ภาษาศาสตร์เปรียบเทียบ

เทคนิคพื้นฐานของภาษาศาสตร์เปรียบเทียบคือการเปรียบเทียบเสียงระบบก้านระบบไวยากรณ์และศัพท์ของทั้งสองหรือภาษาอื่น ๆ โดยใช้เทคนิคเช่นวิธีการเปรียบเทียบ โดยหลักการแล้วความแตกต่างระหว่างสองภาษาที่เกี่ยวข้องควรชัดเจนในระดับที่มีความน่าเชื่อถือสูง การเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบเช่นในระบบสัทวิทยาหรือสัณฐานวิทยาคาดว่าจะมีความสม่ำเสมอ (สม่ำเสมอ) ในทางปฏิบัติการเปรียบเทียบอาจถูก จำกัด มากขึ้นเช่นเพียงแค่คำศัพท์ ในบางวิธีอาจเป็นไปได้ที่จะสร้างภาษาโปรโตก่อนหน้าขึ้นมาใหม่ แม้ว่าภาษาโปรโตที่สร้างขึ้นใหม่โดยวิธีการเปรียบเทียบนั้นเป็นสมมุติฐาน แต่การสร้างขึ้นใหม่อาจมีอำนาจในการทำนาย ตัวอย่างที่น่าสังเกตมากที่สุดคือข้อเสนอของFerdinand de Saussureที่ว่าระบบพยัญชนะอินโด - ยูโรเปียน มีกล่องเสียงซึ่งเป็นพยัญชนะชนิดหนึ่งที่รับรองในภาษาอินโด - ยูโรเปียนในเวลานั้น สมมติฐานดังกล่าวได้รับการพิสูจน์ด้วยการค้นพบHittiteซึ่งพิสูจน์แล้วว่ามีพยัญชนะที่ Saussure ตั้งสมมติฐานไว้ในสภาพแวดล้อมที่เขาคาดการณ์ไว้

ในกรณีที่ภาษามาจากบรรพบุรุษที่ห่างไกลกันมากและด้วยเหตุนี้จึงมีความสัมพันธ์กันอย่างห่างเหินมากขึ้นวิธีการเปรียบเทียบจึงทำได้น้อยลง ^[2]โดยเฉพาะอย่างยิ่งความพยายามที่จะเชื่อมโยงภาษาโปรโต - ภาษาที่สร้างขึ้นใหม่สองภาษาโดยวิธีการเปรียบเทียบโดยทั่วไปไม่ได้ให้ผลลัพธ์ที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}วิธีนี้ยังไม่ดีนักในการระบุตระกูลย่อยอย่างชัดเจน ดังนั้นนักวิชาการที่แตกต่างกัน^{[ ใคร? ]}ได้สร้างผลลัพธ์ที่ขัดแย้งกันเช่นในอินโด - ยูโรเปียน ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}จำนวนของวิธีการขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์ทางสถิติของคำศัพท์ได้รับการพัฒนาและพยายามเอาชนะข้อ จำกัด นี้เช่นlexicostatisticsและเปรียบเทียบมวล อดีตใช้คำศัพท์ดาล์คอีเช่นเปรียบเทียบวิธีการในขณะที่การใช้งานหลังเพียงคำศัพท์ที่คล้ายคลึงกัน พื้นฐานทางทฤษฎีของวิธีการดังกล่าวคือรายการคำศัพท์สามารถจับคู่ได้โดยไม่ต้องสร้างภาษาใหม่โดยละเอียดและการเปรียบเทียบรายการคำศัพท์ที่เพียงพอจะลบล้างความไม่ถูกต้องของแต่ละบุคคล ดังนั้นจึงสามารถใช้เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ แต่ไม่สามารถกำหนดภาษาโปรโต

วิธีการที่เก่าแก่ที่สุดของประเภทนี้คือวิธีการเปรียบเทียบซึ่งได้รับการพัฒนาในช่วงหลายปีที่ผ่านมาซึ่งสิ้นสุดในศตวรรษที่สิบเก้า สิ่งนี้ใช้รายการคำที่ยาวและการศึกษาโดยละเอียด อย่างไรก็ตามมีการวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นเรื่องส่วนตัวไม่เป็นทางการและขาดความสามารถในการทดสอบ ^[3]วิธีการเปรียบเทียบใช้ข้อมูลจากสองภาษาขึ้นไปและช่วยให้สามารถสร้างภาษาบรรพบุรุษขึ้นมาใหม่ได้ วิธีการสร้างใหม่ภายในใช้เพียงภาษาเดียวโดยมีการเปรียบเทียบรูปแบบของคำเพื่อทำหน้าที่เดียวกัน การสร้างใหม่ภายในมีความทนทานต่อการรบกวนมากกว่า แต่โดยปกติจะมีฐานคำที่ใช้ประโยชน์ได้ จำกัด และสามารถสร้างใหม่ได้เฉพาะการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเท่านั้น (คำที่ทิ้งร่องรอยไว้เป็นรูปแบบทางสัณฐานวิทยา)

ในศตวรรษที่ยี่สิบมีการพัฒนาวิธีการทางเลือกพจนานุกรมศัพท์ซึ่งเกี่ยวข้องกับMorris Swadeshเป็นหลัก แต่มีพื้นฐานมาจากงานก่อนหน้านี้ สิ่งนี้ใช้รายการคำสั้น ๆ ของคำศัพท์พื้นฐานในภาษาต่างๆเพื่อการเปรียบเทียบ Swadesh ใช้รายการ 100 (ก่อนหน้า 200) ที่ถือว่าเป็นความเข้าใจ (บนพื้นฐานของความคล้ายคลึงกันของการออกเสียง) ในภาษาที่เปรียบเทียบแม้ว่าจะมีการใช้รายการอื่นด้วยก็ตาม การวัดระยะทางได้มาจากการตรวจสอบคู่ภาษา แต่วิธีการดังกล่าวทำให้ข้อมูลลดลง ผลพลอยได้จากศัพท์เฉพาะทางคือglottochronologyซึ่งพัฒนาขึ้นครั้งแรกในปี 1950 ซึ่งเสนอสูตรทางคณิตศาสตร์สำหรับกำหนดวันที่เมื่อสองภาษาแยกจากกันโดยพิจารณาจากเปอร์เซ็นต์ของคำศัพท์หลักของคำที่ไม่ขึ้นกับวัฒนธรรม ในรูปแบบที่ง่ายที่สุดจะถือว่าอัตราการเปลี่ยนแปลงคงที่แม้ว่าเวอร์ชันที่ใหม่กว่าจะอนุญาตให้มีความแปรปรวน แต่ก็ยังไม่สามารถบรรลุความน่าเชื่อถือได้ Glottochronology ได้พบกับความสงสัยที่เพิ่มมากขึ้นและแทบจะไม่ถูกนำมาใช้ในปัจจุบัน ขณะนี้สามารถสร้างการประมาณค่าหาคู่ได้ด้วยวิธีการทางคอมพิวเตอร์ที่มีข้อ จำกัด น้อยกว่าโดยคำนวณอัตราจากข้อมูล อย่างไรก็ตามไม่มีวิธีการทางคณิตศาสตร์ในการสร้างเวลาแยกภาษาโปรโตบนพื้นฐานของการเก็บรักษาคำศัพท์ได้รับการพิสูจน์ว่าเชื่อถือได้

อีกวิธีที่ขัดแย้งพัฒนาโดยโจเซฟกรีนเบิร์กเป็นเปรียบเทียบมวล ^[4]วิธีการที่ปฏิเสธความสามารถใด ๆ ในการพัฒนามีจุดมุ่งหมายเพื่อแสดงให้เห็นว่าภาษาใดอยู่ใกล้กันมากขึ้นและน้อยลง กรีนเบิร์กแนะนำว่าวิธีนี้มีประโยชน์สำหรับการจัดกลุ่มภาษาเบื้องต้นที่ทราบว่าเกี่ยวข้องกันเป็นขั้นตอนแรกในการวิเคราะห์เปรียบเทียบเชิงลึกมากขึ้น ^[5]อย่างไรก็ตามเนื่องจากการเปรียบเทียบมวลหลีกเลี่ยงการสร้างการเปลี่ยนแปลงเป็นประจำจึงถูกปฏิเสธโดยนักภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ ^[6]

เมื่อเร็ว ๆ นี้คอมพิวเตอร์วิธีการทดสอบสมมติฐานทางสถิติที่ได้รับการพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับทั้งเปรียบเทียบวิธีการและlexicostatistics วิธีการตามลักษณะจะคล้ายกับวิธีการตามแบบเดิมและแบบระยะห่างจะคล้ายกับวิธีหลัง (ดูภาษาศาสตร์เชิงเปรียบเทียบเชิงปริมาณ ) อักขระที่ใช้อาจเป็นลักษณะทางสัณฐานวิทยาหรือไวยากรณ์เช่นเดียวกับคำศัพท์ ^[7]ตั้งแต่กลางทศวรรษ 1990 เป็นต้นมาวิธีการวิวัฒนาการแบบต้นไม้และเครือข่ายที่ซับซ้อนมากขึ้นได้ถูกนำมาใช้เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและกำหนดวันที่โดยประมาณสำหรับภาษาโปรโต สิ่งเหล่านี้ถือเป็นการแสดงคำมั่นสัญญา แต่ไม่ได้รับการยอมรับจากนักอนุรักษ์นิยมทั้งหมด ^[8]อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้มีไว้เพื่อทดแทนวิธีการเก่า ๆ แต่เพื่อเสริม ^[9]วิธีการทางสถิติดังกล่าวไม่สามารถใช้เพื่อให้ได้มาซึ่งคุณสมบัติของภาษาโปรโตนอกเหนือจากข้อเท็จจริงของการมีอยู่ของรายการที่ใช้ร่วมกันของคำศัพท์ที่เปรียบเทียบ แนวทางเหล่านี้ได้รับการท้าทายสำหรับปัญหาระเบียบวิธีเนื่องจากไม่มีการสร้างใหม่หรืออย่างน้อยก็มีรายละเอียดของการติดต่อทางสัทศาสตร์โดยละเอียดก็ไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าคำสองคำในภาษาที่แตกต่างกันสามารถรับรู้ได้ ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

มีสาขาภาษาศาสตร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบภาษาซึ่งไม่ใช่ส่วนหนึ่งของภาษาศาสตร์เปรียบเทียบ :

• การพิมพ์ภาษาศาสตร์เปรียบเทียบภาษาเพื่อจำแนกตามคุณลักษณะของภาษา จุดมุ่งหมายสูงสุดคือการเข้าใจความเป็นสากลที่ควบคุมภาษาและช่วงของประเภทที่พบในภาษาของโลกในแง่ของคุณลักษณะเฉพาะใด ๆ (ลำดับคำหรือระบบเสียงสระเป็นต้น) ความคล้ายคลึงกันโดยทั่วไปไม่ได้หมายความถึงความสัมพันธ์ทางประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตามสามารถใช้ข้อโต้แย้งเกี่ยวกับการพิมพ์ในภาษาศาสตร์เปรียบเทียบได้: การสร้างขึ้นใหม่หนึ่งอาจเป็นที่ต้องการของอีกสิ่งหนึ่งเนื่องจากมีความเป็นไปได้มากกว่าในเชิงวิชาการ
• ติดต่อภาษาศาสตร์ตรวจสอบผลทางภาษาของการติดต่อระหว่างพูดภาษาที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นหลักฐานในการยืมคำ การศึกษาเชิงประจักษ์เกี่ยวกับการกู้ยืมเป็นไปตามความหมายที่เน้นทางประวัติศาสตร์ดังนั้นจึงเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหาวิชาภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์ เป้าหมายประการหนึ่งของนิรุกติศาสตร์คือการกำหนดว่ารายการใดในคำศัพท์ของภาษาเป็นผลมาจากการสัมผัสทางภาษา นอกจากนี้ยังเป็นประเด็นสำคัญทั้งสำหรับวิธีเปรียบเทียบและสำหรับวิธีการเปรียบเทียบคำศัพท์เนื่องจากการไม่รับรู้เงินกู้อาจบิดเบือนสิ่งที่ค้นพบ
• ภาษาศาสตร์เชิงตรงกันข้ามเปรียบเทียบภาษาโดยทั่วไปโดยมีจุดประสงค์เพื่อช่วยในการเรียนรู้ภาษาโดยระบุความแตกต่างที่สำคัญระหว่างภาษาแม่ของผู้เรียนและภาษาเป้าหมาย ภาษาศาสตร์คอนทราสทีฟเกี่ยวข้องกับภาษาในปัจจุบันเท่านั้น

ภาษาศาสตร์เปรียบเทียบรวมถึงการศึกษาของประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์ของภาษาโดยใช้วิธีการเปรียบเทียบในการค้นหาปกติ (เช่นที่เกิดขึ้น) จดหมายระหว่าง phonology ไวยากรณ์และคำศัพท์หลักภาษาและผ่านการทดสอบสมมติฐาน^{[ ต้องการชี้แจง ]} ; บางคนที่มีความเชี่ยวชาญเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในสาขาบางครั้งพยายามที่จะสร้างความสัมพันธ์ทางประวัติศาสตร์ระหว่างภาษาโดยการสังเกตความคล้ายคลึงกันระหว่างภาษาเหล่านี้ในลักษณะที่ถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์เทียม (เช่นการเปรียบเทียบแอฟริกัน / อียิปต์^[10] )

วิธีการทั่วไปที่ใช้ในการเปรียบเทียบภาษาเทียมคือการค้นหาภาษาสองภาษาหรือมากกว่าสำหรับคำที่มีลักษณะเสียงและความหมายคล้ายกัน ในขณะที่ความคล้ายคลึงกันในลักษณะนี้มักจะดูน่าเชื่อถือสำหรับบุคคลทั่วไป แต่นักวิทยาศาสตร์ด้านภาษาก็ถือว่าการเปรียบเทียบแบบนี้ไม่น่าเชื่อถือด้วยเหตุผลหลักสองประการ ประการแรกวิธีการที่ใช้ไม่ได้กำหนดไว้อย่างชัดเจน: เกณฑ์ของความคล้ายคลึงกันเป็นเรื่องส่วนตัวดังนั้นจึงไม่อยู่ภายใต้การตรวจสอบหรือการปลอมแปลงซึ่งขัดกับหลักการของวิธีการทางวิทยาศาสตร์ ประการที่สองคำศัพท์ของทุกภาษามีขนาดใหญ่และคลังเสียงที่ค่อนข้าง จำกัด ที่ใช้โดยภาษาส่วนใหญ่ทำให้ง่ายต่อการค้นหาคำที่คล้ายกันโดยบังเอิญระหว่างภาษา

บางครั้งมีเหตุผลทางการเมืองหรือศาสนาในการเชื่อมโยงภาษาในรูปแบบที่นักภาษาศาสตร์บางคนอาจโต้แย้ง ตัวอย่างเช่นมีการแนะนำว่ากลุ่มภาษาทูราเนียนหรืออูราล - อัลตาอิกซึ่งเกี่ยวข้องกับภาษาซามีและภาษาอื่น ๆ กับภาษามองโกเลียถูกใช้เพื่อแสดงให้เห็นถึงการเหยียดเชื้อชาติต่อชาวซามิโดยเฉพาะ ^[11]นอกจากนี้ยังแข็งแกร่งแม้จะขนหัวลุกไม่พันธุกรรมคล้ายคลึงกันระหว่างราลและอัลไตอิกภาษาที่ให้พื้นฐานบริสุทธิ์สำหรับทฤษฎีนี้ ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ตุรกีบางคนส่งเสริมทฤษฎีภาษาดวงอาทิตย์ซึ่งแสดงให้เห็นว่าภาษาเตอร์กใกล้เคียงกับภาษาดั้งเดิม ผู้เชื่อบางคนในศาสนาอับราฮัมมิกพยายามที่จะได้มาจากภาษาพื้นเมืองของพวกเขาจากภาษาฮีบรูคลาสสิกดังที่เฮอร์เบิร์ตดับเบิลยูอาร์มสตรองผู้เสนอลัทธิอิสราเอลของอังกฤษซึ่งกล่าวว่าคำว่า "บริติช" มาจากภาษาฮีบรูbritแปลว่า " พันธสัญญา " และishแปลว่า "มนุษย์" เป็นการพิสูจน์ว่าคนอังกฤษเป็น 'คนแห่งพันธสัญญา' ของพระเจ้า และลิทัวเนีย - นักโบราณคดีชาว อเมริกันMarija Gimbutasโต้แย้งในช่วงกลางทศวรรษ 1900 ว่าบาสก์มีความเกี่ยวข้องอย่างชัดเจนกับภาษาพิกติชและอีทรัสคันที่สูญพันธุ์ไปแล้วเพื่อพยายามแสดงให้เห็นว่าบาสก์เป็นส่วนที่เหลือของ " วัฒนธรรมยุโรปเก่า " ^[12]ในDissertatio de origine gentium Americanarum (1625) Hugo Grotiusทนายความชาวดัตช์"พิสูจน์" ว่าชาวอเมริกันอินเดียน ( Mohawks ) พูดภาษา ( lingua Maquaasiorum ) ที่มาจากภาษาสแกนดิเนเวีย (Grotius อยู่ในบัญชีเงินเดือนของสวีเดน) สนับสนุนภาษาสวีเดน เจ้าอาณานิคมในอเมริกา Johannes Goropius Becanusแพทย์ชาวดัตช์ในOrigines Antverpiana (1580) ยอมรับว่าQuis est enim qui non amet patrium เทศน์ ("ใครไม่รักภาษาของบรรพบุรุษของเขา") ในขณะที่ยืนยันว่าภาษาฮีบรูมาจากภาษาดัตช์ Éloi Johanneauชาวฝรั่งเศสอ้างในปีพ. ศ. 2361 ( Mélanges d'origines étymologiques et de questions grammaticales ) ว่าภาษาเซลติกเป็นภาษาที่เก่าแก่ที่สุดและเป็นมารดาของคนอื่น ๆ ทั้งหมด

ในปี 1759 Joseph de Guignes ได้ตั้งทฤษฎี ( Mémoire dans lequel on prouve que les Chinois sont une colonie égyptienne ) ว่าชาวจีนและชาวอียิปต์มีความเกี่ยวข้องกันซึ่งอดีตเคยเป็นอาณานิคมในยุคหลัง ในปีพ. ศ. 2428 Edward Tregear ( The Aryan Maori ) ได้เปรียบเทียบภาษาเมารีกับ "อารยัน" ฌอง Prat  [ FR ]ในของเขา 1941 Les Langues nitalesอ้างว่ากระโชกภาษาของทวีปแอฟริกาจะสืบเชื้อสายมาจากภาษาละตินสร้างระยะทางภาษาฝรั่งเศสnitaleในการทำเช่นนั้น แต่ภาษากระโชกยังจะอ้างว่าจะเกี่ยวข้องกับอียิปต์โบราณโดยMubabinge Bilolo  [ FR ] ภาษาอียิปต์โบราณอ้างอิงจากCheikh Anta Diopซึ่งเกี่ยวข้องกับภาษาโวลอฟ และตามที่กิลเบิร์โงม , อียิปต์โบราณมีความคล้ายคลึงกับภาษา Duala เช่นเดียวกับที่ชาวอียิปต์เกี่ยวข้องกับ Brabantic ตามBecanusในอักษรอียิปต์โบราณของเขาโดยยังคงใช้วิธีการเปรียบเทียบ

นักภาษาศาสตร์เปรียบเทียบคนแรกไม่ได้รับการยกย่องในระดับสากล: เมื่ออ่านหนังสือของ Becanus Scaligerเขียนว่าฉันไม่เคยอ่านเรื่องไร้สาระมากกว่านี้เลยและLeibniz ได้บัญญัติศัพท์คำว่าgoropism (จากGoropius ) เพื่อกำหนดนิรุกติศาสตร์ที่ไร้สาระ

นอกจากนี้ยังมีการอ้างว่ามนุษย์สืบเชื้อสายมาจากสัตว์อื่น ๆ ที่ไม่ใช่เจ้าคณะโดยใช้เสียงที่อ้างถึงเป็นประเด็นหลักในการเปรียบเทียบ Jean-Pierre Brisset ( La Grande Nouvelleประมาณปี 1900) เชื่อและยืนยันว่ามนุษย์สืบเชื้อสายมาจากกบด้วยวิธีการทางภาษาเนื่องจากการส่งเสียงร้องของกบคล้ายกับภาษาฝรั่งเศส เขาถือได้ว่าคำว่าlogementในภาษาฝรั่งเศสคือ "ที่อยู่อาศัย" ซึ่งมาจากคำว่าl'eau , "water"

• วิธีเปรียบเทียบ
• วรรณคดีเปรียบเทียบ
• การวิเคราะห์ความคมชัด
• ภาษาศาสตร์คอนทราสต์
• กลอตโตโครโนโลยี
• ภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์
• ชุดพจนานุกรมระหว่างทวีป
• Lexicostatistics
• การเปรียบเทียบมวล
• โรงเรียนภาษาศาสตร์เปรียบเทียบมอสโก
• การเปรียบเทียบภาษา Pseudoscientific
• ภาษาศาสตร์เชิงเปรียบเทียบเชิงปริมาณ
• กฎหมายเสียง

• สิงหาคม Schleicher : Compendium der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen (Kurzer Abriss der indogermanischen Ursprache, des Altindischen, Altiranischen, Altgriechischen, Altitalischen, Altkeltischen, Altslawischen, Litauischen und Altdeutschen) (2 vols.) Weimar, H. Boehlau (1861/62); พิมพ์ซ้ำโดย Minerva GmbH, Wissenschaftlicher Verlag, ISBN  3-8102-1071-4
• Karl Brugmann , Berthold Delbrück , Grundriss der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen ( 2429-2559 )
• Raimo Anttila ภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์และเชิงเปรียบเทียบ (Benjamins, 1989) ISBN  90-272-3557-0
• Theodora Bynon ภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์ (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ 2520) ไอ 0-521-29188-7
• Richard D.Janda และ Brian D.Joseph (Eds), The Handbook of Historical Linguistics (Blackwell, 2004) ISBN  1-4051-2747-3
• โรเจอร์สาวภาษาศาสตร์ประวัติศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงของภาษา (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ 1997) ISBN  0-521-45924-9
• Winfred พีมาห์ , ประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์: บทนำ (โฮลท์, 1962) ISBN  0-03-011430-6
• Joseph Salmons บรรณานุกรมภาษาศาสตร์เชิงเปรียบเทียบเชิงประวัติศาสตร์ . Oxford Bibliographies ออนไลน์
• RL Trask (ed.) พจนานุกรมภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์และเชิงเปรียบเทียบ (Fitzroy Dearborn, 2001) ISBN  1-57958-218-4