ภาษากรีกโบราณ

พันธุ์เหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นที่รู้จักจากคำจารึกเท่านั้น แต่มีเพียงไม่กี่ชนิดโดยเฉพาะAeolic , DoricและIonicยังแสดงอยู่ในวรรณคดีที่มีอยู่ควบคู่ไปกับรูปแบบห้องใต้หลังคาที่โดดเด่นของวรรณกรรมกรีก

ในทำนองเดียวกันภาษากรีกสมัยใหม่แบ่งออกเป็นหลายภาษาซึ่งส่วนใหญ่มาจากภาษากรีกโคอีน

พิสูจน์

แรกรู้จักภาษากรีกไมซีนีกรีกที่หลากหลายใต้ / ตะวันออกกรีกส่วนร่วมจากตรงขแท็บเล็ตที่ผลิตโดยอารยธรรมไมซีนีของปลายยุคสำริดในช่วงปลาย2 พันปีก่อนคริสต์ศักราช การกระจายคลาสสิกของท้องถิ่นถูกนำเกี่ยวกับการโยกย้ายของต้นยุคเหล็ก^{[หมายเหตุ 1]}หลังจากการล่มสลายของอารยธรรมไมซีนี บางส่วนของลำโพงไมซีนีถูกแทนที่ไปไซปรัสขณะที่คนอื่นยังคงอยู่ในประเทศในอาร์คาเดีย , ให้สูงขึ้นเพื่อArcadocypriotภาษา นี่เป็นภาษาถิ่นเดียวที่มีแบบอย่างในยุคสำริดที่รู้จักกันดี ภาษาถิ่นอื่น ๆ ต้องนำหน้ารูปแบบที่ได้รับการรับรอง แต่ยังคงมีการค้นพบความสัมพันธ์ของแบบอย่างกับไมซีเนียน
Aeolicถูกพูดในสาม subdialects: หนึ่งเลสเบี้ยนบนเกาะของเลสบอสและชายฝั่งตะวันตกของเอเชียไมเนอร์เหนือของเมอร์นา อีกสองคนคือ Boeotian และ Thessalian พูดทางตะวันออกเฉียงเหนือของแผ่นดินใหญ่กรีก (ใน Boeotia และ Thessalia)
การรุกรานของ Dorian ได้แพร่กระจายDoric Greekจากสถานที่ที่น่าจะเป็นทางตะวันตกเฉียงเหนือของกรีซไปยังชายฝั่งPeloponnesus ; ตัวอย่างเช่นในการสปาร์ตาเพื่อครีตและส่วนใต้สุดของชายฝั่งตะวันตกของเอเชียไมเนอร์ ภาษากรีกทางตะวันตกเฉียงเหนือบางครั้งจัดเป็นภาษาถิ่นที่แยกจากกันและบางครั้งก็ถูกย่อยภายใต้ภาษาดอริค ชาวมาซิโดเนียได้รับการยกย่องจากนักวิชาการส่วนใหญ่ว่าเป็นภาษากรีกอีกภาษาหนึ่งซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับ Doric หรือ NW Greek ^[2]^[3]^[4]^[5]^[6]^[7]^[8]^[9]
ส่วนใหญ่พูดไอออนิกตามชายฝั่งตะวันตกของเอเชียไมเนอร์รวมถึงสเมียร์นาและพื้นที่ทางใต้ของมัน แต่ยังอยู่ในยูโบเอ อีเลียดและโอดิสซีของโฮเมอร์เขียนด้วยภาษากรีกแบบโฮเมอริก (หรือมหากาพย์กรีก) ซึ่งเป็นภาษากรีกตะวันออกตอนต้นที่ผสมผสานคุณสมบัติของไอออนิกและไอโอลิก ห้องใต้หลังคากรีก , ย่อยหรือน้องสาวของภาษาถิ่นของอิออนเป็นมานานหลายศตวรรษภาษาของเอเธนส์ เพราะห้องใต้หลังคาเป็นลูกบุญธรรมมาซีโดเนียก่อนพ่วงของ Alexander the Greatและเพิ่มขึ้นตามมาของชาวกรีกมันก็กลายเป็น "มาตรฐาน" ภาษาที่พัฒนาเป็นKoine

วรรณคดี

วรรณคดีกรีกโบราณเขียนด้วยภาษาถิ่นทางวรรณกรรมที่พัฒนามาจากภาษาท้องถิ่นหรือภาษาโบราณโดยเฉพาะ ผู้เขียนชาวกรีกโบราณไม่จำเป็นต้องเขียนด้วยภาษาถิ่นของตน แต่เลือกภาษาถิ่นที่เหมาะสมหรือดั้งเดิมสำหรับประเภทของวรรณกรรมที่พวกเขากำลังเขียน (ดูbelles-lettres ) ^[10]^[11]ภาษาถิ่นทั้งหมดมีการเขียนบทกวี แต่มีเพียงห้องใต้หลังคาและไอออนิกเท่านั้นที่มีงานร้อยแก้วเป็นเครื่องพิสูจน์

โฮเมอร์กรีกถูกนำมาใช้เป็นครั้งแรกในบทกวีมหากาพย์ที่อีเลียดและโอดิสซีและโฮเมอร์เพลงประกอบประเพณีที่โฮเมอร์และเขียนในdactylic จังหวะ Homeric เป็นภาษาวรรณกรรมที่มีองค์ประกอบของ Ionic, Aeolic และ Arcadocypriot เฮเซียดใช้ภาษาที่คล้ายกันและนักเขียนในภายหลังเลียนแบบโฮเมอร์ในมหากาพย์ของพวกเขาเช่นApollonius RhodiusในArgonauticaและนอนนัสในDionysiaca ^[12]โฮเมอร์มีอิทธิพลต่อกวีนิพนธ์ประเภทอื่น ๆ เช่นกัน

Ionic ที่เหมาะสมถูกใช้ครั้งแรกในArchilochus of Paros ภาษาซึ่งรวมถึงยังเป็นร้อยแก้วกรีกเร็วที่สุดของลิตุสและอิออนนักปรัชญาเฮคาและlogographers , ตุส , Democritusและฮิปโปเครติส ไว้อาลัยบทกวีที่เกิดขึ้นในโยนกและมักจะยังคงถูกเขียนในไอออนิก ^[13]^[14]

Doricเป็นภาษาถิ่นทั่วไปของบทกวีร้องเพลงประสานเสียงซึ่งรวมถึง Laconian Alcman , Theban Pindarและเพลงประสานเสียงของโศกนาฏกรรมในห้องใต้หลังคา ( stasima ) หลายบทกวีบทกวีและสั้นกะทัดรัดเขียนในภาษานี้เช่นIbycusของRhegiumและLeonidas ทั ผู้เขียนต่อไปนี้เขียนไว้ใน Doric เก็บรักษาไว้ในชิ้นส่วน: Epicharmusการ์ตูนกวีและนักเขียนของภาคใต้ของอิตาลีตลก ( เล่น phlyax ), มิเธาคัสนักเขียนอาหารและArchimedes

Aeolicเป็นภาษาถิ่นบทกวีโดยเฉพาะซึ่งแสดงโดยSapphoและAlcaeusสำหรับ Lesbian (Aeolic) และCorinna of Tanagraสำหรับ Boeotian

Thessalic (Aeolic), Northwest Doric, Arcado-CypriotและPamphylianไม่เคยกลายเป็นภาษาถิ่นทางวรรณกรรมและเป็นที่รู้จักจากจารึกเท่านั้นและในระดับหนึ่งจากการล้อเลียนตลกของอริและนักพจนานุกรม

ห้องใต้หลังคาที่เหมาะสมถูกใช้โดยทั้งนั้นหลังคา , Lysias , ไอโซ , นีสและDemosthenes , นักปรัชญาของเพลโตและอริสโตเติลและประวัติศาสตร์ซีโน Thucydidesเขียนไว้ใน Old Attic นักเขียนบทละครที่น่าเศร้า อีส , เคิลส์และยูริพิดิเขียนในภาษากวีเทียม^[15]และนักเขียนบทละครการ์ตูน อริเขียนในภาษากับพื้นถิ่นองค์ประกอบ

การจำแนกประเภท

การจำแนกประเภทโบราณ

คนสมัยก่อนจำแนกภาษาออกเป็นสามยีนหรือสี่ภาษา: ไอออนิกที่เหมาะสม, ไอออนิก (ห้องใต้หลังคา), ไอโอลิก, ดอริคและต่อมาหนึ่งในห้าคือโคอีน ^[16]^{[17] นัก}ไวยากรณ์ส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่ภาษาถิ่นทางวรรณกรรมและคำแยก นักประวัติศาสตร์อาจจำแนกภาษาถิ่นด้วยเหตุผลทางตำนาน / ประวัติศาสตร์มากกว่าความรู้ทางภาษาศาสตร์ ตามที่สตราโบกล่าวว่า "ไอออนิกก็เหมือนกับห้องใต้หลังคาและอากาศไอโอลิกเช่นเดียวกับดอริค - นอกคอคอดชาวกรีกทั้งหมดเป็นชาวเอโอเลียนยกเว้นชาวเอเธนส์ชาวเมกาเรียนและชาวโดเรียนที่อาศัยอยู่ในปาร์นาสซัส - ในเพโลพอนนีสอาเคียยังเป็นชาวเอโอเลียน แต่เพียง Eleans และ Arcadians ยังคงพูด Aeolic " ^[18]อย่างไรก็ตามสำหรับคนสมัยก่อน Aeolic มีความหมายเหมือนกันกับวรรณกรรม Lesbic ^{[19] ส} เตฟานัสแห่งไบแซนเทียมมีลักษณะโบเอเชียนเป็นไอโอลิกและเอโทเลียนเป็นดอริค ^{[20] สิ่งที่}น่าทึ่งคือการไม่รู้แหล่งที่มายกเว้นนักพจนานุกรมใน Arcadian ไซปรัสและ Pamphylian

สุดท้ายไม่เหมือนกับภาษากรีกสมัยใหม่^[21]และภาษาอังกฤษคำศัพท์ทั่วไปของกรีกโบราณสำหรับคำพูดของมนุษย์ ('glôssa', ^[22] 'dialektos', ^[23] 'phônê' ^[24]และคำต่อท้าย '-isti') อาจนำมาประกอบ สลับกันไปทั้งภาษาถิ่นและภาษา อย่างไรก็ตาม 'dialektoi' เป็นพหูพจน์ถูกใช้เมื่อมีการเปรียบเทียบภาษาถิ่นและคำแปลก ๆ และแสดงรายการโดยนักไวยากรณ์ภายใต้คำว่า 'lexeis' ^[25]หรือ 'glôssai' ^[26]

การจัดหมวดหมู่ที่ทันสมัย

ภาษาถิ่นของโบราณวัตถุคลาสสิกถูกจัดกลุ่มแตกต่างกันเล็กน้อยตามหน่วยงานต่างๆ Pamphylianเป็นภาษาถิ่นชายขอบของเอเชียไมเนอร์และบางครั้งก็ไม่ถูกจัดหมวดหมู่ ไมซีเนียนถูกถอดรหัสเฉพาะในปี 2495 และขาดหายไปจากแผนการก่อนหน้านี้ที่นำเสนอที่นี่:

ตะวันตกเฉียงเหนือ, ตะวันออกเฉียงใต้	Ernst Risch พิพิธภัณฑ์ Helveticum (2498): ภาษากรีกตอนเหนือ ดอริค / กรีกตะวันตกเฉียงเหนือ Aeolic แพมเพิร์ส ? ภาษากรีกตอนใต้ ไอออนิก - อาร์เคเดียน - ไซปรัส - ไมซีนี	Alfred Heubeck: กลุ่มตะวันตกเฉียงเหนือ ดอริค / กรีกตะวันตกเฉียงเหนือ แอโรลิก ? มาซิโดเนียโบราณ ? กลุ่มตะวันออกเฉียงใต้ ไอออนิก - ห้องใต้หลังคา Arcadocypriot
ภาคตะวันตก ภาคกลาง ภาคตะวันออก	A. Thumb, E.Kieckers, Handbuch der griechischen Dialekte (1932): กรีกตะวันตก ภาษาดอริค ภาษาถิ่นของ Achaea ภาษาถิ่นของElis กรีกทางตะวันตกเฉียงเหนือ กรีกตอนกลาง Aeolic Boiotic เทสซาลิก เลสบิก Arcadocypriot กรีกตะวันออก ไอออนิก ห้องใต้หลังคา Pamphylian	W. Porzig, Die Gliederung des indogermanischen Sprachgebiets (1954): กรีกตะวันตก กรีกทางตะวันตกเฉียงเหนือ ดอริค Aeolic กรีกตะวันออก ไอออนิก - ห้องใต้หลังคา Arcadocypriot
กรีกตะวันออกกรีก ตะวันตก	ซีดีบั๊ก , กรีกภาษา (1955): ^{[หมายเหตุ 2]} หลังคา - อิออนกรุ๊ป ห้องใต้หลังคา ไอออนิก อีสต์ไอออนิก ไอออนิกกลาง West Ionic หรือ Euboean Arcadocypriotกลุ่ม อาร์คาเดียน ไซปรัส Pamphylian Aeolicกลุ่ม เลสเบี้ยน เทสซาเลียน Boeotian กรีกตะวันตก นอร์ทเวสต์กรีกกลุ่ม Phocian (รวมถึง Delphian) Locrian Elean โคอีนของกรีกตะวันตกเฉียงเหนือ Doricกลุ่ม Laconian และ Heraclean Messenian เมกาเรียน โครินเธียน Argolic โรเดียน โคอัน Theran และ Cyrenaean Cretan ซิซิลีดอริค

ภาพรวมทางประวัติศาสตร์ของการจำแนกภาษาถิ่นในช่วงเวลาต่างๆสามารถพบได้ใน van Rooy (2020) ^[27]

สัทศาสตร์

ภาษากรีกโบราณที่แตกต่างส่วนใหญ่อยู่ในสระ

Hiatus

การสูญเสีย intervocalic sและพยัญชนะiและwจากโปรโต - กรีกทำให้สระสองตัวมารวมกันในช่องว่างซึ่งมักเรียกว่า "การชนกันของเสียงสระ" ^{[หมายเหตุ 3]}เมื่อเวลาผ่านไปผู้พูดภาษากรีกจะเปลี่ยนการออกเสียงเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะกันดังกล่าวและวิธีการเปลี่ยนเสียงสระก็เป็นตัวกำหนดภาษาถิ่น

ตัวอย่างเช่นคำว่า "เทพเจ้าแห่งท้องทะเล" (โดยไม่คำนึงถึงวัฒนธรรมและภาษาที่มาจากที่ใด) อยู่ในรูปแบบก่อนประวัติศาสตร์* โพไซดาวอน ( สัมพันธการก * โพไซดาวอนอส ) การสูญเสีย intervocalic * wไปทางด้านซ้ายของโพไซดาโอนซึ่งมีให้เห็นทั้งในภาษาไมซีเนียนและภาษาโฮเมอริก อิออนกรีกเปลี่ยน * ที่ e ( poseideōn ) ในขณะที่ห้องใต้หลังคากรีกหดตัวไปยังโพไซดอน มันเปลี่ยนไปอย่างแตกต่างในภาษาถิ่นอื่น: ^[^{ต้องการอ้างอิง}^]

โครินเธียน: potedāwoni > potedāniและpotedān
โบเตียน : poteidāoni
Cretan, Rhodian และ Delphian: poteidān
เลสเบี้ยน: poseidān
อาร์คาเดียน: posoidānos
Laconian: pohoidān

การเปลี่ยนแปลงนี้ออกแบบมาเพื่อวางหน่วยเสียงหนึ่งหน่วยแทนที่จะเป็นสองหน่วยซึ่งเป็นกระบวนการที่เรียกว่า "การหดตัว" หากมีการสร้างหน่วยเสียงที่สามขึ้นและ "hyphaeresis" ("สละ") หากหน่วยเสียงหนึ่งหลุดและอีกหน่วยหนึ่งเก็บไว้ บางครั้งหน่วยเสียงทั้งสองจะถูกเก็บไว้บางครั้งก็ถูกปรับเปลี่ยนเช่นเดียวกับในอิออนโพไซด์

Ā

การเปลี่ยนเสียงสระที่ทำให้ภาษาไอออนิกและห้องใต้หลังคาแตกต่างจากภาษาที่เหลือคือการเปลี่ยนจากā ( ᾱ ) เป็นē ( η ) ในไอออนิกการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในทุกตำแหน่ง แต่ในห้องใต้หลังคาเกิดขึ้นเกือบทุกที่ยกเว้นหลังe , iและr ( ε, ι, ρ ) Homeric Greekแสดงให้เห็นถึง Ionic แทนที่จะเป็นเวอร์ชันห้องใต้หลังคาของการเปลี่ยนเสียงสระเป็นส่วนใหญ่ Doric และ Aeolic แสดงรูปแบบดั้งเดิมด้วยā ( ᾱ ) ^[28]

ห้องใต้หลังคาและไอออนิกmḗtēr ( μήτηρ ); Doric Mater ( μᾱτηρ ) "แม่" ^[29] (เทียบละตินMater )
ห้องใต้หลังคาneāníās ( νεᾱνίᾱς ); ไอออนิกนีซิส ( νεηνίης ) "ชายหนุ่ม" ^[30]

Ablaut

อีกหลักการหนึ่งของโวคาลิกวิภาษวิธีเป็นไปตามซีรีส์ablaut อินโด - ยูโรเปียนหรือระดับเสียงสระ ภาษาโปรโตยุโรปสามารถแลกE (E-เกรด) กับo (o เกรด) หรือการใช้ค่า (ศูนย์เกรด) ในทำนองเดียวกันภาษากรีกสืบทอดอนุกรมเช่นei , oi , iซึ่ง ได้แก่ e-, o- และ zero-grade ของคำควบกล้ำตามลำดับ พวกเขาอาจจะปรากฏในรูปแบบคำกริยาที่แตกต่างกัน - ปัจจุบัน leípō ( λείπω ) "ผมปล่อยให้" ที่สมบูรณ์แบบ léloipa ( λέλοιπα ) "ผมไม่เคยมีใคร" กาลกริยาในไวยากรณ์ élipon ( ἔλιπον ) "ผมทิ้ง" - หรือจะใช้เป็นพื้นฐานของ dialectization นี้: ห้องใต้หลังคาdeíknȳmi ( δείκνῡμι ) "ฉันชี้ให้เห็น" แต่ Cretan díknūmi ( δίκνῡμι )

โพสต์ - ขนมผสมน้ำยา

ภาษากรีกโบราณเป็นผลมาจากความโดดเดี่ยวและการสื่อสารที่ไม่ดีระหว่างชุมชนที่อาศัยอยู่ในภูมิประเทศที่แตกแยก นักประวัติศาสตร์ชาวกรีกทั่วไปทุกคนชี้ให้เห็นถึงอิทธิพลของภูมิประเทศที่มีต่อการพัฒนาของนครรัฐ บ่อยครั้งการพัฒนาภาษาถิ่นส่งผลให้ภาษาของลูกสาวหายไป ขั้นตอนนั้นไม่ได้เกิดขึ้นในภาษากรีก แทนภาษาถิ่นถูกแทนที่ด้วยภาษากรีกมาตรฐาน

การเพิ่มประชากรและการสื่อสารทำให้ผู้พูดมีความใกล้ชิดกันมากขึ้นและรวมพวกเขาไว้ภายใต้หน่วยงานเดียวกัน ห้องใต้หลังคาภาษากรีกกลายเป็นภาษาวรรณกรรมทุกที่ บัคพูดว่า: ^[31]

"... ไม่นานหลังจากที่ห้องใต้หลังคากลายเป็นบรรทัดฐานของวรรณกรรมร้อยแก้วแต่ละรัฐก็ใช้ภาษาถิ่นของตนเองทั้งในอนุสรณ์สถานส่วนตัวและสาธารณะเกี่ยวกับความกังวลภายในและในลักษณะของ ... รัฐอื่น ๆ เช่น ... สนธิสัญญา ... "

ในช่วงไม่กี่ศตวรรษที่ผ่านมาภาษาถิ่นในภูมิภาคได้เข้ามาแทนที่ภาษาท้องถิ่น: โคอีนของกรีกตะวันตกเฉียงเหนือ, โคริคโคอีนและโคอินใต้หลังคา คนสุดท้ายเข้ามาแทนที่คนอื่น ๆ ในสุนทรพจน์ทั่วไปในช่วงสองสามศตวรรษแรกของคริสต์ศักราช หลังจากการแบ่งส่วนของอาณาจักรโรมันกรีกสมัยใหม่ที่เก่าแก่ที่สุดได้รับชัยชนะแม้ว่าAttic Greekรุ่นหนึ่งจะยังคงได้รับการสอนเฉพาะในโรงเรียนและใช้เป็นภาษาราชการของรัฐจนถึงต้นศตวรรษที่ 20 ^[32]การกระจายภาษาถิ่นมีดังนี้:

ห้องใต้หลังคากรีก
- Koiné
  - ภาษากรีกไบแซนไทน์
    - กรีกสมัยใหม่
      - กรีก Demotic
      - Katharevousa
    - เยวานิก
    - ไซปรัสกรีก
    - Cretan กรีก
    - ภาษากรีกทางตอนใต้ของอิตาลี ( GrikoและCalabrian / Bovesian ) โดยยังคงรักษาองค์ประกอบของ Doric ไว้บางส่วน
  - Pontic Greekรักษาองค์ประกอบไอออนิกไว้บางส่วน
  - Cappadocian กรีก
  - โรมาโน - กรีก
ดอริคกรีก
- Doric Koiné
  - Tsakonian

ตามที่นักวิชาการบางคน Tsakonian เป็นภาษากรีกสมัยใหม่เพียงภาษาเดียวที่สืบเชื้อสายมาจาก Doric แม้ว่าจะได้รับอิทธิพลจาก Koine ก็ตาม ^[33]คนอื่น ๆ รวมถึงภาษาถิ่นของอิตาลีทางตอนใต้ในกลุ่มนี้แม้ว่าบางทีพวกเขาควรได้รับการยกย่องว่าสืบเชื้อสายมาจากภาษาโคอีนที่ได้รับอิทธิพลจากดอริคในท้องถิ่น ^[34]

หมายเหตุ

^ บางครั้งเรียกว่ากรีกยุคมืดเนื่องจากการเขียนหายไปจากกรีกจนกระทั่งมีการดัดแปลงอักษรฟินีเซียน
^ ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2471 ได้รับการแก้ไขและขยายโดยบัคและตีพิมพ์ซ้ำในปี พ.ศ. 2498 ซึ่งเป็นปีที่เขาเสียชีวิต จากฉบับใหม่ Buck กล่าว (คำนำ): นี่เป็นหนังสือเล่มใหม่ "มีการแสดงผลอื่น ๆ แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมในข้อความฉบับปีพ. ศ. 2498 ในเวลานั้นและในระดับหนึ่งยังคงเป็นข้อความมาตรฐานใน เรื่องในสหรัฐอเมริกาส่วนนี้ของตารางอ้างอิงจาก Introduction to the 1955 edition ตัวอย่างของการใช้การจำแนกประเภทนี้สมัยใหม่สามารถพบได้ที่ columbia.edu ในชื่อ The Major Greek Dialects ของ Richard C. Carrier ที่เก็บถาวรเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม ปี 2006 ที่เครื่อง Wayback
^ สองสระรวมกันไม่ต้องสับสนกับคำควบกล้ำซึ่งเป็นเสียงสระสองเสียงภายในพยางค์เดียวกันมักสะกดด้วยตัวอักษรสองตัว คำควบกล้ำของกรีกมักสืบทอดมาจากโปรโต - อินโด - ยูโรเปียน

อ้างอิง

^ โรเจอร์ D. วูดาร์ด (2008), "ภาษากรีก" ใน:โบราณภาษายุโรปเอ็ด RD Woodard, Cambridge: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์, พี. 51.
^ ซซ็อง, โอลิเวีย (2003) [1996] "[โบราณ] ภาษามาซิโดเนีย". ใน Hornblower, S.; Spawforth A. (eds.). พจนานุกรมคลาสสิกของ Oxford (แก้ไขครั้งที่ 3) สหรัฐอเมริกา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด หน้า 905–906 ISBN 0-19-860641-9.
^ แฮมมอนด์, NGL (2536) [2532]. รัฐมาซิโดเนีย ต้นกำเนิดสถาบันและประวัติศาสตร์ (พิมพ์ซ้ำ) สหรัฐอเมริกา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 0-19-814927-1.
^ ไมเออร์ - บรึกเกอร์, ไมเคิล ; ฟริตซ์, แม ธ เธียส ; Mayrhofer, Manfred (2003). ภาษาศาสตร์อินโด - ยูโรเปียน . Walter de Gruyter น. 28. ISBN 978-3-11-017433-5.
^ Roisman, วอร์ชิงตันปี 2010 "เป็นคู่หูที่จะมาซิโดเนียโบราณ" บทที่ 5: โยฮันเนเองเงิลส์ "มาซีโดเนียนและชาวกรีก" หน 95: "สิ่งนี้ (เช่นแท็บเล็ตคำสาปเพลลา ) ได้รับการพิจารณาว่าเป็นพยานหลักฐานโบราณที่สำคัญที่สุดในการยืนยันว่ามาซิโดเนียเป็นภาษากรีกทางตะวันตกเฉียงเหนือและส่วนใหญ่เป็นภาษาดอริค"
^ "[W] e อาจสรุปอย่างไม่เป็นทางการว่ามาซิโดเนียเป็นภาษาถิ่นที่เกี่ยวข้องกับภาษากรีกทางตะวันตกเฉียงเหนือ", Olivier Massonนักภาษาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส "Oxford Classical Dictionary: Macedonian Language", 1996
^ ซซ็องและดูบัวส์ 2000พี 292: "... " ภาษามาซิโดเนีย "de l ' Oxford Classical Dictionary , 1996, p. 906:" ภาษามาซิโดเนียอาจถูกมองว่าเป็นภาษาถิ่นของกรีกโดยมีลักษณะเด่นด้วยตำแหน่งที่ห่างกันและตามการออกเสียงในท้องถิ่น (เช่นΒερενίκαสำหรับΦερενίκαเป็นต้น) "
^ ฮัทโซปูลอส, มิลเทียเดสบี. (2017). "การวิจัยล่าสุดในมาซิโดเนียโบราณภาษา: การรวมและมุมมองใหม่" ใน Giannakis, Georgios K.; เครสโป, เอมิลิโอ; Filos, Panagiotis (eds.). การศึกษาในภาษากรีกโบราณ: จากกลางกรีซทะเลสีดำ Walter de Gruyter น. 299. ISBN 978-3-11-053081-0.
^ เครสโป, เอมิลิโอ (2017). "การทำให้พยัญชนะสิ่งกีดขวางในภาษามาซิโดเนียอ่อนลง". ใน Giannakis, Georgios K.; เครสโป, เอมิลิโอ; Filos, Panagiotis (eds.). การศึกษาในภาษากรีกโบราณ: จากกลางกรีซทะเลสีดำ Walter de Gruyter น. 329. ISBN 978-3-11-053081-0.
^ ตำนานเทพเจ้ากรีกและฉันทลักษณ์โดยเกรกอรี่ Nagy หน้า 51] ไอ 978-0-8014-8048-5 (2535)
^ Sihler, Andrew Littleton (1995). ใหม่เปรียบเทียบไวยากรณ์ของภาษากรีกและละติน New York, Oxford: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด หน้า 10–12 ISBN 0-19-508345-8.
^ โฮเมอร์และมหากาพย์: คร่าว ๆ ของเพลงของโฮเมอร์โดยเจฟฟรีย์สตีเฟ่นเคิร์กหน้า 76 (1965)
^ ประวัติศาสตร์ของวรรณคดีกรีก: จากงวดแรกให้กับการตายของ Demosthenesโดยแฟรงก์ไบรอน Jevons (1894) หน้า 112
^ ประวัติวรรณคดีกรีกคลาสสิก: เล่ม 2 นักเขียนร้อยแก้ว (ปกอ่อน) โดย John Pentland Mahaffy หน้า 194 ISBN 1-4021-7041-6
^ เฮเลนโดยยูริพิดิวิลเลียมอัลลันหน้า 43 ไอ 0-521-54541-2 (2551)
^ เอกสารใหม่ที่แสดงให้เห็นถึงคริสต์ศาสนาในยุคแรก: เล่มที่ 5 บทความทางภาษาที่มีดัชนีสะสมถึงเล่ม 1-5หน้า 30ไอ 0-8028-4517-7 (2544)
^ History Of The Language Sciences โดย Sylvain Aurouxหน้า 440ไอ 3-11-016736-0 (2000)
^ สตราโบ 8.1.2 14.5.26
^ Mendez Dosuna ภาษาถิ่นของ Aeolic
^ Stephanus ของไบแซนเทียม , Ethnika SV โยนก
^ glossa: language, dialektos: dialect, foní: voice
^ LSJ glôssa เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine
^ LSJ : dialektos ที่ เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine
^ LSJ phônê เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine
^ LSJ lexis เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine
^ Ataktoi Glôssai (คำอลหม่าน) จากฟิลิตาสออฟคอส
^ แวนรูย์อาร์ (2020). เขาวงกตของกรีซของภาษา (PDF) เบอร์ลิน: สำนักพิมพ์วิทยาศาสตร์ภาษา. ดอย : 10.5281 / zenodo.3478142 . ISBN 978-3-96110-211-2.
^ เบิร์น ,กรีกไวยากรณ์ ,วรรค 30ใน CCEL : การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับสระ ē , ā
^ μήτηρ
^ νεᾱνίας
^ ภาษาถิ่นกรีก^{[ ต้องการหน้า ]}
^ Mackridge, ปีเตอร์ (2552). ภาษาและเอกลักษณ์ประจำชาติในกรีซ 1766-1976 Oxford: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 978-0-19-921442-6. OCLC 244417437
^ กรีกยุคกลางและสมัยใหม่โดย Robert Browningหน้า 124ไอ 0-521-29978-0 (1983)
^ Browning อ้างแล้ว

อ่านเพิ่มเติม

Bakker, Egbert J. , ed. 2010. สหายกับภาษากรีกโบราณ. อ็อกซ์ฟอร์ด: Wiley-Blackwell
Christidis, Anastasios-Phoivos, ed. 2550. ประวัติศาสตร์กรีกโบราณ: ตั้งแต่ยุคเริ่มต้นจนถึงปลายสมัยโบราณ. Cambridge, UK: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
Colvin, Stephen C. 2007 ผู้อ่านชาวกรีกในประวัติศาสตร์: Mycenaean to the koiné Oxford: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด
Horrocks, Geoffrey 2010. กรีก: ประวัติศาสตร์ของภาษาและผู้พูด. 2nd ed. อ็อกซ์ฟอร์ด: Wiley-Blackwell
Palmer, Leonard R. 1980. ภาษากรีก. ลอนดอน: Faber & Faber
Skelton, Christina Michelle "การยืมการถ่วงน้ำหนักตัวละครและการวิเคราะห์กลุ่มเบื้องต้นในการวิเคราะห์สายวิวัฒนาการของภาษากรีกโบราณ" ใน: ภาษาศาสตร์อินโด - ยูโรเปียน 3, 1 (2558): 84-117. ดอย: https://doi.org/10.1163/22125892-00301003

ภาพรวม

Griechische Dialekte und ihre Verteilungเว็บไซต์ Titus ในภาษาเยอรมัน รายการแผนที่ตารางคุณสมบัติ
สำเนียงของกรีก Kelley L. Ross แผนที่และคำอธิบายสั้น ๆ
ข้อความที่ตัดตอนมาจาก Margalit Finkelburg "กรีกและ Pre-กรีก: ทะเลอีเจียนประวัติศาสตร์กรีกและวีรชนประเพณี" (PDF) (162 กิโลไบท์ ) หนึ่งในหัวข้อคือที่มาของภาษาถิ่น

จารึก

จารึกภาษากรีกที่ค้นหาได้ คลังข้อมูลจารึกภาษากรีกโบราณจำนวนมากในภาษาถิ่นต่างๆที่เผยแพร่โดย The Packard Humanities Institute
จารึกรายชื่อตามภูมิภาคศูนย์การศึกษาเว็บไซต์เอกสารโบราณ

[2] บางครั้งเรียกว่ากรีกยุคมืดเนื่องจากการเขียนหายไปจากกรีกจนกระทั่งมีการดัดแปลงอักษรฟินีเซียน

[28] ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2471 ได้รับการแก้ไขและขยายโดยบัคและตีพิมพ์ซ้ำในปี พ.ศ. 2498 ซึ่งเป็นปีที่เขาเสียชีวิต จากฉบับใหม่ Buck กล่าว (คำนำ): นี่เป็นหนังสือเล่มใหม่ "มีการแสดงผลอื่น ๆ แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมในข้อความฉบับปีพ. ศ. 2498 ในเวลานั้นและในระดับหนึ่งยังคงเป็นข้อความมาตรฐานใน เรื่องในสหรัฐอเมริกาส่วนนี้ของตารางอ้างอิงจาก Introduction to the 1955 edition ตัวอย่างของการใช้การจำแนกประเภทนี้สมัยใหม่สามารถพบได้ที่ columbia.edu ในชื่อ The Major Greek Dialects ของ Richard C. Carrier ที่เก็บถาวรเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม ปี 2006 ที่เครื่อง Wayback

[30] สองสระรวมกันไม่ต้องสับสนกับคำควบกล้ำซึ่งเป็นเสียงสระสองเสียงภายในพยางค์เดียวกันมักสะกดด้วยตัวอักษรสองตัว คำควบกล้ำของกรีกมักสืบทอดมาจากโปรโต - อินโด - ยูโรเปียน

[Woodard-1] โรเจอร์ D. วูดาร์ด (2008), "ภาษากรีก" ใน:โบราณภาษายุโรปเอ็ด RD Woodard, Cambridge: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์, พี. 51.

[OxfordCD1-3] ซซ็อง, โอลิเวีย (2003) [1996] "[โบราณ] ภาษามาซิโดเนีย". ใน Hornblower, S.; Spawforth A. (eds.). พจนานุกรมคลาสสิกของ Oxford (แก้ไขครั้งที่ 3) สหรัฐอเมริกา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด หน้า 905–906 ISBN 0-19-860641-9.

[Hammond1-4] แฮมมอนด์, NGL (2536) [2532]. รัฐมาซิโดเนีย ต้นกำเนิดสถาบันและประวัติศาสตร์ (พิมพ์ซ้ำ) สหรัฐอเมริกา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 0-19-814927-1.

[5] ไมเออร์ - บรึกเกอร์, ไมเคิล ; ฟริตซ์, แม ธ เธียส ; Mayrhofer, Manfred (2003). ภาษาศาสตร์อินโด - ยูโรเปียน . Walter de Gruyter น. 28. ISBN 978-3-11-017433-5.

[6] Roisman, วอร์ชิงตันปี 2010 "เป็นคู่หูที่จะมาซิโดเนียโบราณ" บทที่ 5: โยฮันเนเองเงิลส์ "มาซีโดเนียนและชาวกรีก" หน 95: "สิ่งนี้ (เช่นแท็บเล็ตคำสาปเพลลา ) ได้รับการพิจารณาว่าเป็นพยานหลักฐานโบราณที่สำคัญที่สุดในการยืนยันว่ามาซิโดเนียเป็นภาษากรีกทางตะวันตกเฉียงเหนือและส่วนใหญ่เป็นภาษาดอริค"

[7] "[W] e อาจสรุปอย่างไม่เป็นทางการว่ามาซิโดเนียเป็นภาษาถิ่นที่เกี่ยวข้องกับภาษากรีกทางตะวันตกเฉียงเหนือ", Olivier Massonนักภาษาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส "Oxford Classical Dictionary: Macedonian Language", 1996

[8] ซซ็องและดูบัวส์ 2000พี 292: "... " ภาษามาซิโดเนีย "de l ' Oxford Classical Dictionary , 1996, p. 906:" ภาษามาซิโดเนียอาจถูกมองว่าเป็นภาษาถิ่นของกรีกโดยมีลักษณะเด่นด้วยตำแหน่งที่ห่างกันและตามการออกเสียงในท้องถิ่น (เช่นΒερενίκαสำหรับΦερενίκαเป็นต้น) "

[Hatzopoulos2017-9] ฮัทโซปูลอส, มิลเทียเดสบี. (2017). "การวิจัยล่าสุดในมาซิโดเนียโบราณภาษา: การรวมและมุมมองใหม่" ใน Giannakis, Georgios K.; เครสโป, เอมิลิโอ; Filos, Panagiotis (eds.). การศึกษาในภาษากรีกโบราณ: จากกลางกรีซทะเลสีดำ Walter de Gruyter น. 299. ISBN 978-3-11-053081-0.

[Crespo2017-10] เครสโป, เอมิลิโอ (2017). "การทำให้พยัญชนะสิ่งกีดขวางในภาษามาซิโดเนียอ่อนลง". ใน Giannakis, Georgios K.; เครสโป, เอมิลิโอ; Filos, Panagiotis (eds.). การศึกษาในภาษากรีกโบราณ: จากกลางกรีซทะเลสีดำ Walter de Gruyter น. 329. ISBN 978-3-11-053081-0.

[11] ตำนานเทพเจ้ากรีกและฉันทลักษณ์โดยเกรกอรี่ Nagy หน้า 51] ไอ 978-0-8014-8048-5 (2535)

[12] Sihler, Andrew Littleton (1995). ใหม่เปรียบเทียบไวยากรณ์ของภาษากรีกและละติน New York, Oxford: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด หน้า 10–12 ISBN 0-19-508345-8.

[13] โฮเมอร์และมหากาพย์: คร่าว ๆ ของเพลงของโฮเมอร์โดยเจฟฟรีย์สตีเฟ่นเคิร์กหน้า 76 (1965)

[14] ประวัติศาสตร์ของวรรณคดีกรีก: จากงวดแรกให้กับการตายของ Demosthenesโดยแฟรงก์ไบรอน Jevons (1894) หน้า 112

[15] ประวัติวรรณคดีกรีกคลาสสิก: เล่ม 2 นักเขียนร้อยแก้ว (ปกอ่อน) โดย John Pentland Mahaffy หน้า 194 ISBN 1-4021-7041-6

[16] เฮเลนโดยยูริพิดิวิลเลียมอัลลันหน้า 43 ไอ 0-521-54541-2 (2551)

[17] เอกสารใหม่ที่แสดงให้เห็นถึงคริสต์ศาสนาในยุคแรก: เล่มที่ 5 บทความทางภาษาที่มีดัชนีสะสมถึงเล่ม 1-5หน้า 30ไอ 0-8028-4517-7 (2544)

[18] History Of The Language Sciences โดย Sylvain Aurouxหน้า 440ไอ 3-11-016736-0 (2000)

[19] สตราโบ 8.1.2 14.5.26

[20] Mendez Dosuna ภาษาถิ่นของ Aeolic

[21] Stephanus ของไบแซนเทียม , Ethnika SV โยนก

[22] ssa: language, dialektos: dialect, foní: voice

[23] LSJ glôssa เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine

[24] LSJ : dialektos ที่ เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine

[25] LSJ phônê เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine

[26] LSJ lexis เก็บถาวรเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2552 ที่ Wayback Machine

[27] Ataktoi Glôssai (คำอลหม่าน) จากฟิลิตาสออฟคอส

[vanRooy2020-29] แวนรูย์อาร์ (2020). เขาวงกตของกรีซของภาษา (PDF) เบอร์ลิน: สำนักพิมพ์วิทยาศาสตร์ภาษา. ดอย : 10.5281 / zenodo.3478142 . ISBN 978-3-96110-211-2.

[31] เบิร์น ,กรีกไวยากรณ์ ,วรรค 30ใน CCEL : การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับสระ ē , ā

[32] μήτηρ

[33] νεᾱνίας

[34] ภาษาถิ่นกรีก^{[ ต้องการหน้า ]}

[35] Mackridge, ปีเตอร์ (2552). ภาษาและเอกลักษณ์ประจำชาติในกรีซ 1766-1976 Oxford: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 978-0-19-921442-6. OCLC 244417437

[36] กรีกยุคกลางและสมัยใหม่โดย Robert Browningหน้า 124ไอ 0-521-29978-0 (1983)

[37] Browning อ้างแล้ว

[1]