนาคม 2555 พบว่าภาษาแรกของประชากรเช็ก 98 เปอร์เซ็นต์คือภาษาเช็กซึ่งเป็นภาษาเช็กที่มีสัดส่วนประชากรมากที่สุดเป็นอันดับสามในสหภาพยุโรป (รองจากกรีซและฮังการี ) ^[27]

ในฐานะภาษาราชการของสาธารณรัฐเช็ก (เป็นสมาชิกของสหภาพยุโรปตั้งแต่ปี 2547) ภาษาเช็กเป็นหนึ่งในภาษาราชการของสหภาพยุโรปและจากการสำรวจของ Eurobarometer ในปี 2555 พบว่าภาษาเช็กเป็นภาษาต่างประเทศที่ใช้บ่อยที่สุดในสโลวาเกีย ^[27]นักเศรษฐศาสตร์โจนาธานแวน Parys เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับความรู้ทางภาษาในยุโรปสำหรับปี 2012 วันของยุโรปภาษา 5 ประเทศที่มีการใช้ภาษาเช็กมากที่สุด ได้แก่สาธารณรัฐเช็ก (98.77 เปอร์เซ็นต์) สโลวาเกีย (24.86 เปอร์เซ็นต์) โปรตุเกส (1.93 เปอร์เซ็นต์) โปแลนด์ (0.98 เปอร์เซ็นต์) และเยอรมนี (0.47 เปอร์เซ็นต์) ^[28]

ผู้พูดภาษาเช็กในสโลวาเกียอาศัยอยู่ในเมืองเป็นหลัก เนื่องจากเป็นภาษาของชนกลุ่มน้อยที่ได้รับการยอมรับในสโลวาเกียพลเมืองสโลวาเกียที่พูดภาษาเช็กเพียงคนเดียวจึงสามารถสื่อสารกับรัฐบาลในภาษาของตนได้ในระดับที่ผู้พูดภาษาสโลวักในสาธารณรัฐเช็กอาจทำได้ ^[29]

สหรัฐ

พราฮาเท็กซัส

การอพยพของชาวเช็กจากยุโรปไปยังสหรัฐอเมริกาเกิดขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2391 ถึง พ.ศ. 2457 ภาษาเช็กเป็นภาษาที่มีการสอนน้อยกว่าในโรงเรียนของสหรัฐอเมริกาและมีการสอนที่ศูนย์มรดกของเช็ก ชุมชนขนาดใหญ่ของสาธารณรัฐเช็กชาวอเมริกันที่อาศัยอยู่ในรัฐของเท็กซัส , เนบราสก้าและวิสคอนซิน ^[30]ใน2000 อเมริกาสำรวจสำมะโนประชากร , เช็กได้รับรายงานว่าที่ commonest ภาษาพูดที่บ้าน (นอกเหนือจากภาษาอังกฤษ ) ในวัลเลย์ , บัตเลอร์และแซนเดอ มณฑล , เนบราสก้าและกเคาน์ตี้แคนซัส มีข้อยกเว้นของสเปน (ที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษพูดกันมากที่สุดที่บ้านทั่วประเทศ), เช็กเป็นภาษาบ้าน commonest ในมณฑลเพิ่มเติมมากกว่าหนึ่งโหลในเนบราสก้า, Kansas, เท็กซัส, นอร์ทดาโคตาและมินนิโซตา ^[31]ในปี 2552 ชาวอเมริกัน 70,500 คนพูดภาษาเช็กเป็นภาษาแรก (อันดับที่ 49 ทั่วประเทศรองจากภาษาตุรกีและก่อนหน้าภาษาสวีเดน ) ^[32]

ภาษาเช็กมาตรฐานประกอบด้วยหน่วยเสียงสระ พื้นฐานสิบเสียงและคำควบกล้ำสามคำ เสียงสระมี/ a / / ɛ / / ɪ / o / / และ / u /และลูกน้องยาวของพวกเขา/ a / / ɛː / / i / o / / และ / u / คำควบกล้ำคือ/ ou̯ /, / au̯ / และ / ɛu̯ / ; สุดท้ายทั้งสองจะพบได้เฉพาะในคำยืมเช่นรถยนต์ "รถยนต์" และเงินยูโร "ยูโร" ^[33]

ในอักขรวิธีภาษาเช็กสระจะสะกดดังนี้:

• สั้น: a, e / ě, i / y, o, u
• ยาว: á, é, í / ý, ó, ú / ů
• คำควบกล้ำ: ou, au, eu

ตัวอักษร⟨ ě ⟩บ่งชี้ว่าพยัญชนะก่อนหน้านี้ palatalised (เช่นNeco / ɲɛt͡so / ) หลังจากริมฝีปากแสดงถึง/ jɛ / (เช่นběs / bjɛs / ); แต่⟨mě⟩ออกเสียงว่า / mɲɛ /, cf mkký ( / mɲɛkiː / ). ^[34]

แต่ละคำที่มักจะมีหลักความเครียดในครั้งแรกของพยางค์ยกเว้นenclitics (รองพยางค์เดียวพยางค์เสียงหนัก) ในทุกคำที่มีมากกว่าสองพยางค์ทุกพยางค์ที่มีเลขคี่จะได้รับความเครียดรอง ความเครียดไม่เกี่ยวข้องกับความยาวของเสียงสระ ทั้งสระเสียงยาวและสั้นสามารถเน้นหรือไม่เครียดได้ ^[35]เสียงสระจะไม่ลดโทนเสียง (เช่นเสียงชวา ) เมื่อไม่มีเสียง ^[36]เมื่อคำนามนำหน้าด้วยคำบุพบทโมโนซิลลาบิกความเครียดจะย้ายไปที่คำบุพบทเช่นทำพราฮี "ถึงปราก"

เสียงพยัญชนะที่เปล่งออกมาพร้อมกับคู่หูที่ไม่มีการเปล่งเสียงจะไม่มีการเปล่งเสียงในตอนท้ายของคำก่อนที่จะหยุดชั่วคราวและในกลุ่มพยัญชนะที่ เปล่งเสียงจะเกิดการดูดซึมซึ่งตรงกับการเปล่งเสียงกับพยัญชนะต่อไปนี้ คู่ของ / / is / x /. ^[37]

พยัญชนะภาษาเช็กแบ่งออกเป็น "ยาก" "เป็นกลาง" หรือ "อ่อน":

• ยาก: / d /, / ɡ /, / ɦ /, / k /, / n /, / r /, / t /, / x /
• เป็นกลาง: / b /, / f /, / l /, / m /, / p /, / s /, / v /, / z /
• นุ่ม: / c /, / ɟ /, / j /, / ɲ /, / r̝ /, / ʃ /, / t͡s /, / t͡ʃ /, / ʒ /

ในอักขรวิธีภาษาเช็กพยัญชนะสะกดดังนี้:

• ยาก: d, g, h, k, n, r, t, ch
• เป็นกลาง: b, f, l, m, p, s, v, z
• นุ่ม: ť / Ť, ď / Ď, j, ň, ř, š, c, č, ž

พยัญชนะตัวยากต้องไม่ตามด้วยiหรือíเป็นลายลักษณ์อักษรหรือตัวอ่อนด้วยyหรือý (ยกเว้นในคำยืมเช่นกิโลกรัม ) ^[38]พยัญชนะกลางอาจใช้อักขระอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ บางครั้งพยัญชนะตัวแข็งเรียกว่า "แข็งแรง" และตัวอ่อนว่า "อ่อนแอ" ^[39]ความแตกต่างนี้ยังพบได้ในรูปแบบการผันคำนามซึ่งแตกต่างกันไปตามว่าพยัญชนะสุดท้ายของคำนามนั้นแข็งหรืออ่อน

หน่วยเสียงที่แสดงด้วยตัวอักษรř (ตัวพิมพ์ใหญ่Ř ) มักถือว่าเป็นเอกลักษณ์ของภาษาเช็ก ^[40]มันแสดงถึงtrill non-sonorant trill ( IPA : [r̝] ) ซึ่งเป็นเสียงที่อยู่ระหว่างrและžของเช็ก(ตัวอย่าง:"Reka" (แม่น้ำ)  ( ช่วยเหลือ · ข้อมูล ) ) ^[40]และเป็นปัจจุบันในDvořák ในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีการแจ้งเตือน / r̝ / จะรับรู้ว่าเป็นอัลโลโฟนที่ไม่มีเสียง [r̝̊] ^[41]

พยัญชนะ/ r /, / l /, และ / m /สามารถเป็นพยางค์ซึ่งทำหน้าที่เป็นนิวเคลียสของพยางค์แทนสระ Strč prst skrz krk (" สอดนิ้ว [ของคุณ] ทะลุคอ [ของคุณ]") เป็นทวิสเตอร์ลิ้นของเช็กที่รู้จักกันดีโดยใช้พยัญชนะพยางค์เท่านั้น ^[42]

พยัญชนะ Labial ถุง โพสต์ - alveolar เพดานปาก Velar Glottal จมูก ม n ɲ ใจร้าย ไม่มีเสียง น t ค k เปล่งออกมา ข ง ɟ ( ɡ ) Affricate ไม่มีเสียง t͡s t͡ʃ เปล่งออกมา ( d͡z ) ( d͡ʒ ) เพ้อเจ้อ ไม่มีเสียง ( ฉ ) s ʃ x เปล่งออกมา v z ʒ ɦ Trill ที่ราบ ร เสียดแทงใจ r̝ ค่าประมาณ ล ญ

สระ แผนภูมิสระภาษาเช็ก

ไวยากรณ์ภาษาเช็กเช่นเดียวกับภาษาสลาฟอื่น ๆ คือfusional ; นามของคำกริยาและคำคุณศัพท์จะผันจากกระบวนการเสียงในการปรับเปลี่ยนความหมายและหน้าที่ทางไวยากรณ์ของพวกเขาและแยกกันไม่ออกได้อย่างง่ายดายaffixesลักษณะของหลายคำประกอบกันภาษาจะถูก จำกัด ^[43]ภาษาเช็กผันสำหรับกรณีเพศและจำนวนในนามและกาลแง่มุมอารมณ์บุคคลและเรื่องจำนวนและเพศในคำกริยา ^[44]

ส่วนของการพูดรวมถึงคำคุณศัพท์คำวิเศษณ์ , ตัวเลข, คำปุจฉา , คำบุพบท , สันธานและคำอุทาน ^[45]คำกริยาวิเศษณ์ที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากคำคุณศัพท์โดยการสุดท้ายý , íหรือáรูปแบบฐานและแทนที่ด้วยอี , ěหรือo ^[46]งบเชิงลบที่เกิดขึ้นโดยการเพิ่มประทับne-กับคำกริยาหลักของประโยคที่มีข้อยกเว้น: je (เขาหรือเธอเป็น) จะกลายเป็นnení ^[47]

โครงสร้างประโยคและประโยค

ป้ายภาษาเช็กที่ทางเข้าสนามเด็กเล่น

เนื่องจากภาษาเช็กใช้รูปแบบทางไวยากรณ์ในการถ่ายทอดฟังก์ชันคำในประโยค (แทนที่จะใช้ลำดับคำเหมือนภาษาอังกฤษ) การเรียงลำดับคำจึงมีความยืดหยุ่น ในฐานะที่เป็นภาษาลดลงในภาษาเช็กประโยคอกรรมกริยาสามารถประกอบด้วยคำกริยาเท่านั้น ข้อมูลเกี่ยวกับหัวเรื่องจะถูกเข้ารหัสในคำกริยา ^[48] Enclitics ( คำกริยาเสริมและคำสรรพนามเป็นหลัก) ปรากฏในช่องวากยสัมพันธ์ที่สองของประโยคหลังจากหน่วยเน้นเสียงแรก ช่องแรกต้องมีหัวเรื่องหรือวัตถุรูปแบบหลักของคำกริยาคำวิเศษณ์หรือคำเชื่อม (ยกเว้นคำสันธานของแสงa , "and", i , "and even" หรือale , "but") ^[49]

ไวยากรณ์ภาษาเช็กมีโครงสร้างประโยคหัวเรื่อง - กริยา - วัตถุ อย่างไรก็ตามในทางปฏิบัติลำดับคำมีความยืดหยุ่นและใช้สำหรับการกำหนดเฉพาะและโฟกัส แม้ว่าภาษาเช็กจะมีโครงสร้าง แฝงรอบด้าน (เช่นภาษาอังกฤษ) แต่ในรูปแบบภาษาพูดการเปลี่ยนแปลงลำดับคำมักจะแทนที่เสียงแฝง ตัวอย่างเช่นหากต้องการเปลี่ยน "ปีเตอร์ฆ่าพอล" เป็น "พอลถูกฆ่าโดยปีเตอร์" ลำดับของหัวเรื่องและวัตถุจะกลับหัว: ปีเตอร์ซาบิลพาฟลา ("ปีเตอร์ฆ่าพอล") กลายเป็น "พอลปีเตอร์ฆ่า" ( Pavla zabil Petr ) Pavlaอยู่ในกรณีกล่าวหาซึ่งเป็นวัตถุทางไวยากรณ์ของคำกริยา ^[50]

โดยทั่วไปคำที่อยู่ท้ายประโยคจะถูกเน้นเว้นแต่ว่าเสียงสูงขึ้นบ่งชี้ว่าประโยคนั้นเป็นคำถาม: ^[51]

• เปสจิบาเกตู. - สุนัขกินบาแกตต์ (แทนที่จะกินอย่างอื่น)
• Bagetu jí pes. - สุนัขกินบาแกตต์ (แทนที่จะให้คนอื่นทำ)
• เปสบาเกตูจิ. - สุนัขกินบาแกตต์ (แทนที่จะทำอย่างอื่นกับมัน)
• Jí pes บาเกตู? - สุนัขกินบาแกตต์หรือไม่? (เน้นคลุมเครือ)

ในบางส่วนของโบฮีเมีย (รวมถึงปราก ) คำถามเช่นJí pes bagetu? โดยไม่ต้องมีคำปุจฉา (เช่นร่วม , "อะไร" หรือkdo "ใคร") จะท่องในการเพิ่มขึ้นอย่างช้าจากต่ำไปสูงอย่างรวดเร็วหล่นลงไปอยู่ในระดับต่ำในคำพูดสุดท้ายหรือวลี ^[52]

ในไวยากรณ์ภาษาเช็กสมัยใหม่คำคุณศัพท์นำหน้าคำนาม^[53]โดยมีข้อยกเว้นบางประการ ^[54] ประโยคสัมพัทธ์ถูกนำมาใช้โดยrelativizersเช่นคำคุณศัพท์kterýซึ่งคล้ายคลึงกับคำสรรพนามที่สัมพันธ์กับภาษาอังกฤษ"which", "that" และ "who" / "who" เช่นเดียวกับคำคุณศัพท์อื่น ๆ มันเห็นด้วยกับคำนามที่เกี่ยวข้องในเพศจำนวนและตัวพิมพ์ ประโยคสัมพัทธ์เป็นไปตามคำนามที่แก้ไข ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างที่เคลือบเงา : ^[55]

ภาษาอังกฤษ:ฉันต้องการเยี่ยมชมมหาวิทยาลัยที่จอห์นเข้าเรียน

การผันแปร

ในภาษาเช็กคำนามและคำคุณศัพท์ถูกปฏิเสธเป็นหนึ่งในเจ็ดกรณีทางไวยากรณ์ซึ่งระบุหน้าที่ในประโยคตัวเลขสองตัว (เอกพจน์และพหูพจน์) และสามเพศ (ผู้ชายผู้หญิงและเพศ) เพศชายแบ่งออกเป็นชั้นเรียนที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต

กรณี

ถนนที่ตั้งชื่อตาม BoženaNěmcováด้วยชื่อของเธอถูกปฏิเสธในกรณีสัมพันธการก (สัญญาณอาจมาจากช่วงเวลาของรัฐใน อารักขา )

ภาษาประโยค-ก , สาธารณรัฐเช็เครื่องหมายเรื่องคำนามของสกรรมกริยาและคำกริยากรรมในประโยคซึ่งเป็นรูปแบบที่พบในพจนานุกรมและวัตถุโดยตรงของคำกริยาจะลดลงในกรณีที่กล่าวหา ^[56]กรณีแกนนำใช้เพื่อกล่าวถึงผู้คน ^[57]กรณีที่เหลือ (สัมพันธการก, เชิง, เฉพาะที่และเครื่องมือ) บ่งบอกถึงความสัมพันธ์เชิงความหมายเช่นคำนามเสริม (สัมพันธการก) วัตถุทางอ้อม (dative) หรือตัวแทนในโครงสร้างแบบพาสซีฟ (เครื่องมือ) ^[58]นอกจากนี้คำบุพบทและคำกริยาบางคำจำเป็นต้องใช้การเติมเต็มเพื่อปฏิเสธในบางกรณี ^[56]กรณีเฉพาะจะใช้หลังคำบุพบทเท่านั้น ^[59]กรณีของคำคุณศัพท์เห็นด้วยกับคำนามที่ปรับเปลี่ยน เมื่อเด็กเช็กเรียนรู้รูปแบบการผันภาษาของพวกเขากรณีต่างๆจะถูกอ้างถึงตามหมายเลข: ^[60]

ตำราไวยากรณ์ภาษาเช็กบางฉบับเรียงลำดับกรณีต่างกันโดยจัดกลุ่มนามและข้อกล่าวหา (และฐานข้อมูลและภาษาท้องถิ่น) เข้าด้วยกันเนื่องจากรูปแบบการปฏิเสธเหล่านั้นมักจะเหมือนกัน คำสั่งนี้สามารถรองรับผู้เรียนที่มีประสบการณ์ในภาษาผันอื่น ๆ เช่นภาษาละตินหรือรัสเซีย คำสั่งนี้เป็นการเสนอชื่อ, กล่าวหา, สัมพันธการก, ภาษา, ท้องถิ่น, เป็นเครื่องมือและเสียงพูด ^[60]

คำบุพบทบางคำต้องการคำนามที่แก้ไขเพื่อใช้กรณีเฉพาะ กรณีที่กำหนดโดยคำบุพบทแต่ละคำจะขึ้นอยู่กับทิศทางทางกายภาพ (หรือเชิงอุปมา) หรือสถานที่ที่ถ่ายทอดโดยคำบุพบท ตัวอย่างเช่นod (from, away from) และz (out of, off) กำหนดตัวพิมพ์ใหญ่ คำบุพบทอื่น ๆ ใช้เวลาหนึ่งในหลายกรณีโดยมีความหมายขึ้นอยู่กับกรณี naหมายถึง "เข้าสู่" หรือ "สำหรับ" ในกรณีที่กล่าวหา แต่ "เปิด" กับตำแหน่ง ^[61]

นี่คือตัวอย่างประโยคที่มีการเคลือบเงาโดยใช้หลายกรณี:

อังกฤษ:ฉันถือกล่องเข้าไปในบ้านกับเพื่อนของฉัน

เพศ

ภาษาเช็กแยกเพศสามเพศได้แก่ มาสคูลีนผู้หญิงและเพศหญิงและเพศชายแบ่งออกเป็นเพศที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต มีข้อยกเว้นเล็กน้อยคำนามสตรีในกรณีนามที่ลงท้ายด้วย-a , -eหรือพยัญชนะ คำนามเพศใน-o , -eหรือ-íและคำนามเพศชายในพยัญชนะ ^[62]คำคุณศัพท์เห็นด้วยกับเพศและการเคลื่อนไหวกับคำนามที่พวกเขาแก้ไข ^[63]ผลกระทบหลักของเพศในสัณฐานวิทยาของเช็กคือความแตกต่างของการผันคำนามและคำคุณศัพท์เช่นเดียวกับการลงท้ายด้วยการมีส่วนร่วมทางวาจาและคำกริยาในอดีตซึ่งมีการระบุเพศด้วยเช่นdělal (เขาทำหรือทำ) ; dělala (เธอทำหรือทำ) และdělalo (ทำหรือทำ) ^[64]เพศยังมีบทบาททางความหมาย; คำนามส่วนใหญ่ที่อธิบายถึงคนและสัตว์รวมถึงชื่อส่วนตัวจะมีรูปแบบของผู้ชายและผู้หญิงที่แยกจากกันซึ่งโดยปกติจะเกิดจากการเติมคำต่อท้ายเข้าไปในลำต้นเช่นČech (ชายชาวเช็ก) มีรูปแบบผู้หญิงČeška (ผู้หญิงเช็ก) ^[65]

ตัวอย่างรูปแบบการผันคำนามวลีของเพศต่างๆมีดังต่อไปนี้:

จำนวน

นอกจากนี้คำนามยังถูกผันสำหรับจำนวนโดยแยกความแตกต่างระหว่างเอกพจน์และพหูพจน์ โดยทั่วไปของภาษาสลาฟหมายเลขคาร์ดินัลของเช็กที่หนึ่งถึงสี่อนุญาตให้ใช้คำนามและคำคุณศัพท์ที่แก้ไขเพื่อใช้ในกรณีใด ๆ แต่ตัวเลขที่มากกว่าห้าต้องใช้หัวเรื่องและวลีคำนามโดยตรงที่จะปฏิเสธในพหูพจน์สัมพันธการกแทนที่จะเป็นนามหรือคำกล่าวหาและ เมื่อใช้เป็นหัวเรื่องวลีเหล่านี้ใช้คำกริยาเอกพจน์ ตัวอย่างเช่น^[66]

ตัวเลขที่ลดลงสำหรับกรณีและหมายเลขหนึ่งและสองจะไม่รวมอยู่ในเพศด้วย หมายเลขหนึ่งถึงห้าแสดงอยู่ด้านล่างเป็นตัวอย่าง จำนวนหนึ่งมีรูปแบบการกระจายเหมือนกันกับที่ของสรรพนามชี้ สิบ ^{[67] [68]}

แม้ว่าตัวเลขทางไวยากรณ์ของเช็กจะเป็นเอกพจน์และพหูพจน์แต่ก็ยังคงมีรูปแบบคู่อยู่หลายส่วนเช่นคำว่าdva ("สอง") และโอบา ("ทั้งสอง") ซึ่งลดลงในลักษณะเดียวกัน คำนามบางคำสำหรับส่วนของร่างกายที่จับคู่ใช้รูปคู่ทางประวัติศาสตร์เพื่อแสดงพหูพจน์ในบางกรณี: ruka (hand) - ruce (nominative); โนฮา (ขา) - โนฮามะ (เครื่องมือ), โนฮาว (สัมพันธการก / ท้องถิ่น); oko (ตา) - očiและucho (หู) - Uši ในขณะที่คำนามสองคำนี้เป็นเพศเดียวกันในรูปเอกพจน์ แต่รูปพหูพจน์ทั้งหมดถือว่าเป็นผู้หญิง เพศของพวกเขาเกี่ยวข้องกับคำคุณศัพท์และคำกริยาที่เกี่ยวข้อง ^[69]รูปแบบเหล่านี้เป็นความหมายของพหูพจน์ซึ่งใช้สำหรับการนับที่ไม่ใช่เอกพจน์เช่นเดียวกับในmezi čtyřmaočima (ตัวต่อตัวสว่างท่ามกลางตาทั้งสี่ ) กระบวนทัศน์จำนวนพหูพจน์ของคำนามเหล่านี้เป็นการผสมผสานระหว่างรูปแบบคู่และพหูพจน์ทางประวัติศาสตร์ ตัวอย่างเช่นnohy (ขา; นาม / กล่าวหา) เป็นรูปพหูพจน์มาตรฐานของคำนามประเภทนี้ ^[70]

การผันคำกริยา

คำกริยาภาษาเช็กเห็นด้วยกับเรื่องของพวกเขาด้วยตนเอง (ตัวแรกที่สองหรือสาม) จำนวน (เอกพจน์หรือพหูพจน์) และในโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมในเพศด้วย พวกเขาจะผันสำหรับเครียด (อดีตปัจจุบันหรืออนาคต ) และอารมณ์ ( ตัวบ่งชี้ , ความจำเป็นหรือมีเงื่อนไข ) ตัวอย่างเช่นคำกริยาผันกริยาmluvíme (เราพูด) อยู่ในปัจจุบันกาลและพหูพจน์บุคคลที่หนึ่ง มันจะแตกต่างไปจากผันอื่น ๆ ของinfinitive mluvitโดยตอนจบของ-íme ^[71]รูปแบบ infinitive ของคำกริยาภาษาเช็กลงท้ายด้วย-t (archaically, -ti ) เป็นรูปแบบที่พบในพจนานุกรมและรูปแบบที่ตามหลังกริยาช่วย (ตัวอย่างเช่นmůžutěslyšet - "ฉันได้ยินเสียงคุณ") ^[72]

มุมมอง

ตามแบบฉบับของภาษาสลาฟเครื่องหมายเช็กคำกริยาสำหรับหนึ่งในสองด้านไวยากรณ์ : เพอร์เฟและimperfective คำกริยาส่วนใหญ่เป็นส่วนหนึ่งของคู่ด้านที่ไม่ถูกแยกตัวอย่างเช่นkoupit (perfective) และkupovat (ไม่สมบูรณ์) แม้ว่าความหมายของคำกริยาจะคล้ายกัน แต่ในคำกริยาที่สมบูรณ์แบบการกระทำจะเสร็จสมบูรณ์และในคำกริยาที่ไม่สมบูรณ์นั้นจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องหรือซ้ำ ๆ นี่คือความแตกต่างจากอดีตที่ผ่านมาและปัจจุบันกาล ^[73]คำกริยาของแง่มุมใด ๆ สามารถผันเข้ากับกาลในอดีตหรือปัจจุบันได้^[71]แต่กาลในอนาคตจะใช้กับคำกริยาที่ไม่สมบูรณ์เท่านั้น ^[74]แง่มุมอธิบายถึงสถานะของการกระทำในเวลาที่กำหนดโดยกาล ^[73]

คำกริยาของคู่ลักษณะส่วนใหญ่แตกต่างกันในสองวิธี: โดยคำนำหน้าหรือคำต่อท้าย ในคู่คำนำหน้าคำกริยาที่สมบูรณ์แบบจะมีคำนำหน้าที่เพิ่มเข้ามาตัวอย่างเช่นpsátที่ไม่สมบูรณ์(เพื่อเขียนกำลังเขียน) เทียบกับnapsat ที่สมบูรณ์แบบ(เพื่อเขียน) คำนำหน้าพบมากที่สุดคือNA- , o- , po- , s- , ยู , vy- , Z-และza- ^[75]ในคู่คำต่อท้ายการสิ้นสุด infinitive ที่แตกต่างกันจะถูกเพิ่มเข้าไปในก้านที่สมบูรณ์แบบ ตัวอย่างเช่นเพอร์เฟกริยาkoupit (ซื้อ) และprodat (เพื่อขาย) มีรูปแบบ imperfective kupovatและprodávat ^[76]คำกริยาที่ไม่สมบูรณ์อาจได้รับการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาเพิ่มเติมเพื่อสร้างคำกริยาที่ไม่สมบูรณ์แบบอื่น ๆ ( รูปแบบซ้ำ ๆ และบ่อยครั้ง ) แสดงถึงการกระทำซ้ำ ๆ หรือเป็นประจำ คำกริยาjít (to go) มีรูปแบบการทำซ้ำchodit (ไปซ้ำ ๆ ) และchodívatรูปแบบที่ใช้บ่อย(ไปเป็นครั้งคราว) ^[77]

คำกริยาหลายคำมีเพียงลักษณะเดียวและคำกริยาที่อธิบายสถานะต่อเนื่องของการเป็น - být (to be), chtít (to want), moct (to be able to), ležet (to นอนลง, นอนราบ) - ไม่มีความสมบูรณ์แบบ แบบฟอร์ม. ในทางกลับกันคำกริยาที่อธิบายสถานะของการเปลี่ยนแปลงในทันทีเช่นotěhotnět (กำลังตั้งครรภ์) และnadchnout se (กระตือรือร้น) - ไม่มีแง่มุมที่ไม่สมบูรณ์ ^[78]

เครียด

กาลปัจจุบันในภาษาเช็กเกิดขึ้นจากการเพิ่มคำลงท้ายซึ่งสอดคล้องกับบุคคลและจำนวนของเรื่องที่ส่วนท้ายของคำกริยา เนื่องจากภาษาเช็กเป็นภาษาหัวเรื่องที่เป็นโมฆะคุณจึงสามารถละคำสรรพนามของหัวเรื่องได้เว้นแต่จะต้องการเพื่อความชัดเจน ^[79]อดีตกาลถูกสร้างขึ้นโดยใช้คำกริยาซึ่งลงท้ายด้วย-lและคำลงท้ายเพิ่มเติมซึ่งสอดคล้องกับเพศและจำนวนของเรื่อง สำหรับบุคคลที่หนึ่งและคนที่สองจะมีการเพิ่มกริยาช่วยbýtผันในกาลปัจจุบัน ^[80]

ในบางบริบทกาลปัจจุบันของกริยาที่สมบูรณ์แบบ (ซึ่งแตกต่างจากภาษาอังกฤษpresent perfect ) หมายถึงการกระทำในอนาคต ในคนอื่น ๆ มันหมายถึงการกระทำที่เป็นนิสัย ^[81]ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบใช้เพื่ออ้างถึงความสมบูรณ์ของการกระทำในอนาคตและแตกต่างจากกาลอนาคตที่ไม่สมบูรณ์ซึ่งหมายถึงการกระทำที่จะดำเนินต่อไปในอนาคต ความตึงเครียดในอนาคตเกิดขึ้นเป็นประจำโดยใช้การผันคำกริยาในอนาคตของbýt (ดังแสดงในตารางด้านซ้าย) และ infinitive ของกริยาที่ไม่สมบูรณ์เช่นbudu jíst - "ฉันจะกิน" หรือ "ฉันจะกิน" ^[74]ที่buduมีคำนามหรือคำคุณศัพท์ประกอบแปลว่า "ฉันจะเป็น" เช่นbudu šťastný (ฉันจะมีความสุข) ^[74]คำกริยาบางคำของการเคลื่อนไหวสร้างความตึงเครียดในอนาคตโดยเพิ่มคำนำหน้าpo-ในรูปแบบกาลปัจจุบันแทนเช่นjedu ("ฉันไป")> pojedu ("ฉันจะไป") ^[82]

อารมณ์

คำกริยาสาธารณรัฐเช็กมีสามอารมณ์ไวยากรณ์ : บ่งบอก , ความจำเป็นและเงื่อนไข ^[83]อารมณ์ที่จำเป็นเกิดจากการเพิ่มคำลงท้ายที่เฉพาะเจาะจงสำหรับหมวดหมู่จำนวนสามคน: -Ø / -i / -ejสำหรับบุคคลที่สองเอกพจน์, -te / -ete / -ejteสำหรับพหูพจน์ของบุคคลที่สองและ- me / -eme / -ejmeสำหรับพหูพจน์คนแรก ^[84]ความจำเป็นมักแสดงออกโดยใช้คำกริยาที่สมบูรณ์แบบหากเป็นคำกริยาที่เป็นบวกและไม่สมบูรณ์หากเป็นเชิงลบ ^[85]อารมณ์ที่มีเงื่อนไขถูกสร้างขึ้นด้วยอนุภาคหลังจากคำกริยาที่ลงท้ายด้วย -l ซึ่งใช้ในการสร้างอดีตกาล อารมณ์นี้บ่งบอกถึงเหตุการณ์สมมุติและยังใช้แสดงความปรารถนาได้อีกด้วย ^[86]

คลาสกริยา

คำกริยาภาษาเช็กส่วนใหญ่จัดอยู่ในหนึ่งในห้าคลาสซึ่งกำหนดรูปแบบการผันคำกริยาของพวกเขา ความตึงเครียดในอนาคตของbýtจะถูกจัดให้เป็นคำกริยาคลาส I เนื่องจากการสิ้นสุดของมัน ตัวอย่างของกาลปัจจุบันของแต่ละคลาสและคำกริยาที่ผิดปกติทั่วไปบางส่วนมีอยู่ในตารางด้านล่าง: ^[87]

ตัวอักษรภาษาเช็กที่เขียนด้วยลายมือ

ภาษาเช็กเป็นภาษาที่มีการออกเสียงมากที่สุดแห่งหนึ่งของภาษายุโรปทั้งหมด สามสิบเอ็ดใช้อักษรแทนเสียงสามสิบ (มากที่สุดในท้องถิ่น, ฉันและy ที่ได้เสียงเดียวกัน) และจะมีเพียงคนเดียวเดี่ยว : CHซึ่งต่อไปนี้เอชในตัวอักษร ^[88]ด้วยเหตุนี้นักสัทศาสตร์บางตัวจึงถูกใช้เพื่อแสดงเสียงที่สอดคล้องกันในภาษาอื่น ๆ อักขระq , wและxปรากฏเป็นคำต่างประเทศเท่านั้น ^[89] háček () จะใช้กับตัวอักษรบางอย่างในรูปแบบตัวละครใหม่: š , žและčเช่นเดียวกับŇ , ě , ř , ŤและD (หลังห้าเรื่องแปลกนอกสาธารณรัฐเช็ก) ตัวอักษรสองตัวสุดท้ายบางครั้งเขียนด้วยเครื่องหมายจุลภาคด้านบน (ʼซึ่งเป็นตัวย่อของháček) เนื่องจากความสูง ^[90]

แตกต่างจากภาษายุโรปส่วนใหญ่, สาธารณรัฐเช็แตกต่างสระยาว ; สระยาวจะมีการแสดงโดยสำเนียงเฉียบพลันหรือเป็นครั้งคราวด้วยUเป็นแหวน โดยปกติแล้วLong uจะเขียนว่าúขึ้นต้นคำหรือ morpheme ( úroda , neúrodný ) และůที่อื่น^[91]ยกเว้นคำยืม ( skútr ) หรือคำสร้างคำ ( bú ) ^[92]สระเสียงยาวและěไม่ถือเป็นตัวอักษรที่แยกจากกันตามลำดับตัวอักษร ^[93]ตัวละครóมีอยู่เฉพาะในคำยืมและสร้างคำ ^[94]

ลักษณะการพิมพ์ภาษาเช็กที่ไม่เกี่ยวข้องกับการออกเสียงโดยทั่วไปจะคล้ายกับภาษาในยุโรปส่วนใหญ่ที่ใช้อักษรละตินรวมทั้งภาษาอังกฤษ คำนามที่ถูกต้องคำให้เกียรติและอักษรตัวแรกของใบเสนอราคาเป็นตัวพิมพ์ใหญ่และเครื่องหมายวรรคตอนเป็นเรื่องปกติของภาษาละตินยุโรปอื่น ๆ การเขียนเลขลำดับคล้ายกับภาษายุโรปส่วนใหญ่ ภาษาเช็กใช้ลูกน้ำทศนิยมแทนจุดทศนิยม เมื่อเขียนตัวเลขยาว ๆ อาจใช้ช่องว่างระหว่างทุกๆสามหลักรวมทั้งเลขทศนิยมเพื่อการวางแนวที่ดีขึ้นในข้อความที่เขียนด้วยลายมือ จำนวน 1,234,567.89101 อาจเขียนได้ว่า 1234567,89101 หรือ 1334 567,891 01 ^[95]เลขลำดับ (ลำดับที่ 1) ใช้จุดในภาษาเยอรมัน (1. ) ในวลีคำนามที่เหมาะสม (ยกเว้นชื่อส่วนบุคคลและการตั้งถิ่นฐาน) เฉพาะคำแรกเท่านั้นที่เป็นตัวพิมพ์ใหญ่ ( Pražský hrad , Prague Castle ) ^{[96] [97]} (รวมคำนามที่เหมาะสมไว้ด้วย)

Josef Jungmannซึ่งพจนานุกรมภาษาเช็ก - เยอรมันเป็นรากฐานของภาษาเช็กมาตรฐานสมัยใหม่

มาตรฐานวรรณกรรมสมัยใหม่และความหลากหลายที่มีชื่อเสียงซึ่งเรียกว่า "Standard Czech" ( spisovnáčeština ) มีพื้นฐานมาจากการกำหนดมาตรฐานในช่วงการฟื้นฟูแห่งชาติเช็กในช่วงทศวรรษที่ 1830 ซึ่งได้รับอิทธิพลอย่างมากจากพจนานุกรมภาษาเช็ก - เยอรมันของJosef Jungmann ที่ตีพิมพ์ในช่วง พ.ศ. 2377–1839 Jungmann ใช้คำศัพท์ในพระคัมภีร์ไบเบิลแห่ง Kralice (1579–1613) ช่วงเวลาและภาษาที่คนรุ่นเดียวกันใช้ เขายืมคำที่ไม่มีอยู่ในภาษาเช็กจากภาษาสลาฟอื่น ๆ หรือสร้าง neologisms ^[98]ภาษาเช็กมาตรฐานคือการลงทะเบียนอย่างเป็นทางการของภาษาที่ใช้ในเอกสารราชการวรรณกรรมทางการบทความในหนังสือพิมพ์การศึกษาและการกล่าวสุนทรพจน์ในที่สาธารณะเป็นครั้งคราว ^[99]ประมวลโดยสถาบันภาษาเช็กซึ่งเผยแพร่การปฏิรูปการเขียนโค้ดเป็นครั้งคราว การปฏิรูปครั้งล่าสุดเกิดขึ้นในปี 1993 ^[100]คำว่าhovorováčeština (สว่าง "Colloquial Czech") บางครั้งใช้เพื่ออ้างถึงความหลากหลายของภาษาเช็กมาตรฐาน ^[101]

รูปแบบภาษาที่พูดกันอย่างแพร่หลายที่สุดเรียกว่า "Common Czech" ( obecnáčeština ) ซึ่งเป็นภาษาที่ได้รับอิทธิพลจากภาษาเช็กมาตรฐานและภาษาโบฮีเมียกลางของภูมิภาคปราก ภาษาท้องถิ่นในภูมิภาคโบฮีเมียนอื่น ๆ กลายเป็นคนชายขอบในขณะที่ภาษาโมราเวียยังคงแพร่หลายและหลากหลายมากขึ้นโดยมีการเคลื่อนไหวทางการเมืองเพื่อการฟื้นฟูภาษาของโมราเวียตั้งแต่ปี 1990

ความหลากหลายของภาษาเหล่านี้ (ภาษาเช็กมาตรฐานภาษาพูด / ภาษาพูดมาตรฐานภาษาเช็กภาษาเช็กสามัญและภาษาถิ่นในภูมิภาค) เป็นรูปแบบความต่อเนื่องของโวหารซึ่งการติดต่อระหว่างสายพันธุ์ที่มีชื่อเสียงคล้ายคลึงกันจะมีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงภายใน ^[102]

ภาษาเช็กทั่วไป

ภาษาเช็กภาษา ลัคและไซซีส ซินซิลีเซียที่พูดในสาธารณรัฐเช็ก พื้นที่ชายแดนซึ่ง แต่ก่อนเคยพูดภาษาเยอรมันผสมกันแล้ว

ภาษาเช็กภาษาหลักซึ่งพูดถึงในและรอบ ๆปรากเป็นหลักแต่ยังรวมถึงทั่วประเทศอีกด้วยเรียกว่า Common Czech ( obecnáčeština ) นี่คือความแตกต่างทางวิชาการ ชาวเช็กส่วนใหญ่ไม่รู้จักคำศัพท์หรือเชื่อมโยงกับภาษาเช็กที่ผิดรูปหรือ "ไม่ถูกต้อง" ^[103]เมื่อเทียบกับภาษาเช็กมาตรฐานทั่วไปภาษาเช็กมีลักษณะเฉพาะด้วยรูปแบบการผันเสียงที่ง่ายกว่าและความแตกต่างในการกระจายเสียง ^[104]

ภาษาเช็กทั่วไปแตกต่างจากภาษาเช็กมาตรฐานภาษาพูด / ภาษาพูด ( hovorováčeština ) ซึ่งเป็นโวหารที่หลากหลายในภาษาเช็กมาตรฐาน ^{[105] [106]} Tomasz Kamusellaให้นิยามความหลากหลายของภาษาเช็กมาตรฐานว่าเป็นการประนีประนอมระหว่างภาษาเช็กทั่วไปและมาตรฐานที่เขียนขึ้น^[107]ในขณะที่มิโรสลาฟโคมาเร็กเรียก Common Czech ว่าเป็นจุดตัดของภาษาพูดภาษาเช็กมาตรฐานและภาษาท้องถิ่นในภูมิภาค ^[108]

ภาษาเช็กทั่วไปได้แพร่หลายในพื้นที่ส่วนใหญ่ของสาธารณรัฐเช็กตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 ต่อมา โดยปกติจะถูกกำหนดให้เป็นinterdialect ที่ใช้ในการพูดทั่วไปในโบฮีเมียและทางตะวันตกของโมราเวีย (โดยประมาณสองในสามของผู้อยู่อาศัยทั้งหมดในสาธารณรัฐเช็ก ) ภาษาเช็กทั่วไปไม่ได้ถูกประมวลผลแต่องค์ประกอบบางอย่างได้ถูกนำมาใช้ในมาตรฐานการเขียน ตั้งแต่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 องค์ประกอบของเช็กทั่วไปก็แพร่กระจายไปยังภูมิภาคที่ไม่ได้รับผลกระทบก่อนหน้านี้อันเป็นผลมาจากอิทธิพลของสื่อ ภาษาเช็กมาตรฐานยังคงเป็นบรรทัดฐานสำหรับนักการเมืองนักธุรกิจและชาวเช็กคนอื่น ๆ ในสถานการณ์ที่เป็นทางการ แต่ Common Czech กำลังได้รับความนิยมในวงการสื่อสารมวลชนและสื่อมวลชน ^[104]รูปแบบภาษาพูดของภาษาเช็กมาตรฐานพบว่ามีการใช้อย่าง จำกัด ในการสื่อสารประจำวันเนื่องจากการขยายตัวของภาษาเช็กร่วมกัน ^[105]บางครั้งมันถูกกำหนดให้เป็นโครงสร้างทางทฤษฎีแทนที่จะเป็นเครื่องมือที่แท้จริงของการสื่อสารด้วยภาษาพูดเนื่องจากในบริบทที่ไม่เป็นทางการการเลือกระหว่างกันที่ไม่ได้มาตรฐานจึงเป็นที่ต้องการ ^[105]

การออกเสียงภาษาเช็กทั่วไปมีพื้นฐานมาจากกลุ่มภาษาถิ่นโบฮีเมียกลางซึ่งมีชุดเสียงสระที่แตกต่างกันเล็กน้อยกับภาษาเช็กมาตรฐาน ^[108]ฟอนิม / ɛː / มีอุปกรณ์ต่อพ่วงและมักจะรวมตัวกับ / i / เช่นในmal ý město (เมืองเล็ก), ปาล์มí nek (เปลวไฟเล็ก ๆ ) และL íททท (การบิน) และควบพื้นเมืองสอง / ɛɪ̯ / เกิดขึ้นโดยปกติในสถานที่ที่ Standard Czech มี / iː / เช่นmal ej dům (บ้านหลังเล็ก) ml ej n (mill) pl ej tvat (เสีย) b ej t (to be) ^[109]นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มเครื่องหมายv-ลงในคำส่วนใหญ่ที่ขึ้นต้นo-เช่นv otevřít v okno (เพื่อเปิดหน้าต่าง) ^[110]

ที่ไม่ได้มาตรฐานก้านคุณสมบัติที่มีมากหรือน้อยกว่าปกติในทุกลำโพงทั่วไปเช็กรวมถึง: ^[110]

• แบบครบวงจรพหูพจน์ ตอนจบของคำคุณศัพท์ : mal ý Lidi (คนเล็ก), mal ý ženy (หญิงเล็ก), mal ý města (เมืองเล็ก) - มาตรฐาน: Malílidé, ženyมาเลมาลาměsta;
• แบบครบวงจรบรรเลง จบ -maในพหูพจน์ : s tě แม่ dobrej แม่ฝาMA , žena MA , chlapa MA , města แม่ (ที่มีคนดี, ผู้หญิง, ผู้ชาย, เมือง) - มาตรฐาน: s ธีมdobrými lidmi, ženami, chlapy, městy โดยพื้นฐานแล้วแบบฟอร์มนี้มีลักษณะคล้ายกับรูปแบบของคู่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นรูปแบบการผลิต แต่ตอนนี้เกือบจะสูญพันธุ์ไปแล้วและยังคงอยู่ในชุดคำศัพท์เฉพาะ ในภาษาเช็กสามัญการสิ้นสุดเริ่มมีประสิทธิผลอีกครั้งในราวศตวรรษที่ 17 แต่ใช้แทนรูปพหูพจน์ปกติ ^[111]
• การละเว้นพยางค์-lในตอนจบของผู้ชายของกริยาในอดีต: řek (เขาพูด), moh (เขาทำได้), pích (เขาแทง) - มาตรฐาน: řekl, mohl, píchl
• แนวโน้มของการรวมตัวอักษรเอกพจน์เพศชาย / เพศสำหรับคำคุณศัพท์เข้ากับเครื่องมือโดยการเปลี่ยนคำลงท้าย-émเป็น-ýmจากนั้นจึงทำให้สระสั้นลง: mladém (ตำแหน่งมาตรฐาน), mladým (เครื่องมือมาตรฐาน)> mladým (ภาษาเช็กทั่วไป), mladym (เครื่องมือภาษาเช็กทั่วไป)> mladym (ภาษาเช็กทั่วไป / เครื่องมือที่มีการย่อ) ^[112]

ตัวอย่างของการปฏิเสธ (ภาษาเช็กมาตรฐานจะถูกเพิ่มเป็นตัวเอียงเพื่อเปรียบเทียบ):

mladýčlověk - ชายหนุ่ม / คน, mladílidé - คนหนุ่มสาว, mladýstát - young state, mladážena - young woman, mladézvíře - young animal

ภาษาถิ่นของชาวโบฮีเมียน

ศิลาฤกษ์ในเมือง เชสกี้ครุมลอฟตั้งแต่ปีค. ศ. 1591 คำจารึกมีลักษณะเด่นของโบฮีเมียนควบกล้ำ   / ɛɪ̯ /สะกดว่า⟨ey⟩

นอกเหนือจากภาษาเช็กทั่วไปแล้วยังมีภาษาโบฮีเมียนอื่น ๆ อีกมากมายซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ชนบทชายขอบ การใช้ภาษาถิ่นเริ่มลดลงในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 และในช่วงต้นทศวรรษ 1990 การใช้ภาษาถิ่นในภูมิภาคก็ถูกตีตราซึ่งเกี่ยวข้องกับชนชั้นล่างที่หดตัวลงและใช้ในวรรณกรรมหรือสื่ออื่น ๆ เพื่อให้เกิดผลเชิงตลก การเดินทางและความพร้อมของสื่อที่เพิ่มขึ้นต่อประชากรที่พูดภาษาถิ่นได้กระตุ้นให้พวกเขาเปลี่ยนไปใช้ (หรือเพิ่มภาษาถิ่นของตนเอง) ภาษาเช็กมาตรฐาน ^[113]

สำนักงานสถิติสาธารณรัฐเช็กในปี 2003 ได้รับการยอมรับภาษาโบฮีเมียนต่อไปนี้: ^[114]

• Nářečístředočeská (ภาษาถิ่นโบฮีเมียนกลาง)
• Nářečíjihozápadočeská (ภาษาถิ่นโบฮีเมียนตะวันตกเฉียงใต้)

• Podskupina chodská ( กลุ่มย่อยChod )
• Podskupina doudlebská ( กลุ่มย่อยDoudleby )

• NářečíSeverovýchodočeská (ภาษาถิ่นโบฮีเมียนตะวันออกเฉียงเหนือ)

• Podskupina podkrknošská ( กลุ่มย่อยKrkonoše )

ภาษาโมราเวีย

ดินแดนดั้งเดิมของกลุ่มภาษาหลักของ Moravia และ Czech Silesia สีเขียว: โมราเวียกลาง, สีแดง: โมราเวียตะวันออก, สีเหลือง: ลัค (ซิลีเซีย) , ชมพู: ซีส ซินซิลีเซียน , สีส้ม: โบฮีเมียน - โมราเวียนเฉพาะกาล, สีม่วง: พื้นที่ผสม

ภาษาเช็กที่พูดในโมราเวียและซิลีเซียเรียกว่าโมราเวีย ( moravština ) ในจักรวรรดิออสเตรีย - ฮังการี "โบฮีเมียน - โมราเวีย - สโลวัก" เป็นภาษาที่ประชาชนสามารถลงทะเบียนว่าพูดได้ (กับเยอรมันโปแลนด์และอื่น ๆ อีกมากมาย) ^[115]ของภาษาเช็ก, เพียง Moravian มีความโดดเด่นในการสำรวจทั่วประเทศโดยสำนักงานสถิติสาธารณรัฐเช็ก ในฐานะที่เป็นของปี 2011 62,908 ประชาชนสาธารณรัฐเช็พูด Moravian เป็นภาษาแรกของพวกเขาและ 45561 เป็นdiglossic (พูด Moravian และมาตรฐานการเช็กเป็นภาษาแม่) ^[116]

เริ่มต้นในศตวรรษที่สิบหกบางสายพันธุ์ของเช็กมีลักษณะคล้ายกับสโลวัก; ^[16]ภาษาถิ่นโมราเวียทางตะวันออกเฉียงใต้โดยเฉพาะบางครั้งถือว่าเป็นภาษาถิ่นของสโลวักมากกว่าภาษาเช็ก ภาษาถิ่นเหล่านี้สร้างความต่อเนื่องระหว่างภาษาเช็กและภาษาสโลวัก^[117]โดยใช้รูปแบบการผันคำนามและคำสรรพนามและการผันคำกริยาแบบเดียวกับภาษาสโลวัก ^[118]

สำนักงานสถิติสาธารณรัฐเช็กในปี 2003 ได้รับการยอมรับใน Moravian ภาษาต่อไปนี้: ^[114]

• Nářečíčeskomoravská (ภาษาถิ่นโบฮีเมียน - โมราเวีย)
• Nářečístředomoravská (ภาษาถิ่นกลางของ Moravian)

• Podskupina tišnovská ( กลุ่มย่อยTišnov )

• Nářečívýchodomoravská (ภาษาถิ่นโมราเวียตะวันออก)

• Podskupina slovácká ( กลุ่มย่อยMoravian Slovak )
• Podskupina valašská ( กลุ่มย่อยMoravian Wallachian )

• Nářečíslezská (ภาษาถิ่นซิลีเซีย)

ตัวอย่าง

ในตำราเรียน 1964 ในสาธารณรัฐเช็วิทยา , Bretislav Koudela ใช้ประโยคต่อไปนี้เพื่อเน้นความแตกต่างระหว่างการออกเสียงภาษา: ^[119]

ความเข้าใจร่วมกัน

สาธารณรัฐเช็กและสโลวาเกียได้รับการพิจารณาร่วมกันได้ ; ผู้พูดภาษาใดภาษาหนึ่งสามารถสื่อสารได้อย่างสะดวกสบายกว่าภาษาสลาฟตะวันตกคู่อื่น ๆ นับตั้งแต่การสลายตัวของเชโกสโลวะเกียในปี พ.ศ. 2536 ความเข้าใจซึ่งกันและกันได้ลดลงสำหรับผู้พูดที่อายุน้อยกว่าอาจเป็นเพราะผู้พูดภาษาเช็กในปัจจุบันมีการสัมผัสกับภาษาสโลวักน้อยลงและในทางกลับกัน ^[120]

ในความแตกต่างของการออกเสียงภาษาเช็กมีลักษณะการหยุดเสียงก่อนสระเริ่มต้นและภาษาสโลวักด้วยการใช้สระเสียงยาวน้อยกว่าภาษาเช็ก อย่างไรก็ตาม^[121]สโลวักมีพยัญชนะrและl ในรูปแบบยาวเมื่อทำหน้าที่เป็นสระ ^{[122] การ}ออกเสียงภาษาสโลวักใช้ "กฎแห่งจังหวะ" ซึ่งห้ามสองพยางค์ที่มีสระเสียงยาวไม่ให้พูดตามอีกคำหนึ่งซึ่งแตกต่างจากภาษาเช็ก ^[123]หลักไวยากรณ์แม้ว่าสาธารณรัฐเช็ก (ซึ่งแตกต่างจากสโลวาเกีย) มีอย่างเต็มที่ประสิทธิผล กรณีแหลม , ^[121]ภาษาทั้งสองร่วมกันใช้ไวยากรณ์ที่พบบ่อย ^[16]

การศึกษาชิ้นหนึ่งแสดงให้เห็นว่าศัพท์ภาษาเช็กและภาษาสโลวักแตกต่างกันถึง 80 เปอร์เซ็นต์ แต่พบว่าเปอร์เซ็นต์ที่สูงนี้มีสาเหตุหลักมาจาก orthographies ที่แตกต่างกันและความไม่สอดคล้องกันเล็กน้อยในรูปแบบสัณฐานวิทยา ^[124]สโลวักสัณฐานเป็นปกติมากขึ้น (เมื่อเปลี่ยนจากประโยคกับตำแหน่งกรณี , พระชั่วโมงกลายเป็นพระZอีในสาธารณรัฐเช็กและพระเอชอีในสโลวาเกีย) โดยทั่วไปแล้วศัพท์ทั้งสองนี้ถือว่าคล้ายคลึงกันโดยพบความแตกต่างส่วนใหญ่ในคำศัพท์ภาษาเรียกขานและคำศัพท์ทางวิทยาศาสตร์บางคำ ภาษาสโลวักมีคำยืมมากกว่าภาษาเช็กเล็กน้อย ^[16]

ความคล้ายคลึงกันระหว่างภาษาเช็กและภาษาสโลวักนำไปสู่ภาษาที่ถือว่าเป็นภาษาเดียวโดยกลุ่มนักวิชาการในศตวรรษที่ 19 ซึ่งเรียกตัวเองว่า "เชโกสลาฟ " ( Čechoslované ) โดยเชื่อว่าชนชาติต่างๆมีความเชื่อมโยงกันในลักษณะที่ไม่รวมชาวโบฮีเมียนเยอรมันและ (ไปยัง a น้อยกว่า) ชาวฮังกาเรียนและชาวสลาฟอื่น ๆ ^[125]ในช่วงแรกของสาธารณรัฐเชโกสโลวัก (พ.ศ. 2461-2481) แม้ว่า "เชโกสโลวัก" จะถูกกำหนดให้เป็นภาษาราชการของสาธารณรัฐทั้งสองมาตรฐานการเขียนภาษาเช็กและภาษาสโลวักก็ถูกนำมาใช้ ภาษาสโลวักมาตรฐานเป็นแบบจำลองบางส่วนจากวรรณกรรมภาษาเช็กและภาษาเช็กเป็นที่ต้องการสำหรับหน้าที่ทางการบางอย่างในครึ่งสาธารณรัฐสโลวัก อิทธิพลของเช็กที่มีต่อสโลวักถูกประท้วงโดยนักวิชาการชาวสโลวักและเมื่อสโลวาเกียแยกตัวออกจากเชโกสโลวะเกียในปี พ.ศ. 2481 ในฐานะรัฐสโลวัก (ซึ่งสอดคล้องกับนาซีเยอรมนีในสงครามโลกครั้งที่สอง ) วรรณกรรมสโลวักก็จงใจห่างจากเช็ก เมื่อฝ่ายอักษะแพ้สงครามและเชโกสโลวะเกียกลับเนื้อกลับตัวสโลวักได้พัฒนาตนเองบ้าง (ด้วยอิทธิพลของเช็ก); ในช่วงฤดูใบไม้ผลิของปราก 2511 สโลวักได้รับเอกราชจาก (และเท่าเทียมกับ) เช็ก^[16]เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของเชโกสโลวะเกียจากรัฐรวมเป็นสหพันธรัฐ ตั้งแต่การสลายตัวของสโลวาเกียในปี 1993 ว่า "โกสโลวัค" ได้เรียกว่ากลอนสดpidginsภาษาที่จะเกิดขึ้นจากการลดลงของความเข้าใจซึ่งกันและกัน ^[126]

คำศัพท์ภาษาเช็กมาจากรากศัพท์ภาษาสลาฟบอลติกและภาษาอินโด - ยูโรเปียนอื่น ๆ แม้ว่าคำกริยาส่วนใหญ่จะมีต้นกำเนิด Balto-Slavic แต่คำสรรพนามคำบุพบทและคำกริยาบางคำจะมีรากศัพท์แบบอินโด - ยูโรเปียนที่กว้างกว่า ^[127]คำยืมบางคำได้รับการปรับโครงสร้างโดยนิรุกติศาสตร์พื้นบ้านให้คล้ายกับคำภาษาเช็กพื้นเมือง (เช่นhřbitov , "สุสาน" และlistina , "list") ^[128]

คำยืมภาษาเช็กส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงเวลาหนึ่งในสองช่วงเวลา คำยืมก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่มาจากภาษาเยอรมัน^[129] ภาษากรีกและภาษาละติน^[130]มาถึงก่อนการฟื้นฟูแห่งชาติเช็ก เพิ่มเติมคำยืมที่ผ่านมาได้รับมาส่วนใหญ่มาจากภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศส , ^[129]และจากภาษาฮิบรู , ภาษาอาหรับและเปอร์เซีย คำยืมภาษารัสเซียจำนวนมากโดยเฉพาะชื่อสัตว์และศัพท์ทางเรือก็มีอยู่ในภาษาเช็กเช่นกัน ^[131]

แม้ว่าคำยืมภาษาเยอรมันที่เก่ากว่าจะเป็นภาษาพูด แต่คำยืมจากภาษาอื่น ๆ ล่าสุดมีความเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมชั้นสูง ^[129]ในช่วงศตวรรษที่สิบเก้าคำที่มีรากศัพท์ภาษากรีกและภาษาละตินถูกปฏิเสธในความโปรดปรานของคำที่มีพื้นฐานมาจากคำภาษาเช็กที่เก่ากว่าและรากสลาฟทั่วไป "เพลง" เป็นmuzykaในโปแลนด์และмузыка ( muzyka ) ในรัสเซีย แต่ในสาธารณรัฐมันเป็นhudba ^[130]คำภาษาเช็กบางคำถูกยืมมาใช้เป็นคำยืมในภาษาอังกฤษและภาษาอื่น ๆ เช่นหุ่นยนต์ (จากrobota , "labour") ^[132]และpolka (มาจากpolka " Polish woman" หรือจาก "půlka" "half" ). ^[133]

1846 ตัวอย่างสิ่งพิมพ์ภาษาเช็ก

ตามมาตรา 1 ของปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ :

เช็ก: Všichnilidé se rodísvobodní a soběrovní co do důstojnosti a práv. Jsou nadáni rozumem a svědomím a mají spolu jednat v duchu bratrství. ^[134]

อังกฤษ: "มนุษย์ทุกคนเกิดมาโดยเสรีและเท่าเทียมกันในศักดิ์ศรีและสิทธิพวกเขาได้รับการเสริมสร้างด้วยเหตุผลและมโนธรรมและควรปฏิบัติต่อกันด้วยจิตวิญญาณแห่งภราดรภาพ" ^[135]

• ศูนย์เช็ก
• ชื่อเช็ก
• ภาษามือเช็ก
• รายชื่อ Swadesh ของคำสลาฟ

• แอกนิวฮิวจ์เลอเคน (1994) ต้นกำเนิดของสาธารณรัฐเช็แห่งชาติ Renascence สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพิตส์เบิร์ก ISBN 978-0-8229-8549-5.
• Dankovičová, Jana (1999). "เช็ก". คู่มือของสมาคมการออกเสียงระหว่างประเทศ (ฉบับที่ 9) สมาคมการออกเสียงระหว่างประเทศ / สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ISBN 978-0-521-63751-0.
• Cerna, Iva; Machalek, Jolana (2550). เช็กมือใหม่ . หนังสือฮิปโป ISBN 978-0-7818-1156-9.
• Chloupek, ม.ค. ; Nekvapil, Jiří (1993). ฟังก์ชั่นการศึกษาในสำนวน บริษัท สำนักพิมพ์จอห์นเบนจามินส์ ISBN 978-90-272-1545-1.
• Eckert, Eva (1993). สายพันธุ์ของสาธารณรัฐเช็ก: การศึกษาในสาธารณรัฐเชภาษาศาสตร์ รุ่น Rodopi ISBN 978-90-5183-490-1.
• Esposito, Anna (2011). การวิเคราะห์ทางวาจาและอวัจนภาษาการสื่อสารและการตรากฎหมาย: ประมวลผลปัญหา สปริงเกอร์เพรส. ISBN 978-3-642-25774-2.
• Hajičová, Eva (1986). ปรากศึกษาภาษาศาสตร์คณิตศาสตร์ (ฉบับที่ 9). สำนักพิมพ์จอห์นเบนจามินส์. ISBN 978-90-272-1527-7.
• ฮาร์กินส์วิลเลียมเอ็ดเวิร์ด (2495) โมเดิร์นเช็ไวยากรณ์ King's Crown Press ( มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ) ISBN 978-0-231-09937-0.
• Komárek, Miroslav (2012). Dějinyčeského jazyka เบอร์โน: เจ้าภาพ ISBN 978-80-7294-591-7.
• คอร์ทมันน์, แบร์นด์; van der Auwera, Johan (2011). ภาษาและภาษาศาสตร์ของยุโรป: มีคู่มือ (โลกภาษาศาสตร์) Mouton De Gruyter ISBN 978-3-11-022025-4.
• คูเดลา, Břetislav; และคณะ (พ.ศ. 2507). Vývojčeského jazyka a dialektologie (ในภาษาเช็ก). Československéstátnípedagogickénakladatelství.
• ลิเบอร์แมน, อนาโตลี; Trubetskoi, Nikolai S. (2001). NS Trubetzkoy: การศึกษาในสาขาวิชาภาษาศาสตร์ทั่วไปและโครงสร้างภาษา สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยดุ๊ก ISBN 978-0-8223-2299-3.
• แมนน์สจวร์ตเอ็ดเวิร์ด (2500) สาธารณรัฐเช็ประวัติศาสตร์ไวยากรณ์ Helmut Buske Verlag ISBN 978-3-87118-261-7.
• Mathesius, Vilém (2013). การวิเคราะห์การทำงานของวันปัจจุบันภาษาอังกฤษในชีวิตประจำทั่วไปภาษาศาสตร์ De Gruyter. ISBN 978-90-279-3077-4.
• แม็กซ์เวลล์อเล็กซานเดอร์ (2552) เลือกสโลวาเกีย: สลาฟฮังการีโกสโลวัคภาษาและชาตินิยมอุบัติเหตุ Tauris วิชาการศึกษา. ISBN 978-1-84885-074-3.
• Naughton, James (2005). สาธารณรัฐเช็ก: สิ่งจำเป็นไวยากรณ์ Routledge Press. ISBN 978-0-415-28785-2.
• แพนโซเฟีย (2536). Pravidla českého pravopisu (in เช็ก). Ústav pro jazyk český AV ČR. ISBN 978-80-901373-6-3.
• Piotrowski, Michael (2012). การประมวลผลภาษาธรรมชาติสำหรับตำราประวัติศาสตร์ สำนักพิมพ์ Morgan & Claypool ISBN 978-1-60845-946-9.
• Qualls, Eduard J. (2012). วัลส์กระชับไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ Danaan Press. ISBN 978-1-890000-09-7.
• รอ ธ สไตน์, Björn; ธีร์อฟฟ์, รอล์ฟ (2010). อารมณ์ในภาษาของยุโรป บริษัท สำนักพิมพ์จอห์นเบนจามินส์ ISBN 978-90-272-0587-2.
• สั้นเดวิด (2552). "เช็กและสโลวัก". ใน Bernard Comrie (ed.) ภาษาหลักของโลก (2nd ed.) เส้นทาง หน้า 305–330
• Scheer, Tobias (2004). ทฤษฎีด้านข้างของวิทยา: อะไรคือสิ่งที่ CVCV และทำไมมันควรจะเป็น ?, ส่วนที่ 1 Walter De Gruyter ISBN 978-3-11-017871-5.
• Stankiewicz, Edward (1986) สลาฟภาษา: เอกภาพในความหลากหลาย Mouton De Gruyter ISBN 978-3-11-009904-1.
• ซัสเซ็กซ์โรแลน; Cubberley, Paul (2011). ภาษาสลาฟ แบบสำรวจภาษาเคมบริดจ์ ISBN 978-0-521-29448-5.
• ทาฮาลคาเรล (2010). ไวยากรณ์ของสาธารณรัฐเช็กเป็นภาษาต่างประเทศ Factum.
• วิลสันเจมส์ (2552). Moravians ในปราก: การศึกษา sociolinguistic ของภาษาถิ่นติดต่อในสาธารณรัฐเช็ Peter Lang สำนักพิมพ์วิชาการนานาชาติ ISBN 978-3-631-58694-5.

• Ústav pro jazyk český - สถาบันภาษาเช็กซึ่งเป็นหน่วยงานกำกับดูแลภาษาเช็ก(ในภาษาเช็ก)
• คอร์ปัสแห่งชาติเช็ก
• พจนานุกรมภาษาเช็ก Monolingual ออนไลน์
• พจนานุกรมการแปลออนไลน์
• mluvtecesky.net - เว็บไซต์หลายภาษาเพื่อศึกษาภาษาเช็ก
• รายการคำศัพท์ภาษาเช็ก Swadesh พื้นฐาน (จากภาคผนวกรายการสวาเดสของ Wiktionary )
• Pimsleur Czech Comprehensive Course