ประเทศในสหราชอาณาจักร
สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ (สหราชอาณาจักร) ตั้งแต่ปี 1922 ประกอบด้วยสี่รัฐธรรมนูญประเทศ: อังกฤษ , สกอตแลนด์และเวลส์ (ซึ่งเรียกรวมกันทำขึ้นสหราชอาณาจักร ) เช่นเดียวกับไอร์แลนด์เหนือ ( นานัปการเป็นประเทศที่จังหวัดหรือ ภูมิภาค). [1] [2] [3] [4]เว็บไซต์ของนายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักรใช้วลี "ประเทศภายในประเทศ" เพื่ออธิบายสหราชอาณาจักร [5]บทสรุปทางสถิติบางอย่างเช่นสำหรับสิบสองNUTS 1 ภูมิภาคของสหราชอาณาจักรอ้างถึงสกอตแลนด์เวลส์และไอร์แลนด์เหนือว่า "ภูมิภาค" [6] [7]สำหรับไอร์แลนด์เหนือสกอตแลนด์และเวลส์โดยเฉพาะชื่อที่สื่อความหมายใช้ "อาจเป็นที่ถกเถียงกันได้ [8]
| ประเทศในสหราชอาณาจักร | |
|---|---|
| ประเภท | กองธุรการ |
| สถานที่ | ประเทศอังกฤษ |
| พบใน | เขตอำนาจศาลตามกฎหมาย |
| จำนวน | 4 |
| สถานะที่เป็นไปได้ | |
| สถานะเพิ่มเติม | |
| รัฐบาล |
|
แม้ว่าสหราชอาณาจักรเป็นรวม ประเทศอธิปไตย , ไอร์แลนด์เหนือ, สกอตแลนด์และเวลส์ได้รับการศึกษาระดับปริญญาของตนเองผ่านกระบวนการของความรับผิดชอบ สหราชอาณาจักรรัฐสภาและอังกฤษรัฐบาลจัดการกับทุกเรื่องที่สงวนไว้สำหรับไอร์แลนด์เหนือสกอตแลนด์และเวลส์ แต่ไม่ได้อยู่ในเรื่องทั่วไปที่ได้รับตกทอดไปยังสภาไอร์แลนด์เหนือ , สกอตรัฐสภาและSenedd นอกจากนี้การอุทิศตนในไอร์แลนด์เหนือยังเป็นเงื่อนไขในความร่วมมือระหว่างผู้บริหารของไอร์แลนด์เหนือและรัฐบาลไอร์แลนด์ (ดูสภารัฐมนตรีเหนือ / ใต้ ) และรัฐบาลอังกฤษให้คำปรึกษากับรัฐบาลไอร์แลนด์เพื่อบรรลุข้อตกลงในบางเรื่องที่ไม่พัฒนาสำหรับ ไอร์แลนด์เหนือ (ดูการประชุมระหว่างรัฐบาลอังกฤษ - ไอร์แลนด์ ) อังกฤษประกอบไปด้วยส่วนใหญ่ของประชากรและพื้นที่ของสหราชอาณาจักรที่[9] [10]ยังคงอยู่ในความรับผิดชอบของสหราชอาณาจักรรัฐสภาศูนย์กลางในกรุงลอนดอน
อังกฤษ, ไอร์แลนด์เหนือ, สกอตแลนด์และเวลส์ยังไม่ได้ตัวเองที่ระบุไว้ในองค์การระหว่างประเทศเพื่อการมาตรฐาน (ISO) รายชื่อประเทศ อย่างไรก็ตามรายการ ISO ของหน่วยงานย่อยของสหราชอาณาจักรซึ่งรวบรวมโดยBritish Standardsและสำนักงานสถิติแห่งชาติของสหราชอาณาจักรใช้ "ประเทศ" เพื่ออธิบายถึงอังกฤษสกอตแลนด์และเวลส์ [11]ไอร์แลนด์เหนือตรงกันข้ามถูกอธิบายว่าเป็น "จังหวัด" ในรายการเดียวกัน [11]แต่ละคนมีที่แยกต่างหากร่างรัฐชาติสำหรับการเล่นกีฬาและการแข่งขันแยกต่างหากในการแข่งขันกีฬาระดับนานาชาติจำนวนมากรวมทั้งCommonwealth Games ไอร์แลนด์เหนือยังรูปแบบร่วมกันทุกเกาะร่างกายกีฬากับสาธารณรัฐไอร์แลนด์สำหรับการเล่นกีฬามากที่สุดรวมทั้งสมาคมรักบี้ [12]
เกาะช่องทางและไอล์ออฟแมนที่มีการอ้างอิงของพระมหากษัตริย์และไม่เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร ในทำนองเดียวกันดินแดนโพ้นทะเลของอังกฤษซึ่งเหลืออยู่ของจักรวรรดิอังกฤษไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร
ในอดีตตั้งแต่ปี 1801 ตามพระราชบัญญัติสหภาพจนถึงปีพ. ศ. 2464 เกาะทั้งหมดของไอร์แลนด์เป็นประเทศในสหราชอาณาจักร ไอร์แลนด์ถูกแบ่งออกเป็นสองแยกเขตอำนาจศาลในปี 1921: ใต้ของไอร์แลนด์และไอร์แลนด์เหนือ ไอร์แลนด์เหนือกลายเป็นรัฐอิสระไอริชและออกจากสหราชอาณาจักรในปี พ.ศ. 2465 ออกจากเครือจักรภพแห่งชาติในปี พ.ศ. 2492 และปัจจุบันเป็นที่รู้จักในชื่อสาธารณรัฐไอร์แลนด์หรือเพียงแค่ไอร์แลนด์
ข้อเท็จจริงสำคัญ
| ชื่อ | ธง | เมืองหลวง | สภานิติบัญญัติ | ผู้บริหาร | ระบบกฎหมาย | อำนาจศาล |
|---|---|---|---|---|---|---|
| อังกฤษ |  | ลอนดอน | คณะกรรมการใหญ่ฝ่ายนิติบัญญัติของรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรอังกฤษ[a] | รัฐบาลอังกฤษ[b] | กฎหมายอังกฤษ | อังกฤษและเวลส์ |
| ไอร์แลนด์เหนือ | ไม่มี [c] | เบลฟัสต์ | ไอร์แลนด์เหนือสมัชชา | ผู้บริหารไอร์แลนด์เหนือ[d] | กฎหมายไอร์แลนด์ภาคเหนือ ,กฎหมายที่ดินไอริช | ไอร์แลนด์เหนือ |
| สกอตแลนด์ |  | เอดินบะระ | รัฐสภาสก็อต | รัฐบาลสก็อต | กฎหมายสก็อต | สกอตแลนด์ |
| เวลส์ |  | คาร์ดิฟฟ์ | Senedd Cymru (รัฐสภาเวลส์) | รัฐบาลเวลส์ | กฎหมายอังกฤษ , เวลส์กฎหมาย | อังกฤษและเวลส์ |
| ประเทศอังกฤษ |  | ลอนดอน | รัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร | รัฐบาลสหราชอาณาจักร | กฎหมายของสหราชอาณาจักร | ประเทศอังกฤษ |
- ^ สหราชอาณาจักรรัฐสภาทำให้กฎหมายภาษาอังกฤษทั้งหมดขึ้นอยู่กับภาษาอังกฤษลงมติกฎหมายภาษาอังกฤษ
- ^ รัฐบาลสหราชอาณาจักรแห่งนครลอนดอน , เจ้าหน้าที่รวมและเทศบาลคอร์นวอลล์และเกาะซิลลี่การออกกำลังกายอำนาจบริหารในประเทศอังกฤษ
- ^ อดีตธงตอนเหนือของไอร์แลนด์ที่คลุมป้ายโฆษณายังคงใช้ในบางบริบทที่เกี่ยวข้องกับการกีฬา
- ^ เนื่องจากการจัดการแบ่งปันอำนาจของ NI อำนาจบริหารบางครั้งจะถูกมอบให้กับรัฐมนตรีต่างประเทศเมื่อมีการระงับการประชุม
สถิติ
| ชื่อ | ประชากร (2019) | พื้นที่ | ป๊อป ความหนาแน่น (ต่อกม. 2 ; 2019) | มูลค่าเพิ่มขั้นต้น (2015) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ตัวเลข | % | กม. 2 [10] | % | £ [13] | % | £ต่อหัว[13] | ||
| อังกฤษ | 56,286,961 | 84% | 130,279 | 54% | 432.05 | 1,433 พันล้าน | 86% | 26,159 |
| ไอร์แลนด์เหนือ | 1,893,667 | 3% | 13,562 | 5.5% | 139.63 | 34 พันล้าน | 2% | 18,584 |
| สกอตแลนด์ | 5,463,300 | 8% | 77,933 | 32% | 70.10 | 127 พันล้าน | 8% | 23,685 |
| เวลส์ | 3,152,879 | 5% | 20,735 | 8.5% | 152.06 | 56 พันล้าน | 3% | 18,002 |
| ประเทศอังกฤษ | 66,796,807 | 100% | 242,509 | 100% | 275.44 | 1,666 พันล้าน | 100% | 25,351 |
ตัวเลขมูลค่าเพิ่มไม่รวมรายได้จากน้ำมันและก๊าซที่สร้างเกินน่านน้ำของสหราชอาณาจักรในเขตชั้นวางของประเทศเนลตัล
คำศัพท์
มีการใช้คำศัพท์ต่างๆเพื่ออธิบายอังกฤษไอร์แลนด์เหนือสกอตแลนด์และเวลส์
การกระทำของรัฐสภา
- กฎหมายในการกระทำที่เวลส์ 1535 และ 1542ยึดระบบกฎหมายแห่งเวลส์ไปยังประเทศอังกฤษ[14]ในการสร้างองค์กรเดียวที่รู้จักกันทั่วไปมานานหลายศตวรรษก็เป็นอังกฤษ แต่ต่อมา[ ต้องการอ้างอิง ]เปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการอังกฤษและเวลส์ เวลส์ถูกอธิบาย (ในชุดค่าผสมที่แตกต่างกัน) ว่าเป็น "ประเทศ" "อาณาเขต" และ "การปกครอง" ของเวลส์ [14] [15]นอกเวลส์อังกฤษไม่ได้รับชื่อหรือศัพท์เฉพาะ กฎหมายในเวลส์ได้ถูกยกเลิกในเวลาต่อมา [16] [17]
- พระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707อ้างถึงทั้งอังกฤษและสกอตแลนด์เป็น "ส่วนหนึ่ง" ของสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่[18]
- พระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1800ใช้ "ส่วนหนึ่ง" ในลักษณะเดียวกับการอ้างถึงอังกฤษและสกอตแลนด์ อย่างไรก็ตามพวกเขาใช้คำว่า "ประเทศ" เพื่ออธิบายบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ตามลำดับเมื่ออธิบายการค้าระหว่างกัน[19]
- รัฐบาลไอร์แลนด์พระราชบัญญัติ 1920อธิบายบริเตนใหญ่ใต้ของไอร์แลนด์และไอร์แลนด์เหนือเป็น "ประเทศ" ในบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บภาษี
- ไอร์แลนด์เหนือพระราชบัญญัติ 1998ซึ่งยกเลิกรัฐบาลไอร์แลนด์พระราชบัญญัติปี 1920 ไม่ได้ใช้คำใด ๆ ที่จะอธิบายไอร์แลนด์เหนือ
คำศัพท์ทางกฎหมายในปัจจุบัน
ตีความพระราชบัญญัติ 1978ให้คำนิยามตามกฎหมายของคำว่า "อังกฤษ", "เวลส์" และ "สหราชอาณาจักร" แต่ไม่ว่าพระราชบัญญัติมิได้อื่น ๆ ที่กำหนดในปัจจุบันกฎหมาย "ก็อตแลนด์" หรือ "ไอร์แลนด์เหนือ" การใช้คำสามคำแรกในกฎหมายอื่น ๆ ถูกตีความตามคำจำกัดความในพระราชบัญญัติปีพ. ศ. 2521 คำจำกัดความในพระราชบัญญัติ พ.ศ. 2521 มีดังต่อไปนี้:
- "อังกฤษ" หมายถึง "ภายใต้การเปลี่ยนแปลงใด ๆ ของเขตแดนภายใต้ส่วนที่ 4 ของพระราชบัญญัติการปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2515พื้นที่ซึ่งประกอบด้วยมณฑลที่กำหนดโดยมาตรา 1 ของพระราชบัญญัตินั้นมหานครลอนดอนและหมู่เกาะซิลลี " คำจำกัดความนี้ใช้ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2517
- "สหราชอาณาจักร" หมายถึง "บริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ" คำจำกัดความนี้ใช้ตั้งแต่วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2470
- "เวลส์" หมายถึงพื้นที่รวมของ 8 มณฑลที่สงวนไว้ของเวลส์ตามที่ระบุไว้ในมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติการปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2515 ตามที่ตราไว้เดิม แต่อาจมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่เกิดขึ้นภายใต้มาตรา 73 ของพระราชบัญญัตินั้น ). ในปี 1996 เหล่านี้ 8 มณฑลใหม่ได้รับการจัดสรรลงในปัจจุบัน22 เจ้าหน้าที่รวม
ในพระราชบัญญัติสกอตแลนด์ 1998ไม่มีการวาดภาพของสกอตแลนด์โดยคำจำกัดความในมาตรา 126 ระบุเพียงว่าสกอตแลนด์รวมถึง "น่านน้ำภายในและทะเลอาณาเขตของสหราชอาณาจักรจำนวนมากที่อยู่ติดกับสกอตแลนด์" [20]
รัฐสภาระบบการลงคะแนนและการเลือกตั้งพระราชบัญญัติ 2011หมายถึงอังกฤษสกอตแลนด์เวลส์และไอร์แลนด์เหนือเป็น " ชิ้นส่วน " ของสหราชอาณาจักรในข้อต่อไปนี้: "แต่ละเขตเลือกตั้งจะเป็นในเครือในหนึ่งในสี่ส่วนของสหราชอาณาจักร (อังกฤษ เวลส์สกอตแลนด์และไอร์แลนด์เหนือ)”
การใช้งานอย่างเป็นทางการอื่น ๆ
รายงานของRoyal Fine Art Commission ในปีพ. ศ. 2390 เกี่ยวกับการตกแต่งพระราชวังเวสต์มินสเตอร์ซึ่งอ้างถึง "สัญชาติของส่วนประกอบของสหราชอาณาจักร" ซึ่งเป็นตัวแทนของนักบุญอุปถัมภ์ทั้งสี่ของพวกเขา [21]
สหภาพยุโรป
เพื่อวัตถุประสงค์ในการรวบรวมข้อมูลทางสถิติของNUTS 1ในรูปแบบที่เข้ากันได้กับข้อมูลที่คล้ายคลึงกันที่รวบรวมในสหภาพยุโรปสหราชอาณาจักรแบ่งออกเป็น 12 ภูมิภาคที่มีขนาดเท่ากันโดยประมาณ [22]สกอตแลนด์เวลส์และไอร์แลนด์เหนือเป็นภูมิภาคที่ตนถนัดในขณะที่อังกฤษแบ่งออกเป็นเก้าภูมิภาค
ปัจจุบัน
คำอย่างเป็นทางการส่วนที่เหลือของสหราชอาณาจักร (RUK หรือ Ruk) ถูกนำมาใช้ในสกอตแลนด์เช่นในสถิติการส่งออก[23]และในการออกกฎหมายสำหรับการระดมทุนของนักเรียน [24]
ระยะทางเลือกบ้านสหประชาชาติบางครั้งใช้ในบริบทกีฬาและอาจรวมทั้งหมดของเกาะไอร์แลนด์
อัตลักษณ์และสัญชาติ
จากการสำรวจทัศนคติทางสังคมของอังกฤษมีการตีความอัตลักษณ์ของอังกฤษอย่างกว้าง ๆ สองแบบโดยมีมิติทางชาติพันธุ์และพลเมือง:
กลุ่มแรกซึ่งเราเรียกว่ามิติทางชาติพันธุ์มีสิ่งของเกี่ยวกับบ้านเกิดบรรพบุรุษที่อาศัยอยู่ในบริเตนและแบ่งปันขนบธรรมเนียมและประเพณีของอังกฤษ กลุ่มที่สองหรือกลุ่มพลเมืองมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรู้สึกเป็นคนอังกฤษเคารพกฎหมายและสถาบันการพูดภาษาอังกฤษและการมีสัญชาติอังกฤษ [25]
จากสองมุมมองของอัตลักษณ์ของอังกฤษคำจำกัดความของพลเมืองได้กลายเป็นแนวคิดที่โดดเด่นและด้วยเหตุนี้ความเป็นอังกฤษจึงถูกมองว่าเป็นอัตลักษณ์ของรัฐที่เป็นสถาบันหรือครอบคลุม [26] [27]สิ่งนี้ถูกใช้เพื่ออธิบายว่าเหตุใดผู้อพยพรุ่นแรกรุ่นที่สองและรุ่นที่สามจึงมีแนวโน้มที่จะอธิบายตัวเองว่าเป็นชาวอังกฤษมากกว่าอังกฤษไอริชตอนเหนือสก็อตติชหรือเวลส์เนื่องจากเป็น "สถาบัน รวม" ตัวตนที่สามารถซื้อผ่านสัญชาติและกฎหมายสัญชาติอังกฤษ ; ผู้คนส่วนใหญ่ในสหราชอาณาจักรที่มาจากชนกลุ่มน้อยรู้สึกเป็นชาวอังกฤษ [28]อย่างไรก็ตามทัศนคตินี้เป็นเรื่องปกติในอังกฤษมากกว่าในสกอตแลนด์หรือเวลส์ "คนอังกฤษผิวขาวมองว่าตัวเองเป็นคนอังกฤษมาก่อนและเป็นคนที่สองของอังกฤษและคนส่วนใหญ่ที่มาจากชนกลุ่มน้อยมองว่าตัวเองเป็นคนอังกฤษ แต่ไม่มีใครระบุว่าเป็นภาษาอังกฤษ [29]ตรงกันข้ามในสกอตแลนด์และเวลส์ "มีการระบุตัวตนของแต่ละประเทศที่แข็งแกร่งกว่าอังกฤษมาก" [30]
การศึกษาและการสำรวจรายงานว่าชาวสก็อตและเวลส์ส่วนใหญ่มองว่าตัวเองเป็นทั้งชาวสก็อต / เวลส์และอังกฤษแม้ว่าจะเน้นที่ความแตกต่างกันบ้าง คณะกรรมการเชื้อชาติภาคพบว่าส่วนที่เกี่ยวกับความคิดของสัญชาติในสหราชอาณาจักร "พื้นฐานที่สุดวัตถุประสงค์และไม่มีปัญหาความคิดของคนอังกฤษเป็นหนึ่งที่มีอังกฤษ, สก็อตและเวลส์" [31]อย่างไรก็ตาม "ผู้เข้าร่วมชาวอังกฤษมักจะคิดว่าตัวเองเป็นคนอังกฤษหรืออังกฤษอย่างแยกไม่ออกในขณะที่ผู้เข้าร่วมทั้งชาวสก็อตและเวลส์ระบุว่าตนเองพร้อมกว่าชาวสก็อตหรือเวลส์มากกว่าอังกฤษ" [31]บางคนเลือก "รวมอัตลักษณ์ทั้งสอง" เป็น "พวกเขารู้สึกว่าเป็นชาวสก็อตแลนด์หรือเวลส์ แต่ถือหนังสือเดินทางของอังกฤษจึงเป็นชาวอังกฤษ" ในขณะที่คนอื่น ๆ มองว่าตัวเองเป็นชาวสก็อตหรือเวลช์โดยเฉพาะและ "รู้สึกหย่าร้างจากชาวอังกฤษ ผู้ที่พวกเขาเห็นว่าเป็นคนอังกฤษ " [31] นักวิจารณ์ได้อธิบายปรากฏการณ์หลังนี้ว่า " ชาตินิยม " ซึ่งเป็นการปฏิเสธอัตลักษณ์ของอังกฤษเพราะชาวสก็อตและเวลส์บางคนตีความว่าเป็น " จักรวรรดินิยมทางวัฒนธรรมที่กำหนด" ต่อสหราชอาณาจักรโดย "ชนชั้นปกครองของอังกฤษ", [32]หรือเป็นการตอบสนอง เพื่อใช้ประโยชน์ทางประวัติศาสตร์ของการเทียบเคียงคำว่า "อังกฤษ" กับ "อังกฤษ", [33]ซึ่ง "ทำให้เกิดความปรารถนาในหมู่ชาวสก็อตเวลส์และไอริชที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับมรดกของพวกเขาและแยกแยะตัวเองออกจากตัวตนของอังกฤษในวงกว้าง" [34]นิสัยชอบความรู้สึกชาตินิยมแตกต่างกันไปอย่างมากทั่วสหราชอาณาจักรและสามารถขึ้น ๆ ลง ๆ เมื่อเวลาผ่านไป [35]
การสำรวจชีวิตและไทม์สของไอร์แลนด์เหนือที่ได้รับทุนจากรัฐ[36] ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการร่วมระหว่างUniversity of UlsterและQueen's University Belfastได้กล่าวถึงประเด็นเรื่องอัตลักษณ์ตั้งแต่เริ่มทำโพลในปี 1998 มีรายงานว่า 37% ของผู้คน ระบุว่าเป็นชาวอังกฤษในขณะที่ 29% ระบุว่าเป็นชาวไอริชและ 24% ระบุว่าเป็นชาวไอร์แลนด์เหนือ 3% เลือกที่จะระบุว่าตัวเองเป็นเสื้อคลุมในขณะที่ 7% ระบุว่าเป็น "อื่น ๆ " จากสองกลุ่มศาสนาหลัก 68% ของโปรเตสแตนต์ระบุว่าเป็นชาวอังกฤษเช่นเดียวกับชาวคาทอลิก 6%; 60% ของชาวคาทอลิกระบุว่าเป็นชาวไอริชเช่นเดียวกับ 3% ของโปรเตสแตนต์ ชาวโปรเตสแตนต์ 21% และคาทอลิก 26% ระบุว่าเป็นชาวไอร์แลนด์เหนือ [37]
อย่างไรก็ตามสำหรับไอร์แลนด์เหนือผลการสำรวจ Life & Times ไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมด แบบสำรวจนี้ถามถึงความชอบเพียงอย่างเดียวในขณะที่หลายคนระบุได้ง่ายว่าเป็นการผสมผสานระหว่างอังกฤษและไอริชหรืออังกฤษไอร์แลนด์เหนือและไอริชหรือไอริชและไอร์แลนด์เหนือ การสำรวจ Life & Times ประจำปี 2014 ได้กล่าวถึงเรื่องนี้โดยการเลือกตัวเลือก 2 ตัวเลือกจากคำถามระบุตัวตน ได้แก่ อังกฤษและไอริช พบว่าในขณะที่ 28% ของผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่าพวกเขารู้สึกว่า "อังกฤษไม่ใช่ไอริช" และ 26% รู้สึกว่า "ไอริชไม่ใช่คนอังกฤษ" แต่ 39% ของผู้ตอบแบบสอบถามรู้สึกถึงอัตลักษณ์ทั้งสองอย่างผสมผสานกัน หกเปอร์เซ็นต์เลือก "คำอธิบายอื่น ๆ " [38] [การตรวจสอบล้มเหลว ]
คำถามเกี่ยวกับอัตลักษณ์ถูกทำให้สับสนมากขึ้นโดยอัตลักษณ์กับการเมืองและศาสนาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยจุดยืนเกี่ยวกับสถานะทางรัฐธรรมนูญของไอร์แลนด์เหนือ อีกครั้งในปี 2014 Life & Times Survey ถามว่าผู้ตอบแบบสอบถามคิดว่าอะไรควรเป็น "อนาคตระยะยาวสำหรับไอร์แลนด์เหนือ" ผู้ตอบแบบสอบถาม 66% รู้สึกว่าอนาคตควรอยู่ในฐานะส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรโดยมีหรือไม่มีรัฐบาลที่มีส่วนได้ส่วนเสีย 17% รู้สึกว่าไอร์แลนด์เหนือควรรวมเป็นหนึ่งเดียวกับสาธารณรัฐไอร์แลนด์ 50% ของชาวโรมันคาทอลิกโดยเฉพาะมองว่าอนาคตระยะยาวควรเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรโดย 32% เลือกที่จะแยกตัว 87% ของผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่าเป็นนิกายโปรเตสแตนต์เลือกที่จะเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรที่เหลืออยู่โดยมีเพียง 4% เท่านั้นที่เลือกแยกตัว ในบรรดาผู้ตอบแบบสอบถามที่ประกาศว่าไม่นับถือศาสนา 62% เลือกที่จะอยู่ในส่วนที่เหลือของสหราชอาณาจักรโดย 9% เลือกที่จะแยกตัว [38]
ต่อไปนี้ความรับผิดชอบและการขยายอย่างมีนัยสำคัญของการกำกับดูแลอิสระทั่วสหราชอาณาจักรในปลายปี 1990 การอภิปรายได้ที่สถานที่ทั่วสหราชอาณาจักรมูลค่าญาติของเต็มรูปแบบอิสระ , [39]ตัวเลือกที่ถูกปฏิเสธ[40]โดยคนสก็อตใน2014 ประชามติอิสรภาพสกอตแลนด์
คอร์นวอลล์ได้รับการปกครองในฐานะมณฑลของอังกฤษแต่ชาวคอร์นิชเป็นชนกลุ่มน้อยที่ได้รับการยอมรับซึ่งรวมอยู่ภายใต้เงื่อนไขของกรอบอนุสัญญาเพื่อการคุ้มครองชนกลุ่มน้อยแห่งชาติในปี 2014 [41] [42]
การแข่งขัน
อังกฤษไอร์แลนด์เหนือสก็อตแลนด์และเวลส์แต่ละแห่งมีหน่วยงานกำกับดูแลกีฬาระดับชาติแยกกันและแข่งขันแยกกันในการแข่งขันกีฬาระดับนานาชาติหลายรายการ [43] [44] [45] [46]ในประเทศของสหราชอาณาจักรแต่ละคนมีทีมฟุตบอลชาติ , และแข่งขันเป็นทีมชาติที่แยกต่างหากในสาขาต่างๆในCommonwealth Games [47]ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสหราชอาณาจักรมีตัวแทนจากทีมบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือแม้ว่านักกีฬาจากไอร์แลนด์เหนือสามารถเลือกที่จะเข้าร่วมทีมโอลิมปิกของสาธารณรัฐไอร์แลนด์ได้ [47] [48]นอกจากไอร์แลนด์เหนือจะมีหน่วยงานปกครองระดับชาติของตนเองสำหรับกีฬาบางประเภทเช่นสมาคมฟุตบอลและเน็ตบอลสำหรับคนอื่น ๆ เช่นสหภาพรักบี้และคริกเก็ตแล้วไอร์แลนด์เหนือยังมีส่วนร่วมกับสาธารณรัฐไอร์แลนด์ในความร่วมมือทั้งหมด -ทีมไอร์แลนด์ อังกฤษและเวลส์สนามร่วมทีมคริกเก็ต
สหราชอาณาจักรเข้าร่วมการประกวดเพลงยูโรวิชันในฐานะหน่วยงานเดียวแม้ว่าจะมีการเรียกร้องให้แยก[ คำขาดหายไป? ]และผู้เข้าร่วมชาวสก็อตและเวลส์ ในปี 2017 เวลส์มีส่วนร่วมเพียงคนเดียวใน " Choir of the Year " ที่แยกออกมา
ดูสิ่งนี้ด้วย
- ดินแดนโพ้นทะเลของอังกฤษ
- การพึ่งพาคราวน์
- ความเป็นอิสระของอังกฤษ
- Heptarchy
- ประวัติศาสตร์การก่อตัวของสหราชอาณาจักร
- รายชื่อหัวหน้ารัฐบาลปัจจุบันในสหราชอาณาจักรและการอ้างอิง
- ชาตินิยมเสื้อคลุม
- ยูไนเต็ดไอร์แลนด์
- ความเป็นอิสระของสกอตแลนด์
- เอกราชของเวลส์
หมายเหตุและข้อมูลอ้างอิง
- ^ S. Dunn; เอช. ดอว์สัน (2000), รายการตามตัวอักษรของคำ, ชื่อและสถานที่ในไอร์แลนด์เหนือและภาษาแห่งความขัดแย้ง , แลมปีเตอร์: เอ็ดวินเมลเลนเพรส,
ปัญหาเฉพาะอย่างหนึ่ง - ทั้งในความรู้สึกทั่วไปและโดยเฉพาะ - คือการรู้ว่าจะเรียกอะไรเหนือ ไอร์แลนด์เอง: ในความหมายทั่วไปไม่ใช่ประเทศหรือจังหวัดหรือรัฐ - แม้ว่าบางคนจะอ้างถึงมันอย่างดูถูกเหยียดหยามว่าเป็นรัฐเล็ก ๆ : คำที่ขัดแย้งน้อยที่สุดดูเหมือนจะเป็นเขตอำนาจศาล แต่อาจมีการเปลี่ยนแปลง
- ^ J. Whyte; G.FitzGerald (1991), การตีความ Northern Ireland , Oxford: Oxford University Press
ปัญหาหนึ่งที่ต้องโฆษณาเป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับไอร์แลนด์เหนือ นี่คือคำถามว่าจะตั้งชื่ออะไรให้กับหน่วยงานทางภูมิศาสตร์ต่างๆ ชื่อเหล่านี้อาจเป็นที่ถกเถียงกันได้โดยตัวเลือกมักเปิดเผยความชอบทางการเมืองของคน ๆ หนึ่ง ... บางคนเรียกไอร์แลนด์เหนือว่าเป็น 'จังหวัด' การใช้งานดังกล่าวสามารถกระตุ้นให้เกิดความระคายเคืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่นักชาตินิยมผู้อ้างสิทธิ์ในชื่อ 'จังหวัด' ควรได้รับการสงวนไว้อย่างถูกต้องในสี่จังหวัดประวัติศาสตร์ของไอร์แลนด์ - อัลสเตอร์, สเตอร์, มันสเตอร์และคอนนอทช์ ถ้าฉันต้องการป้ายกำกับเพื่อใช้กับไอร์แลนด์เหนือฉันจะเรียกมันว่า 'ภูมิภาค' สหภาพแรงงานควรพบว่าชื่อนั้นเป็นที่ยอมรับในฐานะ 'จังหวัด': ไอร์แลนด์เหนือปรากฏเป็นภูมิภาคหนึ่งในสถิติภูมิภาคของสหราชอาณาจักรที่เผยแพร่โดยรัฐบาลอังกฤษ
- ^ "ประเทศในสหราชอาณาจักร" . statistics.gov.uk สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2558 .
- ^ D.Murphy (1979), A Place Apart , London: Penguin Books,
Next - คำนามใดที่เหมาะสมกับไอร์แลนด์เหนือ? "จังหวัด" จะไม่ทำเนื่องจาก 1 ใน 3 ของจังหวัดอยู่ผิดชายแดน 'รัฐ' แสดงถึงการตัดสินใจด้วยตนเองมากกว่าที่ไอร์แลนด์เหนือเคยมีมาและ 'ประเทศ' หรือ 'ชาติ' เป็นเรื่องเหลวไหลอย่างโจ่งแจ้ง 'Colony' มีความหวือหวาที่ทั้งสองชุมชนจะไม่พอใจและ 'statelet' ฟังดูน่าอุปถัมภ์มากเกินไปแม้ว่าคนนอกอาจมองว่ามันแม่นยำกว่าอย่างอื่น ดังนั้นจึงเหลือคำว่า 'ภูมิภาค' ที่ไม่น่าพอใจ
- ^ "ประเทศภายในประเทศ number10.gov.uk" Webarchive.nationalarchives.gov.uk 10 มกราคม 2546. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 9 กันยายน 2551 . สืบค้นเมื่อ18 กุมภาพันธ์ 2564 .
- ^ "กระดานข่าวสถิติ: สถิติตลาดแรงงานภูมิภาค" . ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 2014 สืบค้นเมื่อ5 มีนาคม 2557 .
- ^ "13.4% ในฤดูใบไม้ร่วงกำไรราคาในช่วงตกต่ำ" สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 3 มกราคม 2557 . สืบค้นเมื่อ5 มีนาคม 2557 .
- ^ Whyte จอห์น ; ฟิตซ์เจอรัลด์, การ์เร็ต (1991). ล่ามไอร์แลนด์เหนือ ออกซ์ฟอร์ด: Clarendon Press ISBN 978-0-19-827380-6.
- ^ 2011 สำมะโน - ประชากร จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2554 ประชากรของอังกฤษคือ 53,012,456 และจำนวนประชากรของสหราชอาณาจักรคือ 63,181,775 ดังนั้นอังกฤษจึงประกอบด้วย 84% ของประชากรในสหราชอาณาจักร
- ^ a b ภูมิภาคและโปรไฟล์ประเทศสถิติสำคัญและโปรไฟล์ตุลาคม 2013 ONS สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2015 ตาม ONS อังกฤษมีพื้นที่ 130,279 กม. ²และสหราชอาณาจักรมีพื้นที่ 242,509 กม. ²ดังนั้นอังกฤษจึงมีพื้นที่ 54% ของสหราชอาณาจักร
- ^ ก ข "จดหมายข่าว ISO II-3-2011-12-13" (PDF) สืบค้นเมื่อ4 กรกฎาคม 2560 .
- ^ "กีฬาไอร์แลนด์เหนือ | ผลการดำเนินงาน | หน่วยงานกำกับดูแลของการกีฬา" Sportni.net. 2552-12-01. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2014-04-01 . สืบค้นเมื่อ2014-02-23 .
- ^ ก ข สำนักงานสถิติแห่งชาติ. "มูลค่าเพิ่มในภูมิภาค (รายได้วิธีการ), สหราชอาณาจักร: 1997-2015, ธันวาคม 2015" สืบค้นเมื่อ5 มีนาคม 2560 .
- ^ a b Laws in Wales Act 1535 ข้อ I
- ^ กฎหมายในเวลส์พระราชบัญญัติ 1542
- ^ กฎหมายในเวลส์พระราชบัญญัติ 1535 (ยกเลิก 1993/12/21) ที่จัดเก็บ 2 มกราคม 2008 ที่เครื่อง Wayback
- ^ "กฎหมายในเวลส์พระราชบัญญัติ 1542 (ยกเลิก)" . www.statutelaw.gov.uk . สืบค้นเมื่อ4 กรกฎาคม 2560 .
- ^ เช่น "... จะได้รับการเลี้ยงดูในส่วนนั้นของสหราชอาณาจักรซึ่งปัจจุบันเรียกว่าอังกฤษ ", "... ส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรที่ปัจจุบันเรียกว่าสกอตแลนด์จะถูกเรียกเก็บโดยพระราชบัญญัติเดียวกัน ... " มาตรา IX
- ^ เช่น "ตั้งแต่วันแรกของเดือนมกราคมหนึ่งพันแปดร้อยหนึ่งเดือนข้อห้ามและข้อห้ามทั้งหมดในการส่งออกบทความการเติบโตการผลิตหรือการผลิตของประเทศใดประเทศหนึ่งไปยังอีกประเทศหนึ่งจะยุติและกำหนดและว่า จากนั้นบทความดังกล่าวจะถูกส่งออกจากประเทศหนึ่งไปยังอีกประเทศหนึ่งโดยไม่มีหน้าที่หรือค่าหัวในการส่งออกดังกล่าว "; สหภาพกับไอร์แลนด์พระราชบัญญัติ 1800 ข้อที่หก
- ^ พระราชบัญญัติสกอตแลนด์ 1998 การตีความพระราชบัญญัติสก๊อตแลนด์ พ.ศ. 2541พฤศจิกายน พ.ศ. 2541
- ^ "เกี่ยวกับรัฐสภา> ศิลปะในรัฐสภา> ออนไลน์นิทรรศการ> The Palace of Westminster> แห่งชาตินักบุญอุปถัมภ์> เซนต์เดวิดและเวลส์" เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ . รัฐสภาของสหราชอาณาจักร สืบค้นเมื่อ3 มกราคม 2559 .
- ^ "Regulation (EC) No 1059/2003 ของรัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป 26 พฤษภาคม 2003 เกี่ยวกับการจัดตั้งการจัดหมวดหมู่ทั่วไปของหน่วยดินแดนสำหรับสถิติ (ถั่ว)" รัฐสภายุโรปและคณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป สืบค้นเมื่อ2010-12-22 .
- ^ "RUK ส่งออก" . รัฐบาลสกอตแลนด์ สืบค้นเมื่อ13 สิงหาคม 2554 .
- ^ "การตอบสนองต่อข้อเสนอของรัฐบาลสกอตแลนด์ค่าธรรมเนียม RUK" (PDF) มหาวิทยาลัยเอดินเบอระสมาคมนักศึกษา สืบค้นเมื่อ13 สิงหาคม 2554 .
- ^ ปาร์ค 2005พี 153.
- ^ Langlands, Rebecca (1999). "Britishness or Englishness? The Historical Problem of National Identity in Britain". ประชาชาติและชาตินิยม . 5 : 53–69. ดอย : 10.1111 / j.1354-5078.1999.00053.x .
- ^ แบรดลีย์, เอียนซี. (2550). ความเชื่อในบริเตน: เอกลักษณ์ทางจิตวิญญาณของ 'ความเป็นอังกฤษ'. IB Tauris ISBN 978-1-84511-326-1.
- ^ Frith, Maxine (2004-01-08). "ชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยรู้สึกที่แข็งแกร่งของตัวตนกับอังกฤษรายงานเผยให้เห็น" อิสระ ลอนดอน: independent.co.uk สืบค้นเมื่อ2009-07-07 .
- ^ "สีขาวและภาษาอังกฤษ แต่ไม่ขาวอังกฤษ: วิธีการจัดการกับการสำรวจสำมะโนประชากรพินิจพิเคราะห์ในอังกฤษและเวลส์" นาฬิกา Britology: Deconstructing \ 'British Values \'. 7 มีนาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ19 มกราคม 2563 .
- ^ Commission for Racial Equality 2005 , p. 35
- ^ a b c Commission for Racial Equality 2005 , p. 22
- ^ วอร์ด 2004 , หน้า 2-3.
- ^ กุมาร, กฤษ ณ . (2546). "การทำภาษาอังกฤษเอกลักษณ์แห่งชาติ" (PDF) สินทรัพย์. cambridge.org . สืบค้นเมื่อ2009-06-05 .
- ^ "The English: Europe's lost เผ่า" . ข่าวบีบีซี . news.bbc.co.uk. 2542-01-14 . สืบค้นเมื่อ2009-06-05 .
- ^ "ความรับผิดชอบทัศนคติสาธารณะและเอกลักษณ์แห่งชาติ" (PDF) www. devolution.ac.uk เก็บจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 2007-12-01."การเพิ่มขึ้นของ Little Englanders" . ลอนดอน: The Guardian, John Carvel, บรรณาธิการด้านสังคม 28 พฤศจิกายน 2543 . สืบค้นเมื่อ30 เมษายน 2553 .
- ^ "หน้าบ้านไอร์แลนด์เหนือชีวิตและเวลาสำรวจ" เสื้อคลุมของมหาวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยควีนเบลฟาส สืบค้นเมื่อ2011-05-08 .
- ^ "Northern Ireland Life and Times Survey 2014, โมดูลเอกลักษณ์ประจำชาติ" . เสื้อคลุมของมหาวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยควีนเบลฟาส สืบค้นเมื่อ2015-08-08 .
- ^ ก ข "ไอร์แลนด์เหนือชีวิตและเวลาการสำรวจปี 2014 ทัศนคติทางการเมืองแบบโมดูล" เสื้อคลุมของมหาวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยควีนเบลฟาส สืบค้นเมื่อ2015-08-08 .
- ^ "Devolution and Britishness" . รับผิดชอบและรัฐธรรมนูญเปลี่ยน สภาวิจัยเศรษฐกิจและสังคมของสหราชอาณาจักร สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2009-03-10.
- ^ "ก็อตแลนด์เสียอิสรภาพในประวัติการณ์ประชามติ - ข่าวเอ็นบีซี" สืบค้นเมื่อ4 กรกฎาคม 2560 .
- ^ "คนคอร์นิชประกาศอย่างเป็นทางการเป็นชนกลุ่มน้อยแห่งชาติพร้อมด้วยสก็อต, เวลส์และไอร์แลนด์" อิสระ 23 เมษายน 2557 . สืบค้นเมื่อ23 เมษายน 2557 .
- ^ "สถานะของชนกลุ่มน้อยได้รับคอร์นิชที่อยู่ในสหราชอาณาจักร" Gov.uk 24 เมษายน 2557 . สืบค้นเมื่อ12 กันยายน 2560 .
- ^ “ สปอร์ตอังกฤษ” . กีฬาอังกฤษเว็บไซต์ สปอร์ตอังกฤษ . พ.ศ. 2556 . สืบค้นเมื่อ25 ตุลาคม 2556 .
- ^ “ สปอร์ตไอร์แลนด์เหนือ” . กีฬาไอร์แลนด์เหนือเว็บไซต์ สปอร์ตไอร์แลนด์เหนือ. พ.ศ. 2556 . สืบค้นเมื่อ25 ตุลาคม 2556 .
- ^ “ สปอร์ตสก็อตแลนด์” . Sportscotlandเว็บไซต์ สปอร์ตสก็อตแลนด์ . พ.ศ. 2556 . สืบค้นเมื่อ25 ตุลาคม 2556 .
- ^ “ สปอร์ตเวลส์” . กีฬาเวลส์เว็บไซต์ สปอร์ตเวลส์ . พ.ศ. 2556 . สืบค้นเมื่อ25 ตุลาคม 2556 .
- ^ ก ข โลกและประชาชน , Terrytown (NY): Marshall Cavendish Corporation, 2010, p. 111
ในกีฬาส่วนใหญ่ยกเว้นฟุตบอลไอร์แลนด์เหนือมีส่วนร่วมกับสาธารณรัฐไอร์แลนด์ในทีม All-Ireland ที่รวมกัน
- ^ "ไอริชและ GB ในโอลิมปิกแถว" บีบีซีสปอร์ต. 27 มกราคม 2547 . สืบค้นเมื่อ29 มีนาคม 2553 .
แหล่งที่มา
- Park, Alison (2005), ทัศนคติทางสังคมของอังกฤษ: รายงานฉบับที่ 21 , SAGE, ISBN 978-0-7619-4278-8
- Commission for Racial Equality (พฤศจิกายน 2548), ความเป็นพลเมืองและการเป็นเจ้าของ: Britishness คืออะไร? (PDF) , Commission for Racial Equality, ISBN 1-85442-573-0
- Ward, Paul (2004), ความเป็นอังกฤษตั้งแต่ปี 1870 , Routledge, ISBN 978-0-203-49472-1
อ่านเพิ่มเติม
- กัลลาเกอร์ไมเคิล (2549) สหราชอาณาจักรวันนี้ ลอนดอน: Franklin Watts ISBN 978-0-7496-6488-6.