เบลเยี่ยม

ราชอาณาจักรเบลเยียม

*Koninkrijk België* ( ดัตช์ )
*Royaume de Belgique* ( ฝรั่งเศส )
*Königreich Belgien* ( เยอรมัน )
ราชอาณาจักรเบลเยียม ; Koninkrijk België ( ดัตช์ ); Royaume de Belgique ( ฝรั่งเศส ); Königreich Belgien ( เยอรมัน );
	ธง แขนเสื้อ
	คำขวัญ: "Eendracht maakt macht" ( ดัตช์ ) ; "L'union fait la force" ( ฝรั่งเศส ) ; "Einigkeit macht stark" ( เยอรมัน ); “ สามัคคีทำให้เข้มแข็ง ”
	เพลงสรรเสริญพระบารมี: ; " La Brabançonne " ; (อังกฤษ: "The Brabantian" ) ;
	ที่ตั้งของเบลเยี่ยม (สีเขียวเข้ม) - ในยุโรป (สีเขียวและสีเทาเข้ม) ; - ในสหภาพยุโรป (สีเขียว)
เมืองหลวง; และเมืองที่ใหญ่ที่สุด	บรัสเซลส์50 ° 51′N 4 ° 21′E; / 50.850 ° N 4.350 ° E / 50.850; 4.350
ภาษาทางการ	ดัตช์; ฝรั่งเศส; เยอรมัน
ศาสนา (2019 )	60% นับถือศาสนาคริสต์; -54% นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคา ธ อลิก; —6% คริสเตียนคนอื่น ๆ; 31% ไม่มีศาสนา; 7% นับถือศาสนาอิสลาม; 2% อื่น ๆ;
Demonym (s)	เบลเยียม;
รัฐบาล	ระบอบรัฐธรรมนูญแบบรัฐสภาของสหพันธรัฐ;
• พระมหากษัตริย์	ฟิลิปเป้
• นายกรัฐมนตรี	Alexander De Croo
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภาของรัฐบาลกลาง
• บ้านชั้นบน	วุฒิสภา
• บ้านชั้นล่าง	หอการค้า
ความเป็นอิสระ (จาก เนเธอร์แลนด์ )
•ประกาศ	4 ตุลาคม พ.ศ. 2373
• ได้รับการยอมรับ	19 เมษายน พ.ศ. 2382
พื้นที่
• รวม	30,689 กม. 2 (11,849 ตร. ไมล์) ( 136 )
• น้ำ (%)	0.71 (ณ ปี 2558)
ประชากร
•ประมาณการปี 2020	11,492,641 ( 82 )
•ความหนาแน่น	376 / กม. 2 (973.8 / ตร. ไมล์) ( 22nd )
GDP ( PPP )	ประมาณการปี 2020
• รวม	575,808 พันล้านดอลลาร์ ( อันดับ 36 )
•ต่อหัว	$ 50,114 ( 18 )
GDP (เล็กน้อย)	ประมาณการปี 2020
• รวม	503,416 พันล้านดอลลาร์ ( 26 )
•ต่อหัว	$ 43,814 ( 16 )
จินี (2018)	25.6 ; ต่ำ
HDI (2019)	0.919 ; สูงมาก · 17
สกุลเงิน	ยูโร ( € ) ( EUR )
เขตเวลา	UTC +1 ( CET )
•ฤดูร้อน ( DST )	UTC +2 ( CEST )
ด้านการขับขี่	ขวา
รหัสโทร	+32
รหัส ISO 3166	พ.ศ.
TLD อินเทอร์เน็ต	. be
	ธงอย่างเป็นทางการในสัดส่วน 13:15 จะไม่ค่อยเห็น; สัดส่วน 2: 3 หรือใกล้เคียงกันเป็นเรื่องปกติ; บรัสเซลส์ภูมิภาคเป็นพฤตินัยเมืองหลวง แต่เมืองบรัสเซลส์เทศบาลเป็นทางนิตินัยทุน ; .euโดเมนนอกจากนี้ยังใช้เป็นที่ใช้ร่วมกันกับคนอื่น ๆ ในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป;

พิกัด : 50 ° 50′N 4 ° 00′E / 50.833 ° N 4.000 ° E / 50.833; 4.000

เบลเยียม ( ดัตช์ : België [ˈbɛlɣijə] ( ฟัง ) ; ฝรั่งเศส : Belgique [bɛlʒik] ( ฟัง ) ; เยอรมัน :เบลเยียม [bɛlɡi̯ən] ( ฟัง ) ) อย่างเป็นทางการราชอาณาจักรเบลเยี่ยมเป็นประเทศในยุโรปตะวันตก มีพรมแดนติดกับเนเธอร์แลนด์ทางเหนือเยอรมนีทางตะวันออกลักเซมเบิร์กไปทางตะวันออกเฉียงใต้ฝรั่งเศสทางตะวันตกเฉียงใต้และทะเลเหนือทางตะวันตกเฉียงเหนือ ครอบคลุมพื้นที่ 30,689 กม.² (11,849 ตารางไมล์) และมีประชากรมากกว่า 11.5 ล้านคนทำให้เป็นประเทศที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดอันดับที่ 22ของโลกและเป็นอันดับ 6 ที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดประเทศในยุโรปมีความหนาแน่น 376 ต่อตารางกิโลเมตร (970 / ตารางไมล์) เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดคือบรัสเซลส์ ; เมืองใหญ่อื่น ๆAntwerp , เกนท์ , ชาร์เลอรัว , Liège , บรูจส์ , มูร์และLeuven

เบลเยียมเป็นรัฐอธิปไตยและรัฐบาลกลาง ระบอบรัฐธรรมนูญที่มีระบบรัฐสภา องค์กรสถาบันมีความซับซ้อนและมีโครงสร้างทั้งในระดับภูมิภาคและด้านภาษา มันถูกแบ่งออกเป็นสามสูงอิสระ ภูมิภาค : ^[10]ฟลามส์ (เดอร์ส) ในภาคเหนือที่วัลลูนภาค (Wallonia) ในภาคใต้และบรัสเซลส์เมืองหลวงภาค ^[11]บรัสเซลส์เป็นพื้นที่เล็กที่สุดและมีประชากรหนาแน่นมากที่สุดเช่นเดียวกับภูมิภาคที่ร่ำรวยที่สุดในแง่ของGDP ต่อหัว

เบลเยียมเป็นที่ตั้งของชุมชนภาษาหลักสองแห่ง ได้แก่ชุมชนภาษาเฟลมิชที่พูดภาษาดัตช์ซึ่งประกอบด้วยประชากรประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์และชุมชนที่พูดภาษาฝรั่งเศสซึ่งมีประชากรประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ ขนาดเล็กที่พูดภาษาเยอรมันชุมชนจำนวนประมาณหนึ่งเปอร์เซ็นต์อยู่ในCantons ตะวันออก เขตเมืองหลวงบรัสเซลส์เป็นภาษาฝรั่งเศสและดัตช์อย่างเป็นทางการสองภาษา^[12]แม้ว่าภาษาฝรั่งเศสจะเป็นภาษาที่โดดเด่น ^[13]ความหลากหลายทางภาษาของเบลเยียมและเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งทางการเมืองจะถูกแสดงในของประวัติศาสตร์การเมืองและระบบที่ซับซ้อนของการกำกับดูแลสร้างขึ้นจากหกรัฐบาลที่แตกต่างกัน

เบลเยียมเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ที่เรียกว่าประเทศต่ำซึ่งเป็นภูมิภาคที่ค่อนข้างใหญ่กว่ากลุ่มรัฐเบเนลักซ์ในปัจจุบันซึ่งรวมถึงบางส่วนของฝรั่งเศสตอนเหนือและเยอรมนีตะวันตกในอดีตด้วย ชื่อที่ทันสมัยมีที่มาจากคำภาษาละตินว่าBelgiumซึ่งใช้ใน" Gallic Wars " ของJulius Caesarเพื่ออธิบายภูมิภาคในช่วงเวลาประมาณ 55 ปีก่อนคริสตศักราช ^[14]ตั้งแต่ปลายยุคกลางจนถึงศตวรรษที่ 17 พื้นที่ของเบลเยียมเป็นศูนย์กลางการค้าและวัฒนธรรมที่เจริญรุ่งเรืองและเป็นสากล ^[^{ต้องการชี้แจง}^]ระหว่างศตวรรษที่ 16 และ 19 ในช่วงต้นเบลเยียมทำหน้าที่เป็นสมรภูมิระหว่างอำนาจในยุโรปหลายรายได้ชื่อเล่นว่า "สมรภูมิยุโรป" ^[15]ชื่อเสียงความเข้มแข็งในศตวรรษที่ 20 โดยทั้งสองโลกสงคราม ประเทศที่โผล่ออกมาในปี ค.ศ. 1830 ต่อไปปฏิวัติเบลเยียมเมื่อมันถอนตัวจากเนเธอร์แลนด์

เบลเยียมมีส่วนร่วมในการปฏิวัติอุตสาหกรรม^[16]^[17]และในช่วงศตวรรษที่ 20 สิงจำนวนของอาณานิคมในทวีปแอฟริกา ^[18]ระหว่างปีพ. ศ. 2431 ถึง พ.ศ. 2451 เลโอโปลด์ที่ 2 กษัตริย์แห่งเบลเยี่ยมได้ทำการสังหารหมู่ครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ในรัฐอิสระคองโกซึ่งเป็นที่ดินส่วนตัวของเขา (ไม่ใช่อาณานิคมของเบลเยียมในขณะนั้น) ทำให้มีผู้เสียชีวิตประมาณห้าคน ถึงสิบห้าล้านคนคองโกในระหว่างการผลิตยางและงาช้างจำนวนมหาศาล ^[19]

ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 เกิดขึ้นจากความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นระหว่างพลเมืองที่พูดภาษาดัตช์และพลเมืองที่พูดภาษาฝรั่งเศสซึ่งได้รับแรงหนุนจากความแตกต่างทางภาษาและวัฒนธรรมและการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่ไม่เท่าเทียมกันของฟลานเดอร์สและวัลโลเนีย การเป็นปรปักษ์กันอย่างต่อเนื่องนี้นำไปสู่การปฏิรูปที่กว้างไกลหลายครั้งส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากการรวมกลุ่มเป็นการจัดการของรัฐบาลกลางในช่วงระหว่างปี 1970 ถึง 1993 แม้จะมีการปฏิรูป แต่ความตึงเครียดระหว่างกลุ่มก็ยังคงอยู่หากไม่เพิ่มขึ้น มีการแบ่งแยกดินแดนอย่างมีนัยสำคัญโดยเฉพาะในหมู่ชาวเฟลมิช ; กฎหมายภาษาที่ถกเถียงกันอยู่เช่นเทศบาลที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกภาษา ; ^[20]และการจัดตั้งรัฐบาลผสมใช้เวลา 18 เดือนหลังจากการเลือกตั้งกลางเดือนมิถุนายน 2553ซึ่งเป็นสถิติโลก ^[21]การว่างงานในวัลโลเนียมากกว่าสองเท่าของแฟลนเดอร์สซึ่งเฟื่องฟูหลังสงคราม ^[22]

เบลเยียมเป็นหนึ่งในหกประเทศก่อตั้งของสหภาพยุโรปและทุน, บรัสเซลส์เจ้าภาพที่นั่งอย่างเป็นทางการของคณะกรรมาธิการยุโรปที่คณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรปและสภายุโรปเช่นเดียวกับหนึ่งในสองที่นั่งของรัฐสภายุโรป (อีกแห่งคือสตราสบูร์ก ) เบลเยียมยังเป็นสมาชิกของยูโรโซน , นาโต้ , OECDและองค์การการค้าโลกและเป็นส่วนหนึ่งของไตรภาคีเบเนลักซ์ยูเนี่ยนและเป็นเขตเชงเก้น บรัสเซลส์เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ขององค์กรระหว่างประเทศที่สำคัญหลายแห่งเช่น NATO ^[A]

เบลเยี่ยมเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วมีขั้นสูงเศรษฐกิจมีรายได้สูง แต่ก็มีมาตรฐานที่สูงมากของที่อยู่อาศัย , คุณภาพชีวิต , ^[23] การดูแลสุขภาพ , ^[24] การศึกษา , ^[25]และมีการแบ่งออกเป็น "สูงมาก" ในดัชนีการพัฒนามนุษย์ ^[26]นอกจากนี้ยังได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในประเทศที่ปลอดภัยที่สุดหรือสงบสุขที่สุดในโลก ^[27]

ประวัติศาสตร์

สมัยโบราณ

กอลแบ่งออกเป็นสามส่วนหนึ่งในนั้นชาวเบลเกอาศัยอยู่ชาวอากีตานิอีกคนหนึ่งในภาษาของพวกเขาเรียกว่าชาวเซลต์ในภาษากอลของเราส่วนที่สาม (... ) จากสิ่งเหล่านี้ Belgae เป็นสัตว์ที่แข็งแกร่งที่สุด (... )

- Julius Caesar , De Bello Gallico, Book I, Ch. 1

ชาวเบลเกเป็นประชากรที่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือสุดของกอลซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าเบลเยียมในปัจจุบันอย่างมีนัยสำคัญ ซีซาร์ใช้คำว่า " เบลเยี่ยม " ครั้งหนึ่งเพื่ออ้างถึงภูมิภาคของตน Gallia Belgicaตามที่เรียกกันทั่วไปกลายเป็นจังหวัดของโรมันอันเป็นผลมาจากการพิชิตของเขา พื้นที่ใกล้กับชายแดนไรน์รวมทั้งทางตะวันออกของเบลเยียมสมัยใหม่ในที่สุดก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดGermania Inferiorซึ่งมีปฏิสัมพันธ์กับชนเผ่าดั้งเดิมนอกจักรวรรดิ ในช่วงเวลาที่รัฐบาลกลางล่มสลายในอาณาจักรโรมันตะวันตกทั้งสองจังหวัดนี้อาศัยอยู่โดยชนเผ่าแฟรงกิชและประชากรที่นับถือศาสนาโรมันมากขึ้น

วัยกลางคน

ในช่วงศตวรรษที่ 5 พื้นที่นี้อยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ Frankish Merovingianซึ่งอาจได้รับการสถาปนาขึ้นครั้งแรกในประเทศฝรั่งเศสตอนเหนือ ในช่วงศตวรรษที่ 8 อาณาจักรของแฟรงค์พัฒนาและกลายเป็นCarolingian อาณาจักร สนธิสัญญา Verdunใน 843 แบ่ง Carolingian อาณาจักรออกเป็นสามก๊กที่มีพรมแดนมีผลกระทบยาวนานในขอบเขตทางการเมืองในยุคกลาง ส่วนใหญ่ที่ทันสมัยเบลเยียมอยู่ในราชอาณาจักรกลางหลังจากที่รู้จักกันเจีย เฉพาะเขตชายฝั่งทะเลของลานเดอร์กลายเป็นส่วนหนึ่งของเวสต์แฟรงบรรพบุรุษของฝรั่งเศส ในปีค. ศ. 870 ในสนธิสัญญาเมียร์เซินดินแดนเบลเยียมสมัยใหม่ทั้งหมดได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรตะวันตกและในปี ค.ศ. 880 ในสนธิสัญญาริเบมอนต์โลธาริงเกียอยู่ภายใต้การควบคุมอันยาวนานของจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แต่ขุนนางและบาทหลวงตาม "มีนาคม" (frontier) ระหว่างสองอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ยังคงรักษาความเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างกัน ในศตวรรษที่ 13 และ 14 อุตสาหกรรมผ้าและการค้าได้เฟื่องฟูในเคาน์ตี้ออฟฟลานเดอร์สและกลายเป็นพื้นที่ที่ร่ำรวยที่สุดแห่งหนึ่งในยุโรป ความเจริญรุ่งเรืองนี้มีบทบาทในความขัดแย้งระหว่างแฟลนเดอร์สและกษัตริย์แห่งฝรั่งเศสซึ่งเกี่ยวข้องกับศึกไก่เดือยทองมากที่สุด

เบอร์กันดีนและฮับสบูร์กเนเธอร์แลนด์

Fiefdom หลายแห่งเหล่านี้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวในเนเธอร์แลนด์เบอร์กันดีนในศตวรรษที่ 14 และ 15 ^[28]สหภาพแรงงานทำให้พื้นที่มีเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและการเมืองซึ่งนำไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองและการสร้างสรรค์ทางศิลปะที่ยิ่งใหญ่กว่า จักรพรรดิชาร์ลส์ทายาทของเบอร์กันดี แต่ยังพระราชครอบครัวของออสเตรีย , แคว้นคาสตีลและอารากอน ( ราชวงศ์ตรัสตามารา ) เกิดในเบลเยียมและจากนั้นขยายส่วนตัวสหภาพแรงงานของจังหวัด Seventeenในยุค 1540 ทำให้มันมากเกินกว่าที่ เป็นสหภาพส่วนบุคคลโดยการลงโทษในทางปฏิบัติของปี 1549และเพิ่มอิทธิพลของเขาเหนือเจ้าชาย - บิชอปแห่งเลียจ ^[29]

สเปนและออสเตรียเนเธอร์แลนด์

แปดสิบปีของสงคราม (1568-1648) แบ่งออกประเทศต่ำลงไปทางตอนเหนือของจังหวัด ( Belgica Foederataในภาษาละตินว่า 'สหพันธ์เนเธอร์แลนด์') และภาคใต้ของเนเธอร์แลนด์ ( Belgica Regiaที่ 'รอยัลเนเธอร์แลนด์') หลังถูกปกครองอย่างต่อเนื่องโดยสเปน ( สเปนเนเธอร์แลนด์ ) และออสเตรีย ฮับส์บูร์ก ( ออสเตรียเนเธอร์แลนด์ ) และประกอบด้วยเบลเยียมสมัยใหม่ส่วนใหญ่ นี่คือโรงละครแห่งความขัดแย้งหลายยืดเยื้อมากขึ้นมากในช่วงวันที่ 17 และ 18 ศตวรรษที่เกี่ยวข้องกับฝรั่งเศสรวมทั้งสงครามฝรั่งเศสดัตช์ (1672-1678) ที่เก้าปีของสงคราม (1688-1697) ที่สงครามสืบราชบัลลังก์สเปน ( 1701–1714) และเป็นส่วนหนึ่งของสงครามสืบราชบัลลังก์ออสเตรีย (1740–1748)

หลังจากการรณรงค์ในปี 1794 ในสงครามปฏิวัติฝรั่งเศสประเทศต่ำ - รวมถึงดินแดนที่ไม่เคยอยู่ภายใต้การปกครองของฮับส์บูร์กเช่นเจ้าชาย - บิชอปแห่งลีแยฌถูกผนวกโดยสาธารณรัฐที่หนึ่งของฝรั่งเศสทำให้การปกครองของออสเตรียในภูมิภาคนี้สิ้นสุดลง การรวมตัวของกลุ่มประเทศต่ำในฐานะสหราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์เกิดขึ้นในการสลายตัวของจักรวรรดิฝรั่งเศสที่หนึ่งในปี พ.ศ. 2357 หลังจากการสละราชสมบัติของนโปเลียน

เบลเยี่ยมอิสระ

ฉากการ ปฏิวัติเบลเยียมในปี พ.ศ. 2373 (ค.ศ. 1834) โดย กุสตาฟวาปเปอร์

ในปี ค.ศ. 1830 การปฏิวัติเบลเยียมนำไปสู่การแยกของจังหวัดชายแดนภาคใต้จากเนเธอร์แลนด์และสถานประกอบการของคาทอลิกและชนชั้นกลางอย่างเป็นทางการที่พูดภาษาฝรั่งเศสและเป็นกลางเบลเยียมอิสระภายใต้ที่รัฐบาลเฉพาะกาลและสภาแห่งชาติ ^[30]^[31]ตั้งแต่การติดตั้งLeopold ฉันเป็นกษัตริย์ใน21 กรกฏาคม 1831 ตอนนี้การเฉลิมฉลองเป็นของเบลเยียมวันชาติเบลเยียมได้รับระบอบรัฐธรรมนูญและระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภามีlaicistรัฐธรรมนูญขึ้นอยู่กับรหัสจักรพรรดินโปเลียน ^[32]แม้ว่าแฟรนไชส์จะถูก จำกัด ในตอนแรก แต่การออกเสียงแบบสากลสำหรับผู้ชายก็ได้รับการแนะนำหลังจากการประท้วงหยุดงานทั่วไปในปีพ. ศ. 2436 (ด้วยการลงคะแนนหลายคนจนถึงปีพ. ศ. 2462) และสำหรับผู้หญิงในปีพ. ศ. 2492

พรรคการเมืองหลักของศตวรรษที่ 19 เป็นพรรคคาทอลิกและพรรคเสรีนิยมกับพรรคแรงงานชาวเบลเยียมที่เกิดขึ้นใหม่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ฝรั่งเศสเดิมภาษาเดียวอย่างเป็นทางการนำโดยขุนนางและชนชั้นกลาง มันสูญเสียความสำคัญโดยรวมไปเรื่อย ๆ เมื่อภาษาดัตช์กลายเป็นที่ยอมรับเช่นกัน การรับรู้เรื่องนี้กลายเป็นอย่างเป็นทางการในปี 1898 และในปี 1967 รัฐสภาได้รับการยอมรับเป็นรุ่นดัตช์ของรัฐธรรมนูญ ^[33]

การประชุมเบอร์ลินปีพ. ศ. 2428 ได้มอบการควบคุมรัฐอิสระคองโกให้กษัตริย์ลีโอโปลด์ที่ 2เป็นกรรมสิทธิ์ส่วนตัวของเขา ตั้งแต่ราวปี 1900 เป็นต้นมามีความกังวลระหว่างประเทศเพิ่มมากขึ้นเกี่ยวกับการปฏิบัติอย่างรุนแรงและโหดร้ายของประชากรชาวคองโกภายใต้ Leopold IIซึ่งคองโกเป็นแหล่งรายได้หลักจากการผลิตงาช้างและยางพารา ^[34]ชาวคองโกจำนวนมากถูกฆ่าโดยตัวแทนของลีโอโปลด์เนื่องจากไม่สามารถผลิตงาช้างและยางพาราได้ตามโควต้า ^[35]ในปี 1908 นี้จะนำโวยรัฐเบลเยียมที่จะรับผิดชอบให้รัฐบาลของอาณานิคมที่เรียกว่าต่อจากนี้ไปเบลเยี่ยมคองโก ^[36]คณะกรรมาธิการเบลเยียมในปีพ. ศ. 2462 ประมาณว่าประชากรคองโกมีจำนวนครึ่งหนึ่งของปี พ.ศ. 2422 ^[35]

ฝูงชนที่ส่งเสียงเชียร์ต้อนรับกองทหารอังกฤษที่เข้าสู่ กรุงบรัสเซลส์ 4 กันยายน พ.ศ. 2487

เยอรมนีบุกประเทศเบลเยียมในสิงหาคม 1914เป็นส่วนหนึ่งของSchlieffen แผนจะโจมตีฝรั่งเศสและอื่นของแนวรบด้านตะวันตกการต่อสู้ของสงครามโลกครั้งที่เกิดขึ้นในส่วนตะวันตกของประเทศ ช่วงเปิดสงครามเป็นที่รู้จักกันในนามการข่มขืนเบลเยียมเนื่องจากความตะกละของเยอรมัน เบลเยียมสันนิษฐานว่าการควบคุมของอาณานิคมเยอรมันของรวันดา-Urundi (วันที่ทันสมัยรวันดาและบุรุนดี ) ในช่วงสงครามและในปี 1924 สันนิบาตแห่งชาติได้รับคำสั่งให้พวกเขาไปยังประเทศเบลเยี่ยม ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเบลเยียมได้ผนวกเขตปรัสเซียนของยูเพนและมัลเมดีในปี พ.ศ. 2468 จึงทำให้ชนกลุ่มน้อยที่พูดภาษาเยอรมันปรากฏตัวขึ้น

กองทัพเยอรมันอีกครั้งบุกประเทศพฤษภาคม 1940และ 40690 เบลเยียมกว่าครึ่งหนึ่งของพวกยิวถูกฆ่าตายในช่วงต่อมายึดครองและอนุสรณ์สถาน ตั้งแต่เดือนกันยายน พ.ศ. 2487 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2488 ฝ่ายสัมพันธมิตรได้ปลดปล่อยเบลเยียม หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 การนัดหยุดงานทั่วไปบังคับให้กษัตริย์เลโอโปลด์ที่ 3สละราชสมบัติในปี 2494 เนื่องจากชาวเบลเยียมหลายคนรู้สึกว่าเขาร่วมมือกับเยอรมนีในช่วงสงคราม ^[37]เบลเยียมคองโกได้รับเอกราชในปี 2503 ในช่วงวิกฤตคองโก ; ^[38] Ruanda-Urundi ตามด้วยเอกราชในอีกสองปีต่อมา เบลเยียมเข้าร่วมNATOในฐานะสมาชิกผู้ก่อตั้งและก่อตั้งกลุ่มประเทศเบเนลักซ์ร่วมกับเนเธอร์แลนด์และลักเซมเบิร์ก

เบลเยียมกลายเป็นหนึ่งในหกสมาชิกผู้ก่อตั้งของประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้าแห่งยุโรปในปีพ. ศ. 2494 และของประชาคมพลังงานปรมาณูยุโรปและประชาคมเศรษฐกิจยุโรปซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 2500 ภายหลังได้กลายเป็นสหภาพยุโรปซึ่งเบลเยียมเป็นเจ้าภาพในการบริหารและสถาบันหลัก ๆ รวมทั้งคณะกรรมาธิการยุโรปที่คณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรปและพิเศษและคณะกรรมการการประชุมของรัฐสภายุโรป

ในช่วงต้นปี 1990 ที่เบลเยียมเห็นหลายเรื่องอื้อฉาวทุจริตขนาดใหญ่สะดุดตารอบมาร์ค Dutroux , อังเดร Coolsที่ไดออกซิน Affair , ออกัสต้าอื้อฉาวและคดีฆาตกรรมชาวกะเหรี่ยงแวน Noppen

ภูมิศาสตร์

แผนที่ของเบลเยี่ยม

เบลเยียมมีพรมแดนติดกับฝรั่งเศส ( 620 กม. ) เยอรมนี ( 167 กม. ) ลักเซมเบิร์ก ( 148 กม. ) และเนเธอร์แลนด์ ( 450 กม. ) พื้นผิวทั้งหมดรวมถึงพื้นที่น้ำคือ 30,689 กม. ² (11,849 ตารางไมล์) ก่อนปี 2018 เชื่อว่ามีพื้นที่ทั้งหมด 30,528 กม. ² (11,787 ตารางไมล์) อย่างไรก็ตามเมื่อมีการวัดสถิติของประเทศในปี 2018 จึงใช้วิธีการคำนวณแบบใหม่ ซึ่งแตกต่างจากการคำนวณก่อนหน้านี้พื้นที่นี้รวมถึงพื้นที่ตั้งแต่ชายฝั่งไปจนถึงแนวน้ำต่ำเผยให้เห็นว่าประเทศมีพื้นที่ผิวขนาดใหญ่กว่าที่เคยคิดไว้160 กม. ² (62 ตารางไมล์) ^[39]^[40]พื้นที่เพียงอย่างเดียวคือ 30,278 กม. 2^[41]^{[ ต้องการการอัปเดต ]}อยู่ระหว่างละติจูด 49 ° 30 'และ 51 ° 30' N และลองจิจูด 2 ° 33 'และ 6 ° 24' E ^[42]

ภูมิทัศน์ Campine

เบลเยียมมีภูมิภาคทางภูมิศาสตร์หลักสามแห่ง ที่ราบชายฝั่งทางตะวันตกเฉียงเหนือและที่ราบภาคกลางทั้งสองอยู่ในแองโกลเบลเยียมลุ่มน้ำและArdennesโกรกในตะวันออกเฉียงใต้ไปยังเข็มขัด orogenic Hercynian ปารีสลุ่มน้ำถึงบริเวณสี่เล็ก ๆ ที่ปลายสุดของเบลเยียม, เบลเยียมอร์เรน ^[43]

ที่ราบชายฝั่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยเนินทรายและลุ่ม ดินแดนที่อยู่ไกลออกไปมีภูมิประเทศที่ราบเรียบและสูงขึ้นอย่างช้าๆซึ่งได้รับการชลประทานจากทางน้ำจำนวนมากโดยมีหุบเขาที่อุดมสมบูรณ์และที่ราบทรายทางตะวันออกเฉียงเหนือของCampine ( Kempen ) ภูเขาป่าทึบและที่ราบของ Ardennes ขรุขระมากขึ้นและหินถ้ำและขนาดเล็กซอก ขยายไปทางตะวันตกสู่ฝรั่งเศสพื้นที่นี้เชื่อมต่อทางทิศตะวันออกกับEifelในเยอรมนีโดยที่ราบสูงHigh Fensซึ่งSignal de Botrangeเป็นจุดสูงสุดของประเทศที่ 694 ม. (2,277 ฟุต) ^[44]^[45]

มิวส์แม่น้ำระหว่าง ดิแนนท์และHastière

ภูมิทัศน์High Fensใกล้ชายแดนเยอรมัน

สภาพภูมิอากาศเป็นเมืองหนาวทางทะเลที่มีปริมาณน้ำฝนอย่างมีนัยสำคัญในทุกฤดูกาล ( Köppenภูมิอากาศประเภท : Cfb ) ชอบมากที่สุดของยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือ ^[46]อุณหภูมิเฉลี่ยต่ำสุดในเดือนมกราคมที่ 3 ° C (37.4 ° F) และสูงสุดในเดือนกรกฎาคมที่ 18 ° C (64.4 ° F) ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อเดือนแตกต่างกันไประหว่าง 54 มม. (2.1 นิ้ว) ในเดือนกุมภาพันธ์และเมษายนถึง 78 มม. (3.1 นิ้ว) ในเดือนกรกฎาคม ^[47]ค่าเฉลี่ยสำหรับปี 2000 ถึง 2006 แสดงอุณหภูมิรายวันต่ำสุด 7 ° C (44.6 ° F) และสูงสุด 14 ° C (57.2 ° F) และปริมาณน้ำฝนรายเดือน 74 มม. (2.9 นิ้ว); มีค่าประมาณ 1 ° C และสูงกว่าค่าปกติของศตวรรษที่แล้วเกือบ 10 มิลลิเมตรตามลำดับ ^[48]

Phytogeographicallyเบลเยียมร่วมกันระหว่างมหาสมุทรแอตแลนติกยุโรปและยุโรปกลางจังหวัดของภาค Circumborealภายในเหนือราชอาณาจักร ^[49]ตามที่เวิลด์ไวด์กองทุนเพื่อธรรมชาติดินแดนของประเทศเบลเยียมเป็นของecoregions บกของมหาสมุทรแอตแลนติกผสมป่าและป่ายุโรปตะวันตกกว้าง ^[50]^[51]เบลเยียมมีคะแนนเฉลี่ยของForest Landscape Integrity Index ประจำปี 2018 อยู่ที่1.36 / 10 โดยอยู่ในอันดับที่ 163 ของโลกจาก 172 ประเทศ ^[52]

จังหวัด

แอนต์เวิร์ป

ฟลานเดอร์ตะวันออก

เฟลมิช บราบันต์

Hainaut

เลียจ

ลิมเบิร์ก

ลักเซมเบิร์ก

นามูร์

วัลลูนบราบันต์

เวสต์แฟลนเดอร์ส

แฟลนเดอร์ส

วัลโลเนีย

บรัสเซลส์

ดินแดนของประเทศเบลเยียมแบ่งออกเป็นสามภูมิภาคสองซึ่งที่ฟลามส์และภาควัลลูนเป็นในทางกลับกันแบ่งออกเป็นจังหวัด ; ภูมิภาคที่สามคือเขตเมืองหลวงบรัสเซลส์ไม่ได้เป็นทั้งจังหวัดหรือเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัด

จังหวัด	ชื่อภาษาดัตช์	ชื่อภาษาฝรั่งเศส	ชื่อภาษาเยอรมัน	เมืองหลวง	พื้นที่^[3]	ประชากร (1 มกราคม 2019) ^[5]	ความหนาแน่น	ISO 3166-2: พ.ศ. ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}
ภูมิภาคเฟลมิช
แอนต์เวิร์ป	Antwerpen	Anvers	Antwerpen	แอนต์เวิร์ป	2,876 กม. ² (1,110 ตารางไมล์)	1,857,986	647 / กม. ² (1,680 / ตร. ไมล์)	รถตู้
ฟลานเดอร์ตะวันออก	Oost-Vlaanderen	Flandre orientale	Ostflandern	เกนต์	3,007 กม. ² (1,161 ตารางไมล์)	1,515,064	504 / กม. ² (1,310 / ตร. ไมล์)	VOV
เฟลมิชบราบันต์	Vlaams-Brabant	ฟลามานด์ Brabant	Flämisch-Brabant	เลอเฟิน	2,118 กม. ² (818 ตารางไมล์)	1,146,175	542 / กม. ² (1,400 / ตร. ไมล์)	VBR
ลิมเบิร์ก	ลิมเบิร์ก	ลิมเบิร์ก	ลิมเบิร์ก	ฮัสเซลท์	2,427 กม. ² (937 ตารางไมล์)	874,048	361 / กม. ² (930 / ตร. ไมล์)	VLI
เวสต์แฟลนเดอร์ส	เวสต์ - วลันเดอเรน	Flandre Occidentale	Westflandern	บรูจส์	3,197 กม. ² (1,234 ตารางไมล์)	1,195,796	375 / กม. ² (970 / ตร. ไมล์)	VWV
ภาควัลลูน
Hainaut	เฮเนกูเวน	Hainaut	เฮนเนเกา	มอนส์	3,813 กม. ² (1,472 ตารางไมล์)	1,344,241	353 / กม. ² (910 / ตร. ไมล์)	WHT
เลียจ	Luik	เลียจ	Lüttich	เลียจ	3,857 กม. ² (1,489 ตารางไมล์)	1,106,992	288 / กม. ² (750 / ตร. ไมล์)	WLG
ลักเซมเบิร์ก	ลักเซมเบิร์ก	ลักเซมเบิร์ก	ลักเซมเบิร์ก	Arlon	4,459 กม. ² (1,722 ตารางไมล์)	284,638	64 / กม. ² (170 / ตร. ไมล์)	WLX
นามูร์	Namen	นามูร์	นามูร์ (Namür)	นามูร์	3,675 กม. ² (1,419 ตารางไมล์)	494,325	135 / กม. ² (350 / ตร. ไมล์)	WNA
วัลลูนบราบันต์	Waals-Brabant	บราบันต์วอลลอน	วัลโลนิช - บราบันต์	วาฟร์	1,097 กม. ² (424 ตารางไมล์)	403,599	368 / กม. ² (950 / ตร. ไมล์)	WBR
เขตเมืองหลวงบรัสเซลส์
เขตเมืองหลวงบรัสเซลส์	บรัสเซลส์ Hoofdstedelijk Gewest	Région de Bruxelles-Capitale	ภูมิภาคBrüssel-Hauptstadt	บรัสเซลส์ซิตี้	162.4 กม. ² (62.7 ตารางไมล์)	1,208,542	7,442 / กม. ² (19,270 / ตร. ไมล์)	BBR
รวม	België	เบลเยียม	เบลเยียม	บรัสเซลส์ซิตี้	30,689 กม. ² (11,849 ตารางไมล์)	11,431,406	373 / กม. ² (970 / ตร. ไมล์)

การเมือง

Philippe
King of the Belgiansตั้งแต่ปี 2013

เบลเยียมเป็นรัฐธรรมนูญ , สถาบันพระมหากษัตริย์ที่เป็นที่นิยมและรัฐบาลกลาง ระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภา สองสภา สหภาพรัฐสภาประกอบด้วยวุฒิสภาและสภาผู้แทนราษฎร อดีตถูกสร้างขึ้นจาก 50 วุฒิสมาชิกรับการแต่งตั้งจากรัฐสภาของชุมชนและภูมิภาคและ 10 สมาชิกวุฒิสภาร่วมเลือก ก่อนปี 2557 สมาชิกวุฒิสภาส่วนใหญ่มาจากการเลือกตั้งโดยตรง หอการค้า 's 150 ตัวแทนได้รับการเลือกตั้งภายใต้การออกเสียงลงคะแนนตามสัดส่วนระบบจาก 11 เขตการเลือกตั้ง เบลเยียมมีการลงคะแนนภาคบังคับดังนั้นจึงรักษาอัตราผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่สูงที่สุดแห่งหนึ่งในโลก ^[53]

คิง (ปัจจุบันฟิลิปป์ ) เป็นประมุขแห่งรัฐแม้ว่าจะมีการ จำกัดสิทธิ เขาได้รับการแต่งตั้งรัฐมนตรีรวมทั้งนายกรัฐมนตรีที่มีความเชื่อมั่นของหอการค้าผู้แทนราษฎรในรูปแบบรัฐบาล คณะรัฐมนตรีประกอบด้วยสมาชิกไม่เกินสิบห้าคน ด้วยข้อยกเว้นที่เป็นไปได้ของนายกรัฐมนตรีคณะรัฐมนตรีประกอบด้วยสมาชิกที่พูดภาษาดัตช์และสมาชิกที่พูดภาษาฝรั่งเศสจำนวนเท่ากัน ^[54]ระบบตุลาการจะขึ้นอยู่กับกฏหมายแพ่งและมาจากรหัสจักรพรรดินโปเลียน ศาล Cassationเป็นศาลสุดท้ายที่มีศาลของอุทธรณ์ระดับหนึ่งดังต่อไปนี้ ^[55]

วัฒนธรรมทางการเมือง

สถาบันทางการเมืองของเบลเยียมมีความซับซ้อน อำนาจทางการเมืองมากที่สุดคือการจัดรอบจำเป็นที่จะต้องเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมชุมชนหลัก ^[56]ตั้งแต่ประมาณปี 1970 พรรคการเมืองของเบลเยียมระดับชาติที่สำคัญได้แยกออกเป็นส่วนที่แตกต่างกันซึ่งส่วนใหญ่แสดงถึงผลประโยชน์ทางการเมืองและภาษาของชุมชนเหล่านี้ ^[57]ฝ่ายที่สำคัญในแต่ละชุมชนแม้ว่าจะอยู่ใกล้กับศูนย์กลางทางการเมืองเป็นของสามกลุ่มหลัก: คริสเตียนเดโมแคร , Liberalsและพรรคสังคมประชาธิปไตย ^[58]บุคคลที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ เริ่มมีความเป็นอยู่ที่ดีหลังจากช่วงกลางศตวรรษที่แล้วโดยส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกี่ยวกับภาษาศาสตร์ชาตินิยมหรือสิ่งแวดล้อมและเมื่อไม่นานมานี้มีลักษณะเสรีนิยมที่มีขนาดเล็กลง ^[57]

เบลเยียมสหภาพรัฐสภาใน กรุงบรัสเซลส์ซึ่งเป็นหนึ่งใน หกของรัฐบาลที่แตกต่างกันของประเทศ

รัฐบาลพรรคร่วมรัฐบาลคริสเตียนเดโมแครตจำนวนหนึ่งตั้งแต่ปี 2501 ถูกทำลายในปี 2542หลังจากเกิดวิกฤตไดออกซินครั้งแรกซึ่งเป็นเรื่องอื้อฉาวเรื่องการปนเปื้อนในอาหารครั้งใหญ่ ^[59]^[60]^[61] "แนวร่วมสีรุ้ง" เกิดขึ้นจาก 6 พรรค ได้แก่ เฟลมิชและเสรีนิยมที่พูดภาษาฝรั่งเศสโซเชียลเดโมแครตและกรีน ^[62]ต่อมาเป็น " รัฐบาลสีม่วง " ของเสรีนิยมและพรรคสังคมประชาธิปไตยที่เกิดขึ้นหลังจากที่สีเขียวหายไปส่วนใหญ่ของที่นั่งของพวกเขาในการเลือกตั้ง 2003 ^[63]

รัฐบาลที่นำโดยนายกรัฐมนตรีGuy Verhofstadtตั้งแต่ปี 2542 ถึง 2550 ได้รับงบประมาณที่สมดุลการปฏิรูปภาษีบางส่วนการปฏิรูปตลาดแรงงานการยุตินิวเคลียร์ตามกำหนดเวลาและการออกกฎหมายยุยงอนุญาตให้เกิดอาชญากรรมสงครามที่เข้มงวดมากขึ้นและการฟ้องร้องการใช้ยาที่นุ่มนวลมากขึ้น ข้อ จำกัด ในการหัก ณ ที่จ่ายนาเซียเซียลดลงและการแต่งงานเพศเดียวกันถูกต้องตามกฎหมาย รัฐบาลการเลื่อนการเจรจาต่อรองที่ใช้งานอยู่ในทวีปแอฟริกา^[64]และไม่เห็นด้วยกับการรุกรานของอิรัก ^[65]เป็นประเทศเดียวที่ไม่มีข้อ จำกัด ด้านอายุสำหรับนาเซียเซีย ^[66]

รัฐบาล Verhofstadt ของอาการไม่ดีในการเลือกตั้งมิถุนายน 2007 เป็นเวลากว่าปีประเทศที่มีประสบการณ์วิกฤตทางการเมือง ^[67]วิกฤตนี้เป็นเช่นที่ผู้สังเกตการณ์หลายคนคาดการณ์เกี่ยวกับการที่เป็นไปได้พาร์ทิชันของประเทศเบลเยียม ^[68]^[69]^[70]ตั้งแต่วันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2550 จนถึงวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2551 รัฐบาล Verhofstadt IIIชั่วคราวดำรงตำแหน่ง การรวมกันของพรรคเดโมแครตคริสเตียนเฟลมิชและฝรั่งเศสนี้เฟลมิชและฟรังโกโฟนลิเบอรัลร่วมกับพรรคสังคมฝรั่งเศสพรรคเดโมแครตเป็นรัฐบาลชั่วคราวจนถึงวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2551 ^[71]

ในวันนั้นมีรัฐบาลใหม่ซึ่งนำโดยชาวเฟลมิชคริสเตียนเดโมแครตอีฟส์เลเทอร์เมผู้ชนะการเลือกตั้งระดับรัฐบาลกลางในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2550โดยกษัตริย์สาบานตนเข้ารับตำแหน่ง เมื่อวันที่15 กรกฏาคมปี 2008 Leterme ประกาศลาออกของคณะรัฐมนตรีกษัตริย์ในขณะที่ความคืบหน้าในไม่มีการปฏิรูปรัฐธรรมนูญได้รับการทำ ^[71]ในเดือนธันวาคมปี 2008 เขาครั้งเดียวที่นำเสนอมากขึ้นลาออกของเขาไปยังกษัตริย์หลังจากที่วิกฤตรอบการขายของฟอร์ติเพื่อBNP Paribas ^[72]ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อการลาออกของเขาได้รับการยอมรับและเฮอร์มานแวนรอมปุยคริสเตียนเดโมแครตและชาวเฟลมิช ได้สาบานตนเป็นนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2551 ^[73]

หลังจาก Herman Van Rompuy ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีถาวรคนแรกของสภายุโรปในวันที่19 พฤศจิกายน 2009 เขาได้เสนอการลาออกจากรัฐบาลของเขาต่อ King Albert II ในวันที่25 พฤศจิกายน 2009 ไม่กี่ชั่วโมงต่อมารัฐบาลใหม่ภายใต้นายกรัฐมนตรีYves Letermeก็ได้สาบานตน ในวันที่22 เมษายน พ.ศ. 2553 Leterme ได้เสนอการลาออกจากตำแหน่งของคณะรัฐมนตรีต่อกษัตริย์อีกครั้ง^[74]หลังจากที่หนึ่งในพันธมิตรพันธมิตรOpenVLDถอนตัวจากรัฐบาลและในวันที่26 เมษายน พ.ศ. 2553 กษัตริย์อัลเบิร์ตยอมรับการลาออกอย่างเป็นทางการ ^[75]

การเลือกตั้งรัฐสภาในเบลเยียมเมื่อวันที่13 มิถุนายน 2553 ทำให้N-VAชาตินิยมเฟลมิชกลายเป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดในแฟลนเดอร์สและพรรคสังคมนิยม PS ซึ่งเป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดในวัลโลเนีย ^[76]จนกระทั่งเดือนธันวาคม 2011, เบลเยียมถูกควบคุมโดย Leterme ของรัฐบาลดูแลรอตอนท้ายของการเจรจาถกเถียงสำหรับการก่อตัวของรัฐบาลใหม่ โดย 30 มีนาคม 2011 ชุดนี้เป็นสถิติโลกใหม่สำหรับเวลาที่ผ่านไปโดยไม่ต้องมีรัฐบาลอย่างเป็นทางการจัดขึ้นก่อนหน้านี้โดยสงครามอิรัก ^[77]ในที่สุดในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2554 รัฐบาลดิรูโปซึ่งนำโดยนายกรัฐมนตรีสังคมนิยมวัลลูนเอลิโอดิรูโปได้สาบานตนเข้าร่วม^[78]

การเลือกตั้งกลางปี 2014 (ตรงกับการเลือกตั้งระดับภูมิภาค ) ส่งผลให้พรรค N-VA ชาตินิยมเฟลมิชได้รับการเลือกตั้งเพิ่มขึ้นแม้ว่ากลุ่มพันธมิตรที่ดำรงตำแหน่ง (ประกอบด้วยพรรคโซเชียลเดโมแครตที่พูดภาษาเฟลมิชและฝรั่งเศส, เสรีนิยมและคริสเตียนเดโมแครต) ยังคงครองเสียงข้างมากที่มั่นคง ในรัฐสภาและในทุกเขตเลือกตั้ง เมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม 2014 กษัตริย์ฟิลิปป์เสนอชื่อCharles Michel (MR) และKris Peeters (CD&V) เพื่อเป็นผู้นำในการจัดตั้งคณะรัฐมนตรีของรัฐบาลกลางชุดใหม่ซึ่งประกอบด้วยฝ่ายเฟลมิช N-VA, CD&V, Open Vld และ MR ที่พูดภาษาฝรั่งเศสซึ่งส่งผลให้ ในรัฐบาลมิเชล นี่เป็นครั้งแรกที่ N-VA เป็นส่วนหนึ่งของคณะรัฐมนตรีของรัฐบาลกลางในขณะที่ฝ่ายที่พูดภาษาฝรั่งเศสเป็นตัวแทนของ MR เท่านั้นซึ่งได้รับคะแนนเสียงจากประชาชนส่วนน้อยใน Wallonia ^[79]

ในเดือนพฤษภาคม2019 การเลือกตั้งระดับกลางในพื้นที่ทางตอนเหนือของ Flanders ซึ่งพูดภาษาเฟลมิชของพรรคVlaams Belangทางขวาสุดได้รับผลประโยชน์อย่างมาก ในพื้นที่ทางตอนใต้ของ Wallonia ที่พูดภาษาฝรั่งเศสชาวโซเชียลมีความเข้มแข็ง พรรคชาตินิยมเฟลมิชในระดับปานกลาง N-VA ยังคงเป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดในรัฐสภา ^[80]ในกรกฎาคม 2019 นายกรัฐมนตรีชาร์ลส์มิเชลได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของสภายุโรป ^[81]โซฟีวิลเมสทายาทของเขาเป็นนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของเบลเยียม เธอเป็นผู้นำรัฐบาลผู้ดูแลตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2562 ^[82]อเล็กซานเดอร์เดอครัวนักการเมืองพรรคเฟลมิชลิเบอรัลได้เป็นนายกรัฐมนตรีคนใหม่ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2563 พรรคต่างๆได้ตกลงกันในรัฐบาลกลาง 16 เดือนหลังการเลือกตั้ง ^[83]

ชุมชนและภูมิภาค

ชุมชน:

ชุมชนเฟลมิช / พื้นที่ภาษาดัตช์

ชุมชนเฟลมิชและฝรั่งเศส / พื้นที่ภาษาสองภาษา

ชุมชนภาษาฝรั่งเศส / พื้นที่ภาษาฝรั่งเศส

ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน / พื้นที่ภาษาเยอรมัน

ภูมิภาค:

เขตภาษาเฟลมิช / พื้นที่ภาษาดัตช์

Brussels-Capital Region / พื้นที่สองภาษา

เขตวัลลูน / พื้นที่ภาษาฝรั่งเศสและเยอรมัน

ตามการใช้งานที่สามารถย้อนกลับไปที่ศาลเบอร์กันดีนและฮับส์บูร์ก^[84]ในศตวรรษที่ 19 จำเป็นต้องพูดภาษาฝรั่งเศสเพื่อเป็นของชนชั้นสูงที่ปกครองและคนที่พูดได้ แต่ภาษาดัตช์เป็นพลเมืองชั้นสองอย่างมีประสิทธิภาพ ^{[85] ใน}ช่วงปลายศตวรรษนั้นและต่อเนื่องไปในศตวรรษที่ 20 การเคลื่อนไหวของเฟลมิชได้พัฒนาขึ้นเพื่อตอบโต้สถานการณ์นี้ ^[86]

ในขณะที่ผู้คนในเบลเยี่ยมตอนใต้พูดภาษาฝรั่งเศสหรือภาษาถิ่นของฝรั่งเศสและชาวบรูสเซเลอร์ส่วนใหญ่ก็ยอมรับภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาแรก แต่ชาวเฟลมิงส์ก็ปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้นและประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องในการทำให้ภาษาดัตช์เป็นภาษาที่เท่าเทียมกันในระบบการศึกษา ^[86]หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองการเมืองของเบลเยียมก็ถูกครอบงำมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยการปกครองตนเองของชุมชนภาษาหลักสองแห่ง ^[87]ความตึงเครียดระหว่างกันเพิ่มขึ้นและมีการแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อลดโอกาสที่จะเกิดความขัดแย้ง ^[87]

ขึ้นอยู่กับพื้นที่สี่ภาษาที่กำหนดไว้ใน 1962-1963 (ดัตช์, ภาษาฝรั่งเศสและพื้นที่ภาษาเยอรมัน) ติดต่อกันแก้ไขของรัฐธรรมนูญของประเทศในปี 1970 ปี 1980 ปี 1988 และ 1993 ที่จัดตั้งขึ้นเป็นรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันของสหพันธรัฐที่มีอำนาจทางการเมืองแยก แบ่งออกเป็นสามระดับ: ^[88]^[89]

รัฐบาลซึ่งตั้งอยู่ในกรุงบรัสเซลส์
ชุมชนสามภาษา:
- เฟลมิชชุมชน (ภาษาพูด);
- ชุมชนฝรั่งเศส (ภาษาฝรั่งเศส);
- ที่พูดภาษาเยอรมันชุมชน
สามภูมิภาค:
- ฟลามส์แบ่งเป็นห้าจังหวัด ;
- Walloon ภาคแบ่งออกเป็นห้าจังหวัด
- บรัสเซลส์เมืองหลวงภาค

พื้นที่ภาษารัฐธรรมนูญกำหนดภาษาราชการในเขตเทศบาลของพวกเขาเช่นเดียวกับข้อ จำกัด ทางภูมิศาสตร์ของสถาบันการเพิ่มขีดความสามารถในเรื่องที่เฉพาะเจาะจง ^[90]แม้ว่าสิ่งนี้จะอนุญาตให้มีรัฐสภาและรัฐบาลเจ็ดแห่งเมื่อมีการสร้างชุมชนและภูมิภาคในปีพ. ศ. 2523 นักการเมืองชาวเฟลมิชตัดสินใจที่จะรวมทั้งสองอย่างเข้าด้วยกัน ^[91]ดังนั้นเฟลมิงส์จึงมีเพียงองค์กรเดียวของรัฐสภาและรัฐบาลมีอำนาจสำหรับทุกเรื่องยกเว้นของรัฐบาลกลางและเฉพาะเรื่องเทศบาล ^[B]

ขอบเขตที่ทับซ้อนกันของภูมิภาคและชุมชนได้ก่อให้เกิดลักษณะเฉพาะที่โดดเด่นสองประการ: อาณาเขตของเขตบรัสเซลส์ - เมืองหลวง (ซึ่งเกิดขึ้นเกือบหนึ่งทศวรรษหลังจากภูมิภาคอื่น ๆ ) รวมอยู่ในชุมชนเฟลมิชและฝรั่งเศสและดินแดนของ ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมันตั้งอยู่ทั้งหมดในเขตวัลลูน ความขัดแย้งเกี่ยวกับอำนาจศาลระหว่างร่างกายได้รับการแก้ไขโดยศาลรัฐธรรมนูญของประเทศเบลเยียม โครงสร้างมีจุดมุ่งหมายเพื่อประนีประนอมเพื่อให้วัฒนธรรมที่แตกต่างอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข ^[16]

ความลุ่มหลงของเขตอำนาจศาลนโยบาย

อำนาจของสหพันธรัฐประกอบด้วยความยุติธรรมการป้องกันตำรวจรัฐบาลกลางการประกันสังคมพลังงานนิวเคลียร์นโยบายการเงินและหนี้สาธารณะและด้านอื่น ๆ ของการเงินสาธารณะ บริษัท ของรัฐรวมถึงการโพสต์กลุ่มเบลเยียมและรถไฟเบลเยียม รัฐบาลกลางมีหน้าที่รับผิดชอบต่อพันธกรณีของเบลเยียมและสถาบันของรัฐบาลกลางที่มีต่อสหภาพยุโรปและนาโต ควบคุมส่วนสำคัญของงานสาธารณสุขงานบ้านและการต่างประเทศ ^[92]งบประมาณที่ไม่มีหนี้สิน - ซึ่งควบคุมโดยรัฐบาลกลางมีจำนวนประมาณ 50% ของรายได้การคลังของประเทศ รัฐบาลมีพนักงานประมาณ 12% ของข้าราชการ ^[93]

ชุมชนใช้อำนาจของตนภายในขอบเขตทางภูมิศาสตร์ที่กำหนดโดยทางภาษาโดยเดิมมุ่งเน้นไปที่บุคคลในภาษาของชุมชน: วัฒนธรรม (รวมถึงสื่อโสตทัศน์) การศึกษาและการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้อง การขยายความในเรื่องส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับภาษาประกอบด้วยนโยบายด้านสุขภาพ (การรักษาและการแพทย์เชิงป้องกัน) และการช่วยเหลือบุคคล (การคุ้มครองเยาวชนสวัสดิการสังคมการช่วยเหลือครอบครัวบริการช่วยเหลือผู้อพยพและอื่น ๆ ) ^[94]

ภูมิภาคมีอำนาจในสาขาที่สามารถเชื่อมโยงกับดินแดนของตนได้ในวงกว้าง ซึ่งรวมถึงเศรษฐกิจการจ้างงานการเกษตรนโยบายน้ำที่อยู่อาศัยงานสาธารณะพลังงานการคมนาคมสิ่งแวดล้อมการวางผังเมืองการอนุรักษ์ธรรมชาติเครดิตและการค้าต่างประเทศ พวกเขาดูแลจังหวัดเทศบาลและ บริษัท สาธารณูปโภคระหว่างประเทศ ^[95]

ในหลายสาขาระดับที่แตกต่างกันแต่ละระดับจะมีคำพูดเฉพาะของตัวเอง ตัวอย่างเช่นในด้านการศึกษาความเป็นอิสระของชุมชนจะไม่รวมถึงการตัดสินใจเกี่ยวกับประเด็นที่บังคับหรืออนุญาตให้กำหนดข้อกำหนดขั้นต่ำสำหรับการตัดสินคุณสมบัติซึ่งยังคงเป็นเรื่องของรัฐบาลกลาง ^[92]รัฐบาลแต่ละระดับสามารถมีส่วนร่วมในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับอำนาจของตน อำนาจในการทำสนธิสัญญาของรัฐบาลภูมิภาคและของชุมชนนั้นกว้างที่สุดในบรรดาหน่วยสหพันธ์ของสหพันธ์ทั้งหมดทั่วโลก ^[96]^[97]^[98]

ความสัมพันธ์กับต่างประเทศ

เนื่องจากสถานที่ตั้งอยู่ที่ทางแยกของยุโรปตะวันตกเบลเยียมจึงเป็นเส้นทางการรุกรานของกองทัพจากเพื่อนบ้านที่ใหญ่กว่าในอดีต ด้วยพรมแดนที่ปราศจากการป้องกันประเทศเบลเยียมจึงพยายามหลีกเลี่ยงการครอบงำโดยประเทศที่มีอำนาจมากกว่าซึ่งล้อมรอบด้วยนโยบายการไกล่เกลี่ย เบลเยียมได้รับการสนับสนุนที่แข็งแกร่งของการรวมยุโรป ทั้งสหภาพยุโรปและNATOมีสำนักงานใหญ่อยู่ในเบลเยียม

กองกำลัง

กองทัพเบลเยียมมีกองกำลังประจำการประมาณ 47,000 นาย ในปี 2019 งบประมาณด้านกลาโหมของเบลเยียมมีมูลค่ารวม 4.303 พันล้านยูโร (4.921 พันล้านดอลลาร์) คิดเป็น. 93% ของ GDP ^[99]พวกมันถูกจัดเป็นโครงสร้างที่รวมเป็นหนึ่งเดียวซึ่งประกอบด้วยองค์ประกอบหลักสี่ประการ: ส่วนประกอบทางบกหรือกองทัพ; ส่วนประกอบทางอากาศหรือกองทัพอากาศ ส่วนประกอบทางทะเลหรือกองทัพเรือ ตัวแทนแพทย์ คำสั่งการดำเนินงานของส่วนประกอบที่สี่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาเจ้าหน้าที่กรมสำหรับการดำเนินงานและการฝึกอบรมของกระทรวงกลาโหมซึ่งเป็นหัวหน้าโดยผู้ช่วยประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการและการฝึกอบรมและให้กับผู้บัญชาการทหารสูงสุด ^[100]

ผลกระทบของสงครามโลกครั้งที่สองทำให้การรักษาความปลอดภัยโดยรวมมีความสำคัญสำหรับนโยบายต่างประเทศเบลเยียม ในมีนาคม 1948 เบลเยียมลงนามในสนธิสัญญากรุงบรัสเซลส์และจากนั้นเข้าร่วมนาโตในปี 1948 อย่างไรก็ตามการรวมกลุ่มของกองกำลังติดอาวุธเข้ามาในนาโต้ยังไม่เริ่มจนกว่าหลังจากที่สงครามเกาหลี ^[101]เบลเยียมพร้อมกับรัฐบาลลักเซมเบิร์กส่งออกของความแข็งแรงของกองทัพที่จะต่อสู้ในเกาหลีที่รู้จักกันในเบลเยียมสหประชาชาติคำสั่ง ภารกิจนี้เป็นครั้งแรกในภารกิจของสหประชาชาติที่ชาวเบลเยียมให้การสนับสนุน ปัจจุบันเบลเยียมทะเลตัวแทนทำงานอย่างใกล้ชิดร่วมกับกองทัพเรือดัตช์ภายใต้คำสั่งของพลเรือเอกเบเนลักซ์

เศรษฐกิจ

เบลเยียมเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพการเงินใน ยูโรโซน (สีน้ำเงินเข้ม) และของ ตลาดเดียวของสหภาพยุโรป

เศรษฐกิจโลกาภิวัตน์ที่แข็งแกร่งของเบลเยี่ยม^[102]และโครงสร้างพื้นฐานด้านการคมนาคมขนส่งถูกรวมเข้ากับส่วนที่เหลือของยุโรป สถานที่ตั้งที่เป็นใจกลางของภูมิภาคที่มีอุตสาหกรรมสูงช่วยให้เป็นประเทศการค้าที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 15 ของโลกในปี 2550 ^[103]^[104]เศรษฐกิจมีลักษณะเฉพาะด้วยการทำงานที่มีประสิทธิผลสูงGNP ที่สูงและการส่งออกต่อหัวที่สูง ^[105]การนำเข้าหลักของเบลเยียม ได้แก่ วัตถุดิบเครื่องจักรและอุปกรณ์เคมีภัณฑ์เพชรดิบยาอาหารอุปกรณ์การขนส่งและผลิตภัณฑ์น้ำมัน สินค้าส่งออกหลัก ได้แก่ เครื่องจักรและอุปกรณ์เคมีภัณฑ์เพชรสำเร็จรูปโลหะและผลิตภัณฑ์โลหะและอาหาร ^[41]

เศรษฐกิจเบลเยียมมุ่งเน้นการบริการอย่างมากและแสดงให้เห็นถึงลักษณะที่เป็นสองฝ่าย ได้แก่ เศรษฐกิจเฟลมิชที่มีพลวัตและเศรษฐกิจวัลลูนที่ล้าหลัง ^[16]^[106]^[C]หนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งของสหภาพยุโรปเบลเยียมสนับสนุนเศรษฐกิจแบบเปิดและการขยายอำนาจของสถาบันในสหภาพยุโรปในการรวมเศรษฐกิจของสมาชิก ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2465 ผ่านสหภาพเศรษฐกิจเบลเยี่ยม - ลักเซมเบิร์กเบลเยียมและลักเซมเบิร์กเป็นตลาดการค้าเดียวที่มีศุลกากรและสหภาพเงินตรา ^[107]

การผลิตเหล็กตาม Meuseที่ Ougréeใกล้ Liège

เบลเยียมเป็นประเทศในทวีปยุโรปแห่งแรกที่เกิดการปฏิวัติอุตสาหกรรมในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ^[108]พื้นที่ในจังหวัดลีแยฌและรอบ ๆ เมืองชาร์เลอรัวได้พัฒนาการทำเหมืองและการผลิตเหล็กอย่างรวดเร็วซึ่งเจริญรุ่งเรืองจนถึงกลางศตวรรษที่ 20 ในหุบเขาแซมเบรและมิวส์และทำให้เบลเยียมเป็นหนึ่งในสามประเทศที่มีอุตสาหกรรมมากที่สุดในโลกตั้งแต่ พ.ศ. 2373 ถึง พ.ศ. 2453 ^{[109 ]}^[110]อย่างไรก็ตามในช่วงทศวรรษที่ 1840 อุตสาหกรรมสิ่งทอของ Flanders ตกอยู่ในภาวะวิกฤตอย่างรุนแรงและภูมิภาคนี้ประสบกับภาวะทุพภิกขภัยในปี พ.ศ. 2389 ถึง พ.ศ. 2393 ^[111]^[112]

หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง , เกนต์และAntwerpประสบการณ์การขยายตัวอย่างรวดเร็วของสารเคมีและอุตสาหกรรมปิโตรเลียม 1973และ1979 วิกฤตการณ์น้ำมันส่งเศรษฐกิจเข้าสู่ภาวะถดถอย; โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน Wallonia ที่ยืดเยื้อเป็นพิเศษซึ่งอุตสาหกรรมเหล็กมีความสามารถในการแข่งขันน้อยลงและประสบกับภาวะตกต่ำอย่างรุนแรง ^[113]ในปี 1980 และ 1990 ซึ่งเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของประเทศอย่างต่อเนื่องที่จะเปลี่ยนไปทางเหนือและมีความเข้มข้นในขณะนี้ที่มีประชากรมากเฟลมิชเพชรพื้นที่ ^[114]

ในตอนท้ายของทศวรรษ 1980 นโยบายเศรษฐกิจมหภาคของเบลเยียมส่งผลให้มีหนี้สะสมของรัฐบาลประมาณ 120% ของ GDP ณ ปี 2549^{[อัปเดต]}งบประมาณมีความสมดุลและหนี้สาธารณะเท่ากับ 90.30% ของ GDP ^[115]ในปี 2548 และ 2549 อัตราการเติบโตของ GDP จริง 1.5% และ 3.0% ตามลำดับสูงกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อยสำหรับพื้นที่ยูโร อัตราการว่างงาน 8.4% ในปี 2548 และ 8.2% ในปี 2549 ใกล้เคียงกับค่าเฉลี่ยของพื้นที่ ภายในเดือนตุลาคม 2010สิ่งนี้เพิ่มขึ้นเป็น 8.5% เมื่อเทียบกับอัตราเฉลี่ย 9.6% สำหรับสหภาพยุโรปโดยรวม (EU 27) ^[116]^[117]จาก 1832 จนถึงปี 2002 สกุลเงินของเบลเยียมเป็นฟรังก์เบลเยียม เบลเยียมเปลี่ยนมาใช้เงินยูโรในปี 2545 โดยเหรียญยูโรชุดแรกเริ่มสร้างในปี 2542 เหรียญยูโรมาตรฐานของเบลเยียมที่กำหนดให้ใช้หมุนเวียนแสดงภาพพระมหากษัตริย์ (กษัตริย์อัลเบิร์ตที่ 2 พระองค์แรกนับตั้งแต่ปี 2556 คิงฟิลิปป์)

แม้จะลดลง 18% สังเกต 1970-1999 เบลเยียมยังคงมีในปี 1999 ที่สูงที่สุดในเครือข่ายรถไฟความหนาแน่นภายในสหภาพยุโรปกับ 113.8 km / 1 000 กม. 2ในขณะที่ระยะเวลาเดียวกัน 1970-1999 ได้เห็นการเติบโตอย่างมาก (+ 56%) ของเครือข่ายทางด่วน ในปี 2542 ความหนาแน่นของมอเตอร์เวย์กม. ต่อ 1,000 กม. ²และ 1,000 คนอยู่ที่ 55.1 และ 16.5 ตามลำดับและสูงกว่าค่าเฉลี่ย 13.7 และ 15.9 ของสหภาพยุโรปอย่างมีนัยสำคัญ ^[118]

ท่าเรือ Zeebrugge

จากมุมมองของทรัพยากรทางชีวภาพ, เบลเยี่ยมมีการบริจาคต่ำ: เบลเยียมbiocapacityจะเพิ่มขึ้นเพียง 0.8 เฮกตาร์ทั่วโลกในปี 2016 ^[119]เพียงประมาณครึ่งหนึ่งของ 1.6 เฮกตาร์ทั่วโลกของ biocapacity ใช้ได้ต่อคนทั่วโลก ^[120]ในทางตรงกันข้ามในปี 2559 ชาวเบลเยียมใช้ความสามารถทางชีวภาพโดยเฉลี่ย 6.3 เฮกตาร์ทั่วโลกซึ่งเป็นรอยเท้าทางระบบนิเวศในการบริโภค ซึ่งหมายความว่าพวกเขาต้องการความสามารถทางชีวภาพมากถึงแปดเท่าของที่เบลเยียมมี เป็นผลให้เบลเยียมขาดความสามารถทางชีวภาพ 5.5 เฮกตาร์ทั่วโลกต่อคนในปี 2559 ^[119]

เบลเยียมประสบปัญหาการจราจรคับคั่งที่สุดในยุโรป ในปี 2010 ผู้สัญจรไปยังเมืองบรัสเซลส์และแอนต์เวิร์ปใช้เวลา 65 และ 64 ชั่วโมงต่อปีในการจราจรติดขัดตามลำดับ ^[121]ชอบมากที่สุดในประเทศในยุโรปที่มีขนาดเล็กกว่า 80% ของการจราจรทางเดินหายใจจะถูกจัดการโดยสนามบินเดียวที่บินบรัสเซลส์ พอร์ตของ AntwerpและZeebrugge (Bruges)ส่วนแบ่งมากกว่า 80% ของการจราจรทางทะเลเบลเยียม Antwerp เป็นสองท่าเรือยุโรปที่มีน้ำหนักรวมของสินค้าการจัดการ 115 988 000 ตันในปี 2000 หลังจากที่มีการเจริญเติบโตของ 10.9% ในช่วงห้าปีก่อน . ^[118]^[122]ในปี 2559 ท่าเรือแอนต์เวิร์ปมีการจัดการ 214 ล้านตันหลังจากเติบโต 2.7% เมื่อเทียบเป็นรายปี ^[123]

มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างทางเศรษฐกิจเป็นเดอร์สและWallonia Wallonia ร่ำรวยในอดีตเมื่อเทียบกับ Flanders ส่วนใหญ่เกิดจากอุตสาหกรรมหนักแต่การลดลงของอุตสาหกรรมเหล็กหลังสงครามโลกครั้งที่สองทำให้ภูมิภาคนี้ลดลงอย่างรวดเร็วในขณะที่ Flanders เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาแฟลนเดอร์สก็เจริญรุ่งเรืองท่ามกลางภูมิภาคที่ร่ำรวยที่สุดในยุโรปในขณะที่วัลโลเนียได้รับความอิดโรย ในปี 2550 อัตราการว่างงานของ Wallonia สูงกว่า Flanders ถึงสองเท่า การแบ่งแยกมีส่วนสำคัญในความตึงเครียดระหว่างภาษาเฟลมิชและวัลลูนนอกเหนือจากการแบ่งภาษาที่มีอยู่แล้ว การเคลื่อนไหวแบบโปร - อิสระได้รับความนิยมอย่างสูงในแฟลนเดอร์สด้วยเหตุนี้ ตัวอย่างเช่นพรรคNew Flemish Alliance (N-VA) ที่แบ่งแยกดินแดนเป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดในเบลเยียม ^[124]^[125]^[126]

วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

เจอราร์ดัสเมอร์เคเตอร์

คุณูปการในการพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีปรากฏอยู่ตลอดประวัติศาสตร์ของประเทศ ศตวรรษที่ 16 สมัยก่อนความเจริญรุ่งเรืองของยุโรปตะวันตกรวมแผน Gerardus Mercator , กายวิภาคศาสตร์ Andreas Vesalius , สมุนไพร เรมเบิร์ตโดโดเอน ส์ ^[127]^[128]^[129]^[130]และคณิตศาสตร์ ไซมอน Stevinในหมู่นักวิทยาศาสตร์มีอิทธิพลมากที่สุด ^[131]

นักเคมีErnest Solvay ^[132]และวิศวกรZenobe Gramme (École industrielle de Liège) ^[133]ให้ชื่อของพวกเขาในกระบวนการ SolvayและGramme dynamoตามลำดับในปี 1860 เบ็กไลท์ได้รับการพัฒนาใน 1907-1909 โดยลีโอ Baekeland เออร์เนส บริษัท โซลเวย์ยังทำหน้าที่เป็นคนใจบุญที่สำคัญและให้ชื่อของSolvay สถาบันสังคมวิทยาที่Solvay บรัสเซลส์โรงเรียนเศรษฐศาสตร์และการจัดการและ บริษัท Solvay สถาบันระหว่างประเทศเพื่อการฟิสิกส์และเคมีซึ่งขณะนี้เป็นส่วนหนึ่งของUniversité Libre de Bruxelles ในปีพ. ศ. 2454 เขาเริ่มการประชุมหลายชุดการประชุมของโซลเวย์เรื่องฟิสิกส์และเคมีซึ่งมีผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อวิวัฒนาการของฟิสิกส์ควอนตัมและเคมี ^[134]การมีส่วนร่วมที่สำคัญในวิทยาศาสตร์พื้นฐานก็เนื่องมาจากพระคุณเจ้า Georges Lemaître ( มหาวิทยาลัยคาทอลิกแห่งลูเวน ) ชาวเบลเยี่ยมซึ่งได้รับการยกย่องในการเสนอทฤษฎีบิ๊กแบงเกี่ยวกับการกำเนิดของเอกภพในปี พ.ศ. 2470 ^[135]

สามโนเบลรางวัลสรีรวิทยาหรือการแพทย์ที่ได้รับรางวัลจะเบลเยียม: จูลส์บอร์เดต (Université Libre de Bruxelles) ในปี 1919, คอร์เนลล์เฮย์แมน ส์ ( มหาวิทยาลัยเกนต์ ) ในปี 1938 และอัลเบิร์ Claude (Université Libre de Bruxelles) ร่วมกับคริสเตียนเดอดูฟ์ ( Université catholique เดอ Louvain ) ในปี 1974 François Englert (Université libre de Bruxelles) ได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี 2013 Ilya Prigogine (Université libre de Bruxelles) ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีในปี 1977 ^[136]นักคณิตศาสตร์ชาวเบลเยียมสองคนได้รับรางวัลเหรียญฟิลด์ : ปิแอร์ Deligneในปี 1978 และฌอง Bourgainในปี 1994 ^[137]^[138]

ข้อมูลประชากร

ความหนาแน่นของประชากรในเบลเยียมโดย เขต

บรัสเซลส์เมืองหลวงและเขตเมืองใหญ่ที่สุดของเบลเยียม

ณ วันที่ 1 มกราคม 2020 จำนวนประชากรทั้งหมดของเบลเยียมตามทะเบียนประชากรคือ 11,492,641 ^[5]ความหนาแน่นของประชากรของประเทศเบลเยียมเป็น 376 กิโลเมตร / ² (970 / ตารางไมล์) ในเดือนมกราคม 2019 ทำให้มันเป็นวันที่ 22 มีประชากรหนาแน่นมากที่สุดในประเทศในโลกและ6 ส่วนใหญ่ที่มีประชากรหนาแน่นประเทศในยุโรป จังหวัดที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดคือAntwerpจังหวัดมีประชากรหนาแน่นน้อยคือลักเซมเบิร์ก ณ เดือนมกราคม 2019 ภูมิภาคเฟลมิชมีประชากร 6,589,069 คน (57.6% ของเบลเยียม) เมืองที่มีประชากรมากที่สุด ได้แก่แอนต์เวิร์ป (523,248) เกนต์ (260,341) และบรูจส์ (118,284) Walloniaมีประชากร 3,633,795 (31.8% ของเบลเยียม) โดยมีCharleroi (201,816) Liège (197,355) และNamur (110,939) ซึ่งเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุด บรัสเซลส์เมืองหลวงแคว้นมี 1,208,542 คนที่อาศัยอยู่ (10.6% ของเบลเยียม) ใน19 เขตเทศบาลสามซึ่งมีมากกว่า 100,000 ผู้อยู่อาศัย ^[5]

ในปี 2560 อัตราการเจริญพันธุ์โดยรวมเฉลี่ย(TFR) ทั่วเบลเยียมคือ 1.64 ลูกต่อผู้หญิงหนึ่งคนซึ่งต่ำกว่าอัตราทดแทนที่ 2.1 แต่ยังคงต่ำกว่าระดับสูงสุดของเด็ก 4.87 คนที่เกิดต่อผู้หญิงในปี พ.ศ. 2416 ^[139]ต่อมาเบลเยียมมีบุตรที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่ง ประชากรในโลกมีอายุเฉลี่ย 41.6 ปี ^[140]

การโยกย้าย

ณ ปี 2550^{[อัปเดต]}เกือบ 92% ของประชากรมีสัญชาติเบลเยียม^[141]และพลเมืองสมาชิกสหภาพยุโรปอื่น ๆ คิดเป็นประมาณ 6% ชาวต่างชาติที่แพร่หลาย ได้แก่ อิตาลี (171,918) ฝรั่งเศส (125,061) ดัตช์ (116,970) โมร็อกโก (80,579) โปรตุเกส (43,509) สเปน (42,765) ตุรกี (39,419) และเยอรมัน (37,621) ^[142]^[143]ในปี 2550 มีชาวต่างชาติเกิดในเบลเยียม 1.38 ล้านคนซึ่งสอดคล้องกับ 12.9% ของประชากรทั้งหมด ในจำนวนนี้ 685,000 คน (6.4%) เกิดนอกสหภาพยุโรปและ 695,000 คน (6.5%) เกิดในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปอื่น ^[144]^[145]

ที่จุดเริ่มต้นของปี 2012 ที่คนของพื้นหลังต่างชาติและลูกหลานของพวกเขาถูกคาดว่าจะมีขึ้นประมาณ 25% ของประชากรทั้งหมดคือ 2,800,000 เบลเยียมใหม่ ^[146]ของเบลเยียมใหม่เหล่านี้ 1,200,000 มีเชื้อสายยุโรปและ 1,350,000 ^[147]มาจากประเทศที่ไม่ใช่ตะวันตก (ส่วนใหญ่ของพวกเขาจากโมร็อกโก , ตุรกีและอาร์คองโก ) เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของกฎหมายสัญชาติเบลเยียมในปี 1984 กว่า1.3 ล้านแรงงานข้ามชาติที่ได้รับสัญชาติเบลเยียม กลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของผู้อพยพและลูกหลานของพวกเขาในเบลเยียมมีโมร็อกโก ^[148]ผู้ที่อาศัยอยู่ในตุรกี 89.2% ได้รับการแปลงสัญชาติเช่นเดียวกับ 88.4% ของผู้ที่มีพื้นเพเป็นชาวโมร็อกโก 75.4% ของชาวอิตาลี 56.2% ของชาวฝรั่งเศสและ 47.8% ของชาวดัตช์ ^[147]

ภาษา

การกระจายโดยประมาณของภาษาหลักในเบลเยียม

ดัตช์			59%
ฝรั่งเศส			40%
เยอรมัน			1%

ป้ายสองภาษาในบรัสเซลส์

เบลเยียมมีภาษาราชการสามภาษา ได้แก่ ดัตช์ฝรั่งเศสและเยอรมัน มีการพูดภาษาชนกลุ่มน้อยที่ไม่เป็นทางการจำนวนมากเช่นกัน ^[149]ในขณะที่ไม่มีการสำรวจสำมะโนประชากรที่มีอยู่ไม่มีข้อมูลทางสถิติอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการแจกจ่ายหรือการใช้งานของเบลเยียมสามภาษาของพวกเขาอย่างเป็นทางการหรือภาษาถิ่น ^[150]อย่างไรก็ตามเกณฑ์ต่างๆรวมถึงภาษาของผู้ปกครองการศึกษาหรือสถานะภาษาที่สองของชาวต่างชาติที่เกิดอาจให้ตัวเลขที่แนะนำ ประชากรเบลเยียมประมาณ 60% เป็นเจ้าของภาษาดัตช์ (มักเรียกว่าเฟลมิช) และ 40% ของประชากรพูดภาษาฝรั่งเศสโดยกำเนิด ชาวเบลเยียมที่พูดภาษาฝรั่งเศสมักเรียกกันว่าวอลลูนแม้ว่าผู้พูดภาษาฝรั่งเศสในบรัสเซลส์จะไม่ใช่วัลลูน ^[D]

จำนวนผู้พูดภาษาดัตช์โดยกำเนิดคาดว่าจะมีประมาณ 6.23 ล้านคนโดยกระจุกตัวอยู่ในภูมิภาคฟลานเดอร์สทางตอนเหนือในขณะที่เจ้าของภาษาฝรั่งเศสมีจำนวน 3.32 ล้านคนในวัลโลเนียและประมาณ 870,000 คน (หรือ 85%) ในเขตเมืองหลวงบรัสเซลส์ - แคปิตอลสองภาษาอย่างเป็นทางการ ^[E]^[151]ที่พูดภาษาเยอรมันชุมชนถูกสร้างขึ้นจาก 73,000 คนในทางตะวันออกของภาควัลลูน ; ชาวเยอรมันราว 10,000 คนและชาวเบลเยียม 60,000 คนเป็นผู้พูดภาษาเยอรมัน ผู้พูดภาษาเยอรมันอีกประมาณ 23,000 คนอาศัยอยู่ในเขตเทศบาลใกล้กับชุมชนอย่างเป็นทางการ ^[152]^[153]^[154]^[155]

ทั้งเบลเยียมดัตช์และเบลเยียมฝรั่งเศสมีความแตกต่างเล็กน้อยในด้านคำศัพท์และความแตกต่างทางความหมายจากพันธุ์ที่พูดตามลำดับในเนเธอร์แลนด์และฝรั่งเศส ชาวเฟลมิชจำนวนมากยังคงพูดภาษาดัตช์ในท้องถิ่น วัลลูนถือว่าไม่ว่าจะเป็นภาษาถิ่นของฝรั่งเศสหรือแตกต่างกันภาษาโรแมนติก , ^[156]^[157]ตอนนี้เข้าใจเท่านั้นและพูดเป็นครั้งคราวโดยส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ วัลลูนแบ่งออกเป็นสี่ภาษาซึ่งรวมกับของPicardแล้ว^[158]แทบไม่ได้ใช้ในชีวิตสาธารณะและส่วนใหญ่ถูกแทนที่ด้วยภาษาฝรั่งเศส

ศาสนา

National Basilica of the Sacred Heartใน Koekelbergบรัสเซลส์

นับตั้งแต่ประเทศได้รับเอกราชนิกายโรมันคาทอลิกมีบทบาทสำคัญในการเมืองของเบลเยียม ^[159]อย่างไรก็ตามเบลเยียมส่วนใหญ่เป็นประเทศทางโลกตามที่รัฐธรรมนูญกำหนดให้มีเสรีภาพในการนับถือศาสนาและโดยทั่วไปรัฐบาลเคารพสิทธินี้ในทางปฏิบัติ ในช่วงรัชสมัยของอัลเบิร์ผมและโบดวงที่เบลเยียมพระราชวงศ์มีชื่อเสียงของที่ฝังรากลึกศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ^[160]

นิกายโรมันคาทอลิกเป็นศาสนาส่วนใหญ่ของเบลเยียม แข็งแกร่งเป็นพิเศษในแฟลนเดอร์ส อย่างไรก็ตามในการเข้าร่วมคริสตจักรในวันอาทิตย์ปี 2009 เท่ากับ 5% สำหรับเบลเยียมทั้งหมด 3% ในบรัสเซลส์^[161]และ 5.4% ในฟลานเดอร์ส การเข้าร่วมคริสตจักรในปี 2009 ในเบลเยียมเป็นประมาณครึ่งหนึ่งของการเข้าร่วมคริสตจักรวันอาทิตย์ในปี 1998 (11% สำหรับจำนวนทั้งหมดของเบลเยียมในปี 1998) ^[162]แม้การเข้าร่วมคริสตจักรจะลดลง แต่อัตลักษณ์ของคาทอลิกก็ยังคงเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมของเบลเยียม ^[160]

จากข้อมูลของ Eurobarometer 2010 ^[163] 37% ของพลเมืองเบลเยียมตอบว่าพวกเขาเชื่อว่ามีพระเจ้า 31% ตอบว่าพวกเขาเชื่อว่ามีวิญญาณหรือพลังชีวิตบางอย่าง 27% ตอบว่าพวกเขาไม่เชื่อว่ามีวิญญาณพระเจ้าหรือพลังชีวิตใด ๆ 5% ไม่ตอบสนอง จากข้อมูลของ Eurobarometer 2015 พบว่า 60.7% ของประชากรทั้งหมดของเบลเยียมนับถือศาสนาคริสต์โดยนิกายโรมันคาทอลิกเป็นนิกายที่ใหญ่ที่สุดโดยมี 52.9% โปรเตสแตนต์ประกอบด้วย 2.1% และคริสเตียนออร์โธดอกซ์คิดเป็น 1.6% ของทั้งหมด คนที่ไม่นับถือศาสนาประกอบด้วย 32.0% ของประชากรและถูกแบ่งระหว่างผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า (14.9%) และ agnostics (17.1%) ประชากรอีก 5.2% นับถือศาสนาอิสลามและ 2.1% นับถือศาสนาอื่น ^[164]การสำรวจเดียวกันที่จัดขึ้นในปี 2012 พบว่าศาสนาคริสต์เป็นศาสนาที่ใหญ่ที่สุดในเบลเยียม, การบัญชีสำหรับ 65% ของเบลเยียม ^[165]

คริสตจักรนิกายโรมันคา ธ อลิกในเชิงสัญลักษณ์และทางวัตถุยังคงอยู่ในตำแหน่งที่ดี ^[160]เบลเยียมยอมรับอย่างเป็นทางการสามศาสนา: คริสต์ (คาทอลิกโปรเตสแตนต์คริสตจักรออร์โธดอกซ์และแองกลิกัน) อิสลามและยูดาย ^[166]

ภายใน มหาวิหารแห่งบรัสเซลส์

ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 มีชาวยิวประมาณ 42,000 คนในเบลเยียม ชุมชนชาวยิวของ Antwerp (เลขบาง 18,000 บาท) เป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในยุโรปและเป็นหนึ่งในสถานที่สุดท้ายในโลกที่ยิดดิชเป็นภาษาหลักของชุมชนชาวยิวขนาดใหญ่ (มิเรอร์บางร์โธดอกซ์และชุมชน Hasidic ใน New York, New เจอร์ซีย์และอิสราเอล) นอกจากนี้เด็กชาวยิวส่วนใหญ่ในแอนต์เวิร์ปได้รับการศึกษาแบบยิว ^[167]มีหนังสือพิมพ์ของชาวยิวหลายฉบับและธรรมศาลาที่ใช้งานอยู่มากกว่า 45 ฉบับ (30 ฉบับอยู่ในแอนต์เวิร์ป) ในประเทศ การสอบถามในปี 2006 ในแฟลนเดอร์สซึ่งถือว่าเป็นภูมิภาคที่มีศาสนามากกว่าวัลโลเนียพบว่า 55% คิดว่าตัวเองนับถือศาสนาและ 36% เชื่อว่าพระเจ้าสร้างจักรวาล ^[168]ในทางกลับกันวัลโลเนียได้กลายเป็นหนึ่งในภูมิภาคที่มีศาสนาทางโลก / ทางศาสนาน้อยที่สุดในยุโรป ประชากรในภูมิภาคที่พูดภาษาฝรั่งเศสส่วนใหญ่ไม่ถือว่าศาสนาเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของพวกเขาและมากถึง 45% ของประชากรระบุว่าไม่มีศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีนี้ในวัลโลเนียตะวันออกและพื้นที่ตามแนวชายแดนฝรั่งเศส

มัสยิดใหญ่แห่งกรุงบรัสเซลส์

ประมาณการ 2008 พบว่าประมาณ 6% ของประชากรเบลเยียม (628,751 คน) เป็นชาวมุสลิม ชาวมุสลิมถือเป็น 23.6% ของจำนวนประชากรในกรุงบรัสเซลส์ 4.9% ของWalloniaและ 5.1% ของเดอร์ส ส่วนใหญ่ของเบลเยียมชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ ๆ เช่นAntwerpบรัสเซลส์และชาร์เลอรัว กลุ่มผู้อพยพที่ใหญ่ที่สุดในเบลเยียมคือชาวโมร็อกโกซึ่งมี 400,000 คน ชาวเติร์กเป็นกลุ่มที่ใหญ่เป็นอันดับสามและเป็นกลุ่มชาติพันธุ์มุสลิมที่ใหญ่เป็นอันดับสองโดยมีจำนวน 220,000 คน ^[148]^[169]

สุขภาพ

โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแอนต์เวิร์ป

ชาวเบลเยียมมีสุขภาพที่ดี จากการประมาณการในปี 2555 อายุขัยเฉลี่ยอยู่ที่ 79.65 ปี ^[41]ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2503 เป็นต้นมาอายุขัยที่สอดคล้องกับค่าเฉลี่ยของยุโรปเพิ่มขึ้นสองเดือนต่อปี การเสียชีวิตในเบลเยียมส่วนใหญ่เกิดจากความผิดปกติของหัวใจและหลอดเลือดเนื้องอกความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจและสาเหตุการเสียชีวิตที่ผิดธรรมชาติ (อุบัติเหตุการฆ่าตัวตาย) สาเหตุการเสียชีวิตและมะเร็งที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติเป็นสาเหตุการเสียชีวิตที่พบบ่อยที่สุดสำหรับผู้หญิงอายุไม่เกิน 24 ปีและเพศชายอายุไม่เกิน 44 ปี^[170]

การดูแลสุขภาพในเบลเยียมได้รับการสนับสนุนทางการเงินผ่านทั้งเงินสมทบประกันสังคมและการจัดเก็บภาษี การประกันสุขภาพเป็นภาคบังคับ การดูแลสุขภาพจัดส่งโดยระบบผสมทั้งภาครัฐและเอกชนของผู้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์อิสระและโรงพยาบาลของรัฐมหาวิทยาลัยและกึ่งเอกชน ผู้ป่วยต้องจ่ายค่าบริการด้านการดูแลสุขภาพและจะได้รับการชดใช้ในภายหลังโดยสถาบันประกันสุขภาพ แต่สำหรับประเภทที่ไม่มีสิทธิ์ (ของผู้ป่วยและบริการ) ที่เรียกว่าระบบการชำระเงินของบุคคลที่สามนั้นมีอยู่ ^[170]ระบบการดูแลสุขภาพของเบลเยียมได้รับการดูแลและสนับสนุนเงินทุนจากรัฐบาลกลางรัฐบาลภูมิภาคเฟลมิชและวัลลูน; และชุมชนเยอรมันยังมีการกำกับดูแลและความรับผิดชอบ (ทางอ้อม) ^[170]

เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเบลเยียมเด็กคนแรกได้รับการปลดปล่อยตามเครื่องหมาย 2 ปีของการยกเลิกข้อ จำกัด ด้านอายุของยูทาไนซ์ เด็กได้รับการกำจัดเนื่องจากโรคที่รักษาไม่หายซึ่งเกิดขึ้นกับเด็ก แม้ว่าอาจจะได้รับการสนับสนุนสำหรับการฆ่าตัวตาย แต่ก็มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดการโต้เถียงเนื่องจากปัญหาที่วนเวียนอยู่กับเรื่องของการช่วยฆ่าตัวตาย ^[171]^[172]หากไม่รวมการช่วยฆ่าตัวตายเบลเยียมมีอัตราการฆ่าตัวตายสูงที่สุดในยุโรปตะวันตกและเป็นหนึ่งในอัตราการฆ่าตัวตายที่สูงที่สุดในโลกที่พัฒนาแล้ว (เกินเฉพาะลิทัวเนียเกาหลีใต้และลัตเวีย) ^[173]

การศึกษา

หอสมุดกลางของ มหาวิทยาลัย KU Leuven

การศึกษาเป็นภาคบังคับตั้งแต่อายุ 6 ถึง 18 ปีสำหรับชาวเบลเยียม ^[174]ในบรรดากลุ่มประเทศ OECDประเทศในปี 2002, เบลเยี่ยมมีสัดส่วนที่สูงที่สุดในสามของ 18 ถึง 21 ปี olds ลงทะเบียนเรียนในการศึกษามัธยมศึกษาที่ 42% ^[175]แม้ว่าประมาณ 99% ของประชากรผู้ใหญ่ที่มีความรู้ความกังวลเพิ่มขึ้นมากกว่าการไม่รู้หนังสือทำงาน ^[158]^[176]โปรแกรมสำหรับการประเมินผลนักเรียนนานาชาติ (PISA) ประสานงานโดยโออีซีดีขณะนี้อันดับการศึกษาของเบลเยียมเป็น 19 ดีที่สุดในโลกเป็นที่สูงกว่าค่าเฉลี่ย OECD อย่างมีนัยสำคัญ ^[177]การศึกษาที่จัดแยกกันโดยแต่ละชุมชนชาวเฟลมิชได้คะแนนเหนือชุมชนที่พูดภาษาฝรั่งเศสและภาษาเยอรมันอย่างเห็นได้ชัด ^[178]

สะท้อนให้เห็นโครงสร้างคู่ของภูมิทัศน์ทางการเมืองของเบลเยียมในศตวรรษที่ 19 ซึ่งมีลักษณะโดยฝ่ายเสรีนิยมและฝ่ายคาทอลิกระบบการศึกษาจะแยกออกจากกันภายในส่วนทางโลกและส่วนทางศาสนา สาขาการศึกษาทางโลกถูกควบคุมโดยชุมชนจังหวัดหรือเทศบาลในขณะที่การศึกษาทางศาสนาส่วนใหญ่เป็นสาขาคาทอลิกจัดโดยหน่วยงานทางศาสนาแม้ว่าจะได้รับเงินอุดหนุนและดูแลโดยชุมชนก็ตาม ^[179]

วัฒนธรรม

แม้จะมีหน่วยงานทางการเมืองและภาษาแต่ภูมิภาคที่สอดคล้องกับเบลเยียมในปัจจุบันได้เห็นความเฟื่องฟูของการเคลื่อนไหวทางศิลปะที่สำคัญซึ่งมีอิทธิพลอย่างมากต่อศิลปะและวัฒนธรรมของยุโรป ปัจจุบันในระดับหนึ่งชีวิตทางวัฒนธรรมกระจุกตัวอยู่ในชุมชนแต่ละภาษาและอุปสรรคที่หลากหลายทำให้ขอบเขตทางวัฒนธรรมที่ใช้ร่วมกันมีความเด่นชัดน้อยลง ^[16]^[180]^[181]นับตั้งแต่ปี 1970 ที่ไม่มีมหาวิทยาลัยสองภาษาหรือวิทยาลัยในประเทศยกเว้นRoyal Military AcademyและAntwerp Maritime Academy ^[182]

ศิลปกรรม

Ghent แท่น : ความรักของ Mystic แกะ (มุมมองภายใน) ทาสี 1432 โดย ยานฟานเอค

การมีส่วนร่วมในการวาดภาพและสถาปัตยกรรมมีมากมายเป็นพิเศษ ศิลปะ Mosanที่ในช่วงต้นเนเธอร์แลนด์ , ^[183]เฟลมิชเรเนซองส์และบาร็อควาดภาพ^[184]และตัวอย่างที่สำคัญของโรมัน , โกธิค , เรเนสซองและพิสดารสถาปัตยกรรม^[185]เป็นเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ของศิลปะ ในขณะที่ศิลปะศตวรรษที่ 15 ในประเทศต่ำที่ถูกครอบงำด้วยภาพวาดทางศาสนาของแจนแวนเอคและเออร์แวนเดอร์เวย์เดนศตวรรษที่ 16 ที่โดดเด่นด้วยแผงที่กว้างขึ้นของรูปแบบเช่นปีเตอร์ Breughel 'ภาพทิวทัศน์และแลมเบิร์ลอมบาร์ด ' เป็นตัวแทนของ ของโบราณ ^[186]แม้ว่ารูปแบบบาร็อคของปีเตอร์พอลรูเบนส์และแอนโธนีฟานไดค์จะเฟื่องฟูในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 ทางตอนใต้ของเนเธอร์แลนด์^[187]หลังจากนั้นก็ค่อยๆลดลง ^[188]^[189]

ในช่วงวันที่ 19 และศตวรรษที่ 20 หลายคนเดิมที่โรแมนติก , ศิลปะและsurrealistจิตรกรชาวเบลเยียมโผล่ออกมารวมทั้งเจมส์เอ็นเซอร์และศิลปินอื่น ๆ ที่เป็นของLes XXกลุ่มคง Permeke , พอล DelvauxและRené Magritte ขบวนการ CoBrAเปรี้ยวจี๊ดปรากฏขึ้นในปี 1950 ในขณะที่ประติมากรPanamarenkoยังคงเป็นบุคคลที่โดดเด่นในงานศิลปะร่วมสมัย ^[190]^[191]ศิลปินสหสาขาวิชาชีพJan Fabre , Wim DelvoyeและจิตรกรLuc Tuymansเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติในแวดวงศิลปะร่วมสมัย

การมีส่วนร่วมในงานสถาปัตยกรรมของเบลเยียมยังคงดำเนินต่อไปในศตวรรษที่ 19 และ 20 รวมถึงผลงานของVictor HortaและHenry van de Veldeซึ่งเป็นผู้ริเริ่มหลักในสไตล์อาร์ตนูโว ^[192]^[193]

Jacques Brel

เสียงดนตรีของฝรั่งเศสเฟลมิชโรงเรียนพัฒนาในภาคใต้ของประเทศต่ำและเป็นผู้สนับสนุนที่สำคัญกับวัฒนธรรมของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ^[194]ในศตวรรษที่ 19 และ 20 มีการปรากฏตัวของนักไวโอลินคนสำคัญเช่นHenri Vieuxtemps , EugèneYsaÿeและArthur Grumiauxในขณะที่Adolphe Saxได้ประดิษฐ์แซ็กโซโฟนในปี 1846 César Franckนักแต่งเพลงเกิดที่Liègeในปี 1822 ร่วมสมัยเพลงยอดนิยมในเบลเยียมก็มีชื่อเสียงเช่นกัน นักดนตรีแจ๊สToots Thielemansและนักร้องJacques Brelประสบความสำเร็จในระดับโลก ปัจจุบันนักร้องวงStromaeได้รับการเปิดเผยทางดนตรีในยุโรปและที่อื่น ๆ ประสบความสำเร็จอย่างมาก ในเพลงร็อค / ป๊อปTelex , Front 242 , K's Choice , Hooverphonic , Zap Mama , SoulwaxและdEUSเป็นที่รู้จักกันดี ในแวดวงเฮฟวี่เมทัลวงดนตรีอย่างMachiavel , Channel ZeroและEnthronedมีฐานแฟนคลับอยู่ทั่วโลก ^[195]

เบลเยียมมีการผลิตที่รู้จักกันดีหลายผู้เขียนรวมทั้งกวีEmile Verhaeren , กุยโดเจเซลล์ , โรเบิร์ต GoffinและนักเขียนนวนิยายHendrik มโนธรรม , สตินสตริเฟลส์ , จอร์ Simenon , ซูซานลิลาร์ , ฮิวโก้ซานตาคลอสและอาเมลีนอตง กวีและนักเขียนบทละครMaurice Maeterlinckได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี 2454 The Adventures of TintinโดยHergéเป็นที่รู้จักกันดีในการ์ตูนฝรั่งเศส - เบลเยี่ยมแต่มีนักเขียนรายใหญ่อื่น ๆ อีกมากมายรวมถึงPeyo ( The Smurfs ), André Franquin ( Gaston Lagaffe ) , Dupa ( Cubitus ), Morris ( Lucky Luke ), Greg ( Achille Talon ), Lambil ( Les Tuniques Bleues ), Edgar P.JacobsและWilly Vandersteenทำให้วงการการ์ตูนเบลเยียมโด่งดังไปทั่วโลก ^[196]นอกจากนี้อกาธาคริสตี้นักเขียนอาชญากรรมชื่อดังได้สร้างตัวละครเฮอร์คูลปัวโรต์นักสืบชาวเบลเยียมซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวเอกในนวนิยายลึกลับที่ได้รับการยกย่องหลายเรื่องของเธอ

โรงภาพยนตร์ในเบลเยียมได้นำนวนิยายเฟลมิชส่วนใหญ่มาแสดงบนหน้าจอ ^[F]ผู้กำกับชาวเบลเยียมคนอื่น ๆ ได้แก่André Delvaux , Stijn Coninx , LucและJean-Pierre Dardenne ; นักแสดงที่มีชื่อเสียง ได้แก่Jean-Claude Van Damme , Jan DecleirและMarie Gillain ; และภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จ ได้แก่Bullhead , ผู้ชายถูกสุนัขกัดและอัลไซเม Affair ^[197]เบลเยียมก็กลับบ้านไปเป็นจำนวนมากที่ประสบความสำเร็จนักออกแบบแฟชั่นหมวดหมู่: นักออกแบบแฟชั่นเบลเยียม ยกตัวอย่างเช่นในปี 1980, อันท์เวิร์ของRoyal Academy of Fine Artsผลิตผู้นำเทรนด์แฟชั่นที่สำคัญเป็นที่รู้จักAntwerp หก ^[198]

คติชน

Gillesของ Bincheในเครื่องแต่งกายสวมหน้ากากขี้ผึ้ง

คติชนมีบทบาทสำคัญในชีวิตทางวัฒนธรรมของเบลเยียม: ประเทศนี้มีขบวนแห่ขบวนทหารม้าขบวนพาเหรด ' ommegangs ' และ 'ducasses', ^[G] ' kermesse ' และงานเทศกาลอื่น ๆ ในท้องถิ่นซึ่งเกือบจะตลอดเวลาโดยมีศาสนาดั้งเดิมหรือพื้นหลังที่เป็นตำนาน เทศกาลแห่ง Bincheกับที่มีชื่อเสียงของกิลส์และ 'ขบวนไจแอนต์และมังกร' ของAth , บรัสเซลส์, Dendermonde , Mechelenและมอนส์เป็นที่ยอมรับจากยูเนสโกเป็นผลงานชิ้นเอกของช่องปากและไม่มีตัวตนมรดกโลก ^[199]

ตัวอย่างอื่น ๆ ได้แก่Carnival of Aalst ; ขบวนยังคงเคร่งศาสนามากของเลือดบริสุทธิ์ในบรูจส์ , Virga เจสมหาวิหารในฮัสเซลท์และมหาวิหาร Our Lady of Hanswijkใน Mechelen; 15 สิงหาคมเทศกาลในLiège ; และวัลลูนในเทศกาลNamur Gentse Feestenถือกำเนิดขึ้นในปี พ.ศ. 2375 และได้รับการฟื้นฟูในทศวรรษที่ 1960 ได้กลายเป็นประเพณีสมัยใหม่ วันหยุดที่ไม่เป็นทางการที่สำคัญคือวันนักบุญนิโคลัสซึ่งเป็นเทศกาลสำหรับเด็ก ๆ และในลีแยฌสำหรับนักเรียน ^[200]

อาหาร

Moules-fritesหรือ mosselen met frietเป็นอาหารที่เป็นตัวแทนของเบลเยี่ยม

การจัดอันดับสูงร้านอาหารเบลเยียมหลายคนสามารถพบได้ในที่สุดแนะนำร้านอาหารที่มีอิทธิพลเช่นคู่มือมิชลิน ^[201]เบลเยียมมีชื่อเสียงสำหรับเบียร์ , ช็อคโกแลต , วาฟเฟิลและมันฝรั่งทอดกับมายองเนส ตรงกันข้ามกับชื่อของพวกเขาเฟรนช์ฟรายส์ถูกอ้างว่ามีต้นกำเนิดในเบลเยียมแม้ว่าแหล่งกำเนิดที่แน่นอนจะไม่แน่นอน อาหารประจำชาติ ได้แก่ " สเต็กและมันฝรั่งทอดกับสลัด" และ " หอยแมลงภู่ทอด " ^[202]^[203]^[204]^[H]

แบรนด์ช็อคโกแลตเบลเยี่ยมและพราลีนเช่นCôte d'Or , Neuhaus , LeonidasและGodivaมีชื่อเสียงเช่นเดียวกับผู้ผลิตอิสระเช่น Burie และ Del Rey ใน Antwerp และ Mary's ในบรัสเซลส์ ^[205]เบลเยียมผลิตมากกว่า1,100 สายพันธุ์ของเบียร์ ^[206]^[207] Trappist เบียร์ของวัด Westvleterenได้รับการจัดอันดับซ้ำ ๆ เบียร์ที่ดีที่สุดของโลก ^[208]^[209]^[210]เบียร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกโดยปริมาณAnheuser-Busch InBevอยู่ในLeuven ^[211]

กีฬา

Eddy Merckxซึ่งถือได้ว่าเป็นหนึ่งในนักปั่นจักรยานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล

ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 สโมสรกีฬาและสหพันธ์จะถูกจัดแยกกันภายในชุมชนภาษาแต่ละแห่ง ^[212] สมาคมฟุตบอลเป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในทั้งสองส่วนของเบลเยียม นอกจากนี้ยังเป็นที่นิยมมาก ได้แก่ การขี่จักรยานเทนนิสว่ายน้ำยูโด^[213]และบาสเกตบอล ^[214]

ชาวเบลเยียมถือชัยชนะในตูร์เดอฟรองซ์มากที่สุดจากทุกประเทศยกเว้นฝรั่งเศส พวกเขายังมีชัยชนะมากที่สุดในUCI ถนนชิงแชมป์โลก Philippe Gilbertเป็นแชมป์โลกปี 2012 อีกประการหนึ่งที่ทันสมัยที่รู้จักกันดีนักปั่นจักรยานเบลเยียมทอมบูเนน ด้วยชัยชนะ 5 ครั้งในตูร์เดอฟรองซ์และประวัติการขี่จักรยานอื่น ๆ อีกมากมายนักปั่นชาวเบลเยียมEddy Merckxได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักปั่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ^[215] ฌอง - มารีพีฟาฟอดีตผู้รักษาประตูชาวเบลเยียมถือเป็นหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของสมาคมฟุตบอล ^[216]

เบลเยียมเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรปปี 1972และร่วมเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันชิงแชมป์ยุโรปปี 2000กับเนเธอร์แลนด์ ฟุตบอลทีมชาติเบลเยียมมาถึงสถานที่แรกในการจัดอันดับโลกฟีฟ่าเป็นครั้งแรกในเดือนพฤศจิกายนปี 2015 ^[217]

Kim Clijstersและจัสตินเฮนินทั้งสองผู้เล่นแห่งปีในสมาคมนักเทนนิสอาชีพหญิงที่พวกเขาได้รับการจัดอันดับนักเทนนิสหญิงหมายเลขหนึ่ง สปา Francorchampsมอเตอร์แข่งวงจรเจ้าภาพสูตรหนึ่งชิงแชมป์โลก เบลเยียมกรังด์ปรีซ์ นักขับชาวเบลเยียมJacky Ickxได้รับรางวัล Grands Prix แปดรายการและLe Mans 24 ชั่วโมงหกครั้งและได้รับรางวัลรองชนะเลิศสองครั้งในการแข่งขัน Formula One World Championship เบลเยียมยังมีชื่อเสียงที่แข็งแกร่งในวิบากกับผู้ขับขี่Joëlโรเบิร์ต , โรเจอร์เดอคอสเตอร์ , จอร์จส์โจบ , เอริค GEBOERSและสเตฟาน Evertsหมู่คนอื่น ๆ ^[218]เหตุการณ์กีฬาจัดขึ้นทุกปีในเบลเยียมรวมถึงอนุสรณ์แวนแดมม์กรีฑาแข่งขันที่เบลเยียมกรังด์ปรีซ์สูตรหนึ่งและจำนวนของการแข่งขันรอบคลาสสิกเช่นทัวร์เดอร์สและLiège-Bastogne-Liège โอลิมปิกฤดูร้อน 1920ถูกจัดขึ้นใน Antwerp บาสเกตบอลชิงแชมป์ยุโรป 1977ที่จัดขึ้นในLiègeและOstend

ดูสิ่งนี้ด้วย

ดัชนีบทความที่เกี่ยวข้องกับเบลเยียม
โครงร่างของเบลเยี่ยม

เชิงอรรถ

^ เบลเยียมเป็นสมาชิกของหรือเป็นพันธมิตรกับองค์กรระหว่างประเทศหลายแห่งรวมถึง ACCT , AfDB , AsDB , Australia Group , Benelux , BIS , CCC , CE , CERN , EAPC , EBRD , EIB , EMU , ESA , EU, FAO , G -10 , IAEA , IBRD , ICAO , ICC , ICRM , IDA , IDB , IEA , IFAD , IFC , IFRCS , IHO , ILO , IMF , IMO , IMSO , Intelsat , Interpol , IOC , IOM , ISO , ITU , MONUSCO (ผู้สังเกตการณ์ ), NATO , NEA , NSG , OAS (ผู้สังเกตการณ์), OECD , OPCW , OSCE , PCA , UN, UNCTAD , UNECE , UNESCO , UNHCR , UNIDO , UNMIK , UNMOGIP , UNRWA , UNTSO , UPU , WADB (ไม่ใช่ภูมิภาค), WEU , WHO , WIPO , WMO , WTrO ,ZC
^ รัฐธรรมนูญกำหนดสถาบันเจ็ดแห่งซึ่งแต่ละสถาบันสามารถมีรัฐสภารัฐบาลและฝ่ายบริหารได้ ในความเป็นจริงมีเพียงหกร่างดังกล่าวเนื่องจากเขตเฟลมิชรวมเข้ากับชุมชนเฟลมิช ร่างกายเฟลมิชเดียวนี้จึงฝึกพลังเกี่ยวกับเรื่องชุมชนในพื้นที่สองภาษาของบรัสเซลส์ - แคปิตอลและในพื้นที่ภาษาดัตช์ในขณะที่เรื่องภูมิภาคเฉพาะในแฟลนเดอร์ส
^ ที่ร่ำรวยที่สุด (รายได้ต่อหัว) ของเบลเยียมสามภูมิภาคเป็นฟลามส์ตามด้วยภาควัลลูนและในที่สุดบรัสเซลส์เมืองหลวงภาค ในเขตเทศบาลสิบมีรายได้สูงที่สุด ได้แก่ : Laethem-Saint-Martin , Keerbergen , Lasne , Oud-Heverlee ,โฮฟ , De Pinte , Meise , Knokke-Heist ,Bierbeek "Oùนิสัย les Belges เลสบวกความร่ำรวย?" . Trends.be. ปี 2010 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 27 สิงหาคม 2011 สืบค้นเมื่อ15 กรกฎาคม 2554 .
^ เจ้าของภาษาดัตช์ที่อาศัยอยู่ในวัลโลเนียและชาวฝรั่งเศสในแฟลนเดอร์สเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีความสมดุลซึ่งกันและกันเป็นส่วนใหญ่ดังนั้นการระบุว่าผู้อยู่อาศัยทั้งหมดในแต่ละพื้นที่ที่พูดไม่ได้เป็นภาษาของพื้นที่อาจทำให้เกิดความไม่ถูกต้องเพียงเล็กน้อยเท่านั้น (99% สามารถพูดภาษาได้) ดัตช์: ชาวแฟลนเดอร์ส 6.079 ล้านคนและประมาณ 15% ของบรัสเซลส์ 1.019 ล้านคนเป็น 6.23 ล้านคนหรือ 59.3% ของชาวเบลเยียม 10.511 ล้านคน (2549); ภาษาเยอรมัน: 70,400 ในชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน (ซึ่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านภาษาสำหรับผู้พูดภาษาฝรั่งเศสน้อยกว่า 5%) และผู้พูดภาษาเยอรมันประมาณ 20,000–25,000 คนในเขต Walloon นอกขอบเขตทางภูมิศาสตร์ของชุมชนที่เป็นทางการของตนหรือ 0.9%; ภาษาฝรั่งเศส: ในพื้นที่หลังเช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของ Wallonia (3.321 ล้านคน) และ 85% ของชาวบรัสเซลส์ (0.866 ล้านคน) ดังนั้น 4.187 ล้านคนหรือ 39.8%; ด้วยกันแน่นอน 100%.
^ เฟลมิชวิชาการเอริค Corijn (ริเริ่มของ Charta 91 ) ในการสัมมนาเกี่ยวกับบรัสเซลส์ใน 2001/12/05 รัฐว่าในบรัสเซลส์ 91% ของประชากรที่พูดภาษาฝรั่งเศสที่บ้านเพียงอย่างเดียวหรือกับภาษาอื่นและประมาณ 20% พูดภาษาดัตช์ที่บ้านคนเดียว (9%) หรือฝรั่งเศส (11%) - หลังจากไตร่ตรองแล้วการแบ่งพาร์ทใหม่สามารถประมาณได้ระหว่าง 85 ถึง 90% ที่พูดภาษาฝรั่งเศสและที่เหลือพูดภาษาดัตช์ซึ่งสอดคล้องกับการประมาณค่าตาม ในภาษาที่ประชาชนเลือกในบรัสเซลส์สำหรับเอกสารทางราชการ (บัตรประจำตัวใบขับขี่งานแต่งงานการเกิดเพศและอื่น ๆ ) สถิติเกี่ยวกับภาษาเหล่านี้มีให้ที่กระทรวงยุติธรรมของเบลเยียม (สำหรับงานแต่งงานการเกิดเพศ) กรมการขนส่ง (สำหรับใบขับขี่) กระทรวงมหาดไทย (สำหรับบัตรประจำตัวประชาชน) เนื่องจากไม่มีวิธีใดที่จะทราบสัดส่วนได้อย่างแม่นยำตั้งแต่ เบลเยียมได้ยกเลิกการสำมะโนทางภาษา 'อย่างเป็นทางการ' ดังนั้นเอกสารอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการเลือกภาษาจึงเป็นเพียงการประมาณค่าเท่านั้น สำหรับแหล่งที่มาของเว็บในหัวข้อนี้โปรดดูเช่นแหล่งข้อมูลออนไลน์ทั่วไป: Janssens, Rudi
^ ภาพยนตร์เบลเยียมที่มีชื่อเสียงจากผลงานของนักเขียนชาวเฟลมิช ได้แก่ De Witte (ผู้เขียน Ernest Claes ) ภาพยนตร์โดย Jan Vanderheyden และ Edith Kiel ในปีพ. ศ. 2477 ซึ่งสร้างใหม่เป็น De Witte van Sichemกำกับโดย Robbe De Hertในปีพ. ศ. 2523; De man die zijn haar kort liet knippen ( Johan Daisne ) André Delvaux 1965; Mira ('De teleurgang van de Waterhoek' โดย Stijn Streuvels ) Fons Rademakers 1971; Malpertuis (aka The Legend of Doom House) (ฌองเรย์ [นามปากกาของนักเขียนชาวเฟลมิชซึ่งส่วนใหญ่เขียนเป็นภาษาฝรั่งเศสหรือจอห์นแฟลนเดอร์สในภาษาดัตช์]) Harry Kümel 1971; เดอ loteling ( Hendrik Conscience ) Roland Verhavert 1974; Dood van een non ( Maria Rosseels ) Paul Collet และ Pierre Drouot 1975; พัลลิเอเทอร์ (เฟลิกซ์ทิมเมอร์แมนส์ ) โรแลนด์เวอร์ฮาเวิร์ต 1976; De komst van Joachim Stiller ( Hubert Lampo ) Harry Kümel 1976; De Leeuw van Vlaanderen ( Hendrik Conscience ) Hugo Claus (นักเขียนที่มีชื่อเสียง) 2528; Daens ('Pieter Daens' โดย Louis Paul Boon ) Stijn Coninx 1992; ดู Filmarchief les DVD! s de la cinémathèque (ภาษาดัตช์) ด้วย สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2550.
^ คำดัตช์ 'Ommegang' จะใช้ที่นี่ในความรู้สึกของขบวนทั้งหมดหรือส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่ศาสนาหรือส่วนที่ไม่ใช่ศาสนานั้นเห็นยังบทความในภาษาดัตช์วิกิพีเดีย ; Processional Giants of Brussels, Dendermonde และ Mechelen ที่กล่าวถึงในย่อหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของ 'ommegang' ของแต่ละเมือง คำภาษาฝรั่งเศส 'ducasse' ยังหมายถึงขบวน; Processional Giants of Ath and Mons ที่กล่าวถึงเป็นส่วนหนึ่งของ 'ducasse' ของแต่ละเมือง
^ ตรงกันข้ามกับสิ่งที่ข้อความแนะนำฤดูกาลจะเริ่มต้นในช่วงต้นเดือนกรกฎาคมและยาวนานถึงเดือนเมษายน

อ้างอิง

^ Eurobarometer 90.4: ทัศนคติของชาวยุโรปที่มีต่อความหลากหลายทางชีวภาพ, การให้ความรู้และการรับรู้ของศุลกากรของสหภาพยุโรปและการรับรู้ของยิว คณะกรรมาธิการยุโรป สืบค้นเมื่อ9 สิงหาคม 2562 - ทาง GESIS .
^ "ประเภทหน่วยงานราชการ: เบลเยี่ยม" . The World Factbook ซีไอเอ. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2555 . สืบค้นเมื่อ19 ธันวาคม 2554 .
^ ก ข "be.STAT" . Bestat.statbel.fgov.be 26 พฤศจิกายน 2562.
^ “ น้ำผิวดินและน้ำผิวดินเปลี่ยนแปลง” . องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการ พัฒนา (OECD) สืบค้นเมื่อ11 ตุลาคม 2563 .
^ ขคง "Structuur van de bevolking" (ในภาษาดัตช์). สแตทเบล. สืบค้นเมื่อ29 กุมภาพันธ์ 2563 .
^ ขคง "ฐานข้อมูลแนวโน้มเศรษฐกิจโลก" . กองทุนการเงินระหว่างประเทศ. สืบค้นเมื่อ1 ตุลาคม 2563 .
^ "สัมประสิทธิ์จีนีของรายได้ทิ้ง equivalised - สำรวจ EU-SILC" ec.europa.eu . ยูโรสแตท ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2019 สืบค้นเมื่อ20 ตุลาคม 2562 .
^ "การจัดอันดับดัชนีการพัฒนามนุษย์ประจำปี 2019" . Hdr.undp.org.
^ เบลเยียมรัฐธรรมนูญ (PDF) บรัสเซลส์เบลเยียม: สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. พฤษภาคม 2557 น. 63.เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 10 สิงหาคม 2015 สืบค้นเมื่อ10 กันยายน 2558 .
^ Pateman โรเบิร์ตเอลเลียตและมาร์ค (2006) เบลเยี่ยม . หนังสือมาตรฐาน น. 27. ไอ 978-0761420590
^ เบลเยียมรัฐธรรมนูญ (PDF) บรัสเซลส์เบลเยียม: สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. พฤษภาคม 2557 น. 5. ที่เก็บไว้จากเดิม (PDF)เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2015 สืบค้นเมื่อ10 กันยายน 2558 . ข้อ 3: เบลเยียมประกอบด้วยสามภูมิภาค: ภูมิภาคเฟลมิช, ภูมิภาควัลลูนและภูมิภาคบรัสเซลส์ ข้อ 4: เบลเยียมประกอบด้วยภูมิภาคทางภาษา 4 ภูมิภาค ได้แก่ ภูมิภาคที่พูดภาษาดัตช์ภูมิภาคที่พูดภาษาฝรั่งเศสภูมิภาคที่พูดได้สองภาษาของบรัสเซลส์ - แคปิตอลและภูมิภาคที่พูดภาษาเยอรมัน
^ Janssens, Rudi (2008). การใช้ภาษาในกรุงบรัสเซลส์และตำแหน่งของดัตช์ บรัสเซลส์ศึกษา [ออนไลน์] . สืบค้นเมื่อ17 กรกฎาคม 2561 .
^ Leclerc, Jacques (18 มกราคม 2550). "ราชอาณาจักรเบลเยียม••België Belgien ภูมิภาค de Bruxelles-Capitale •บรัสเซลส์ Hoofdstedelijk Gewest" L'aménagement linguistique dans le monde (ในภาษาฝรั่งเศส) ผู้ดำเนินรายการ: Trésor de la langue française au Québec (TLFQ), Université Laval , Quebec สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ18 มิถุนายน 2550 . C'est Uni région officiellement bilingue formant au center du จ่ายดินแดน dans la จังหวัด du Brabant ฟลามานด์ (Vlaams Brabant)
* "เกี่ยวกับเบลเยี่ยม" . บริการสาธารณะของสหพันธ์เบลเยียม (กระทรวง) / สถานทูตเบลเยี่ยมในสาธารณรัฐเกาหลี สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . เขตเมืองหลวงบรัสเซลส์เป็นวงล้อมของ 162 กม. ²ภายในภูมิภาคเฟลมิช
* "แฟลนเดอร์ส (เขตการปกครอง)" . Microsoft Encarta สารานุกรมออนไลน์ ไมโครซอฟต์ 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . บรัสเซลส์ซึ่งเป็นเมืองหลวงของเบลเยี่ยมเป็นวงล้อมภายในเมืองแฟลนเดอร์ส
* McMillan, Eric (ตุลาคม 2542) "พอดีรุกรานมอนส์" (PDF) Capital Translator, จดหมายข่าวของ NCATA, Vol. 21, ฉบับที่ 7, น. 1 . National Capital Area บทของ American Translators Association (NCATA) สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 26 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . ประเทศจะถูกแบ่งออกเป็นสามเขตปกครองตนเอง: ลานเดอร์ชาวดัตช์ที่พูดในภาคเหนือส่วนใหญ่พูดภาษาฝรั่งเศสที่กรุงบรัสเซลส์ในใจกลางเป็นวงล้อมภายในลานเดอร์และพูดภาษาฝรั่งเศส Wallonia ในภาคใต้รวมทั้งที่พูดภาษาเยอรมันCantons de l'Est
* Van de Walle, สตีเวน "สิ่งอำนวยความสะดวกภาษาในบรัสเซลส์ปริมณฑล" KULeuven —Leuvens Universitair Dienstencentrum สำหรับ Informatica en Telematica ที่เก็บไว้จากเดิม (PDF)เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2009 สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . บรัสเซลส์เป็นวงล้อมชนิดหนึ่งภายในแฟลนเดอร์ส - ไม่มีทางเชื่อมโดยตรงกับวัลโลเนีย
^ ซี Julius Caesar,เดเบลโล Gallicoหนังสือ 8บทที่ 46
^ Haß, Torsten (17 กุมภาพันธ์ 2546). Rezension zu (Review of) Cook, Bernard: Belgium. ประวัติศาสตร์ (ภาษาเยอรมัน). FH-Zeitung (วารสารFachhochschule ) ISBN 978-0-8204-5824-3. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ24 พฤษภาคม 2550 . die Bezeichnung Belgiens als "the cockpit of Europe" (James Howell, 1640), die damals noch auf eine kriegerische Hahnenkampf-Arena hindeutete- ผู้วิจารณ์หนังสือHaßระบุสำนวนในภาษาอังกฤษของJames Howellในปี 1640 วลีดั้งเดิมของ Howell "the cockpit of Christendom " ได้รับการแก้ไขในภายหลังดังที่แสดงโดย:
* คาร์มอนต์, จอห์น "ไฮดราชุดใหม่ครั้งที่ 1 (พฤศจิกายน 1917) -Arras และกัปตันซาตาน" สงครามกวีเก็บ คณะวิชาธุรกิจของ Napier University สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 11 พฤษภาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ24 พฤษภาคม 2550 .- และเป็นที่ประกาศเกียรติคุณสำหรับเบลเยียม:
* ไม้เจมส์ (2450) "Nuttall Encyclopaedia of General Knowledge - Cockpit of Europe" . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ24 พฤษภาคม 2550 . ห้องนักบินของยุโรปเบลเยี่ยมเป็นสถานที่เกิดการสู้รบมากมายระหว่างมหาอำนาจแห่งยุโรป(ดูสารานุกรม Nuttall ด้วย )
^ ขคง Fitzmaurice, John (1996). "คำสั่งซื้อใหม่? International รุ่นของสันติภาพและความสมานฉันท์ความหลากหลายทางและภาคประชาสังคม" Democratic Dialogue Northern Ireland's Think Tank, Belfast, Northern Ireland, UK สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 พฤษภาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 .
^ "เบลเยียมรายละเอียดของประเทศ" EUbusiness ริชมอนด์สหราชอาณาจักร 27 สิงหาคม 2549. สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 .
^ คาร์ลฟาราห์; สโตนคิงเจมส์ (2542). "บทที่ 27 อายุของจักรวรรดินิยม (มาตรา 2 พาร์ติชั่นในแอฟริกา)" (PDF) ประวัติศาสตร์โลก II . โรงเรียนผู้ว่าการภูมิภาค Appomattox (แผนกประวัติศาสตร์) ปีเตอร์สเบิร์กเวอร์จิเนียสหรัฐอเมริกา ที่เก็บไว้จากเดิม (PDF)เมื่อวันที่ 25 กันยายน 2007 สืบค้นเมื่อ16 สิงหาคม 2550 .
^ https://www.independent.co.uk/news/long_reads/belgium-s-genocidal-colonial-legacy-haunts-country-s-future-a7984191.html
^ ลอยตัวบรัสเซลส์ "เกาะสองภาษาในแฟลนเดอร์ส" . UCL . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ5 มิถุนายน 2559 .
^ "รัฐบาลเบลเยียมสาบานตนยุติวิกฤต 18 เดือน" . Expatica . 6 ธันวาคม 2554. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2557 . สืบค้นเมื่อ8 ธันวาคม 2554 .
^ "สมัครสมาชิกอ่าน" ไทม์ทางการเงิน สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ19 กรกฎาคม 2560 . Cite ใช้ชื่อเรื่องทั่วไป ( ความช่วยเหลือ )
^ "ดัชนีคุณภาพชีวิตรายประเทศประจำปี 2560 กลางปี" . www.numbeo.com . สืบค้นเมื่อ 23 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ28 ธันวาคม 2560 .
^ "ดัชนีสุขภาพ" (PDF) องค์การอนามัยโลก. ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 5 สิงหาคม 2554
^ "ดัชนีการศึกษา | รายงานการพัฒนามนุษย์" . hdr.undp.org . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ28 ธันวาคม 2560 .
^ “ รายงานการพัฒนามนุษย์ 2559” (PDF) . undp.org ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 27 มีนาคม 2017
^ "ดัชนีสันติภาพโลก 2017" (PDF) reliefweb.int. ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 28 ธันวาคม 2017
^ เอ็ดมุนด์สันจอร์จ (2465) "บทที่ฉัน: ผู้ Burgundian เนเธอร์แลนด์" ประวัติศาสตร์ฮอลแลนด์ . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ เผยแพร่ซ้ำ: Authorama สืบค้นเมื่อ 28 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ15 ธันวาคม 2553 .
^ เอ็ดมุนด์สันจอร์จ (2465) "Chapter II: Habsburg Rule in the Netherlands" . ประวัติศาสตร์ฮอลแลนด์ . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ เผยแพร่ซ้ำ: Authorama สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ9 มิถุนายน 2550 .
^ ด็อบบีเลียร์, คาเรล ; Voyé, Liliane (1990) "จากเสาหลักสู่ยุคหลังสมัยใหม่: สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงของศาสนาในเบลเยียม". การวิเคราะห์ทางสังคมวิทยา . 51 : S1 – S13 ดอย : 10.2307 / 3711670 . JSTOR 3711670
^ Gooch, Brison Dowling (2506) เบลเยียมและการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ มาร์ตินัสนิจอฟ ฟ์ สำนักพิมพ์ , เฮก , เนเธอร์แลนด์ น. 112 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 28 มิถุนายน 2011 สืบค้นเมื่อ18 ตุลาคม 2553 .
^ "วันชาติและวันฉลองของชุมชนและภูมิภาค" . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 24 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ20 กรกฎาคม 2554 .
^ Deschouwer, Kris (มกราคม 2547). "โครงสร้างของชำ, ความไม่เท่าเทียมกันและการกำกับดูแลของภาครัฐในเบลเยียม" (PDF) สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาสังคมแห่งสหประชาชาติ (UNRISD). สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 14 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2550 .
^ สำหรับปีเตอร์ (1977) แม่น้ำคองโก: การค้นพบการสำรวจและการแสวงหาผลประโยชน์ของโลกแม่น้ำที่น่าทึ่งที่สุด ฮาร์เปอร์แอนด์โรว์ น. 278. ISBN 978-0061224904.
^ ก ข "เบลเยียม Confronts ใช้หัวใจแห่งความมืด; ลามกอาณานิคมพฤติกรรมในคองโกจะถูกจัดการโดยการศึกษาใหม่ - นิวยอร์กไทม์ส" nytimes.com สืบค้นเมื่อ 24 ธันวาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .
^ เมเรดิ ธ มาร์ติน (2548). รัฐของทวีปแอฟริกา โจนาธานบอล. หน้า 95–96 (?) ISBN 978-1868422203.
^ อารันโกรามอน (2504). Leopold III และเบลเยียมรอยัลคำถาม บัลติมอร์: สำนักพิมพ์จอห์นฮอปกินส์ น. 108. ISBN 9780801800405.
^ "สงครามกลางเมืองคองโก 2503-2507" . ข่าวบีบีซี . สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2553 .
^ "ข้อมูลใหม่เกี่ยวกับการใช้ที่ดิน" . สแตทเบล . ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2019 สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2562 .
^ "België 160 กิโลเมตร² groter แดน gedacht" Het Laatste Nieuws 10 มกราคม 2562. เก็บถาวรจากต้นฉบับวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2562 . สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2562 .
^ ก ข ค "เบลเยี่ยม" . The World Factbook สำนักข่าวกรองกลาง .
^ (ในภาษาดัตช์) Geografische beschrijving รถตู้België - กว่า Belgie - Portaal Belgische Overheid ที่จัดเก็บ 19 สิงหาคม 2013 ที่เครื่อง Wayback เบลเยี่ยมบี. สืบค้นเมื่อ 12 สิงหาคม 2556.
^ "เบลเยี่ยม - ดินแดน - โล่งอก" . สารานุกรมบริแทนนิกา . สารานุกรมบริแทนนิกาชิคาโกรัฐอิลลินอยส์สหรัฐอเมริกา ปี 2007 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 17 ธันวาคม 2013 สืบค้นเมื่อ3 กรกฎาคม 2550 .
^ “ ภูมิศาสตร์เบลเยี่ยม” . 123independpenday.com. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 12 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2550 .
^ "ชีวิตธรรมชาติ" (PDF) สำนักงานเผยแพร่อย่างเป็นทางการของชุมชนยุโรป 2548. ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 25 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2550 .
^ เปลือกเมอเรย์ซี; Finlayson, Bryan L. & McMahon, TA (2007). "แผนที่โลก Updated ของKöppenภูมิอากาศประเภท-วัด" อุทกวิทยาและวิทยาศาสตร์ระบบโลก . 11 (5): 1633–1644 รหัสไปรษณีย์ : 2007HESS ... 11.1633P . ดอย : 10.5194 / hess-11-1633-2007 . ISSN 1027-5606 สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2017 . สืบค้นเมื่อ10 ธันวาคม 2554 . (โดยตรง: เอกสารฉบับปรับปรุงครั้งสุดท้ายที่ เก็บถาวรเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2555 ที่Wayback Machine )
^ "สภาพภูมิอากาศเฉลี่ยบรัสเซลส์" EuroWEATHER / EuroMETEO, Nautica Editrice Srl, Rome, Italy สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ27 พฤษภาคม 2550 .
^ "Kerncijfers 2006 - Statistisch overzicht van België" (PDF) (เป็นภาษาดัตช์) รัฐบาลกลางเบลเยียม (กระทรวง) ด้านเศรษฐกิจ - ผู้อำนวยการกองสถิติทั่วไปเบลเยียม หน้า 9–10 สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 5 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .
^ Takhtajan, Armen, 1986.ภูมิภาคดอกไม้ของโลก . (แปลโดย TJ Crovello และ A.Cronquist) ข่าวมหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย ,เบิร์กลีย์
^ ไดเนอร์สไตน์, อีริค; โอลสันเดวิด; โจชิ, อันอัพ; วินน์, คาร์ลี; เบอร์เจสนีลดี; วิครามานายาเก, เอริค; ฮันนาธาน; Palminteri, Suzanne; Hedao, Prashant; นสสสสสสสสสสสส แฮนเซน, แมตต์; ล็อคฮาร์วีย์; เอลลิส, Erle C; โจนส์เบนจามิน; ช่างตัดผมชาร์ลส์วิกเตอร์; เฮย์สแรนดี้; คอร์มอส, ไซริล; มาร์ตินแวนซ์; คริส, ไอลีน; เซคเครสต์เวส; ราคาลอริ; Baillie, โจนาธาน EM; วีเดนดอน; ดูดนมKierán; เดวิส, คริสตัล; ไซเซอร์, ไนเจล; มัวร์รีเบคก้า; ธูเดวิด; เบิร์ชทันย่า; โปทาปอฟ, ปีเตอร์; ตูรูบาโนวา, สเวตลานา; ทูกาวิน่า, อเล็กซานดร้า; เดอซูซ่า, นาเดีย; พินเทีย, ลิเลียน; บริโต, José C.; Llewellyn, Othman A. ; มิลเลอร์, แอนโธนีจี.; แพทเซลท์, แอนเน็ต; Ghazanfar, Shahina A .; ทิมเบอร์เลค, โจนาธาน; คลอเซอร์, ไฮนซ์; เซินนาน - ฟาร์ปอน, ยารา; Kindt, Roeland; ลิลเลโซ, เจนส์ - ปีเตอร์บาร์เนโคว; ฟานเบรเกล, เปาโล; กราดัลลาร์ส; Voge, Maianna; อัล - ชัมรี, คอลัฟฟ.; ซาเลมมูฮัมหมัด (2017) "เป็นอีโครีเจียนตามแนวทางการปกป้องดินแดนครึ่งบก" ชีววิทยาศาสตร์ . 67 (6): 534–545 ดอย : 10.1093 / biosci / bix014 . ISSN 0006-3568 PMC 5451287 PMID 28608869
^ “ ป่าเบญจพรรณแอตแลนติก” . Ecoregions บก กองทุนสัตว์ป่าโลก.
^ แกรนแธม HS; ดันแคน, ก.; อีแวนส์ TD; โจนส์ KR; เบเยอร์, HL; ชูสเตอร์, R.; วอลสตันเจ; เรย์เจซี; โรบินสัน JG; แคลโลว, ม.; เคลเมนท์ที.; คอสตา, HM; เดเจมมิส, ก.; เอลเซนประชาสัมพันธ์; เออร์วินเจ.; ฟรังโกพี; โกลด์แมนอี; Goetz, S.; แฮนเซน, ก.; ฮอฟสแวง, จ.; Jantz, P.; ดาวพฤหัสบดีส.; คัง, ก.; แลงแฮมเมอร์พี; ลอแรนซ์, WF; ลีเบอร์แมน, S.; ลิงค์กี้, ม.; มัลฮี, ย.; แม็กซ์เวลล์เอส; เมนเดซ, ม.; มิตเตอร์ไมเออร์, R.; เมอร์เรย์นิวเจอร์ซีย์; พอสซิงแฮม, H.; Radachowsky, J.; ซาทชิ, ส.; แซมเปอร์, ค.; ซิลเวอร์แมนเจ; ชาปิโร, ก.; สตราสเบิร์ก, บี; สตีเวนส์ที.; สโตกส์, E. ; เทย์เลอร์, อาร์.; ฉีกท.; ทิซาร์ด, R.; Venter, O.; วิสคอนติ, ป.; วังส.; วัตสัน, JEM (2020). "การปรับเปลี่ยน Anthropogenic ของป่าหมายถึงเพียง 40% ของป่าที่เหลืออยู่มีความสมบูรณ์ของระบบนิเวศสูง - เสริมวัสดุ" การสื่อสารธรรมชาติ 11 (1): 5978. ดอย : 10.1038 / s41467-020-19493-3 . ISSN 2041-1723 PMC 7723057 PMID 33293507 .
^ โลเปซปินตอร์, ราฟาเอล; Gratschew, Maria (2002). "ผู้มีสิทธิเลือกตั้งราคาผลิตภัณฑ์จากการเปรียบเทียบมุมมอง" (PDF) ไอเดีย . เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 21 พฤศจิกายน 2011 สืบค้นเมื่อ22 มิถุนายน 2554 .
^ "เบลเยียมรัฐธรรมนูญ - มาตรา 99" (PDF) สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. มกราคม 2552. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 6 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .
^ "เบลเยี่ยม 1831 (ปรับปรุง 2555)" . ประกอบ . สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ30 มีนาคม 2558 .
^ "เบลเยี่ยมซึ่งเป็นสหพันธรัฐ" . เบลเยี่ยมบี. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2553 . สืบค้นเมื่อ26 พฤศจิกายน 2553 .
^ ก ข "พื้นหลังหมายเหตุ: เบลเยียม" กระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ 29 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ26 พฤศจิกายน 2553 .
^ “ เบลเยียม - พรรคการเมือง” . ฐานข้อมูลการเลือกตั้งยุโรป บริการข้อมูลทางสังคมศาสตร์ของนอร์เวย์ 2553. สืบค้นเมื่อ 27 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ10 ธันวาคม 2553 .
^ ไทเลอร์ริชาร์ด (8 มิถุนายน 2542). "ไดออกซินปนเปื้อนอื้อฉาวฮิตเบลเยียม: ผลกระทบต่อการแพร่กระจายผ่านทางสหภาพยุโรปและไกลออกไป" โลกสังคมนิยม Web Site (WSWS) International Committee of the Fourth International (ICFI) สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ16 กรกฎาคม 2559 .
^ ElAmin อาเหม็ด (31 มกราคม 2006)เบลเยียม, เนเธอร์แลนด์ภาคเนื้อใบหน้าไดออกซินวิกฤต ที่จัดเก็บ 14 กันยายน 2007 ที่เครื่อง Wayback foodproductiondaily.com
^ คณะกรรมาธิการยุโรป (16 มิถุนายน 2542). "อาหารกฎหมายของสหภาพยุโรปข่าว: ปนเปื้อนคณะ Press Release (IP / 99/399) ผลการศึกษาเบื้องต้นของสหภาพยุโรปตรวจสอบเพื่อเบลเยียม" School of Food Biosciences, University of Reading, สหราชอาณาจักร สืบค้นเมื่อ 27 กันยายน 2549 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2550 .
^ "แนวร่วม" รุ้ง "ของเบลเยียมสาบานตน" . ข่าวบีบีซี . 12 กรกฎาคม 2542 . สืบค้นเมื่อ20 พฤษภาคม 2550 .
^ "La Chambre des représentants - Composition" [องค์ประกอบของสภาผู้แทนราษฎร] (PDF) (in French). สภาผู้แทนราษฎรแห่งเบลเยียม 9 มีนาคม 2549. เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2549 . สืบค้นเมื่อ25 พฤษภาคม 2550 .
^ "รวันดา" . tiscali.reference Tiscali สหราชอาณาจักร ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 24 กันยายน 2009 สืบค้นเมื่อ27 พฤษภาคม 2550 .บทความนี้แสดงตัวอย่างล่าสุดของเบลเยี่ยม^{[ เมื่อไหร่? ]}นโยบายของแอฟริกา
^ "ความต้องการเบลเยียมหยุดความคืบหน้าของนาโต" ซีเอ็นเอ็น. 16 กุมภาพันธ์ 2546. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 16 มกราคม 2548 . สืบค้นเมื่อ16 มิถุนายน 2550 .
^ "เบลเยียมเล็กน้อยนาเซียเป็นครั้งแรกที่จะได้รับ - ข่าวบีบีซี" ข่าวบีบีซี . bbc.co.uk. 17 กันยายน 2559. สืบค้นเมื่อ 6 มกราคม 2560 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .
^ "เส้นแบ่งเวลาเบลเยี่ยม" . ข่าวบีบีซี . 5 มกราคม 2552. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 กันยายน 2552 . สืบค้นเมื่อ16 กรกฎาคม 2552 . 2550 กันยายน - เบลเยียมไม่มีรัฐบาลเป็นเวลา 100 วัน
^ ไบรอันต์อลิซาเบ ธ (12 ตุลาคม 2550). "ฝ่ายอาจนำไปสู่พาร์ทิชันในเบลเยียม" San Francisco Chronicle สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ28 พฤษภาคม 2551 .
^ Hughes, Dominic (15 กรกฎาคม 2551). "การวิเคราะห์: ตอนนี้ของเบลเยียมอยู่ที่ไหน" . ข่าวบีบีซี . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 19 กรกฎาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ16 กรกฎาคม 2551 .
^ Banks, Martin (6 กันยายน 2553). "กลัวการ 'แตกแยก' ของเบลเยี่ยม" . เดอะเดลี่เทเลกราฟ ลอนดอน. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 กันยายน 2553 . สืบค้นเมื่อ6 กันยายน 2553 .
^ ก ข "เบลเยียมส่วนตัวมีการลาออกของเขา" ข่าวบีบีซี . 15 กรกฎาคม 2551. สืบค้นเมื่อ 20 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2553 .
^ CNN.com เก็บถาวรเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2552 ที่ Wayback Machine "นายกรัฐมนตรีเบลเยียมเสนอลาออกจากข้อตกลงด้านการธนาคาร"
^ กษัตริย์เบลเยียมขอให้ Van Rompuy จัดตั้งรัฐบาล เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2009 ที่ Wayback Machine Reuters
^ “ นายกรัฐมนตรีเลเทอร์มีลาออกหลังรัฐบาลเสรีนิยม” . ฝรั่งเศส 24. 22 เมษายน 2553. สืบค้นเมื่อ 26 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ22 เมษายน 2553 .
^ "King Albert II ยอมรับการลาออกของนายกรัฐมนตรี Yves Leterme" . ฝรั่งเศส 24. 26 เมษายน 2553. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2553 .
^ "การเลือกตั้งระดับชาติในเบลเยียม - หอการค้าผลผู้แทนราษฎร" สืบค้นเมื่อ 22 กันยายน 2553 . สืบค้นเมื่อ14 มิถุนายน 2553 .
^ Kovacevic, Tamara (6 พฤษภาคม 2558). "ตรวจสอบความเป็นจริง: ประเทศต่างๆจะอยู่ได้นานแค่ไหนโดยไม่มีรัฐบาล" . ข่าวบีบีซีออนไลน์ . สืบค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ25 มีนาคม 2559 .
^ "วิกฤตการเมืองใกล้จะสิ้นสุดในฐานะนายกฯ คนใหม่ชื่อครม . " . ฝรั่งเศส 24 . 5 ธันวาคม 2554.
^ Welle (www.dw.com), Deutsche "เบลเยียมตกลงที่จะจัดตั้งรัฐบาลรัฐบาล | DW | 2014/07/10" DW.COM
^ Welle (www.dw.com), Deutsche "ไม่มีรัฐบาลในสายตาหลังจากหักเบลเยียมเลือกตั้ง | DW | 2019/05/27" DW.COM
^ ฮูเซล, ทิโมธี; Houzel, Timothée (1 เมษายน 2564) "ชาร์ลส์มิเชลประธานสภายุโรปคนต่อไปคือใคร" . โชคดีใหม่
^ "เบลเยียมได้รับหญิงคนแรกที่ส่วนตัวเป็นโซฟีWilmèsรับตำแหน่ง" เดอะการ์เดีย 28 ตุลาคม 2562.
^ Didili, Zoi (1 ตุลาคม 2020). "เบลเยียมตกลงในรัฐบาล De Croo จะกลายเป็นส่วนตัว"
^ เครเมอร์โจฮันเนส (2527) Zweisprachigkeit in den Benelux-ländern (ภาษาเยอรมัน). Buske Verlag. น. 69. ISBN 978-3-87118-597-7. Zur ศักดิ์ศรี Sprache wurde ใน den Spanischen Niederlanden ganz eindeutig das Französische Die Vertreter Spaniens beherrschten normalerweise das Französische, nicht aber das Niederländische; ein beachtlicher Teil der am Hofe tätigen Adligen stammte aus Wallonien, das sich ja eher auf die spanische Seite geschlagen hatte als Flandern und Brabant. ในสงครามสถานการณ์ Die es selbstverständlich, dass die flämischen Adligen, die im Laufe der Zeit immer mehr ebenfalls zu Hofbeamten wurden, sich des Französischen bedienen mussten, wenn sie als gleichwertig anerkannt werden wollten [แปล: ภาษาที่มีชื่อเสียงในสเปนเนเธอร์แลนด์เป็นภาษาฝรั่งเศสอย่างชัดเจน ผู้แทนของสเปนมักจะเชี่ยวชาญภาษาฝรั่งเศส แต่ไม่ใช่ชาวดัตช์ ส่วนที่โดดเด่นของขุนนางในราชสำนักมาจากวัลโลเนียซึ่งจัดงานปาร์ตี้ให้กับฝ่ายสเปนในระดับที่สูงกว่าแฟลนเดอร์สและบราบันต์ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าในบริบทนี้ขุนนางชาวเฟลมิชซึ่งมีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ กลายเป็นผู้รับใช้ของราชสำนักต้องใช้ภาษาฝรั่งเศสหากต้องการได้รับการยอมรับเช่นกัน]
^ วิตเต้, เอลส์; Craeybeckx, Jan & Meynen, Alain (2009) ประวัติศาสตร์การเมืองของประเทศเบลเยียม: จาก 1830 เป็นต้นไป บรัสเซลส์: สำนักพิมพ์วิชาการและวิทยาศาสตร์ น. 56.
^ a b Fitzmaurice (1996) , p. 31.
^ ก ข "เบลเยี่ยม" . ฐานข้อมูลการเลือกตั้งยุโรป บริการข้อมูลนอร์เวย์สังคมศาสตร์ 2553. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ8 ธันวาคม 2553 .
^ Willemyns, Roland (2002). "ชายแดนดัตช์ภาษาฝรั่งเศสในเบลเยียม" (PDF) วารสารการพัฒนาหลายภาษาและพหุวัฒนธรรม . 23 (1 & 2): 36–49. ดอย : 10.1080 / 01434630208666453 . S2CID 143809695 สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 26 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ22 มิถุนายน 2550 .
^ "เบลเยียมรัฐธรรมนูญ - ข้อ 4" (PDF) สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. มกราคม 2552. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 6 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .
^ Fitzmaurice (1996) , หน้า 121
^ Fitzmaurice (1996) , หน้า 122.
^ ก ข “ อำนาจของรัฐบาลกลาง” . .be พอร์ทัล . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 16 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2554 .
^ Lagasse, Charles-Etienne (2003). Les Nouvelles สถาบัน Politiques de la ราชอาณาจักรเบลเยียม et de l'Europe นามูร์: Erasme น. 289. ISBN 978-2-87127-783-5. ในปี 2545 58.92% ของรายได้ทางการคลังจะเข้าสู่งบประมาณของรัฐบาลกลาง แต่มากกว่าหนึ่งในสามถูกนำไปใช้เพื่อจ่ายผลประโยชน์จากหนี้สาธารณะ หากไม่รวมโพสต์นี้ส่วนแบ่งงบประมาณของรัฐบาลกลางจะเป็นเพียง 48.40% ของรายได้ทางการเงิน มีข้าราชการ 87.8% ที่ทำงานให้กับภูมิภาคหรือชุมชนและ 12.2% สำหรับสหพันธรัฐ
^ "ชุมชน" . .be พอร์ทัล . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .
^ "ภูมิภาค" . .be พอร์ทัล . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .
^ Lagasse, Charles-Etienne (18 พฤษภาคม 2547). "สหพันธ์นิยมในรัสเซียแคนาดาและเบลเยียม: ประสบการณ์การวิจัยเปรียบเทียบ" (ในภาษาฝรั่งเศส) สถาบันแห่งสหพันธรัฐคาซาน สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 20 มิถุนายน 2553 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . La Belgique constitue ainsi le seul exemple clair du Transfert d'une partie de la compétence "affaires étrangères" à des entitésfédérées. (แปล: เบลเยี่ยมเป็นเพียงตัวอย่างที่ชัดเจนของการถ่ายโอนส่วนหนึ่งของความสามารถ "การต่างประเทศ" ไปยังหน่วยสหพันธรัฐ)
^ Lagasse, Charles-Etienne สถาบัน Les nouvelles de la Belgique et de l'Europe (ภาษาฝรั่งเศส) น. 603. [Le fédéralisme belge] repose sur une combinaison unique d'équipollence, d'exclusivité et de prolongement international des compétences. ([สหพันธรัฐเบลเยียม] ตั้งอยู่บนพื้นฐานของการผสมผสานที่เป็นเอกลักษณ์ของความเท่าเทียมกันการผูกขาดและการขยายขีดความสามารถระหว่างประเทศ)
^ Suinen, Philippe (ตุลาคม 2543). “ Une Première mondiale” . Le Monde diplomatique (in ฝรั่งเศส). สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . Dans l'organisation de ces autonomies, la Belgique a réaliséไม่ "première" mondiale: afin d'éviter la remise en cause, par le biais de la มิติระหว่างประเทศ, de compétences exclusives Transférées aux entitésfédérées, les communautés et régions reconnaître Unl capacité et des pouvoirs internationaux. (ในการจัดระบบการปกครองตนเองเบลเยียมได้ตระหนักว่าเป็นประเทศแรกของโลก: เพื่อหลีกเลี่ยงทางตันที่เกี่ยวข้องผลที่ตามมาระหว่างประเทศทำให้เกิดการถ่ายโอนความสามารถพิเศษไปยังหน่วยงานของรัฐบาลกลางชุมชนและภูมิภาคที่ได้รับการยอมรับว่าได้เปิดใช้งานและมีอำนาจในระดับสากล)
^ "ข้อมูลการป้องกันประเทศเบลเยียมในปี 2010" . หน่วยงานป้องกันยุโรป สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2555 . สืบค้นเมื่อ9 สิงหาคม 2555 .
^ “ ดีเฟนซีลาเดฟองซ์” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 14 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อ15 มิถุนายน 2554 .
^ เดวิด Isby และชาร์ลส์จูเนียร์ Kamps 'กองทัพนาโตของกลางด้านหน้า,' บริษัท สำนักพิมพ์ของเจน 1985 หน้า 59
^ เบลเยียมติดอันดับแรกใน KOF Globalization Index 2009 ETH Zürich (เอ็ด) "KOF Index of Globalization" . สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ2 กุมภาพันธ์ 2552 .
^ "ลำดับการจัดอันดับ - การส่งออก" . ซีไอเอ - The Factbook สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 4 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . 15 [th]: เบลเยี่ยม 322,200,000,000 เหรียญสหรัฐ (ปี 2550)
^ "ลำดับอันดับ - นำเข้า" . ซีไอเอ - The Factbook สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 4 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . 15 [th]: เบลเยี่ยม 323,200,000,000 ดอลลาร์ (ประมาณปี 2550)
^ “ เศรษฐกิจเบลเยียม” . เบลเยี่ยม . บริการสาธารณะแห่งสหพันธรัฐเบลเยียม (กระทรวง) ด้านการต่างประเทศความร่วมมือด้านการค้าและการพัฒนาต่างประเทศ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 15 มิถุนายน 2552 . สืบค้นเมื่อ12 มิถุนายน 2552 . เบลเยียมเป็นผู้นำของโลกในแง่ของการส่งออกต่อหัวและสามารถเรียกตัวเองว่าเป็น 'ผู้ส่งออกรายใหญ่ที่สุดในโลก' ได้อย่างสมเหตุสมผล
^ "Wallonia ในการ 'ลดลง' ขอบคุณนักการเมือง" . Expatica Communications BV. 9 มีนาคม 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ16 มิถุนายน 2550 .
^ "L'Union économique belgo-luxembourgeoise" (ในภาษาฝรั่งเศส) กระทรวงการต่างประเทศลักเซมเบิร์ก ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2011 สืบค้นเมื่อ15 มิถุนายน 2554 .
^ "ประวัติศาสตร์อุตสาหกรรมเบลเยี่ยม" . เส้นทางมรดกอุตสาหกรรมแห่งยุโรป ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม 2013 สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .
^ Rioux, Jean-Pierre (1989). La révolution Industrielle (in ฝรั่งเศส). ปารีส: Seuil น. 105. ISBN 978-2-02-000651-4.
^ "ประวัติศาสตร์อุตสาหกรรมเบลเยี่ยม" . เส้นทางมรดกอุตสาหกรรมแห่งยุโรป สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ15 พฤศจิกายน 2553 .
^ Vanhaute, เอริค; Paping, Richard & ÓGráda, Cormac (2006). วิกฤตยุโรปเพื่อการยังชีพของ 1845-1850: มุมมองเชิงเปรียบเทียบ (PDF) IEHC เฮลซิงกิ เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 11 ตุลาคม 2011 สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2554 .
^ Vanhaute, Eric (2007). " 'ดังนั้นที่คุ้มค่าเช่นไอร์แลนด์'. the subsistance และวิกฤติอุตสาหกรรมของ 1845-1850 ในลานเดอร์" เมื่อมันฝรั่งล้มเหลว สาเหตุและผลกระทบของ 'สุดท้าย' วิกฤต subsistance ยุโรป 1845-1850 Brepols หน้า 123–148 ISBN 978-2-503-51985-2. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 22 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2554 .
^ "พื้นหลังหมายเหตุ: เบลเยียม" กระทรวงการต่างประเทศสหรัฐอเมริกาสำนักกิจการยุโรปและเอเชีย เมษายน 2007 สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .
^ Vanhaverbeke, Wim "Het belang van de Vlaamse มุมมองทางเศรษฐศาสตร์ของ Ruit vanuit ความสำคัญของเพชรเฟลมิชจากมุมมองทางเศรษฐกิจ " (ในภาษาดัตช์) เนเธอร์แลนด์สถาบันองค์กรธุรกิจและการวิจัยยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัย Maastricht สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 14 มีนาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ19 พฤษภาคม 2550 .
^ "โลก Factbook- (ลำดับการสั่งซื้อหนี้สาธารณะ)" ซีไอเอ. 17 เมษายน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .
^ “ บุคคลสำคัญ” . ธนาคารแห่งชาติของประเทศเบลเยียม สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 30 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ19 พฤษภาคม 2550 .
^ "EurActiv" เบลเยียมทำให้สถานที่สำหรับองค์กรในเมือง EurActiv. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 30 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ19 มีนาคม 2554 .
^ ก ข พาโนรามาของการขนส่ง (PDF) สำนักงานเผยแพร่อย่างเป็นทางการของชุมชนยุโรป 2546. ISBN 978-92-894-4845-1. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2554.
^ ก ข “ แนวโน้มของประเทศ” . เครือข่ายรอยพระพุทธบาททั่วโลก สืบค้นเมื่อ15 พฤศจิกายน 2562 .
^ หลินเดวิด; ฮันส์คอม, ลอเรล; เมอร์ตี้, อเดลีน; กัลลี่, อเลสซานโดร; อีแวนส์, มิเคล; นีล, อีวาน; มันชินี่, มาเรียเซเรน่า; มาร์ตินดิลล์, จอน; Medouar, ฟาตีมี - ซาห์รา; Huang, Shiyu; Wackernagel, Mathis (2018). "รอยเท้าทางนิเวศน์บัญชีสำหรับประเทศ: การปรับปรุงและผลการบัญชีแห่งชาติรอยพระพุทธบาท, 2012-2018" ทรัพยากร 7 (3): 58. ดอย : 10.3390 / resources7030058 .
^ Fidler, Stephen (3 พฤศจิกายน 2553). "ของยุโรปเข้าชมสูงสุด Jam เมืองหลวง" Wallstreet วารสาร สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2555 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2554 .
^ การศึกษาเปรียบเทียบเกี่ยวกับการขนส่งในเบลเยี่ยม: OECD ความคิดเห็นประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม: เบลเยี่ยม OECD. 2550. ISBN 978-92-64-03111-1.
^ "บันทึกคู่สำหรับปริมาณการขนส่งสินค้า" พอร์ตแอนท์ สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2560 . สืบค้นเมื่อ23 กุมภาพันธ์ 2560 .
^ “ วิกฤตเบลเยียม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 11 กันยายน 2559 . สืบค้นเมื่อ5 มิถุนายน 2559 .
^ จอห์นลิชฟิลด์ (2550). "เบลเยี่ยม: ประเทศที่แตกแยก" . อิสระ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ5 มิถุนายน 2559 .
^ แม่ครัว BA (2545). เบลเยียม: ประวัติความเป็นมา ปีเตอร์แลง. น. 139. ISBN 9780820458243. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2559 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .
^ "เรมเบิร์ตโดโดเอน ส์ : iets กว่า zijn leven en-Werk Dodoens' Werken" Plantaardighen - Project Rembert Dodoens (Rembertus Dodonaeus) (ในภาษาดัตช์) Balkbrug: Stichting Kruidenhoeve / Plantaardighen 20 ธันวาคม 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ17 พฤษภาคม 2550 . het Cruijdeboeck, dat in 1554 verscheen. Dit meesterwerk คือ na de bijbel ใน die tijd het meest vertaalde boek Het werd gedurende meer dan een eeuw steeds weer heruitgegeven en gedurende meer dan twee eeuwen is het het meest gebruikte handboek over kruiden in West-Europa. Het is een werk van wereldfaam en grote wetenschappelijke waarde. De nieuwe gedachten die Dodoens erin neerlegde, werden de bouwstenen voor de botanici en medici van latere generaties. (... Cruijdeboeck ตีพิมพ์ในปี 1554 ผลงานชิ้นเอกนี้เป็นหนังสือที่ได้รับการแปลมากที่สุดในช่วงเวลานั้นหลังจากพระคัมภีร์ไบเบิลยังคงได้รับการตีพิมพ์ซ้ำเป็นเวลานานกว่าหนึ่งศตวรรษและเป็นเวลากว่าสองศตวรรษที่ใช้อ้างอิงส่วนใหญ่เกี่ยวกับ สมุนไพรเป็นผลงานที่มีชื่อเสียงระดับโลกและมีคุณค่าทางวิทยาศาสตร์อย่างมากความคิดใหม่ที่เขียนโดย Dodoens ได้กลายเป็นอิฐก่อสร้างสำหรับนักพฤกษศาสตร์และแพทย์ในยุคต่อมา)
^ โอคอนเนอร์เจเจ; Robertsonfirst2 = EF (2004) "ไซมอนสเตวิน" . คณะคณิตศาสตร์และสถิติมหาวิทยาลัยเซนต์แอนดรูส์สกอตแลนด์ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2550 . แม้ว่าเขาจะไม่ได้ประดิษฐ์ทศนิยม (พวกอาหรับและชาวจีนใช้มานานก่อนสมัยของ Stevin) เขาได้แนะนำการใช้คณิตศาสตร์ในยุโรป
^ เดอโบร, มาร์คอี.; เดอเวียร์ด, เดิร์กแอล.; Ysebaert เดิร์กเค; เวอร์คูเทอเรน, สเวนอาร์.; เดอกรีฟแค ธ ลีนอี.; De Broe, Luc C. (1999). "บทคัดย่อ (*)" . วารสารโรคไตอเมริกัน . 19 (2): 282–289. ดอย : 10.1159 / 000013462 . PMID 10213829 ความสำคัญของสิ่งพิมพ์ของ A.Vesalius 'de humani corporis fabrica libri septem'ไม่สามารถประเมินได้สูงเกินไป (*) บทคัดย่อฟรีสำหรับบทความแบบจ่ายต่อการรับชมโดย เดอโบร, มาร์คอี.; เดอเวียร์ด, เดิร์กแอล.; Ysebaert เดิร์กเค; เวอร์คูเทอเรน, สเวนอาร์.; เดอกรีฟแค ธ ลีนอี.; De Broe, Luc C. (1999). "ต่ำประเทศ - 16 / ศตวรรษที่ 17" วารสารโรคไตอเมริกัน . 19 (2): 282–9. ดอย : 10.1159 / 000013462 . PMID 10213829
^ Midbon, Mark (24 มีนาคม 2543). " 'วันหนึ่งโดยไม่เมื่อวานนี้: Georges Lemaitre และบิ๊กแบง" Commonwealเผยแพร่ซ้ำ: Catholic Education Resource Center (CERC) หน้า 18–19 สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 6 กรกฎาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .
^ คาร์สันแพทริเซีย (2512) แฟร์ใบหน้าของเดอร์ส หลานนู่อุทิศเกเวอริจ. น. 136. ISBN 978-90-209-4385-6.
^ วันแลนซ์ (2546). วันแลนซ์; Ian McNeil (eds.) พจนานุกรมชีวประวัติประวัติศาสตร์เทคโนโลยี . เส้นทาง น. 1135. ISBN 978-0-203-02829-2.
^ วู้ดเวิร์ด, กอร์ดอน (2546). วันแลนซ์; Ian McNeil (eds.) พจนานุกรมชีวประวัติประวัติศาสตร์เทคโนโลยี . เส้นทาง น. 523 . ISBN 978-0-203-02829-2.
^ ลาร์สสัน, Ulf (2001). วัฒนธรรมความคิดสร้างสรรค์: ร้อยปีนิทรรศการรางวัลโนเบล สิ่งพิมพ์ประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์. น. 211. ISBN 978-0-88135-288-7.
^ "Georges Lemaîtreบิดาแห่งบิ๊กแบง" . พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติอเมริกัน ปี 2000 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 17 มกราคม 2013 สืบค้นเมื่อ9 ธันวาคม 2553 .
^ "รางวัลโนเบลสาขาเคมีปี 1977" . Nobelprize.org สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 3 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ9 ธันวาคม 2553 .
^ โอคอนเนอร์จอห์นเจ ; Robertson, Edmund F. , "Pierre Deligne" , MacTutor History of Mathematics archive , University of St Andrews. (สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2554)
^ โอคอนเนอร์จอห์นเจ ; Robertson, Edmund F. , "Jean Bourgain" , MacTutor History of Mathematics archive , University of St Andrews. (สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2554)
^ Max Roser (2014), "อัตราการเจริญพันธุ์โดยรวมทั่วโลกในช่วงสองศตวรรษที่ผ่านมา" , Our World In Data , Gapminder Foundation
^ "World Factbook EUROPE: BELGIUM" , The World Factbook , 3 กุมภาพันธ์ 2564
^ ตัวเลขนี้พัฒนาเป็น 89% ในปี 2554 รัฐบาลกลางเบลเยียม "Population par sexe et nationalité pour la Belgique et les régions, 2001 et 2011" (in French). ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2012 สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2555 .
^ Perrin, Nicolas (เมษายน 2549). "เครือข่ายรายงานประจำปียุโรปโยกย้ายทางสถิติเกี่ยวกับการโยกย้ายและขอลี้ภัยในเบลเยียม (อ้างอิงในปี 2003) -section A. 1) ข) โดยประชาชนพลเมือง & c) สัญชาติประเทศที่สามที่ 1 มกราคม 2004" (PDF) กลุ่มศึกษาประชากรประยุกต์ (Gédap) กระทรวงมหาดไทยเบลเยียม (กระทรวง) - สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง หน้า 5–9. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 14 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ28 พฤษภาคม 2550 .
^ De vreemde bevolking ecodata.mineco.fgov.be
^ การตั้ง ครรภ์ EN BELGIQUE EFFECTIFS, MOUVEMENTS ET MARCHE ดู่หนัก ที่จัดเก็บ 31 มีนาคม 2012 ที่เครื่อง Wayback สายสัมพันธ์ 2552. Direction générale Emploi et marché du travai
^ รัฐบาลกลางเบลเยียม "โครงสร้างเดอลาประชากร selon le pays de naissance" (ในภาษาฝรั่งเศส). ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2012 สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2555 .
^ ข้อผิดพลาด 155 - Bericht uit Het Gewisse - 01 มกราคม 2012 ที่จัดเก็บ 8 กันยายน 2012 ที่archive.today npdata.be (1 มกราคม 2555).
^ ข ข้อผิดพลาด 159 - Bericht uit Het Gewisse - 7 พ.ค. 2012 ที่จัดเก็บ 26 มกราคม 2013 ที่เครื่อง Wayback npdata.be (7 พฤษภาคม 2555).
^ a b Voor het eerst meer Marokkaanse dan Italiaanse migranten Archived 18 January 2014 at the Wayback Machine . hbvl.be. 21 พฤษภาคม 2550
^ Lewis, M. Paul, ed. (2552). ภาษาของประเทศเบลเยียม ชาติพันธุ์วิทยา: ภาษาของโลก (สิบหกเอ็ด). ดัลลัสเท็กซัสประเทศสหรัฐอเมริกา: SIL นานาชาติ หน้า 1, 248 ISBN 978-1-55671-216-6. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ27 กุมภาพันธ์ 2554 .
^ de Witte, Bruno (1996). Rainey, Anson F. (ed.) "อยู่รอดใน Babel สิทธิทางภาษาและการรวมยุโรป". คานาอันในอมาร์นาแท็บเล็ต 1 . Brill. น. 122. ISBN 90-04-10521-2.
^ "พื้นหลังเบลเยียมตลาด" บริติชเคานซิล ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2007 สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2550 . เมืองหลวงบรัสเซลส์ 80–85 เปอร์เซ็นต์พูดภาษาฝรั่งเศส ...- อย่างเคร่งครัดเมืองหลวงคือเขตเทศบาล(เมือง) บรัสเซลส์แม้ว่าเขตเมืองหลวงบรัสเซลส์อาจมีจุดมุ่งหมายเนื่องจากชื่อและยังรวมถึงสถาบันที่อยู่อาศัยในเขตเทศบาลอื่น ๆ โดยทั่วไปสำหรับเมืองหลวง
^ "ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน" . ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 30 พฤษภาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2550 .เวอร์ชัน (ต้นฉบับ) ในภาษาเยอรมันเก็บถาวรเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2550 ที่Wayback Machine (แล้ว) กล่าวถึง 73,000 คนแทนที่จะเป็น 71,500 คน
^ "พลเมืองจากประเทศอื่น ๆ ในชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน" . ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 2007 สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2550 .
^ "เยอรมัน (เบลเยียม) ภาพรวมของภาษา" Mercator ที่ชนกลุ่มน้อยสื่อภาษาในสหภาพยุโรปโดยการสนับสนุนจากคณะกรรมาธิการยุโรปและมหาวิทยาลัยเวลส์ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 11 พฤษภาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ7 พฤษภาคม 2550 .
^ Leclerc, Jacques (19 เมษายน 2549). "Belgique •België• Belgien - La Communauté germanophone de Belgique" . L'aménagement linguistique dans le monde (ในภาษาฝรั่งเศส) ผู้ดำเนินรายการ: Trésor de la langue française au Québec (TLFQ), Université Laval , Quebec สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 3 พฤษภาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ7 พฤษภาคม 2550 .
^ ตามที่ Le Petit Larousse , วัลลูนเป็นภาษาถิ่นของสรีระ d'น้ำมัน ตามที่ Meyers Grosses Taschenlexikon
^ จูลส์เฟลเลอร์ (2455) หมายเหตุเด philologie Wallonne เลีย: Vaillant Carmanne
^ a b ในบรรดาผู้พูดภาษาเยอรมันชาวเบลเยี่ยมหลายคนคุ้นเคยกับภาษาถิ่นในภูมิภาคของตนซึ่งรวมถึงภาษาถิ่นที่แพร่กระจายไปยังลักเซมเบิร์กและเยอรมนีที่อยู่ใกล้เคียง กอร์ดอนเรย์มอนด์จีจูเนียร์เอ็ด (2548). ภาษาของประเทศเบลเยียม ชาติพันธุ์วิทยา: ภาษาของโลก (ฉบับที่สิบห้า) ดัลลัสเท็กซัสประเทศสหรัฐอเมริกา: SIL นานาชาติ(Online version: Sixteenth edition Archived 3 ธันวาคม 2548 ที่Wayback Machine )
^ ดูตัวอย่างรายการสารานุกรมคาทอลิกในเบลเยียม
^ ก ข ค Loopbuyck, P. & Torfs, R. (2009). โลกและผู้คน - เบลเยียมลักเซมเบิร์กและเนเธอร์แลนด์ 4 . มาร์แชลคาเวนดิช น. 499. ISBN 978-0-7614-7890-4.
^ "Churchgoers ในกรุงบรัสเซลส์คุกคามด้วยการสูญเสีย" Brusselnieuws.be (ในภาษาดัตช์). 30 พฤศจิกายน 2553. สืบค้นเมื่อวันที่ 11 มกราคม 2555 . สืบค้นเมื่อ4 กันยายน 2554 .
^ Kerken lopen เซียร์ geleidelijk helemaal leeg - ข่าวดัตช์อธิบายการเข้าร่วมประชุมคริสตจักรในลานเดอร์ ที่จัดเก็บ 27 พฤศจิกายน 2010 ที่เครื่อง Wayback Standaard.be (25 พฤศจิกายน 2553). สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2554.
^ รายงานเทคโนโลยีชีวภาพ Eurobarometer 2010 เก็บเมื่อ 30 เมษายน 2554 ที่Wayback Machine p.381
^ Eurobarometer 437: การเลือกปฏิบัติในสหภาพยุโรปในปี 2015 คณะกรรมาธิการยุโรป สืบค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ15 ตุลาคม 2560 - โดย GESIS .
^ "Discrimination in the EU in 2012" (PDF) , Special Eurobarometer , 383, European Union: European Commission , p. 233, 2555, เก็บถาวรจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 2 ธันวาคม 2555 , สืบค้น14 สิงหาคม 2556
^ "รัฐและคริสตจักรในเบลเยียม" . euresisnet.eu . 31 ตุลาคม 2007 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 17 กรกฎาคม 2010
^ Ghiuzeli ฮาอิมเอฟชุมชนชาวยิวของเบลเยียม ที่จัดเก็บ 29 ตุลาคม 2013 ที่เครื่อง Wayback Beit Hatfutsot พิพิธภัณฑ์ของชาวยิว
^ การ สอบถามโดย 'Vepec', 'Vereniging voor Promotie en Communicatie' (องค์การเพื่อการส่งเสริมและการสื่อสาร) ตีพิมพ์ในนิตยสาร Knack 22 พฤศจิกายน 2549 หน้า 14 [ศัพท์ภาษาดัตช์ 'gelovig' อยู่ในข้อความที่แปลว่า 'ศาสนา' เป็นคำที่ใช้กันทั่วไปมากสำหรับการเชื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพระเจ้าในแง่มุมเดียวหรือในชีวิตหลังความตายบางอย่าง] หรือทั้งสองอย่าง
^ "Moslims ในBelgiëต่อ Gewest, จังหวัด en gemeente" Npdata.be. 18 กันยายน 2558. สืบค้นเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ9 มีนาคม 2559 .
^ ก ข ค คอเรนส์เดิร์ก (2550). "เบลเยียมทบทวนระบบสุขภาพ" (PDF) ระบบสาธารณสุขในการเปลี่ยนแปลง 9 (2). เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 23 พฤษภาคม 2011 สืบค้นเมื่อ23 พฤษภาคม 2554 .
^ "เบลเยียมนาเซีย: ตายเด็กคนแรก - CNN.com" edition.cnn.com. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2017 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .
^ มหาวิทยาลัยซานตาคลารา "ช่วยฆ่าตัวตาย: สิทธิหรือผิด - ทรัพยากร - ธิคส์ - เน้นพื้นที่ - Markkula ศูนย์ประยุกต์จริยธรรม - มหาวิทยาลัย Santa Clara?" scu.edu. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2017 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .
^ "GHO | ตามหมวดหมู่ | ประมาณการอัตราการฆ่าตัวตายอายุมาตรฐาน - ประมาณการตามประเทศ" ใคร. สืบค้นเมื่อ17 มีนาคม 2563 .
^ ฮอฟแมนโรลันเดเอช; ฮอฟแมนดับบลิวเอชเอ; สีเทา JM; ดาลี, พี. (2547). บริบทสถาบันของระบบการศึกษาในยุโรป: การเปรียบเทียบข้ามประเทศในเรื่องคุณภาพและความเสมอภาค สำนักพิมพ์วิชาการ Kluwer หน้า 97, 105. ISBN 978-1-4020-2744-4. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 12 เมษายน 2559 . สืบค้นเมื่อ11 ตุลาคม 2558 .สารสกัด: p. 97 เก็บถาวรเมื่อ 12 เมษายน 2016 ที่Wayback Machine , p. 105 Archived 12 เมษายน 2016 ที่Wayback Machine
^ "ตารางที่ 388. ร้อยละของประชากรที่ลงทะเบียนเรียนในสถาบันมัธยมศึกษาและมัธยมศึกษาตามกลุ่มอายุและประเทศ - บทที่ 6. การเปรียบเทียบการศึกษาระหว่างประเทศข้อมูล: 2002" . ไดเจสท์การศึกษาสถิติ-ตารางและรูปภาพ ศูนย์แห่งชาติเพื่อการศึกษาสถิติ , สถาบันการศึกษาวิทยาศาสตร์ (IES), สหรัฐอเมริกากรมสามัญศึกษา 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 5 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ6 มิถุนายน 2550 .
^ "I. การตรวจสอบการพัฒนามนุษย์:. ขยายทางเลือกของประชาชน ... -5 ยากจนมนุษยชนในกลุ่มประเทศ OECD ยุโรปตะวันออกและ CIS ว่า" (PDF) ตัวบ่งชี้การพัฒนามนุษย์ . โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP) 2543. หน้า 172–173. เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 14 มิถุนายน 2007 สืบค้นเมื่อ6 มิถุนายน 2550 .
^ "ช่วงของการจัดอันดับในระดับวิทยาศาสตร์ PISA 2006" (PDF) OECD . เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 29 ธันวาคม 2009 สืบค้นเมื่อ27 กุมภาพันธ์ 2554 .
^ เดอเมเยอร์, อิงจ์; พอลลี่ ม.ค. ; Van de Poele, Luc (2005). "การเรียนรู้สำหรับปัญหาของวันพรุ่งนี้ - ผลครั้งแรกจาก PISA2003" (PDF) กระทรวงชุมชนเฟลมิช - แผนกการศึกษา; University of Ghent - Department of Education, Ghent, Belgium (Online by OECD ) น. 52. เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 28 เมษายน 2011 สืบค้นเมื่อ27 กุมภาพันธ์ 2554 .
^ เดอเลย์เฮอร์แมน (2000) "มนุษยนิยมและมุสลิมในสมาคมฆราวาสเบลเยียม (ฉบับร่าง)" . Centrum voor อิสลามในยุโรป (ศูนย์อิสลามในยุโรป), มหาวิทยาลัย Ghent สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .
^ "เบลเยี่ยม - ศิลปวัฒนธรรมศึกษา" . บทสรุปของนโยบายทางวัฒนธรรมและแนวโน้มในยุโรปฉบับที่ 8 สภายุโรป / ERICarts 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .
^ "เบลเยี่ยม" . พอร์ทัลวัฒนธรรมยุโรป คณะกรรมาธิการยุโรป 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 24 ธันวาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .
^ กอนเทียร์เอเดรียน (2546). "Frontière linguistique, frontière politique, uns presse en crise" . Le Monde diplomatique (in ฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 27 มีนาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ17 มิถุนายน 2551 .มัมฟอร์ดเดวิด (2008). โลกวันนี้ซีรีส์ นิวยอร์กไทม์ส ยุโรปตะวันตก / 2550. ISBN 978-1-887985-89-5.
^ "ประเทศต่ำ 1000-1400 AD" เส้นเวลาของประวัติศาสตร์ศิลปะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะ Metropolitan 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 15 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .
^ "ประเทศต่ำ 1400-1600 AD" เส้นเวลาของประวัติศาสตร์ศิลปะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .
^ หลายตัวอย่างของความเข้าใจสถาปัตยกรรมที่สำคัญในเบลเยียมเป็นของยูเนสโก 'sรายชื่อมรดกโลก : "เบลเยี่ยม" . คุณสมบัติจารึกไว้ในรายชื่อมรดกโลก ยูเนสโก . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 28 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 .
^ เฮนดริก, ฌาคส์ (1987). La peinture au pays de Liège (ในภาษาฝรั่งเศส) Liège: Editions du Perron น. 24. ISBN 978-2-87114-026-9.
^ Guratzsch, Herwig (1979). Die große Zeit der niederländische Malerei (in เยอรมัน). Freiburg im Beisgau: Verlag Herder น. 7.
^ "ประเทศต่ำ 1600-1800 AD" เส้นเวลาของประวัติศาสตร์ศิลปะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 พฤษภาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .
^ "Art History: Flemish School: (1600–1800) —Artists: (biography & artworks)" . แหล่งข้อมูลศิลปะทั่วโลก 5 กุมภาพันธ์ 2006 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 13 ตุลาคม 2009 สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .- การนำเสนอทั่วไปเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวทางศิลปะของเฟลมิชพร้อมรายชื่อศิลปินที่เชื่อมโยงกับชีวประวัติและงานศิลปะของพวกเขา
^ "ศิลปินชาวเบลเยียม (ชีวประวัติและผลงานศิลปะ)" แหล่งข้อมูลศิลปะทั่วโลก 5 กุมภาพันธ์ 2006 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 15 พฤษภาคม 2016 สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .- รายชื่อจิตรกรชาวเบลเยียมที่เชื่อมโยงกับชีวประวัติและงานศิลปะของพวกเขา
^ เบาสัน, มิเชล (2539). “ ปานามาเรนโก” . Flammarion (Paris) ซึ่งอ้างถึงในการนำเสนอของ XXIII Bienal Internacional de São Paulo ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2007 สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .
^ บรัสเซลส์เมืองหลวงของอาร์ตนูโว (หน้า 1) จัดเก็บ 9 พฤษภาคม 2007 ที่เครื่อง Wayback , "(หน้า 2)" . Senses Art Nouveau Shop, บรัสเซลส์ 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 4 มีนาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2550 . (ตัวอย่างเช่น)
^ "ทาวน์เฮาส์ใหญ่ของสถาปนิก Victor Horta (บรัสเซลส์)" . ยูเนสโก 'sรายชื่อมรดกโลก ยูเนสโก. สืบค้นเมื่อ 13 พฤษภาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ16 พฤษภาคม 2550 . การปรากฏตัวของอาร์ตนูโวในช่วงปิดของศตวรรษที่ 19 ถือเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการวิวัฒนาการของสถาปัตยกรรมทำให้มีการพัฒนาในภายหลังที่เป็นไปได้และทาวน์เฮาส์ของวิกเตอร์ฮอร์ตาในบรัสเซลส์เป็นพยานถึงแนวทางใหม่ที่รุนแรง
^ "ดนตรีตะวันตกโรงเรียนฝรั่งเศส - เฟลมิช" . สารานุกรมบริแทนนิกา . 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2549 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 . ดนตรีที่สำคัญที่สุดคืออิทธิพลที่แพร่หลายของนักดนตรีจากประเทศต่ำซึ่งการครอบงำของวงการดนตรีในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 สะท้อนให้เห็นในการกำหนดช่วงเวลาของโรงเรียนในเนเธอร์แลนด์และโรงเรียนฝรั่งเศส - เฟลมิช
^ สองการอภิปรายที่ครอบคลุมเกี่ยวกับดนตรีร็อคและป๊อปในเบลเยียมตั้งแต่ปี 1950:
"เส้นเวลา-ประวัติโดยย่อของป๊อปมิวสิคเบลเยียม" เบลเยียมป๊อป & ร็อคหอจดหมายเหตุ Flanders Music Center, บรัสเซลส์ มีนาคม 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 12 กรกฎาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .
"วัฒนธรรมเบลเยี่ยม - ร็อค" . การนำเข้า Vanberg & DeWulf ปี 2006 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 7 มิถุนายน 2007 สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2550 .
^ โกรฟ, ลอเรนซ์ (2010). การ์ตูนในภาษาฝรั่งเศสที่: Dessinéeบันเดยุโรปในบริบท หนังสือ Berghahn ISBN 978-1-84545-588-0.
^ สามารถดูบทวิจารณ์ของโรงภาพยนตร์เบลเยี่ยมจนถึงปี 2000 ได้ที่ "ประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ในเบลเยียม" . กำเนิดภาพยนตร์ . 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 14 กันยายน 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .
^ "แฟชั่นและ 'Antwerp หก' " Dorset, UK: Fashion Worlds 2547. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 19 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ13 พฤษภาคม 2550 .
^ "ขบวนยักษ์และมังกรในเบลเยียมและฝรั่งเศส" . ยูเนสโก . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 27 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 .
^ "นิทานพื้นบ้าน estudiantin liégeois" (ในภาษาฝรั่งเศส). มหาวิทยาลัยเจ้า สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 20 มิถุนายน 2553 . สืบค้นเมื่อ17 มิถุนายน 2551 .
^ "มิชลินดาวปี 2007 ในเบลเยียม" Resto.be TM Dreaminvest 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 9 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 .
^ "สเต็ก - ทอด" . มหากาพย์ 20 สิงหาคม 2547. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 8 สิงหาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 . เผยแพร่ซ้ำจาก ฟานวาเรบีค, รู ธ ; Robbins, Maria (ตุลาคม 2539) ทุกคนกินดีในเบลเยียมตำรา สำนักพิมพ์คนงาน. ISBN 978-1-56305-411-2.
^ "เบลเยี่ยม" . Global Gourmet. ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2007 สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 . เผยแพร่ซ้ำจาก ฟานวาเรบีค, รู ธ ; Robbins, Maria (ตุลาคม 2539) ทุกคนกินดีในเบลเยียมตำรา สำนักพิมพ์คนงาน. ISBN 978-1-56305-411-2.
^ “ หอยแมลงภู่” . เยี่ยมชมเบลเยียม เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของสำนักงานการท่องเที่ยวเบลเยียมในอเมริกา 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2550 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 .
^ เอลเลียตมาร์คแอนด์โคล Geert (2000) ประเทศเบลเยียมและลักเซมเบิร์ก Lonely Planet น. 53 . ISBN 978-1-86450-245-9.
^ Snick, Chris (18 ตุลาคม 2554). "Nieuwe bierbijbel bundelt อัลลี 1.132 Belgische bieren" . Het Nieuwsblad (ในภาษาดัตช์). สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 5 มิถุนายน 2555.
^ "อี้ bierbijbel พบ 1.132 Belgische voorgesteld bieren ในบรูซ" Krant van West-Vlaanderen (ในภาษาดัตช์). 18 ตุลาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2555 .
^ เอมส์, พอล (30 สิงหาคม 2552). “ การซื้อเบียร์ที่ดีที่สุดในโลก” . โพสต์ทั่วโลก สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2553 . สืบค้นเมื่อ19 พฤศจิกายน 2553 .
^ Guthrie, Tyler (11 สิงหาคม 2553). "เที่ยววันเดียวกับเบียร์ที่ดีที่สุดในโลก" . ชิคาโกทริบู สืบค้นเมื่อ 4 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ19 พฤศจิกายน 2553 .
^ "พระสงฆ์เรียกสั้น ๆ ของเบียร์ที่ดีที่สุดของโลก" ABC. สำนักข่าวรอยเตอร์ 12 สิงหาคม 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 มีนาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ19 พฤศจิกายน 2553 .
^ "เงินปันผล InBev 2006: 0.72 ยูโรต่อหุ้น - infobox: About InBev" (ข่าวประชาสัมพันธ์) อินเบฟ. 24 เมษายน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 11 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2550 . InBev เป็น บริษัท ที่มีการซื้อขายสาธารณะ ( Euronext : INB) ซึ่งตั้งอยู่ในLeuvenประเทศเบลเยียม จุดเริ่มต้นของ บริษัท ย้อนหลังไปถึงปี 1366 และปัจจุบันเป็น บริษัท ผู้ผลิตเบียร์ชั้นนำระดับโลกตามปริมาณ
^ งาน Marijke; Renson, Roland & van Reusel, Bart (1999) Klaus Heinemann (ed.) กีฬาที่จัดในการเปลี่ยนแปลง: การพัฒนาโครงสร้างและแนวโน้มของสโมสรกีฬาในเบลเยียม สโมสรกีฬาในหลายประเทศในยุโรป Schattauer Verlag หน้า 183–229 ISBN 978-3-7945-2038-1.
^ Wingfield, George (2008). Charles F.Gritzner (ed.) เบลเยี่ยม . สำนักพิมพ์ Infobase. ได้ pp. 94-95 ISBN 978-0-7910-9670-3.
^ Hendricks, Kelly (20 มิถุนายน 2014). "กีฬายอดนิยม 10 อันดับของเบลเยี่ยม" . แถลงการณ์ สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2557 . สืบค้นเมื่อ26 ตุลาคม 2557 .
^ Majendie, Matt (18 เมษายน 2548). "เยี่ยมมาก แต่มีมากกว่า" . บีบีซีสปอร์ต . สืบค้นเมื่อ 24 สิงหาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ20 กันยายน 2550 . [ผู้แต่ง] ห้าอันดับแรก [นักปั่นจักรยาน] ตลอดกาล: 1 Eddy Merckx, 2 Bernard Hinault , 3 Lance Armstrong , 4 Miguel Indurain , 5 Jacques Anquetil
^ "ผู้ยิ่งใหญ่ในการรักษาประตูที่ถูก เก็บถาวรเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2008 ที่ Wayback Machine " Goalkeepersaredifferent.com สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายน 2551.
^ "เบลเยียมไปด้านบน, ชิลีและออสเตรียทะยาน" ฟีฟ่า 5 พฤศจิกายน 2015 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 26 มิถุนายน 2016 สืบค้นเมื่อ30 มีนาคม 2559 .
^ วูดส์บ็อบ (2008) ประวัติวิบาก: จากท้องถิ่น scrambling เพื่อชิงแชมป์โลก MX เพื่อ Freestyle บริษัท สำนักพิมพ์ Crabtree. น. 19. ISBN 978-0-7787-3987-6.

แหล่งข้อมูลออนไลน์

"เบลเยี่ยม" . สารานุกรมบริแทนนิกา . สารานุกรม Britannica, ชิคาโก, อิลลินอยส์, สหรัฐอเมริกา สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .
"Boordtabel" (ในภาษาดัตช์) ศูนย์ข้อมูลเอกสารและการวิจัยเกี่ยวกับบรัสเซลส์ (BRIO) 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 พฤษภาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ2 มิถุนายน 2550 . (กล่าวถึงแหล่งที่มาดั้งเดิมอื่น ๆ )
เบลเยี่ยม . The World Factbook สำนักข่าวกรองกลาง . สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2550.
“ รัฐธรรมนูญ” . รัฐสภาแห่งสหพันธรัฐเบลเยียม 21 มกราคม 2540. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 7 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .
"ประเทศพอร์ทัล - ยุโรปเบลเยียม" รัฐบาลกลางเบลเยียม (กระทรวง) ด้านเศรษฐกิจ - ผู้อำนวยการกองสถิติทั่วไปเบลเยียม สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 1 กรกฎาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .
Fischer, Kathrin (21 กรกฎาคม 2542). "Die Stellung und der Rolle deutschsprachigen Minderheit ใน Ostbelgien innerhalb des belgischen Nationalstaats" Kleiner Geländekursใน EUREGIO Maas-Rhein (ภาษาเยอรมัน) สถาบันภูมิศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเกิตทิงเงน (ภาควิชาวัฒนธรรมและภูมิศาสตร์สังคม) เกิตทิงเกนประเทศเยอรมนี สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 20 กรกฎาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ13 มิถุนายน 2550 .
“ ประวัติศาสตร์เบลเยี่ยม” . ประวัติศาสตร์โลกที่ KMLA Korean Minjok Leadership Academy (KMLA) 30 พฤษภาคม 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 6 กรกฎาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ2 มิถุนายน 2550 .
Janssens, Rudi (1 มิถุนายน 2544). Brusselse Thema's in Brussel - Taalverhoudingen, taalverschuivingen en taalindentiteit in een meertalige stad - สรุปการใช้ภาษาในบรัสเซลส์ (PDF) (เป็นภาษาดัตช์) Vrije Universiteit Brussel Press, บรัสเซลส์ หน้า 227–250 ISBN 978-90-5487-293-1. เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 5 มิถุนายน 2007 สืบค้นเมื่อ2 มิถุนายน 2550 .
Leclerc, Jacques (2549). "Belgique •België• Belgien" . L'aménagement linguistique dans le monde (ในภาษาฝรั่งเศส) ผู้ดำเนินรายการ: Trésor de la langue française au Québec (TLFQ), Université Laval , Quebec สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 8 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ2 มิถุนายน 2550 .
มูกิน, โรเบิร์ต; Verbeke, Alain (20 ธันวาคม 2549). "ลาก่อนเบลเยี่ยม" . International Herald Tribune, ซ้ำโดยโรงเรียนกฎหมายฮาร์วาร์ สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ1 มิถุนายน 2550 .- ภาพสะท้อนของประเทศและพัฒนาการของประเทศเกี่ยวกับเบลเยียม

บรรณานุกรม

Arblaster, Paul (23 ธันวาคม 2548). ประวัติความเป็นมาของประเทศต่ำ Palgrave Essential Histories (ปกแข็ง 312pp ed.) Palgrave Macmillan นิวยอร์ก ISBN 978-1-4039-4827-4.
บลอม, JCH; แลมเบิร์ตส์, เอมิล, eds. (พฤษภาคม 2542). ประวัติศาสตร์ของประเทศต่ำ แปลโดย Kennedy, James C. (ปกแข็ง 503pp ed.) หนังสือ Berghahn, Oxford / New York ISBN 978-1-57181-084-7.
Cammaerts, Émile L. (1921) [1913]. ประวัติความเป็นมาของเบลเยียมตั้งแต่การรุกรานของโรมันจนถึงปัจจุบัน (ฉบับที่ 357 หน้า) D. Appleton and Co, นิวยอร์ก มิดชิด B00085PM0A OCLC 1525559
[นอกจากนี้ [1913], ลอนดอน, อคส 29072911 ; (พ.ศ. 2464) D. Unwin and Co. , New York OCLC 9625246ตีพิมพ์ด้วย (1921) เป็นเบลเยี่ยมตั้งแต่การรุกรานของโรมันจนถึงปัจจุบันเรื่อง The Story of the Nations, 67, T. Fisher Unwin, London, OCLC 2986704 ]
เดอ Kavanagh Boulger; Demetrius C. (28 มิถุนายน 2544) [1902]. ประวัติความเป็นมาของเบลเยียม: Part 1 Cæsarวอเตอร์ Elibron Classics (ปกอ่อน 493pp ed.) Adamant Media ( บริษัท เดลาแวร์ ) บอสตันแมสซาชูเซตส์สหรัฐอเมริกา ISBN 978-1-4021-6714-0. พิมพ์โทรสารซ้ำฉบับปี 1902 โดยผู้เขียนลอนดอน
Ib. (มิถุนายน 2544) [2452]. Ib. ส่วนที่ 2. 1815–1865 วอเตอร์ลูสู่ความตายของลีโอโปลด์ที่ 1 Ib. (ปกอ่อน 462pp ed.) Ib. ISBN 978-1-4021-6713-3. พิมพ์โทรสารซ้ำฉบับปี 1909 โดยผู้เขียนลอนดอน
Fitzmaurice, John (1996). การเมืองของเบลเยียม: ซ้ำสหพันธ์ ชาติของโลกสมัยใหม่ (ปกอ่อน 284pp ed.) โบลเดอร์โคโลราโดสหรัฐอเมริกา: Westview Press ISBN 978-0-8133-2386-2. OCLC 30112536
Kossmann-Putto, Johanna A.; Kossmann Ernst H. (มกราคม 2536) [2530]. Deleu Jozef HM (ed.) ประเทศต่ำ: ประวัติศาสตร์ของภาคเหนือและภาคใต้ของเนเธอร์แลนด์ แปลโดย Fenoulhet Jane De Lage Landen: geschiedenis แวนเดอ Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden Vlaams-Nederlandse Stichting Ons Erfdeel , Rekkem (ฉบับที่ 3 ฉบับปกอ่อน 64pp ed.) มูลนิธิเฟลมิช - เนเธอร์แลนด์ Stichting Ons Erfdeel, Rekkem, Belgium ISBN 978-90-70831-20-2.

(ฉบับภาษาอังกฤษหลายฉบับรวมถึง (1997) 7th ed.)

ลิงก์ภายนอก

รัฐบาล

เว็บไซต์ทางการของสถาบันกษัตริย์เบลเยียม
เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของรัฐบาลกลางเบลเยียม

ทั่วไป

เบลเยี่ยม . The World Factbook สำนักข่าวกรองกลาง .
ประเทศเบลเยียมที่UCB Libraries GovPubs
ข้อมูลเบลเยียมจากกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐอเมริกา
เบลเยี่ยมที่Curlie
พอร์ทัลไปทั่วโลกจากหอสมุดแห่งชาติสหรัฐอเมริกา
รายละเอียดของเบลเยี่ยมจากBBC News
FAO Country Profiles: เบลเยียม
ข้อมูลทางสถิติของเบลเยียมที่สมาคมหอจดหมายเหตุข้อมูลศาสนา
Wikimedia Atlas ของเบลเยี่ยม
การคาดการณ์การพัฒนาที่สำคัญสำหรับเบลเยียมจากInternational Futures
เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของสำนักงานการท่องเที่ยวเบลเยียมในอเมริกาและโกลบสโคป

[23] เบลเยียมเป็นสมาชิกของหรือเป็นพันธมิตรกับองค์กรระหว่างประเทศหลายแห่งรวมถึง ACCT , AfDB , AsDB , Australia Group , Benelux , BIS , CCC , CE , CERN , EAPC , EBRD , EIB , EMU , ESA , EU, FAO , G -10 , IAEA , IBRD , ICAO , ICC , ICRM , IDA , IDB , IEA , IFAD , IFC , IFRCS , IHO , ILO , IMF , IMO , IMSO , Intelsat , Interpol , IOC , IOM , ISO , ITU , MONUSCO (ผู้สังเกตการณ์ ), NATO , NEA , NSG , OAS (ผู้สังเกตการณ์), OECD , OPCW , OSCE , PCA , UN, UNCTAD , UNECE , UNESCO , UNHCR , UNIDO , UNMIK , UNMOGIP , UNRWA , UNTSO , UPU , WADB (ไม่ใช่ภูมิภาค), WEU , WHO , WIPO , WMO , WTrO ,ZC

[93] รัฐธรรมนูญกำหนดสถาบันเจ็ดแห่งซึ่งแต่ละสถาบันสามารถมีรัฐสภารัฐบาลและฝ่ายบริหารได้ ในความเป็นจริงมีเพียงหกร่างดังกล่าวเนื่องจากเขตเฟลมิชรวมเข้ากับชุมชนเฟลมิช ร่างกายเฟลมิชเดียวนี้จึงฝึกพลังเกี่ยวกับเรื่องชุมชนในพื้นที่สองภาษาของบรัสเซลส์ - แคปิตอลและในพื้นที่ภาษาดัตช์ในขณะที่เรื่องภูมิภาคเฉพาะในแฟลนเดอร์ส

[109] ที่ร่ำรวยที่สุด (รายได้ต่อหัว) ของเบลเยียมสามภูมิภาคเป็นฟลามส์ตามด้วยภาควัลลูนและในที่สุดบรัสเซลส์เมืองหลวงภาค ในเขตเทศบาลสิบมีรายได้สูงที่สุด ได้แก่ : Laethem-Saint-Martin , Keerbergen , Lasne , Oud-Heverlee ,โฮฟ , De Pinte , Meise , Knokke-Heist ,Bierbeek "Oùนิสัย les Belges เลสบวกความร่ำรวย?" . Trends.be. ปี 2010 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 27 สิงหาคม 2011 สืบค้นเมื่อ15 กรกฎาคม 2554 .

[154] เจ้าของภาษาดัตช์ที่อาศัยอยู่ในวัลโลเนียและชาวฝรั่งเศสในแฟลนเดอร์สเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีความสมดุลซึ่งกันและกันเป็นส่วนใหญ่ดังนั้นการระบุว่าผู้อยู่อาศัยทั้งหมดในแต่ละพื้นที่ที่พูดไม่ได้เป็นภาษาของพื้นที่อาจทำให้เกิดความไม่ถูกต้องเพียงเล็กน้อยเท่านั้น (99% สามารถพูดภาษาได้) ดัตช์: ชาวแฟลนเดอร์ส 6.079 ล้านคนและประมาณ 15% ของบรัสเซลส์ 1.019 ล้านคนเป็น 6.23 ล้านคนหรือ 59.3% ของชาวเบลเยียม 10.511 ล้านคน (2549); ภาษาเยอรมัน: 70,400 ในชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน (ซึ่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านภาษาสำหรับผู้พูดภาษาฝรั่งเศสน้อยกว่า 5%) และผู้พูดภาษาเยอรมันประมาณ 20,000–25,000 คนในเขต Walloon นอกขอบเขตทางภูมิศาสตร์ของชุมชนที่เป็นทางการของตนหรือ 0.9%; ภาษาฝรั่งเศส: ในพื้นที่หลังเช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของ Wallonia (3.321 ล้านคน) และ 85% ของชาวบรัสเซลส์ (0.866 ล้านคน) ดังนั้น 4.187 ล้านคนหรือ 39.8%; ด้วยกันแน่นอน 100%.

[155] เฟลมิชวิชาการเอริค Corijn (ริเริ่มของ Charta 91 ) ในการสัมมนาเกี่ยวกับบรัสเซลส์ใน 2001/12/05 รัฐว่าในบรัสเซลส์ 91% ของประชากรที่พูดภาษาฝรั่งเศสที่บ้านเพียงอย่างเดียวหรือกับภาษาอื่นและประมาณ 20% พูดภาษาดัตช์ที่บ้านคนเดียว (9%) หรือฝรั่งเศส (11%) - หลังจากไตร่ตรองแล้วการแบ่งพาร์ทใหม่สามารถประมาณได้ระหว่าง 85 ถึง 90% ที่พูดภาษาฝรั่งเศสและที่เหลือพูดภาษาดัตช์ซึ่งสอดคล้องกับการประมาณค่าตาม ในภาษาที่ประชาชนเลือกในบรัสเซลส์สำหรับเอกสารทางราชการ (บัตรประจำตัวใบขับขี่งานแต่งงานการเกิดเพศและอื่น ๆ ) สถิติเกี่ยวกับภาษาเหล่านี้มีให้ที่กระทรวงยุติธรรมของเบลเยียม (สำหรับงานแต่งงานการเกิดเพศ) กรมการขนส่ง (สำหรับใบขับขี่) กระทรวงมหาดไทย (สำหรับบัตรประจำตัวประชาชน) เนื่องจากไม่มีวิธีใดที่จะทราบสัดส่วนได้อย่างแม่นยำตั้งแต่ เบลเยียมได้ยกเลิกการสำมะโนทางภาษา 'อย่างเป็นทางการ' ดังนั้นเอกสารอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการเลือกภาษาจึงเป็นเพียงการประมาณค่าเท่านั้น สำหรับแหล่งที่มาของเว็บในหัวข้อนี้โปรดดูเช่นแหล่งข้อมูลออนไลน์ทั่วไป: Janssens, Rudi

[202] ภาพยนตร์เบลเยียมที่มีชื่อเสียงจากผลงานของนักเขียนชาวเฟลมิช ได้แก่ De Witte (ผู้เขียน Ernest Claes ) ภาพยนตร์โดย Jan Vanderheyden และ Edith Kiel ในปีพ. ศ. 2477 ซึ่งสร้างใหม่เป็น De Witte van Sichemกำกับโดย Robbe De Hertในปีพ. ศ. 2523; De man die zijn haar kort liet knippen ( Johan Daisne ) André Delvaux 1965; Mira ('De teleurgang van de Waterhoek' โดย Stijn Streuvels ) Fons Rademakers 1971; Malpertuis (aka The Legend of Doom House) (ฌองเรย์ [นามปากกาของนักเขียนชาวเฟลมิชซึ่งส่วนใหญ่เขียนเป็นภาษาฝรั่งเศสหรือจอห์นแฟลนเดอร์สในภาษาดัตช์]) Harry Kümel 1971; เดอ loteling ( Hendrik Conscience ) Roland Verhavert 1974; Dood van een non ( Maria Rosseels ) Paul Collet และ Pierre Drouot 1975; พัลลิเอเทอร์ (เฟลิกซ์ทิมเมอร์แมนส์ ) โรแลนด์เวอร์ฮาเวิร์ต 1976; De komst van Joachim Stiller ( Hubert Lampo ) Harry Kümel 1976; De Leeuw van Vlaanderen ( Hendrik Conscience ) Hugo Claus (นักเขียนที่มีชื่อเสียง) 2528; Daens ('Pieter Daens' โดย Louis Paul Boon ) Stijn Coninx 1992; ดู Filmarchief les DVD! s de la cinémathèque (ภาษาดัตช์) ด้วย สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2550.

[205] คำดัตช์ 'Ommegang' จะใช้ที่นี่ในความรู้สึกของขบวนทั้งหมดหรือส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่ศาสนาหรือส่วนที่ไม่ใช่ศาสนานั้นเห็นยังบทความในภาษาดัตช์วิกิพีเดีย ; Processional Giants of Brussels, Dendermonde และ Mechelen ที่กล่าวถึงในย่อหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของ 'ommegang' ของแต่ละเมือง คำภาษาฝรั่งเศส 'ducasse' ยังหมายถึงขบวน; Processional Giants of Ath and Mons ที่กล่าวถึงเป็นส่วนหนึ่งของ 'ducasse' ของแต่ละเมือง

[212] ตรงกันข้ามกับสิ่งที่ข้อความแนะนำฤดูกาลจะเริ่มต้นในช่วงต้นเดือนกรกฎาคมและยาวนานถึงเดือนเมษายน

[EB2018-1] Eurobarometer 90.4: ทัศนคติของชาวยุโรปที่มีต่อความหลากหลายทางชีวภาพ, การให้ความรู้และการรับรู้ของศุลกากรของสหภาพยุโรปและการรับรู้ของยิว คณะกรรมาธิการยุโรป สืบค้นเมื่อ9 สิงหาคม 2562 - ทาง GESIS .

[CVGVo-2] "ประเภทหน่วยงานราชการ: เบลเยี่ยม" . The World Factbook ซีไอเอ. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2555 . สืบค้นเมื่อ19 ธันวาคม 2554 .

[autogenerated1-3] ก ข "be.STAT" . Bestat.statbel.fgov.be 26 พฤศจิกายน 2562.

[cn5oK-4] “ น้ำผิวดินและน้ำผิวดินเปลี่ยนแปลง” . องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการ พัฒนา (OECD) สืบค้นเมื่อ11 ตุลาคม 2563 .

[Population-5] ขคง "Structuur van de bevolking" (ในภาษาดัตช์). สแตทเบล. สืบค้นเมื่อ29 กุมภาพันธ์ 2563 .

[IMF-6] ขคง "ฐานข้อมูลแนวโน้มเศรษฐกิจโลก" . กองทุนการเงินระหว่างประเทศ. สืบค้นเมื่อ1 ตุลาคม 2563 .

[eurogini-7] "สัมประสิทธิ์จีนีของรายได้ทิ้ง equivalised - สำรวจ EU-SILC" ec.europa.eu . ยูโรสแตท ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2019 สืบค้นเมื่อ20 ตุลาคม 2562 .

[KBFPc-8] "การจัดอันดับดัชนีการพัฒนามนุษย์ประจำปี 2019" . Hdr.undp.org.

[lmUvF-9] เบลเยียมรัฐธรรมนูญ (PDF) บรัสเซลส์เบลเยียม: สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. พฤษภาคม 2557 น. 63.เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 10 สิงหาคม 2015 สืบค้นเมื่อ10 กันยายน 2558 .

[dBWtI-10] Pateman โรเบิร์ตเอลเลียตและมาร์ค (2006) เบลเยี่ยม . หนังสือมาตรฐาน น. 27. ไอ 978-0761420590

[Belgian_Constitution-11] เบลเยียมรัฐธรรมนูญ (PDF) บรัสเซลส์เบลเยียม: สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. พฤษภาคม 2557 น. 5. ที่เก็บไว้จากเดิม (PDF)เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2015 สืบค้นเมื่อ10 กันยายน 2558 . ข้อ 3: เบลเยียมประกอบด้วยสามภูมิภาค: ภูมิภาคเฟลมิช, ภูมิภาควัลลูนและภูมิภาคบรัสเซลส์ ข้อ 4: เบลเยียมประกอบด้วยภูมิภาคทางภาษา 4 ภูมิภาค ได้แก่ ภูมิภาคที่พูดภาษาดัตช์ภูมิภาคที่พูดภาษาฝรั่งเศสภูมิภาคที่พูดได้สองภาษาของบรัสเซลส์ - แคปิตอลและภูมิภาคที่พูดภาษาเยอรมัน

[brusselsstudies-12] Janssens, Rudi (2008). การใช้ภาษาในกรุงบรัสเซลส์และตำแหน่งของดัตช์ บรัสเซลส์ศึกษา [ออนไลน์] . สืบค้นเมื่อ17 กรกฎาคม 2561 .

[qLn0J-13] Leclerc, Jacques (18 มกราคม 2550). "ราชอาณาจักรเบลเยียม••België Belgien ภูมิภาค de Bruxelles-Capitale •บรัสเซลส์ Hoofdstedelijk Gewest" L'aménagement linguistique dans le monde (ในภาษาฝรั่งเศส) ผู้ดำเนินรายการ: Trésor de la langue française au Québec (TLFQ), Université Laval , Quebec สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ18 มิถุนายน 2550 . C'est Uni région officiellement bilingue formant au center du จ่ายดินแดน dans la จังหวัด du Brabant ฟลามานด์ (Vlaams Brabant)
* "เกี่ยวกับเบลเยี่ยม" . บริการสาธารณะของสหพันธ์เบลเยียม (กระทรวง) / สถานทูตเบลเยี่ยมในสาธารณรัฐเกาหลี สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . เขตเมืองหลวงบรัสเซลส์เป็นวงล้อมของ 162 กม. ²ภายในภูมิภาคเฟลมิช
* "แฟลนเดอร์ส (เขตการปกครอง)" . Microsoft Encarta สารานุกรมออนไลน์ ไมโครซอฟต์ 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . บรัสเซลส์ซึ่งเป็นเมืองหลวงของเบลเยี่ยมเป็นวงล้อมภายในเมืองแฟลนเดอร์ส
* McMillan, Eric (ตุลาคม 2542) "พอดีรุกรานมอนส์" (PDF) Capital Translator, จดหมายข่าวของ NCATA, Vol. 21, ฉบับที่ 7, น. 1 . National Capital Area บทของ American Translators Association (NCATA) สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 26 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . ประเทศจะถูกแบ่งออกเป็นสามเขตปกครองตนเอง: ลานเดอร์ชาวดัตช์ที่พูดในภาคเหนือส่วนใหญ่พูดภาษาฝรั่งเศสที่กรุงบรัสเซลส์ในใจกลางเป็นวงล้อมภายในลานเดอร์และพูดภาษาฝรั่งเศส Wallonia ในภาคใต้รวมทั้งที่พูดภาษาเยอรมันCantons de l'Est
* Van de Walle, สตีเวน "สิ่งอำนวยความสะดวกภาษาในบรัสเซลส์ปริมณฑล" KULeuven —Leuvens Universitair Dienstencentrum สำหรับ Informatica en Telematica ที่เก็บไว้จากเดิม (PDF)เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2009 สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2550 . บรัสเซลส์เป็นวงล้อมชนิดหนึ่งภายในแฟลนเดอร์ส - ไม่มีทางเชื่อมโดยตรงกับวัลโลเนีย

[MkNje-14] ซี Julius Caesar,เดเบลโล Gallicoหนังสือ 8บทที่ 46

[Hass-15] Haß, Torsten (17 กุมภาพันธ์ 2546). Rezension zu (Review of) Cook, Bernard: Belgium. ประวัติศาสตร์ (ภาษาเยอรมัน). FH-Zeitung (วารสารFachhochschule ) ISBN 978-0-8204-5824-3. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ24 พฤษภาคม 2550 . die Bezeichnung Belgiens als "the cockpit of Europe" (James Howell, 1640), die damals noch auf eine kriegerische Hahnenkampf-Arena hindeutete- ผู้วิจารณ์หนังสือHaßระบุสำนวนในภาษาอังกฤษของJames Howellในปี 1640 วลีดั้งเดิมของ Howell "the cockpit of Christendom " ได้รับการแก้ไขในภายหลังดังที่แสดงโดย:
* คาร์มอนต์, จอห์น "ไฮดราชุดใหม่ครั้งที่ 1 (พฤศจิกายน 1917) -Arras และกัปตันซาตาน" สงครามกวีเก็บ คณะวิชาธุรกิจของ Napier University สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 11 พฤษภาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ24 พฤษภาคม 2550 .- และเป็นที่ประกาศเกียรติคุณสำหรับเบลเยียม:
* ไม้เจมส์ (2450) "Nuttall Encyclopaedia of General Knowledge - Cockpit of Europe" . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ24 พฤษภาคม 2550 . ห้องนักบินของยุโรปเบลเยี่ยมเป็นสถานที่เกิดการสู้รบมากมายระหว่างมหาอำนาจแห่งยุโรป(ดูสารานุกรม Nuttall ด้วย )

[Fitzmaurice-16] ขคง Fitzmaurice, John (1996). "คำสั่งซื้อใหม่? International รุ่นของสันติภาพและความสมานฉันท์ความหลากหลายทางและภาคประชาสังคม" Democratic Dialogue Northern Ireland's Think Tank, Belfast, Northern Ireland, UK สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 พฤษภาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 .

[EUbusiness-17] "เบลเยียมรายละเอียดของประเทศ" EUbusiness ริชมอนด์สหราชอาณาจักร 27 สิงหาคม 2549. สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 .

[Karl-18] คาร์ลฟาราห์; สโตนคิงเจมส์ (2542). "บทที่ 27 อายุของจักรวรรดินิยม (มาตรา 2 พาร์ติชั่นในแอฟริกา)" (PDF) ประวัติศาสตร์โลก II . โรงเรียนผู้ว่าการภูมิภาค Appomattox (แผนกประวัติศาสตร์) ปีเตอร์สเบิร์กเวอร์จิเนียสหรัฐอเมริกา ที่เก็บไว้จากเดิม (PDF)เมื่อวันที่ 25 กันยายน 2007 สืบค้นเมื่อ16 สิงหาคม 2550 .

[19] ttps://www.independent.co.uk/news/long_reads/belgium-s-genocidal-colonial-legacy-haunts-country-s-future-a7984191.html

[UCL-20] ลอยตัวบรัสเซลส์ "เกาะสองภาษาในแฟลนเดอร์ส" . UCL . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ5 มิถุนายน 2559 .

[QLUnh-21] "รัฐบาลเบลเยียมสาบานตนยุติวิกฤต 18 เดือน" . Expatica . 6 ธันวาคม 2554. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2557 . สืบค้นเมื่อ8 ธันวาคม 2554 .

[lCDbg-22] "สมัครสมาชิกอ่าน" ไทม์ทางการเงิน สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ19 กรกฎาคม 2560 . Cite ใช้ชื่อเรื่องทั่วไป ( ความช่วยเหลือ )

[Dyfa1-24] "ดัชนีคุณภาพชีวิตรายประเทศประจำปี 2560 กลางปี" . www.numbeo.com . สืบค้นเมื่อ 23 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ28 ธันวาคม 2560 .

[tCTVW-25] "ดัชนีสุขภาพ" (PDF) องค์การอนามัยโลก. ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 5 สิงหาคม 2554

[WCbtI-26] "ดัชนีการศึกษา | รายงานการพัฒนามนุษย์" . hdr.undp.org . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ28 ธันวาคม 2560 .

[1R2G4-27] “ รายงานการพัฒนามนุษย์ 2559” (PDF) . undp.org ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 27 มีนาคม 2017

[X5psA-28] "ดัชนีสันติภาพโลก 2017" (PDF) reliefweb.int. ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 28 ธันวาคม 2017

[Wl7Nu-29] เอ็ดมุนด์สันจอร์จ (2465) "บทที่ฉัน: ผู้ Burgundian เนเธอร์แลนด์" ประวัติศาสตร์ฮอลแลนด์ . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ เผยแพร่ซ้ำ: Authorama สืบค้นเมื่อ 28 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ15 ธันวาคม 2553 .

[3kmvZ-30] เอ็ดมุนด์สันจอร์จ (2465) "Chapter II: Habsburg Rule in the Netherlands" . ประวัติศาสตร์ฮอลแลนด์ . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ เผยแพร่ซ้ำ: Authorama สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ9 มิถุนายน 2550 .

[Dobbelaere-VoyE-31] ด็อบบีเลียร์, คาเรล ; Voyé, Liliane (1990) "จากเสาหลักสู่ยุคหลังสมัยใหม่: สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงของศาสนาในเบลเยียม". การวิเคราะห์ทางสังคมวิทยา . 51 : S1 – S13 ดอย : 10.2307 / 3711670 . JSTOR 3711670

[Gooch-32] Gooch, Brison Dowling (2506) เบลเยียมและการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ มาร์ตินัสนิจอฟ ฟ์ สำนักพิมพ์ , เฮก , เนเธอร์แลนด์ น. 112 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 28 มิถุนายน 2011 สืบค้นเมื่อ18 ตุลาคม 2553 .

[UL18v-33] "วันชาติและวันฉลองของชุมชนและภูมิภาค" . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 24 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ20 กรกฎาคม 2554 .

[etpIA-34] Deschouwer, Kris (มกราคม 2547). "โครงสร้างของชำ, ความไม่เท่าเทียมกันและการกำกับดูแลของภาครัฐในเบลเยียม" (PDF) สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาสังคมแห่งสหประชาชาติ (UNRISD). สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 14 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2550 .

[Forbath-35] สำหรับปีเตอร์ (1977) แม่น้ำคองโก: การค้นพบการสำรวจและการแสวงหาผลประโยชน์ของโลกแม่น้ำที่น่าทึ่งที่สุด ฮาร์เปอร์แอนด์โรว์ น. 278. ISBN 978-0061224904.

[nytimes.com-36] ก ข "เบลเยียม Confronts ใช้หัวใจแห่งความมืด; ลามกอาณานิคมพฤติกรรมในคองโกจะถูกจัดการโดยการศึกษาใหม่ - นิวยอร์กไทม์ส" nytimes.com สืบค้นเมื่อ 24 ธันวาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .

[iwqD0-37] เมเรดิ ธ มาร์ติน (2548). รัฐของทวีปแอฟริกา โจนาธานบอล. หน้า 95–96 (?) ISBN 978-1868422203.

[Arango-38] อารันโกรามอน (2504). Leopold III และเบลเยียมรอยัลคำถาม บัลติมอร์: สำนักพิมพ์จอห์นฮอปกินส์ น. 108. ISBN 9780801800405.

[7TmlQ-39] "สงครามกลางเมืองคองโก 2503-2507" . ข่าวบีบีซี . สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2553 .

[statbel-40] "ข้อมูลใหม่เกี่ยวกับการใช้ที่ดิน" . สแตทเบล . ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2019 สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2562 .

[hetlaatste-41] "België 160 กิโลเมตร² groter แดน gedacht" Het Laatste Nieuws 10 มกราคม 2562. เก็บถาวรจากต้นฉบับวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2562 . สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2562 .

[CIA-42] ก ข ค "เบลเยี่ยม" . The World Factbook สำนักข่าวกรองกลาง .

[nCHdl-43] (ในภาษาดัตช์) Geografische beschrijving รถตู้België - กว่า Belgie - Portaal Belgische Overheid ที่จัดเก็บ 19 สิงหาคม 2013 ที่เครื่อง Wayback เบลเยี่ยมบี. สืบค้นเมื่อ 12 สิงหาคม 2556.

[KKuI7-44] "เบลเยี่ยม - ดินแดน - โล่งอก" . สารานุกรมบริแทนนิกา . สารานุกรมบริแทนนิกาชิคาโกรัฐอิลลินอยส์สหรัฐอเมริกา ปี 2007 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 17 ธันวาคม 2013 สืบค้นเมื่อ3 กรกฎาคม 2550 .

[vomkA-45] “ ภูมิศาสตร์เบลเยี่ยม” . 123independpenday.com. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 12 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2550 .

[RCKrU-46] "ชีวิตธรรมชาติ" (PDF) สำนักงานเผยแพร่อย่างเป็นทางการของชุมชนยุโรป 2548. ที่เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 25 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2550 .

[0vPZn-47] เปลือกเมอเรย์ซี; Finlayson, Bryan L. & McMahon, TA (2007). "แผนที่โลก Updated ของKöppenภูมิอากาศประเภท-วัด" อุทกวิทยาและวิทยาศาสตร์ระบบโลก . 11 (5): 1633–1644 รหัสไปรษณีย์ : 2007HESS ... 11.1633P . ดอย : 10.5194 / hess-11-1633-2007 . ISSN 1027-5606 สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2017 . สืบค้นเมื่อ10 ธันวาคม 2554 . (โดยตรง: เอกสารฉบับปรับปรุงครั้งสุดท้ายที่ เก็บถาวรเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2555 ที่Wayback Machine )

[7ID7K-48] "สภาพภูมิอากาศเฉลี่ยบรัสเซลส์" EuroWEATHER / EuroMETEO, Nautica Editrice Srl, Rome, Italy สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ27 พฤษภาคม 2550 .

[statbel2-49] "Kerncijfers 2006 - Statistisch overzicht van België" (PDF) (เป็นภาษาดัตช์) รัฐบาลกลางเบลเยียม (กระทรวง) ด้านเศรษฐกิจ - ผู้อำนวยการกองสถิติทั่วไปเบลเยียม หน้า 9–10 สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 5 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .

[D9WTK-50] Takhtajan, Armen, 1986.ภูมิภาคดอกไม้ของโลก . (แปลโดย TJ Crovello และ A.Cronquist) ข่าวมหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย ,เบิร์กลีย์

[DinersteinOlson2017-51] ไดเนอร์สไตน์, อีริค; โอลสันเดวิด; โจชิ, อันอัพ; วินน์, คาร์ลี; เบอร์เจสนีลดี; วิครามานายาเก, เอริค; ฮันนาธาน; Palminteri, Suzanne; Hedao, Prashant; นสสสสสสสสสสสส แฮนเซน, แมตต์; ล็อคฮาร์วีย์; เอลลิส, Erle C; โจนส์เบนจามิน; ช่างตัดผมชาร์ลส์วิกเตอร์; เฮย์สแรนดี้; คอร์มอส, ไซริล; มาร์ตินแวนซ์; คริส, ไอลีน; เซคเครสต์เวส; ราคาลอริ; Baillie, โจนาธาน EM; วีเดนดอน; ดูดนมKierán; เดวิส, คริสตัล; ไซเซอร์, ไนเจล; มัวร์รีเบคก้า; ธูเดวิด; เบิร์ชทันย่า; โปทาปอฟ, ปีเตอร์; ตูรูบาโนวา, สเวตลานา; ทูกาวิน่า, อเล็กซานดร้า; เดอซูซ่า, นาเดีย; พินเทีย, ลิเลียน; บริโต, José C.; Llewellyn, Othman A. ; มิลเลอร์, แอนโธนีจี.; แพทเซลท์, แอนเน็ต; Ghazanfar, Shahina A .; ทิมเบอร์เลค, โจนาธาน; คลอเซอร์, ไฮนซ์; เซินนาน - ฟาร์ปอน, ยารา; Kindt, Roeland; ลิลเลโซ, เจนส์ - ปีเตอร์บาร์เนโคว; ฟานเบรเกล, เปาโล; กราดัลลาร์ส; Voge, Maianna; อัล - ชัมรี, คอลัฟฟ.; ซาเลมมูฮัมหมัด (2017) "เป็นอีโครีเจียนตามแนวทางการปกป้องดินแดนครึ่งบก" ชีววิทยาศาสตร์ . 67 (6): 534–545 ดอย : 10.1093 / biosci / bix014 . ISSN 0006-3568 PMC 5451287 PMID 28608869

[kjXhG-52] “ ป่าเบญจพรรณแอตแลนติก” . Ecoregions บก กองทุนสัตว์ป่าโลก.

[FLII-Supplementary-53] แกรนแธม HS; ดันแคน, ก.; อีแวนส์ TD; โจนส์ KR; เบเยอร์, HL; ชูสเตอร์, R.; วอลสตันเจ; เรย์เจซี; โรบินสัน JG; แคลโลว, ม.; เคลเมนท์ที.; คอสตา, HM; เดเจมมิส, ก.; เอลเซนประชาสัมพันธ์; เออร์วินเจ.; ฟรังโกพี; โกลด์แมนอี; Goetz, S.; แฮนเซน, ก.; ฮอฟสแวง, จ.; Jantz, P.; ดาวพฤหัสบดีส.; คัง, ก.; แลงแฮมเมอร์พี; ลอแรนซ์, WF; ลีเบอร์แมน, S.; ลิงค์กี้, ม.; มัลฮี, ย.; แม็กซ์เวลล์เอส; เมนเดซ, ม.; มิตเตอร์ไมเออร์, R.; เมอร์เรย์นิวเจอร์ซีย์; พอสซิงแฮม, H.; Radachowsky, J.; ซาทชิ, ส.; แซมเปอร์, ค.; ซิลเวอร์แมนเจ; ชาปิโร, ก.; สตราสเบิร์ก, บี; สตีเวนส์ที.; สโตกส์, E. ; เทย์เลอร์, อาร์.; ฉีกท.; ทิซาร์ด, R.; Venter, O.; วิสคอนติ, ป.; วังส.; วัตสัน, JEM (2020). "การปรับเปลี่ยน Anthropogenic ของป่าหมายถึงเพียง 40% ของป่าที่เหลืออยู่มีความสมบูรณ์ของระบบนิเวศสูง - เสริมวัสดุ" การสื่อสารธรรมชาติ 11 (1): 5978. ดอย : 10.1038 / s41467-020-19493-3 . ISSN 2041-1723 PMC 7723057 PMID 33293507 .

[Franklin-54] โลเปซปินตอร์, ราฟาเอล; Gratschew, Maria (2002). "ผู้มีสิทธิเลือกตั้งราคาผลิตภัณฑ์จากการเปรียบเทียบมุมมอง" (PDF) ไอเดีย . เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 21 พฤศจิกายน 2011 สืบค้นเมื่อ22 มิถุนายน 2554 .

[constitution1-55] "เบลเยียมรัฐธรรมนูญ - มาตรา 99" (PDF) สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. มกราคม 2552. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 6 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .

[NJcz8-56] "เบลเยี่ยม 1831 (ปรับปรุง 2555)" . ประกอบ . สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ30 มีนาคม 2558 .

[d9qyv-57] "เบลเยี่ยมซึ่งเป็นสหพันธรัฐ" . เบลเยี่ยมบี. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2553 . สืบค้นเมื่อ26 พฤศจิกายน 2553 .

[USStateDpt-58] ก ข "พื้นหลังหมายเหตุ: เบลเยียม" กระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ 29 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ26 พฤศจิกายน 2553 .

[fYr7M-59] “ เบลเยียม - พรรคการเมือง” . ฐานข้อมูลการเลือกตั้งยุโรป บริการข้อมูลทางสังคมศาสตร์ของนอร์เวย์ 2553. สืบค้นเมื่อ 27 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ10 ธันวาคม 2553 .

[bKdfB-60] ไทเลอร์ริชาร์ด (8 มิถุนายน 2542). "ไดออกซินปนเปื้อนอื้อฉาวฮิตเบลเยียม: ผลกระทบต่อการแพร่กระจายผ่านทางสหภาพยุโรปและไกลออกไป" โลกสังคมนิยม Web Site (WSWS) International Committee of the Fourth International (ICFI) สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ16 กรกฎาคม 2559 .

[hjCXN-61] ElAmin อาเหม็ด (31 มกราคม 2006)เบลเยียม, เนเธอร์แลนด์ภาคเนื้อใบหน้าไดออกซินวิกฤต ที่จัดเก็บ 14 กันยายน 2007 ที่เครื่อง Wayback foodproductiondaily.com

[uoINh-62] คณะกรรมาธิการยุโรป (16 มิถุนายน 2542). "อาหารกฎหมายของสหภาพยุโรปข่าว: ปนเปื้อนคณะ Press Release (IP / 99/399) ผลการศึกษาเบื้องต้นของสหภาพยุโรปตรวจสอบเพื่อเบลเยียม" School of Food Biosciences, University of Reading, สหราชอาณาจักร สืบค้นเมื่อ 27 กันยายน 2549 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2550 .

[Mbcyv-63] "แนวร่วม" รุ้ง "ของเบลเยียมสาบานตน" . ข่าวบีบีซี . 12 กรกฎาคม 2542 . สืบค้นเมื่อ20 พฤษภาคม 2550 .

[9lpYO-64] "La Chambre des représentants - Composition" [องค์ประกอบของสภาผู้แทนราษฎร] (PDF) (in French). สภาผู้แทนราษฎรแห่งเบลเยียม 9 มีนาคม 2549. เก็บถาวร (PDF)จากต้นฉบับเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2549 . สืบค้นเมื่อ25 พฤษภาคม 2550 .

[WEf4J-65] "รวันดา" . tiscali.reference Tiscali สหราชอาณาจักร ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 24 กันยายน 2009 สืบค้นเมื่อ27 พฤษภาคม 2550 .บทความนี้แสดงตัวอย่างล่าสุดของเบลเยี่ยม^{[ เมื่อไหร่? ]}นโยบายของแอฟริกา

[LZ5BE-66] "ความต้องการเบลเยียมหยุดความคืบหน้าของนาโต" ซีเอ็นเอ็น. 16 กุมภาพันธ์ 2546. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 16 มกราคม 2548 . สืบค้นเมื่อ16 มิถุนายน 2550 .

[bbc-67] "เบลเยียมเล็กน้อยนาเซียเป็นครั้งแรกที่จะได้รับ - ข่าวบีบีซี" ข่าวบีบีซี . bbc.co.uk. 17 กันยายน 2559. สืบค้นเมื่อ 6 มกราคม 2560 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .

[N2qAB-68] "เส้นแบ่งเวลาเบลเยี่ยม" . ข่าวบีบีซี . 5 มกราคม 2552. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 กันยายน 2552 . สืบค้นเมื่อ16 กรกฎาคม 2552 . 2550 กันยายน - เบลเยียมไม่มีรัฐบาลเป็นเวลา 100 วัน

[SanFranChro-69] ไบรอันต์อลิซาเบ ธ (12 ตุลาคม 2550). "ฝ่ายอาจนำไปสู่พาร์ทิชันในเบลเยียม" San Francisco Chronicle สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ28 พฤษภาคม 2551 .

[BBCJuly2008-70] Hughes, Dominic (15 กรกฎาคม 2551). "การวิเคราะห์: ตอนนี้ของเบลเยียมอยู่ที่ไหน" . ข่าวบีบีซี . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 19 กรกฎาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ16 กรกฎาคม 2551 .

[Telegraph2010-71] Banks, Martin (6 กันยายน 2553). "กลัวการ 'แตกแยก' ของเบลเยี่ยม" . เดอะเดลี่เทเลกราฟ ลอนดอน. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 กันยายน 2553 . สืบค้นเมื่อ6 กันยายน 2553 .

[news-72] ก ข "เบลเยียมส่วนตัวมีการลาออกของเขา" ข่าวบีบีซี . 15 กรกฎาคม 2551. สืบค้นเมื่อ 20 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2553 .

[r7UJ3-73] CNN.com เก็บถาวรเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2552 ที่ Wayback Machine "นายกรัฐมนตรีเบลเยียมเสนอลาออกจากข้อตกลงด้านการธนาคาร"

[4GrHs-74] กษัตริย์เบลเยียมขอให้ Van Rompuy จัดตั้งรัฐบาล เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2009 ที่ Wayback Machine Reuters

[a18xf-75] “ นายกรัฐมนตรีเลเทอร์มีลาออกหลังรัฐบาลเสรีนิยม” . ฝรั่งเศส 24. 22 เมษายน 2553. สืบค้นเมื่อ 26 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ22 เมษายน 2553 .

[pFUq8-76] "King Albert II ยอมรับการลาออกของนายกรัฐมนตรี Yves Leterme" . ฝรั่งเศส 24. 26 เมษายน 2553. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2553 .

[XVrGP-77] "การเลือกตั้งระดับชาติในเบลเยียม - หอการค้าผลผู้แทนราษฎร" สืบค้นเมื่อ 22 กันยายน 2553 . สืบค้นเมื่อ14 มิถุนายน 2553 .

[BBC_News_6_May_2015-78] Kovacevic, Tamara (6 พฤษภาคม 2558). "ตรวจสอบความเป็นจริง: ประเทศต่างๆจะอยู่ได้นานแค่ไหนโดยไม่มีรัฐบาล" . ข่าวบีบีซีออนไลน์ . สืบค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ25 มีนาคม 2559 .

[PXMRM-79] "วิกฤตการเมืองใกล้จะสิ้นสุดในฐานะนายกฯ คนใหม่ชื่อครม . " . ฝรั่งเศส 24 . 5 ธันวาคม 2554.

[wMR0S-80] Welle (www.dw.com), Deutsche "เบลเยียมตกลงที่จะจัดตั้งรัฐบาลรัฐบาล | DW | 2014/07/10" DW.COM

[ftZtr-81] Welle (www.dw.com), Deutsche "ไม่มีรัฐบาลในสายตาหลังจากหักเบลเยียมเลือกตั้ง | DW | 2019/05/27" DW.COM

[j3g6O-82] ฮูเซล, ทิโมธี; Houzel, Timothée (1 เมษายน 2564) "ชาร์ลส์มิเชลประธานสภายุโรปคนต่อไปคือใคร" . โชคดีใหม่

[2hC0Z-83] "เบลเยียมได้รับหญิงคนแรกที่ส่วนตัวเป็นโซฟีWilmèsรับตำแหน่ง" เดอะการ์เดีย 28 ตุลาคม 2562.

[yD8q7-84] Didili, Zoi (1 ตุลาคม 2020). "เบลเยียมตกลงในรัฐบาล De Croo จะกลายเป็นส่วนตัว"

[zZuRK-85] เครเมอร์โจฮันเนส (2527) Zweisprachigkeit in den Benelux-ländern (ภาษาเยอรมัน). Buske Verlag. น. 69. ISBN 978-3-87118-597-7. Zur ศักดิ์ศรี Sprache wurde ใน den Spanischen Niederlanden ganz eindeutig das Französische Die Vertreter Spaniens beherrschten normalerweise das Französische, nicht aber das Niederländische; ein beachtlicher Teil der am Hofe tätigen Adligen stammte aus Wallonien, das sich ja eher auf die spanische Seite geschlagen hatte als Flandern und Brabant. ในสงครามสถานการณ์ Die es selbstverständlich, dass die flämischen Adligen, die im Laufe der Zeit immer mehr ebenfalls zu Hofbeamten wurden, sich des Französischen bedienen mussten, wenn sie als gleichwertig anerkannt werden wollten [แปล: ภาษาที่มีชื่อเสียงในสเปนเนเธอร์แลนด์เป็นภาษาฝรั่งเศสอย่างชัดเจน ผู้แทนของสเปนมักจะเชี่ยวชาญภาษาฝรั่งเศส แต่ไม่ใช่ชาวดัตช์ ส่วนที่โดดเด่นของขุนนางในราชสำนักมาจากวัลโลเนียซึ่งจัดงานปาร์ตี้ให้กับฝ่ายสเปนในระดับที่สูงกว่าแฟลนเดอร์สและบราบันต์ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าในบริบทนี้ขุนนางชาวเฟลมิชซึ่งมีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ กลายเป็นผู้รับใช้ของราชสำนักต้องใช้ภาษาฝรั่งเศสหากต้องการได้รับการยอมรับเช่นกัน]

[ii8cr-86] วิตเต้, เอลส์; Craeybeckx, Jan & Meynen, Alain (2009) ประวัติศาสตร์การเมืองของประเทศเบลเยียม: จาก 1830 เป็นต้นไป บรัสเซลส์: สำนักพิมพ์วิชาการและวิทยาศาสตร์ น. 56.

[Fitzmaurice1996-p31-87] Fitzmaurice (1996) , p. 31.

[EED-88] ก ข "เบลเยี่ยม" . ฐานข้อมูลการเลือกตั้งยุโรป บริการข้อมูลนอร์เวย์สังคมศาสตร์ 2553. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ8 ธันวาคม 2553 .

[rolandwillemyns-89] Willemyns, Roland (2002). "ชายแดนดัตช์ภาษาฝรั่งเศสในเบลเยียม" (PDF) วารสารการพัฒนาหลายภาษาและพหุวัฒนธรรม . 23 (1 & 2): 36–49. ดอย : 10.1080 / 01434630208666453 . S2CID 143809695 สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 26 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ22 มิถุนายน 2550 .

[constitution2-90] "เบลเยียมรัฐธรรมนูญ - ข้อ 4" (PDF) สภาผู้แทนราษฎรเบลเยียม. มกราคม 2552. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 6 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .

[Fitzmaurice1996-p121-91] Fitzmaurice (1996) , หน้า 121

[Fitzmaurice1996-p122-92] Fitzmaurice (1996) , หน้า 122.

[fedgov1-94] ก ข “ อำนาจของรัฐบาลกลาง” . .be พอร์ทัล . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 16 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2554 .

[3JE9u-95] Lagasse, Charles-Etienne (2003). Les Nouvelles สถาบัน Politiques de la ราชอาณาจักรเบลเยียม et de l'Europe นามูร์: Erasme น. 289. ISBN 978-2-87127-783-5. ในปี 2545 58.92% ของรายได้ทางการคลังจะเข้าสู่งบประมาณของรัฐบาลกลาง แต่มากกว่าหนึ่งในสามถูกนำไปใช้เพื่อจ่ายผลประโยชน์จากหนี้สาธารณะ หากไม่รวมโพสต์นี้ส่วนแบ่งงบประมาณของรัฐบาลกลางจะเป็นเพียง 48.40% ของรายได้ทางการเงิน มีข้าราชการ 87.8% ที่ทำงานให้กับภูมิภาคหรือชุมชนและ 12.2% สำหรับสหพันธรัฐ

[fedgov2-96] "ชุมชน" . .be พอร์ทัล . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .

[fedgov3-97] "ภูมิภาค" . .be พอร์ทัล . รัฐบาลกลางเบลเยียม 3 ตุลาคม 2553. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .

[Lagasse1-98] Lagasse, Charles-Etienne (18 พฤษภาคม 2547). "สหพันธ์นิยมในรัสเซียแคนาดาและเบลเยียม: ประสบการณ์การวิจัยเปรียบเทียบ" (ในภาษาฝรั่งเศส) สถาบันแห่งสหพันธรัฐคาซาน สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 20 มิถุนายน 2553 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . La Belgique constitue ainsi le seul exemple clair du Transfert d'une partie de la compétence "affaires étrangères" à des entitésfédérées. (แปล: เบลเยี่ยมเป็นเพียงตัวอย่างที่ชัดเจนของการถ่ายโอนส่วนหนึ่งของความสามารถ "การต่างประเทศ" ไปยังหน่วยสหพันธรัฐ)

[Lagasse2-99] Lagasse, Charles-Etienne สถาบัน Les nouvelles de la Belgique et de l'Europe (ภาษาฝรั่งเศส) น. 603. [Le fédéralisme belge] repose sur une combinaison unique d'équipollence, d'exclusivité et de prolongement international des compétences. ([สหพันธรัฐเบลเยียม] ตั้งอยู่บนพื้นฐานของการผสมผสานที่เป็นเอกลักษณ์ของความเท่าเทียมกันการผูกขาดและการขยายขีดความสามารถระหว่างประเทศ)

[Suinen-100] Suinen, Philippe (ตุลาคม 2543). “ Une Première mondiale” . Le Monde diplomatique (in ฝรั่งเศส). สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . Dans l'organisation de ces autonomies, la Belgique a réaliséไม่ "première" mondiale: afin d'éviter la remise en cause, par le biais de la มิติระหว่างประเทศ, de compétences exclusives Transférées aux entitésfédérées, les communautés et régions reconnaître Unl capacité et des pouvoirs internationaux. (ในการจัดระบบการปกครองตนเองเบลเยียมได้ตระหนักว่าเป็นประเทศแรกของโลก: เพื่อหลีกเลี่ยงทางตันที่เกี่ยวข้องผลที่ตามมาระหว่างประเทศทำให้เกิดการถ่ายโอนความสามารถพิเศษไปยังหน่วยงานของรัฐบาลกลางชุมชนและภูมิภาคที่ได้รับการยอมรับว่าได้เปิดใช้งานและมีอำนาจในระดับสากล)

[R8Zsp-101] "ข้อมูลการป้องกันประเทศเบลเยียมในปี 2010" . หน่วยงานป้องกันยุโรป สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2555 . สืบค้นเมื่อ9 สิงหาคม 2555 .

[LAP2a-102] “ ดีเฟนซีลาเดฟองซ์” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 14 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อ15 มิถุนายน 2554 .

[HBglz-103] เดวิด Isby และชาร์ลส์จูเนียร์ Kamps 'กองทัพนาโตของกลางด้านหน้า,' บริษัท สำนักพิมพ์ของเจน 1985 หน้า 59

[rlY6Y-104] เบลเยียมติดอันดับแรกใน KOF Globalization Index 2009 ETH Zürich (เอ็ด) "KOF Index of Globalization" . สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ2 กุมภาพันธ์ 2552 .

[29KnH-105] "ลำดับการจัดอันดับ - การส่งออก" . ซีไอเอ - The Factbook สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 4 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . 15 [th]: เบลเยี่ยม 322,200,000,000 เหรียญสหรัฐ (ปี 2550)

[6qStY-106] "ลำดับอันดับ - นำเข้า" . ซีไอเอ - The Factbook สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 4 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2551 . 15 [th]: เบลเยี่ยม 323,200,000,000 ดอลลาร์ (ประมาณปี 2550)

[diplomatbe1-107] “ เศรษฐกิจเบลเยียม” . เบลเยี่ยม . บริการสาธารณะแห่งสหพันธรัฐเบลเยียม (กระทรวง) ด้านการต่างประเทศความร่วมมือด้านการค้าและการพัฒนาต่างประเทศ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 15 มิถุนายน 2552 . สืบค้นเมื่อ12 มิถุนายน 2552 . เบลเยียมเป็นผู้นำของโลกในแง่ของการส่งออกต่อหัวและสามารถเรียกตัวเองว่าเป็น 'ผู้ส่งออกรายใหญ่ที่สุดในโลก' ได้อย่างสมเหตุสมผล

[SvlJ5-108] "Wallonia ในการ 'ลดลง' ขอบคุณนักการเมือง" . Expatica Communications BV. 9 มีนาคม 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ16 มิถุนายน 2550 .

[PnEgr-110] "L'Union économique belgo-luxembourgeoise" (ในภาษาฝรั่งเศส) กระทรวงการต่างประเทศลักเซมเบิร์ก ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2011 สืบค้นเมื่อ15 มิถุนายน 2554 .

[erih-111] "ประวัติศาสตร์อุตสาหกรรมเบลเยี่ยม" . เส้นทางมรดกอุตสาหกรรมแห่งยุโรป ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม 2013 สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .

[jwR7A-112] Rioux, Jean-Pierre (1989). La révolution Industrielle (in ฝรั่งเศส). ปารีส: Seuil น. 105. ISBN 978-2-02-000651-4.

[Q0dyY-113] "ประวัติศาสตร์อุตสาหกรรมเบลเยี่ยม" . เส้นทางมรดกอุตสาหกรรมแห่งยุโรป สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ15 พฤศจิกายน 2553 .

[WYx8x-114] Vanhaute, เอริค; Paping, Richard & ÓGráda, Cormac (2006). วิกฤตยุโรปเพื่อการยังชีพของ 1845-1850: มุมมองเชิงเปรียบเทียบ (PDF) IEHC เฮลซิงกิ เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 11 ตุลาคม 2011 สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2554 .

[Gynyt-115] Vanhaute, Eric (2007). " 'ดังนั้นที่คุ้มค่าเช่นไอร์แลนด์'. the subsistance และวิกฤติอุตสาหกรรมของ 1845-1850 ในลานเดอร์" เมื่อมันฝรั่งล้มเหลว สาเหตุและผลกระทบของ 'สุดท้าย' วิกฤต subsistance ยุโรป 1845-1850 Brepols หน้า 123–148 ISBN 978-2-503-51985-2. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 22 กรกฎาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2554 .

[usdepartmentofstate1-116] "พื้นหลังหมายเหตุ: เบลเยียม" กระทรวงการต่างประเทศสหรัฐอเมริกาสำนักกิจการยุโรปและเอเชีย เมษายน 2007 สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .

[THRZa-117] Vanhaverbeke, Wim "Het belang van de Vlaamse มุมมองทางเศรษฐศาสตร์ของ Ruit vanuit ความสำคัญของเพชรเฟลมิชจากมุมมองทางเศรษฐกิจ " (ในภาษาดัตช์) เนเธอร์แลนด์สถาบันองค์กรธุรกิจและการวิจัยยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัย Maastricht สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 14 มีนาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ19 พฤษภาคม 2550 .

[UwQoK-118] "โลก Factbook- (ลำดับการสั่งซื้อหนี้สาธารณะ)" ซีไอเอ. 17 เมษายน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .

[nbb-119] “ บุคคลสำคัญ” . ธนาคารแห่งชาติของประเทศเบลเยียม สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 30 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ19 พฤษภาคม 2550 .

[jWtuA-120] "EurActiv" เบลเยียมทำให้สถานที่สำหรับองค์กรในเมือง EurActiv. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 30 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ19 มีนาคม 2554 .

[panorama-121] ก ข พาโนรามาของการขนส่ง (PDF) สำนักงานเผยแพร่อย่างเป็นทางการของชุมชนยุโรป 2546. ISBN 978-92-894-4845-1. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2554.

[footprintdata-122] ก ข “ แนวโน้มของประเทศ” . เครือข่ายรอยพระพุทธบาททั่วโลก สืบค้นเมื่อ15 พฤศจิกายน 2562 .

[TcuGH-123] หลินเดวิด; ฮันส์คอม, ลอเรล; เมอร์ตี้, อเดลีน; กัลลี่, อเลสซานโดร; อีแวนส์, มิเคล; นีล, อีวาน; มันชินี่, มาเรียเซเรน่า; มาร์ตินดิลล์, จอน; Medouar, ฟาตีมี - ซาห์รา; Huang, Shiyu; Wackernagel, Mathis (2018). "รอยเท้าทางนิเวศน์บัญชีสำหรับประเทศ: การปรับปรุงและผลการบัญชีแห่งชาติรอยพระพุทธบาท, 2012-2018" ทรัพยากร 7 (3): 58. ดอย : 10.3390 / resources7030058 .

[wxOHJ-124] Fidler, Stephen (3 พฤศจิกายน 2553). "ของยุโรปเข้าชมสูงสุด Jam เมืองหลวง" Wallstreet วารสาร สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2555 . สืบค้นเมื่อ21 มิถุนายน 2554 .

[xrHdp-125] การศึกษาเปรียบเทียบเกี่ยวกับการขนส่งในเบลเยี่ยม: OECD ความคิดเห็นประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม: เบลเยี่ยม OECD. 2550. ISBN 978-92-64-03111-1.

[IokZW-126] "บันทึกคู่สำหรับปริมาณการขนส่งสินค้า" พอร์ตแอนท์ สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2560 . สืบค้นเมื่อ23 กุมภาพันธ์ 2560 .

[Crisis-127] “ วิกฤตเบลเยียม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 11 กันยายน 2559 . สืบค้นเมื่อ5 มิถุนายน 2559 .

[Divided-128] จอห์นลิชฟิลด์ (2550). "เบลเยี่ยม: ประเทศที่แตกแยก" . อิสระ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ5 มิถุนายน 2559 .

[google-129] แม่ครัว BA (2545). เบลเยียม: ประวัติความเป็นมา ปีเตอร์แลง. น. 139. ISBN 9780820458243. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2559 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .

[dQGxf-130] "เรมเบิร์ตโดโดเอน ส์ : iets กว่า zijn leven en-Werk Dodoens' Werken" Plantaardighen - Project Rembert Dodoens (Rembertus Dodonaeus) (ในภาษาดัตช์) Balkbrug: Stichting Kruidenhoeve / Plantaardighen 20 ธันวาคม 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ17 พฤษภาคม 2550 . het Cruijdeboeck, dat in 1554 verscheen. Dit meesterwerk คือ na de bijbel ใน die tijd het meest vertaalde boek Het werd gedurende meer dan een eeuw steeds weer heruitgegeven en gedurende meer dan twee eeuwen is het het meest gebruikte handboek over kruiden in West-Europa. Het is een werk van wereldfaam en grote wetenschappelijke waarde. De nieuwe gedachten die Dodoens erin neerlegde, werden de bouwstenen voor de botanici en medici van latere generaties. (... Cruijdeboeck ตีพิมพ์ในปี 1554 ผลงานชิ้นเอกนี้เป็นหนังสือที่ได้รับการแปลมากที่สุดในช่วงเวลานั้นหลังจากพระคัมภีร์ไบเบิลยังคงได้รับการตีพิมพ์ซ้ำเป็นเวลานานกว่าหนึ่งศตวรรษและเป็นเวลากว่าสองศตวรรษที่ใช้อ้างอิงส่วนใหญ่เกี่ยวกับ สมุนไพรเป็นผลงานที่มีชื่อเสียงระดับโลกและมีคุณค่าทางวิทยาศาสตร์อย่างมากความคิดใหม่ที่เขียนโดย Dodoens ได้กลายเป็นอิฐก่อสร้างสำหรับนักพฤกษศาสตร์และแพทย์ในยุคต่อมา)

[kXPyM-131] โอคอนเนอร์เจเจ; Robertsonfirst2 = EF (2004) "ไซมอนสเตวิน" . คณะคณิตศาสตร์และสถิติมหาวิทยาลัยเซนต์แอนดรูส์สกอตแลนด์ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2550 . แม้ว่าเขาจะไม่ได้ประดิษฐ์ทศนิยม (พวกอาหรับและชาวจีนใช้มานานก่อนสมัยของ Stevin) เขาได้แนะนำการใช้คณิตศาสตร์ในยุโรป

[hV1er-132] เดอโบร, มาร์คอี.; เดอเวียร์ด, เดิร์กแอล.; Ysebaert เดิร์กเค; เวอร์คูเทอเรน, สเวนอาร์.; เดอกรีฟแค ธ ลีนอี.; De Broe, Luc C. (1999). "บทคัดย่อ (*)" . วารสารโรคไตอเมริกัน . 19 (2): 282–289. ดอย : 10.1159 / 000013462 . PMID 10213829 ความสำคัญของสิ่งพิมพ์ของ A.Vesalius 'de humani corporis fabrica libri septem'ไม่สามารถประเมินได้สูงเกินไป (*) บทคัดย่อฟรีสำหรับบทความแบบจ่ายต่อการรับชมโดย เดอโบร, มาร์คอี.; เดอเวียร์ด, เดิร์กแอล.; Ysebaert เดิร์กเค; เวอร์คูเทอเรน, สเวนอาร์.; เดอกรีฟแค ธ ลีนอี.; De Broe, Luc C. (1999). "ต่ำประเทศ - 16 / ศตวรรษที่ 17" วารสารโรคไตอเมริกัน . 19 (2): 282–9. ดอย : 10.1159 / 000013462 . PMID 10213829

[vjZwZ-133] Midbon, Mark (24 มีนาคม 2543). " 'วันหนึ่งโดยไม่เมื่อวานนี้: Georges Lemaitre และบิ๊กแบง" Commonwealเผยแพร่ซ้ำ: Catholic Education Resource Center (CERC) หน้า 18–19 สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 6 กรกฎาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .

[jnhYL-134] คาร์สันแพทริเซีย (2512) แฟร์ใบหน้าของเดอร์ส หลานนู่อุทิศเกเวอริจ. น. 136. ISBN 978-90-209-4385-6.

[zHHZT-135] วันแลนซ์ (2546). วันแลนซ์; Ian McNeil (eds.) พจนานุกรมชีวประวัติประวัติศาสตร์เทคโนโลยี . เส้นทาง น. 1135. ISBN 978-0-203-02829-2.

[ec0kr-136] วู้ดเวิร์ด, กอร์ดอน (2546). วันแลนซ์; Ian McNeil (eds.) พจนานุกรมชีวประวัติประวัติศาสตร์เทคโนโลยี . เส้นทาง น. 523 . ISBN 978-0-203-02829-2.

[VJ9RO-137] ลาร์สสัน, Ulf (2001). วัฒนธรรมความคิดสร้างสรรค์: ร้อยปีนิทรรศการรางวัลโนเบล สิ่งพิมพ์ประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์. น. 211. ISBN 978-0-88135-288-7.

[Eq42c-138] "Georges Lemaîtreบิดาแห่งบิ๊กแบง" . พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติอเมริกัน ปี 2000 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 17 มกราคม 2013 สืบค้นเมื่อ9 ธันวาคม 2553 .

[dXPik-139] "รางวัลโนเบลสาขาเคมีปี 1977" . Nobelprize.org สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 3 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ9 ธันวาคม 2553 .

[AdIxU-140] โอคอนเนอร์จอห์นเจ ; Robertson, Edmund F. , "Pierre Deligne" , MacTutor History of Mathematics archive , University of St Andrews. (สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2554)

[zjTQ6-141] โอคอนเนอร์จอห์นเจ ; Robertson, Edmund F. , "Jean Bourgain" , MacTutor History of Mathematics archive , University of St Andrews. (สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2554)

[zNyvS-142] Max Roser (2014), "อัตราการเจริญพันธุ์โดยรวมทั่วโลกในช่วงสองศตวรรษที่ผ่านมา" , Our World In Data , Gapminder Foundation

[r40EE-143] "World Factbook EUROPE: BELGIUM" , The World Factbook , 3 กุมภาพันธ์ 2564

[HhLsk-144] ตัวเลขนี้พัฒนาเป็น 89% ในปี 2554 รัฐบาลกลางเบลเยียม "Population par sexe et nationalité pour la Belgique et les régions, 2001 et 2011" (in French). ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2012 สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2555 .

[uWPjZ-145] Perrin, Nicolas (เมษายน 2549). "เครือข่ายรายงานประจำปียุโรปโยกย้ายทางสถิติเกี่ยวกับการโยกย้ายและขอลี้ภัยในเบลเยียม (อ้างอิงในปี 2003) -section A. 1) ข) โดยประชาชนพลเมือง & c) สัญชาติประเทศที่สามที่ 1 มกราคม 2004" (PDF) กลุ่มศึกษาประชากรประยุกต์ (Gédap) กระทรวงมหาดไทยเบลเยียม (กระทรวง) - สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง หน้า 5–9. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 14 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ28 พฤษภาคม 2550 .

[O7sup-146] De vreemde bevolking ecodata.mineco.fgov.be

[7g7jl-147] ^ การตั้ง ครรภ์ EN BELGIQUE EFFECTIFS, MOUVEMENTS ET MARCHE ดู่หนัก ที่จัดเก็บ 31 มีนาคม 2012 ที่เครื่อง Wayback สายสัมพันธ์ 2552. Direction générale Emploi et marché du travai

[f3GT2-148] รัฐบาลกลางเบลเยียม "โครงสร้างเดอลาประชากร selon le pays de naissance" (ในภาษาฝรั่งเศส). ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2012 สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2555 .

[npdata.be-149] ข้อผิดพลาด 155 - Bericht uit Het Gewisse - 01 มกราคม 2012 ที่จัดเก็บ 8 กันยายน 2012 ที่archive.today npdata.be (1 มกราคม 2555).

[npdata-150] ข ข้อผิดพลาด 159 - Bericht uit Het Gewisse - 7 พ.ค. 2012 ที่จัดเก็บ 26 มกราคม 2013 ที่เครื่อง Wayback npdata.be (7 พฤษภาคม 2555).

[hbvl.be-151] Voor het eerst meer Marokkaanse dan Italiaanse migranten Archived 18 January 2014 at the Wayback Machine . hbvl.be. 21 พฤษภาคม 2550

[Ethnologue-16thEd-152] Lewis, M. Paul, ed. (2552). ภาษาของประเทศเบลเยียม ชาติพันธุ์วิทยา: ภาษาของโลก (สิบหกเอ็ด). ดัลลัสเท็กซัสประเทศสหรัฐอเมริกา: SIL นานาชาติ หน้า 1, 248 ISBN 978-1-55671-216-6. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2554 . สืบค้นเมื่อ27 กุมภาพันธ์ 2554 .

[gkqeP-153] Witte, Bruno (1996). Rainey, Anson F. (ed.) "อยู่รอดใน Babel สิทธิทางภาษาและการรวมยุโรป". คานาอันในอมาร์นาแท็บเล็ต 1 . Brill. น. 122. ISBN 90-04-10521-2.

[britishcouncil-156] "พื้นหลังเบลเยียมตลาด" บริติชเคานซิล ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2007 สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2550 . เมืองหลวงบรัสเซลส์ 80–85 เปอร์เซ็นต์พูดภาษาฝรั่งเศส ...- อย่างเคร่งครัดเมืองหลวงคือเขตเทศบาล(เมือง) บรัสเซลส์แม้ว่าเขตเมืองหลวงบรัสเซลส์อาจมีจุดมุ่งหมายเนื่องจากชื่อและยังรวมถึงสถาบันที่อยู่อาศัยในเขตเทศบาลอื่น ๆ โดยทั่วไปสำหรับเมืองหลวง

[German-speaking_Community-157] "ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน" . ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 30 พฤษภาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2550 .เวอร์ชัน (ต้นฉบับ) ในภาษาเยอรมันเก็บถาวรเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2550 ที่Wayback Machine (แล้ว) กล่าวถึง 73,000 คนแทนที่จะเป็น 71,500 คน

[sTtZw-158] "พลเมืองจากประเทศอื่น ๆ ในชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน" . ชุมชนที่พูดภาษาเยอรมัน ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 2007 สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2550 .

[UMYYg-159] "เยอรมัน (เบลเยียม) ภาพรวมของภาษา" Mercator ที่ชนกลุ่มน้อยสื่อภาษาในสหภาพยุโรปโดยการสนับสนุนจากคณะกรรมาธิการยุโรปและมหาวิทยาลัยเวลส์ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 11 พฤษภาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ7 พฤษภาคม 2550 .

[ofCHC-160] Leclerc, Jacques (19 เมษายน 2549). "Belgique •België• Belgien - La Communauté germanophone de Belgique" . L'aménagement linguistique dans le monde (ในภาษาฝรั่งเศส) ผู้ดำเนินรายการ: Trésor de la langue française au Québec (TLFQ), Université Laval , Quebec สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 3 พฤษภาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ7 พฤษภาคม 2550 .

[yBPue-161] ตามที่ Le Petit Larousse , วัลลูนเป็นภาษาถิ่นของสรีระ d'น้ำมัน ตามที่ Meyers Grosses Taschenlexikon

[S2M27-162] จูลส์เฟลเลอร์ (2455) หมายเหตุเด philologie Wallonne เลีย: Vaillant Carmanne

[Ethnologue-15thEd-163] ในบรรดาผู้พูดภาษาเยอรมันชาวเบลเยี่ยมหลายคนคุ้นเคยกับภาษาถิ่นในภูมิภาคของตนซึ่งรวมถึงภาษาถิ่นที่แพร่กระจายไปยังลักเซมเบิร์กและเยอรมนีที่อยู่ใกล้เคียง กอร์ดอนเรย์มอนด์จีจูเนียร์เอ็ด (2548). ภาษาของประเทศเบลเยียม ชาติพันธุ์วิทยา: ภาษาของโลก (ฉบับที่สิบห้า) ดัลลัสเท็กซัสประเทศสหรัฐอเมริกา: SIL นานาชาติ(Online version: Sixteenth edition Archived 3 ธันวาคม 2548 ที่Wayback Machine )

[WRpr3-164] ดูตัวอย่างรายการสารานุกรมคาทอลิกในเบลเยียม

[MarshallCavendish2009-165] ก ข ค Loopbuyck, P. & Torfs, R. (2009). โลกและผู้คน - เบลเยียมลักเซมเบิร์กและเนเธอร์แลนด์ 4 . มาร์แชลคาเวนดิช น. 499. ISBN 978-0-7614-7890-4.

[oLN9X-166] "Churchgoers ในกรุงบรัสเซลส์คุกคามด้วยการสูญเสีย" Brusselnieuws.be (ในภาษาดัตช์). 30 พฤศจิกายน 2553. สืบค้นเมื่อวันที่ 11 มกราคม 2555 . สืบค้นเมื่อ4 กันยายน 2554 .

[DSDy4-167] Kerken lopen เซียร์ geleidelijk helemaal leeg - ข่าวดัตช์อธิบายการเข้าร่วมประชุมคริสตจักรในลานเดอร์ ที่จัดเก็บ 27 พฤศจิกายน 2010 ที่เครื่อง Wayback Standaard.be (25 พฤศจิกายน 2553). สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2554.

[Special_Eurobarometer_393-168] รายงานเทคโนโลยีชีวภาพ Eurobarometer 2010 เก็บเมื่อ 30 เมษายน 2554 ที่Wayback Machine p.381

[EB2015-169] Eurobarometer 437: การเลือกปฏิบัติในสหภาพยุโรปในปี 2015 คณะกรรมาธิการยุโรป สืบค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ15 ตุลาคม 2560 - โดย GESIS .

[EUROBAROMETER-170] "Discrimination in the EU in 2012" (PDF) , Special Eurobarometer , 383, European Union: European Commission , p. 233, 2555, เก็บถาวรจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 2 ธันวาคม 2555 , สืบค้น14 สิงหาคม 2556

[01gjU-171] "รัฐและคริสตจักรในเบลเยียม" . euresisnet.eu . 31 ตุลาคม 2007 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 17 กรกฎาคม 2010

[2n62d-172] Ghiuzeli ฮาอิมเอฟชุมชนชาวยิวของเบลเยียม ที่จัดเก็บ 29 ตุลาคม 2013 ที่เครื่อง Wayback Beit Hatfutsot พิพิธภัณฑ์ของชาวยิว

[50wwA-173] ^ การ สอบถามโดย 'Vepec', 'Vereniging voor Promotie en Communicatie' (องค์การเพื่อการส่งเสริมและการสื่อสาร) ตีพิมพ์ในนิตยสาร Knack 22 พฤศจิกายน 2549 หน้า 14 [ศัพท์ภาษาดัตช์ 'gelovig' อยู่ในข้อความที่แปลว่า 'ศาสนา' เป็นคำที่ใช้กันทั่วไปมากสำหรับการเชื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพระเจ้าในแง่มุมเดียวหรือในชีวิตหลังความตายบางอย่าง] หรือทั้งสองอย่าง

[XcRNH-174] "Moslims ในBelgiëต่อ Gewest, จังหวัด en gemeente" Npdata.be. 18 กันยายน 2558. สืบค้นเมื่อวันที่ 4 มีนาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ9 มีนาคม 2559 .

[Corens2007-175] ก ข ค คอเรนส์เดิร์ก (2550). "เบลเยียมทบทวนระบบสุขภาพ" (PDF) ระบบสาธารณสุขในการเปลี่ยนแปลง 9 (2). เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 23 พฤษภาคม 2011 สืบค้นเมื่อ23 พฤษภาคม 2554 .

[cnn-176] "เบลเยียมนาเซีย: ตายเด็กคนแรก - CNN.com" edition.cnn.com. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2017 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .

[scu-177] มหาวิทยาลัยซานตาคลารา "ช่วยฆ่าตัวตาย: สิทธิหรือผิด - ทรัพยากร - ธิคส์ - เน้นพื้นที่ - Markkula ศูนย์ประยุกต์จริยธรรม - มหาวิทยาลัย Santa Clara?" scu.edu. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2017 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2560 .

[dVw5w-178] "GHO | ตามหมวดหมู่ | ประมาณการอัตราการฆ่าตัวตายอายุมาตรฐาน - ประมาณการตามประเทศ" ใคร. สืบค้นเมื่อ17 มีนาคม 2563 .

[Hofman_Hofman_Gray_Daly-179] ฮอฟแมนโรลันเดเอช; ฮอฟแมนดับบลิวเอชเอ; สีเทา JM; ดาลี, พี. (2547). บริบทสถาบันของระบบการศึกษาในยุโรป: การเปรียบเทียบข้ามประเทศในเรื่องคุณภาพและความเสมอภาค สำนักพิมพ์วิชาการ Kluwer หน้า 97, 105. ISBN 978-1-4020-2744-4. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 12 เมษายน 2559 . สืบค้นเมื่อ11 ตุลาคม 2558 .สารสกัด: p. 97 เก็บถาวรเมื่อ 12 เมษายน 2016 ที่Wayback Machine , p. 105 Archived 12 เมษายน 2016 ที่Wayback Machine

[NCES_Tbl-388-180] "ตารางที่ 388. ร้อยละของประชากรที่ลงทะเบียนเรียนในสถาบันมัธยมศึกษาและมัธยมศึกษาตามกลุ่มอายุและประเทศ - บทที่ 6. การเปรียบเทียบการศึกษาระหว่างประเทศข้อมูล: 2002" . ไดเจสท์การศึกษาสถิติ-ตารางและรูปภาพ ศูนย์แห่งชาติเพื่อการศึกษาสถิติ , สถาบันการศึกษาวิทยาศาสตร์ (IES), สหรัฐอเมริกากรมสามัญศึกษา 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 5 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ6 มิถุนายน 2550 .

[UNDP-181] "I. การตรวจสอบการพัฒนามนุษย์:. ขยายทางเลือกของประชาชน ... -5 ยากจนมนุษยชนในกลุ่มประเทศ OECD ยุโรปตะวันออกและ CIS ว่า" (PDF) ตัวบ่งชี้การพัฒนามนุษย์ . โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP) 2543. หน้า 172–173. เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 14 มิถุนายน 2007 สืบค้นเมื่อ6 มิถุนายน 2550 .

[OECD_PISA-2006-182] "ช่วงของการจัดอันดับในระดับวิทยาศาสตร์ PISA 2006" (PDF) OECD . เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 29 ธันวาคม 2009 สืบค้นเมื่อ27 กุมภาพันธ์ 2554 .

[De-Meyer_Pauly_Van-de-Poele-183] เดอเมเยอร์, อิงจ์; พอลลี่ ม.ค. ; Van de Poele, Luc (2005). "การเรียนรู้สำหรับปัญหาของวันพรุ่งนี้ - ผลครั้งแรกจาก PISA2003" (PDF) กระทรวงชุมชนเฟลมิช - แผนกการศึกษา; University of Ghent - Department of Education, Ghent, Belgium (Online by OECD ) น. 52. เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 28 เมษายน 2011 สืบค้นเมื่อ27 กุมภาพันธ์ 2554 .

[De-Ley-184] เดอเลย์เฮอร์แมน (2000) "มนุษยนิยมและมุสลิมในสมาคมฆราวาสเบลเยียม (ฉบับร่าง)" . Centrum voor อิสลามในยุโรป (ศูนย์อิสลามในยุโรป), มหาวิทยาลัย Ghent สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .

[kED6Y-185] "เบลเยี่ยม - ศิลปวัฒนธรรมศึกษา" . บทสรุปของนโยบายทางวัฒนธรรมและแนวโน้มในยุโรปฉบับที่ 8 สภายุโรป / ERICarts 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ8 พฤษภาคม 2550 .

[PjUPH-186] "เบลเยี่ยม" . พอร์ทัลวัฒนธรรมยุโรป คณะกรรมาธิการยุโรป 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 24 ธันวาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .

[S2dnp-187] กอนเทียร์เอเดรียน (2546). "Frontière linguistique, frontière politique, uns presse en crise" . Le Monde diplomatique (in ฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 27 มีนาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ17 มิถุนายน 2551 .มัมฟอร์ดเดวิด (2008). โลกวันนี้ซีรีส์ นิวยอร์กไทม์ส ยุโรปตะวันตก / 2550. ISBN 978-1-887985-89-5.

[Nv4HY-188] "ประเทศต่ำ 1000-1400 AD" เส้นเวลาของประวัติศาสตร์ศิลปะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะ Metropolitan 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 15 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .

[HFu1w-189] "ประเทศต่ำ 1400-1600 AD" เส้นเวลาของประวัติศาสตร์ศิลปะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 29 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .

[LFwFJ-190] หลายตัวอย่างของความเข้าใจสถาปัตยกรรมที่สำคัญในเบลเยียมเป็นของยูเนสโก 'sรายชื่อมรดกโลก : "เบลเยี่ยม" . คุณสมบัติจารึกไว้ในรายชื่อมรดกโลก ยูเนสโก . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 28 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 .

[LjaN3-191] เฮนดริก, ฌาคส์ (1987). La peinture au pays de Liège (ในภาษาฝรั่งเศส) Liège: Editions du Perron น. 24. ISBN 978-2-87114-026-9.

[bGwvp-192] Guratzsch, Herwig (1979). Die große Zeit der niederländische Malerei (in เยอรมัน). Freiburg im Beisgau: Verlag Herder น. 7.

[I0Pep-193] "ประเทศต่ำ 1600-1800 AD" เส้นเวลาของประวัติศาสตร์ศิลปะ พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 พฤษภาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .

[9nPUy-194] "Art History: Flemish School: (1600–1800) —Artists: (biography & artworks)" . แหล่งข้อมูลศิลปะทั่วโลก 5 กุมภาพันธ์ 2006 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 13 ตุลาคม 2009 สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .- การนำเสนอทั่วไปเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวทางศิลปะของเฟลมิชพร้อมรายชื่อศิลปินที่เชื่อมโยงกับชีวประวัติและงานศิลปะของพวกเขา

[2jzAd-195] "ศิลปินชาวเบลเยียม (ชีวประวัติและผลงานศิลปะ)" แหล่งข้อมูลศิลปะทั่วโลก 5 กุมภาพันธ์ 2006 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 15 พฤษภาคม 2016 สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .- รายชื่อจิตรกรชาวเบลเยียมที่เชื่อมโยงกับชีวประวัติและงานศิลปะของพวกเขา

[1BIrR-196] เบาสัน, มิเชล (2539). “ ปานามาเรนโก” . Flammarion (Paris) ซึ่งอ้างถึงในการนำเสนอของ XXIII Bienal Internacional de São Paulo ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2007 สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2550 .

[ibivW-197] บรัสเซลส์เมืองหลวงของอาร์ตนูโว (หน้า 1) จัดเก็บ 9 พฤษภาคม 2007 ที่เครื่อง Wayback , "(หน้า 2)" . Senses Art Nouveau Shop, บรัสเซลส์ 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 4 มีนาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2550 . (ตัวอย่างเช่น)

[jIXeI-198] "ทาวน์เฮาส์ใหญ่ของสถาปนิก Victor Horta (บรัสเซลส์)" . ยูเนสโก 'sรายชื่อมรดกโลก ยูเนสโก. สืบค้นเมื่อ 13 พฤษภาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ16 พฤษภาคม 2550 . การปรากฏตัวของอาร์ตนูโวในช่วงปิดของศตวรรษที่ 19 ถือเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการวิวัฒนาการของสถาปัตยกรรมทำให้มีการพัฒนาในภายหลังที่เป็นไปได้และทาวน์เฮาส์ของวิกเตอร์ฮอร์ตาในบรัสเซลส์เป็นพยานถึงแนวทางใหม่ที่รุนแรง

[Y5k58-199] "ดนตรีตะวันตกโรงเรียนฝรั่งเศส - เฟลมิช" . สารานุกรมบริแทนนิกา . 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2549 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 . ดนตรีที่สำคัญที่สุดคืออิทธิพลที่แพร่หลายของนักดนตรีจากประเทศต่ำซึ่งการครอบงำของวงการดนตรีในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 สะท้อนให้เห็นในการกำหนดช่วงเวลาของโรงเรียนในเนเธอร์แลนด์และโรงเรียนฝรั่งเศส - เฟลมิช

[XSYvA-200] สองการอภิปรายที่ครอบคลุมเกี่ยวกับดนตรีร็อคและป๊อปในเบลเยียมตั้งแต่ปี 1950:
"เส้นเวลา-ประวัติโดยย่อของป๊อปมิวสิคเบลเยียม" เบลเยียมป๊อป & ร็อคหอจดหมายเหตุ Flanders Music Center, บรัสเซลส์ มีนาคม 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 12 กรกฎาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2550 .
"วัฒนธรรมเบลเยี่ยม - ร็อค" . การนำเข้า Vanberg & DeWulf ปี 2006 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 7 มิถุนายน 2007 สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2550 .

[PtwmV-201] โกรฟ, ลอเรนซ์ (2010). การ์ตูนในภาษาฝรั่งเศสที่: Dessinéeบันเดยุโรปในบริบท หนังสือ Berghahn ISBN 978-1-84545-588-0.

[yH1O7-203] สามารถดูบทวิจารณ์ของโรงภาพยนตร์เบลเยี่ยมจนถึงปี 2000 ได้ที่ "ประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ในเบลเยียม" . กำเนิดภาพยนตร์ . 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 14 กันยายน 2554 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2554 .

[4zq3x-204] "แฟชั่นและ 'Antwerp หก' " Dorset, UK: Fashion Worlds 2547. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 19 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ13 พฤษภาคม 2550 .

[AyTJs-206] "ขบวนยักษ์และมังกรในเบลเยียมและฝรั่งเศส" . ยูเนสโก . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 27 เมษายน 2550 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 .

[X3HNa-207] "นิทานพื้นบ้าน estudiantin liégeois" (ในภาษาฝรั่งเศส). มหาวิทยาลัยเจ้า สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 20 มิถุนายน 2553 . สืบค้นเมื่อ17 มิถุนายน 2551 .

[EWmqW-208] "มิชลินดาวปี 2007 ในเบลเยียม" Resto.be TM Dreaminvest 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 9 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2550 .

[7hiRd-209] "สเต็ก - ทอด" . มหากาพย์ 20 สิงหาคม 2547. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 8 สิงหาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 . เผยแพร่ซ้ำจาก ฟานวาเรบีค, รู ธ ; Robbins, Maria (ตุลาคม 2539) ทุกคนกินดีในเบลเยียมตำรา สำนักพิมพ์คนงาน. ISBN 978-1-56305-411-2.

[cwjud-210] "เบลเยี่ยม" . Global Gourmet. ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2007 สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 . เผยแพร่ซ้ำจาก ฟานวาเรบีค, รู ธ ; Robbins, Maria (ตุลาคม 2539) ทุกคนกินดีในเบลเยียมตำรา สำนักพิมพ์คนงาน. ISBN 978-1-56305-411-2.

[lkmNo-211] “ หอยแมลงภู่” . เยี่ยมชมเบลเยียม เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของสำนักงานการท่องเที่ยวเบลเยียมในอเมริกา 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2550 . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2550 .

[6teth-213] เอลเลียตมาร์คแอนด์โคล Geert (2000) ประเทศเบลเยียมและลักเซมเบิร์ก Lonely Planet น. 53 . ISBN 978-1-86450-245-9.

[BierbijbelNieuwsblad-214] Snick, Chris (18 ตุลาคม 2554). "Nieuwe bierbijbel bundelt อัลลี 1.132 Belgische bieren" . Het Nieuwsblad (ในภาษาดัตช์). สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 5 มิถุนายน 2555.

[BierbijbelKW-215] "อี้ bierbijbel พบ 1.132 Belgische voorgesteld bieren ในบรูซ" Krant van West-Vlaanderen (ในภาษาดัตช์). 18 ตุลาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2555 .

[0BjgZ-216] เอมส์, พอล (30 สิงหาคม 2552). “ การซื้อเบียร์ที่ดีที่สุดในโลก” . โพสต์ทั่วโลก สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2553 . สืบค้นเมื่อ19 พฤศจิกายน 2553 .

[yTWd9-217] Guthrie, Tyler (11 สิงหาคม 2553). "เที่ยววันเดียวกับเบียร์ที่ดีที่สุดในโลก" . ชิคาโกทริบู สืบค้นเมื่อ 4 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ19 พฤศจิกายน 2553 .

[IOJxz-218] "พระสงฆ์เรียกสั้น ๆ ของเบียร์ที่ดีที่สุดของโลก" ABC. สำนักข่าวรอยเตอร์ 12 สิงหาคม 2548. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 มีนาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ19 พฤศจิกายน 2553 .

[EpBpi-219] "เงินปันผล InBev 2006: 0.72 ยูโรต่อหุ้น - infobox: About InBev" (ข่าวประชาสัมพันธ์) อินเบฟ. 24 เมษายน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 11 กันยายน 2550 . สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2550 . InBev เป็น บริษัท ที่มีการซื้อขายสาธารณะ ( Euronext : INB) ซึ่งตั้งอยู่ในLeuvenประเทศเบลเยียม จุดเริ่มต้นของ บริษัท ย้อนหลังไปถึงปี 1366 และปัจจุบันเป็น บริษัท ผู้ผลิตเบียร์ชั้นนำระดับโลกตามปริมาณ

[ch0h8-220] งาน Marijke; Renson, Roland & van Reusel, Bart (1999) Klaus Heinemann (ed.) กีฬาที่จัดในการเปลี่ยนแปลง: การพัฒนาโครงสร้างและแนวโน้มของสโมสรกีฬาในเบลเยียม สโมสรกีฬาในหลายประเทศในยุโรป Schattauer Verlag หน้า 183–229 ISBN 978-3-7945-2038-1.

[tR60q-221] Wingfield, George (2008). Charles F.Gritzner (ed.) เบลเยี่ยม . สำนักพิมพ์ Infobase. ได้ pp. 94-95 ISBN 978-0-7910-9670-3.

[DM5hq-222] Hendricks, Kelly (20 มิถุนายน 2014). "กีฬายอดนิยม 10 อันดับของเบลเยี่ยม" . แถลงการณ์ สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2557 . สืบค้นเมื่อ26 ตุลาคม 2557 .

[rFgQf-223] Majendie, Matt (18 เมษายน 2548). "เยี่ยมมาก แต่มีมากกว่า" . บีบีซีสปอร์ต . สืบค้นเมื่อ 24 สิงหาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ20 กันยายน 2550 . [ผู้แต่ง] ห้าอันดับแรก [นักปั่นจักรยาน] ตลอดกาล: 1 Eddy Merckx, 2 Bernard Hinault , 3 Lance Armstrong , 4 Miguel Indurain , 5 Jacques Anquetil

[Q0UoN-224] "ผู้ยิ่งใหญ่ในการรักษาประตูที่ถูก เก็บถาวรเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2008 ที่ Wayback Machine " Goalkeepersaredifferent.com สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายน 2551.

[Fmads-225] "เบลเยียมไปด้านบน, ชิลีและออสเตรียทะยาน" ฟีฟ่า 5 พฤศจิกายน 2015 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 26 มิถุนายน 2016 สืบค้นเมื่อ30 มีนาคม 2559 .

[rCTsM-226] วูดส์บ็อบ (2008) ประวัติวิบาก: จากท้องถิ่น scrambling เพื่อชิงแชมป์โลก MX เพื่อ Freestyle บริษัท สำนักพิมพ์ Crabtree. น. 19. ISBN 978-0-7787-3987-6.

ราชอาณาจักรเบลเยียม Koninkrijk België ( ดัตช์ ) Royaume de Belgique ( ฝรั่งเศส ) Königreich Belgien ( เยอรมัน )
ธง แขนเสื้อ
คำขวัญ: "Eendracht maakt macht" ( ดัตช์ ) "L'union fait la force" ( ฝรั่งเศส ) "Einigkeit macht stark" ( เยอรมัน ) “ สามัคคีทำให้เข้มแข็ง ”
เพลงสรรเสริญพระบารมี: " La Brabançonne " (อังกฤษ: "The Brabantian" )
ที่ตั้งของเบลเยี่ยม (สีเขียวเข้ม) - ในยุโรป (สีเขียวและสีเทาเข้ม) - ในสหภาพยุโรป (สีเขียว)
เมืองหลวง และเมืองที่ใหญ่ที่สุด	บรัสเซลส์50 ° 51′N 4 ° 21′E / 50.850 ° N 4.350 ° E / 50.850; 4.350
ภาษาทางการ	ดัตช์ ฝรั่งเศส เยอรมัน
ศาสนา (2019 ^[1] )	60% นับถือศาสนาคริสต์ -54% นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคา ธ อลิก —6% คริสเตียนคนอื่น ๆ 31% ไม่มีศาสนา 7% นับถือศาสนาอิสลาม 2% อื่น ๆ
Demonym (s)	เบลเยียม
รัฐบาล	ระบอบรัฐธรรมนูญแบบรัฐสภาของสหพันธรัฐ^[2]

• พระมหากษัตริย์	ฟิลิปเป้
• นายกรัฐมนตรี	Alexander De Croo

สภานิติบัญญัติ	รัฐสภาของรัฐบาลกลาง
• บ้านชั้นบน	วุฒิสภา
• บ้านชั้นล่าง	หอการค้า
ความเป็นอิสระ (จาก เนเธอร์แลนด์ )

•ประกาศ	4 ตุลาคม พ.ศ. 2373
• ได้รับการยอมรับ	19 เมษายน พ.ศ. 2382

พื้นที่
• รวม	30,689 ^[3] กม. ² (11,849 ตร. ไมล์) ( 136 )
• น้ำ (%)	0.71 (ณ ปี 2558) ^[4]
ประชากร
•ประมาณการปี 2020	11,492,641 ^[5] ( 82 )
•ความหนาแน่น	376 / กม. ² (973.8 / ตร. ไมล์) ( 22nd )
GDP ( PPP )	ประมาณการปี 2020
• รวม	575,808 พันล้านดอลลาร์^[6] ( อันดับ 36 )
•ต่อหัว	$ 50,114 ^[6] ( 18 )
GDP (เล็กน้อย)	ประมาณการปี 2020
• รวม	503,416 พันล้านดอลลาร์^[6] ( 26 )
•ต่อหัว	$ 43,814 ^[6] ( 16 )
จินี (2018)	25.6 ^[7] ต่ำ
HDI (2019)	0.919 ^[8] สูงมาก · 17
สกุลเงิน	ยูโร ( € ) ( EUR )
เขตเวลา	UTC +1 ( CET )
•ฤดูร้อน ( DST )	UTC +2 ( CEST )
ด้านการขับขี่	ขวา
รหัสโทร	+32
รหัส ISO 3166	พ.ศ.
TLD อินเทอร์เน็ต	. be
ธงอย่างเป็นทางการในสัดส่วน 13:15 จะไม่ค่อยเห็น; สัดส่วน 2: 3 หรือใกล้เคียงกันเป็นเรื่องปกติ บรัสเซลส์ภูมิภาคเป็นพฤตินัยเมืองหลวง แต่เมืองบรัสเซลส์เทศบาลเป็นทางนิตินัยทุน ^[9] .euโดเมนนอกจากนี้ยังใช้เป็นที่ใช้ร่วมกันกับคนอื่น ๆ ในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป