หนังสือของ Leinster

ต้นฉบับเป็นงานประกอบและมีมือมากกว่าหนึ่งคนที่รับผิดชอบในการผลิต คอมไพเลอร์เงินต้นและอาลักษณ์อาจจะเป็นÁedเอื้อ Crimthainn , ^{[2] [3]}ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสวัดTír-DA-Glas บนแชนนอนตอนนี้Terryglass ( มณฑล Tipperary ) และเจ้าอาวาสสุดท้ายของบ้านว่าสำหรับผู้ที่เรา มีบันทึกใด ๆ ^[3]หลักฐานภายในจากต้นฉบับเป็นพยานถึงการมีส่วนร่วมของÁed ลายเซ็นของเขาสามารถอ่านได้ที่ f. 32r (หน้า 313): Aed mac meic Crimthaind ro scrib ใน leborso 7 ra thinoil a llebraib imdaib ("ÁedHúa Crimthaind เขียนหนังสือเล่มนี้และรวบรวมจากหนังสือหลายเล่ม") ในจดหมายฉบับหนึ่งที่คัดลอกโดยมือในเวลาต่อมาลงในขอบล่าง (หน้า 288) บิชอปแห่งคิลแดร์ Finn mac Gormáin (d. 1160) กล่าวถึงเขาในฐานะชายแห่งการเรียนรู้ ( fer léiginn ) ของราชาผู้สูงศักดิ์แห่งเลท Moga , coarb ( comarbu lit. 'ผู้สืบทอด') ของColum mac Crimthainnและหัวหน้านักวิชาการ ( prímsenchaid ) ของ Leinster ทฤษฎีทางเลือกคือโดยEugene O'Curryผู้เสนอว่า Finn mac Gormáinถอดความหรือเรียบเรียงหนังสือ Leinster สำหรับÁed ^[3]

ต้นฉบับนี้ผลิตโดยAédและลูกศิษย์ของเขาบางคนในช่วงเวลาอันยาวนานระหว่าง ค.ศ. 1151 ถึง ค.ศ. 1224 ^[3]จากพงศาวดารที่บันทึกไว้ในต้นฉบับเราสามารถพูดได้ว่าเขียนขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1151 ถึง 1201 โดยงานส่วนใหญ่อาจเสร็จสมบูรณ์ 1160s. ขณะที่เทอร์รีกลาสถูกไฟไหม้ในปี ค.ศ. 1164 ต้นฉบับจะต้องได้รับการสรุปในสคริปต์อื่น ^[3]สถานที่ที่แนะนำ ได้แก่ Stradbally (Co. Loais) และClonenagh (Co. Laois) ซึ่งเป็นบ้านของUí Chrimthainn (ดูด้านล่าง) ^[3]

Eugene O'Curry เสนอว่าต้นฉบับอาจได้รับมอบหมายจากDiarmait Mac Murchada (d. 1171) กษัตริย์แห่ง Leinster ซึ่งมีฐานที่มั่น ( dún ) ในDúnMáscใกล้ Oughaval ( An Nuachongbáil ) DúnMáscส่งต่อจาก Diarmait Mac Murchada ไปยังStrongbowจาก Strongbow ไปยังIsabelลูกสาวของเขาจาก Isabel ไปจนถึงMarshal Earls of Pembrokeและจากที่นั่นหลายชั่วอายุคนผ่านสายของพวกเขา เมื่อMeiler fitz Henryก่อตั้งนิกายออกัสติเนียนขึ้นใน บริษัท Co. Laois Oughaval ก็ถูกรวมอยู่ในดินแดนที่ได้รับสิทธิพิเศษ

หน้าจาก The Book of Leinster

ไม่มีสิ่งใดเป็นที่ทราบแน่ชัดเกี่ยวกับที่อยู่ของต้นฉบับในศตวรรษหน้าหรือหลังจากนั้นเสร็จสิ้น แต่ในศตวรรษที่ 14 หนังสือเล่มนี้ได้ปรากฏขึ้นที่ Oughaval มันอาจถูกเก็บไว้ในพระครูในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

หนังสือ Leinster เป็นหนี้ชื่อปัจจุบันของJohn O'Donovan (d. 1861) ซึ่งเป็นผู้บัญญัติศัพท์ขึ้นจากความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของเนื้อหาที่เป็นข้อความกับจังหวัด Leinster และRobert Atkinsonซึ่งเป็นลูกบุญธรรมเมื่อเขาตีพิมพ์ฉบับพิมพ์โทรสาร . ^[3]

อย่างไรก็ตามปัจจุบันเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่าต้นฉบับเดิมมีชื่อว่าLebor na Nuachongbálaนั่นคือ "Book of Noghoval" ปัจจุบันคือ Oughaval (Co. Laois) ใกล้กับ Stradbally สิ่งนี้ก่อตั้งขึ้นโดยRI Bestซึ่งสังเกตเห็นว่าข้อความสั้น ๆ หลายตอนจาก Book of Leinster ถูกอ้างถึงในต้นฉบับต้นศตวรรษที่ 17 ที่เขียนโดยเซอร์เจมส์แวร์ (ค.ศ. 1666) ซึ่งพบได้ในปัจจุบันภายใต้ชั้นวางของลอนดอนหอสมุดแห่งชาติอังกฤษ MS 4821. สารสกัดเหล่านี้จะมีการบันทึกถึง "หนังสือของ Noghoval" และถูกเขียนขึ้นในช่วงเวลาที่พัสดุอยู่ที่ลินา (Ballyna จำกัด คิลแดร์) เพลิดเพลินไปกับการต้อนรับของรอรี่โอมัวร์ ครอบครัวของเขา O'Moores (Ó Mhorda) เคยเป็นขุนนางของ Noghoval มาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 15 หากไม่ใช่ก่อนหน้านี้และอาจเป็นเพราะพวกเขาช่วยให้เขาสามารถเข้าถึงต้นฉบับได้ กรณีสำหรับการระบุตัวตนด้วยต้นฉบับซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ Book of Leinster ได้รับการเสนอแนะโดยความเกี่ยวพันของครอบครัวของ Rory กับUí Chrimthainn , coarbs of Terryglass: ปู่ของเขาจำนอง Clonenagh ซึ่งเป็นบ้านของUí Chrimthainn ^[4]

ข้อเสนอแนะของ Best ได้รับการยืนยันโดยหลักฐานจากดับลิน Royal Irish Academy MS B. iv 2 ในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 ดังที่Rudolf Thurneysenตั้งข้อสังเกตอาลักษณ์ได้คัดลอกข้อความจาก Book of Leinster โดยระบุแหล่งที่มาของเขาว่าเป็น "Leabhar na h-Uachongbála" ซึ่งน่าจะเป็นของLeabhar na Nuachongbála ("Book of Noughaval") ^[5]ประการที่สามในศตวรรษที่ 14 Book of Leinster ตั้งอยู่ที่Stradbally (Co. Laois) ซึ่งเป็นที่ตั้งของอารามที่เดิมชื่อNuachongbáil "แห่งการตั้งถิ่นฐานใหม่" (Noughaval) และต่อมาในชื่อ Oughaval ^[6]

ต้นฉบับมี 187 ใบแต่ละใบมีขนาดประมาณ 13 "คูณ 9" (33 ซม. x 23 ซม.) บันทึกในต้นฉบับที่แสดงให้เห็นเป็นจำนวนมากถึง 45 ใบได้รับการสูญเสีย หนังสือเล่มนี้ได้รวบรวมหลากหลายเป็นหนึ่งในแหล่งที่สำคัญที่สุดของยุคกลางวรรณกรรมไอริช , ลำดับวงศ์ตระกูลและตำนานที่มีคนอื่น ๆ ตำราเช่นLebor GabálaÉrenn (หนังสือรุกราน) รุ่นที่สมบูรณ์ที่สุดของTáin BóCúailnge (โคจู่โจมของคูลลีย์) ที่เมตริก Dindshenchasและแปลภาษาไอริช / การปรับตัวของเดอ excidio Troiae Historiaและก่อนที่จะแยกออกมาจากปริมาณหลักMartyrology ของ Tallaght

ฉบับทูตถูกตีพิมพ์โดยสถาบันดับลินการศึกษาขั้นสูงในเล่มหกในช่วง 29 ปีที่ผ่านมา

ฉบับ

• แอตกินสันโรเบิร์ต หนังสือของสเตอร์บางครั้งเรียกว่าหนังสือของลาฟ ดับลิน 2423 1–374 ฉบับโทรสาร .
• หนังสือของ Leinster , ed. RI Best ; ออสบอร์นเบอร์กิ้น ; มาโอไบรอัน; แอนน์โอซัลลิแวน (2497–2583) หนังสือของสเตอร์ก่อน Lebar na Núachongbála 6 โวลต์ ดับลิน: DIASมีจำหน่ายจาก CELT: vols. 1 (หน้า 1–260), 2 (หน้า 400–70), 3 (หน้า 471–638, 663), 4 (หน้า 761–81 และ 785–841), 5 (หน้า 1119–92 และ 1202–1325) ฉบับทางการทูต .

แหล่งข้อมูลทุติยภูมิ

• Hellmuth, Petra S. (2549). “ เลบอร์แลญเญช ”. ในKoch, John T. (ed.) วัฒนธรรมเซลติก: สารานุกรมประวัติศาสตร์ Santa Barbara, เดนเวอร์และฟอร์ด: ABC-CLIO หน้า 1125–6
• NíBhrolcháin, Muireann (2005). "Leinster, Book of". ในSeán Duffy (ed.) ไอร์แลนด์ยุคกลาง สารานุกรม New York และ Abingdon: Routledge หน้า 272–4
• Ó Concheanainn, Tomás (1984). "LL และวันที่ผู้ตรวจการ LU" Éigse . 20 : 212–25.
• โอซัลลิแวนวิลเลียม (2509) "หมายเหตุเกี่ยวกับสคริปต์และการแต่งหน้าหนังสือของ Leinster" เซลติกา 7 : 1–31.

• เนื้อหาของหนังสือ Leinster
• การแปลเป็นภาษาอังกฤษสำหรับหนังสือ Leinster ส่วนใหญ่
• ข้อความภาษาไอริช: เล่ม1 , 2 , 3 , 4 , 5และ6ที่CELT