มหาวิทยาลัย Al-Azhar
มหาวิทยาลัยอัลอัซฮัร ( / ɑː Z ชั่วโมงɑːr / AHZ -har ; อาหรับ : جامعةالأزهر (الشريف) , IPA: [ɡæmʕetelʔɑzhɑɾeʃʃæɾiːf] "(ที่มีเกียรติ) มหาวิทยาลัย Al-Azhar") เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐในไคโร , อียิปต์ . เชื่อมโยงกับมัสยิด Al-Azharในอิสลามไคโรเป็นมหาวิทยาลัยที่ให้ปริญญาที่เก่าแก่ที่สุดของอียิปต์ และมีชื่อเสียงในฐานะมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดสำหรับการเรียนรู้อิสลาม [2] [3]นอกจากการศึกษาระดับอุดมศึกษาแล้ว Al-Azhar ยังดูแลเครือข่ายโรงเรียนระดับชาติที่มีนักเรียนประมาณสองล้านคน [4]เมื่อ พ.ศ. 2539 มีสถาบันการสอนกว่า 4,000 แห่งในอียิปต์ร่วมกับมหาวิทยาลัย [5]
جامعة الأزهر (الشريف) | |
 | |
| พิมพ์ | สาธารณะ |
|---|---|
| ที่จัดตั้งขึ้น | ค. 972
|
ความผูกพันทางศาสนา | สุหนี่ อิสลาม |
| ประธาน | ดร.โมฮัมเหม็ด ฮุสซิน |
| ที่ตั้ง | , 30°02′45″N 31°15′45″E / 30.04583°N 31.26250°Eพิกัด : 30°02′45″N 31°15′45″E / 30.04583°N 31.26250°E |
| วิทยาเขต | Urban |
| เว็บไซต์ | |
 | |
| อันดับมหาวิทยาลัย | |
|---|---|
| ทั่วโลก – โดยรวม | |
| คิวเอสเวิลด์ [1] | 701+ |
ก่อตั้งขึ้นใน 970 หรือ 972 โดยฟาติมิดหัวหน้าศาสนาอิสลามในฐานะศูนย์กลางการเรียนรู้อิสลาม นักเรียนศึกษาคัมภีร์กุรอ่านและกฎหมายอิสลามอย่างละเอียด พร้อมกับตรรกะ ไวยากรณ์ สำนวน และวิธีการคำนวณเฟสของดวงจันทร์ ปัจจุบันเป็นศูนย์กลางของวรรณคดีอาหรับและการเรียนรู้อิสลามในโลก [6]ในปี 2504 มีการเพิ่มวิชาที่ไม่ใช่ศาสนาเพิ่มเติมในหลักสูตร [7]
ห้องสมุดถือว่าเป็นครั้งที่สองในความสำคัญในอียิปต์เท่านั้นที่ห้องสมุดแห่งชาติอียิปต์และจดหมายเหตุ [ ต้องการการอ้างอิง ]ในเดือนพฤษภาคม 2548 Al-Azhar ร่วมกับองค์กรเทคโนโลยีสารสนเทศแห่งดูไบ IT Education Project (ITEP) ได้เปิดตัวโครงการ HH Mohammed bin Rashid Al Maktoumเพื่อรักษาสคริปต์ Al Azhar และเผยแพร่ทางออนไลน์ ("Al-Azhar โครงการออนไลน์") เพื่อเผยแพร่การเข้าถึงออนไลน์ไปยังคอลเลกชันต้นฉบับหายากทั้งหมดของห้องสมุด ซึ่งประกอบด้วยเนื้อหาประมาณเจ็ดล้านหน้า [8] [9]
ประวัติศาสตร์
จุดเริ่มต้นภายใต้ฟาติมิด
Al-Azhar เป็นหนึ่งในพระธาตุของราชวงศ์Isma'ili Shi'a Fatimidซึ่งอ้างว่าสืบเชื้อสายมาจากFatimahลูกสาวของMuhammadและภรรยาของบุตรเขยของAliและลูกพี่ลูกน้องของ Muhammad Fatimah ถูกเรียกว่าal-Zahra (ผู้ส่องสว่าง) และสถาบันได้รับการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เธอ [10]ก่อตั้งเป็นมัสยิดโดยJawhar al-Siqilliผู้บัญชาการของ Fatimid ตามคำสั่งของกาหลิบและอิหม่ามAl-Mu'izz li-Din อัลลอฮ์ในขณะที่เขาก่อตั้งเมืองสำหรับกรุงไคโร เริ่มขึ้น (น่าจะในวันเสาร์) ในJumada al-AwwalในปีAH 359 (มีนาคม/เมษายน 970 CE) การก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ในวันที่ 9 ของเดือนรอมฎอนในปี AH 361 (24 มิถุนายน 972 CE) ทั้งกาหลิบอัลอาซิซบิลละห์และกาหลิบอัลฮากิมบิอัมร์อัลเลาะห์ได้เพิ่มสถานที่ดังกล่าว มันได้รับการซ่อมแซมต่อไปปรับปรุงและขยายออกไปโดยอัล Mustansir Billahและอัลฮาฟิซ li-Din อัลเลาะห์ กาหลิบฟาติมิดมักสนับสนุนนักวิชาการและนักกฎหมายให้มีแวดวงการศึกษาและการชุมนุมในมัสยิดแห่งนี้ และด้วยเหตุนี้จึงได้เปลี่ยนเป็นมาดราซาซึ่งอ้างว่าเป็นสถาบันที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังดำเนินการอยู่ (11)
การศึกษาเริ่มต้นที่ Al-Azhar ในเดือนของเดือนรอมฎอน , 975 ตามไซ Farid Alatas ที่Jami'ahมีปัญญาในกฎหมายอิสลามและกฎหมาย , ไวยากรณ์ภาษาอาหรับ , ดาราศาสตร์อิสลาม , อิสลามปรัชญาและตรรกะ [12] [13]ทิมิดส์ให้ความสนใจไปที่การศึกษาปรัชญาในขณะที่ผู้ปกครองในประเทศอื่น ๆ ประกาศผู้ที่มีส่วนร่วมในการแสวงหาความรู้ปรัชญาเป็น apostates และคนนอก ความคิดของชาวกรีกพบการต้อนรับอย่างอบอุ่นกับพวกฟาติมิดซึ่งขยายขอบเขตของการศึกษาดังกล่าว พวกเขาให้ความสนใจกับปรัชญาเป็นอย่างมากและให้การสนับสนุนทุกคนที่รู้จักกันว่ามีส่วนร่วมในการศึกษาปรัชญาทุกสาขา กาหลิบฟาติมิดได้เชิญนักวิชาการจำนวนมากจากประเทศใกล้เคียงและให้ความสนใจอย่างมากกับหนังสือของวิทยาลัยในสาขาวิชาต่างๆ ของความรู้และในการรวบรวมงานเขียนที่ดีที่สุดในหัวข้อต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมนักวิชาการและรักษาต้นเหตุของความรู้ หนังสือเหล่านี้ถูกทำลายโดยศอลาฮุด (11)
ซาลาดิน
ในศตวรรษที่ 12 หลังจากการโค่นล้มราชวงศ์อิสมาอีลี ฟาติมีด ศอลาฮุดดีน (ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ซุนนีอัยยูบิด ) ได้เปลี่ยน Al-Azhar ให้เป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ของShafi'ite Sunni [6] [14]ดังนั้นสารานุกรมของศาสนาอิสลาม (Leiden, 1936, 3rd vol., p. 353) เขียนว่า "เขามีสมบัติทั้งหมดของวัง รวมทั้งหนังสือ ขายในช่วงสิบปี หลายคนถูกเผา โยนลงไปในแม่น้ำไนล์ หรือโยนลงไปในกองกองใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยทราย เพื่อให้เกิด "เนินหนังสือ" ขึ้นเป็นประจำ และทหารใช้ผูกเชือกผูกรองเท้าไว้กับรองเท้า จำนวนหนังสือ กล่าวว่าได้จำหน่ายแตกต่างกันไปตั้งแต่ 120,000 ถึง 2,000,000" [15] Abd-el-latifส่งการบรรยายเกี่ยวกับยาอิสลามที่ Al-Azhar ในขณะที่ตามตำนานนักปรัชญาชาวยิว Maimonidesส่งการบรรยายเกี่ยวกับยาและดาราศาสตร์ที่นั่นในช่วงเวลาของ Saladin แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ยืนยันสิ่งนี้ [16]
Saladin ได้แนะนำระบบวิทยาลัยในอียิปต์ซึ่งเป็นที่ยอมรับใน Al-Azhar ภายใต้ระบบนี้ วิทยาลัยเป็นสถาบันแยกต่างหากภายในบริเวณมัสยิด โดยมีห้องเรียน หอพัก และห้องสมุดเป็นของตัวเอง [17]
มัมลุกส์
ภายใต้มัมลุกส์ อัลอัซฮาร์ได้รับอิทธิพลและรุ่งเรืองขึ้นในศักดิ์ศรี [18]มัมลุกส์กำหนดเงินเดือนสำหรับอาจารย์และค่าจ้างสำหรับนักศึกษาและมอบเงินบริจาคให้กับสถาบัน [17]วิทยาลัยถูกสร้างขึ้นสำหรับสถาบันในปี ค.ศ. 1340 นอกมัสยิด ในช่วงปลายทศวรรษ 1400 อาคารได้รับการปรับปรุงใหม่และหอพักใหม่ถูกสร้างขึ้นสำหรับนักเรียน [17]
ในช่วงเวลานี้ ไคโรมีสถาบันการเรียนรู้อิสลามอีก 70 แห่ง อย่างไรก็ตาม อัล-อาซาร์ดึงดูดนักวิชาการจำนวนมากเนื่องจากศักดิ์ศรี Ibn Khaldun ที่มีชื่อเสียงสอนที่ Al-Azhar เริ่มในปี 1383 [18]
ในช่วงเวลานี้ตำรามีน้อยและการเรียนรู้ส่วนใหญ่เกิดขึ้นโดยนักเรียนท่องจำการบรรยายและบันทึกของครู ในความเป็นจริง เด็กหนุ่มตาบอดลงทะเบียนที่ Al-Azhar ด้วยความหวังว่าในที่สุดพวกเขาจะสามารถหาเลี้ยงชีพในฐานะครูได้ [17]
ออตโตมัน
ในช่วงสมัยออตโตมัน บารมีและอิทธิพลของ Al-Azhar เติบโตขึ้นจนกลายเป็นสถาบันที่โดดเด่นสำหรับการเรียนรู้อิสลามในโลกมุสลิมสุหนี่ [18]ในช่วงเวลานี้Shaykh Al-Azharได้รับการจัดตั้งขึ้น สำนักงานให้นักวิชาการชั้นนำของสถาบัน; ก่อนหน้านี้หัวหน้าสถาบันไม่จำเป็นต้องเป็นนักวิชาการ [19]ในปี ค.ศ. 1748 มหาอำมาตย์ชาวเติร์กพยายามให้อัลอัซฮาร์สอนดาราศาสตร์และคณิตศาสตร์ เพื่อประโยชน์เพียงเล็กน้อย [17]
ในช่วงเวลานั้นไม่มีระบบปริญญาทางวิชาการ แต่ชัยค (ศาสตราจารย์) กลับตัดสินว่านักเรียนได้รับการฝึกฝนเพียงพอที่จะเข้าเป็นศาสตราจารย์หรือไม่ ( ijazah ) ระยะเวลาเรียนเฉลี่ย 6 ปี แม้จะไม่มีระบบราชการ แต่การฝึกอบรมยังคงเข้มงวดและยาวนาน [17]นักเรียนถูกจัดระเบียบอย่างหลวม ๆ เป็นriwaq ( สมาคมประเภทพี่น้อง ) ซึ่งจัดตามสัญชาติและสาขาของกฎหมายอิสลามที่พวกเขาศึกษา riwaqแต่ละแห่งได้รับการดูแลโดยศาสตราจารย์ อธิการบดีซึ่งมักจะเป็นศาสตราจารย์อาวุโสดูแลการเงิน [17]
โพสต์ออตโตมัน
ในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 อัล-อาซาร์ได้แซงหน้าอิสตันบูลและถือเป็นเมกกะของผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายสุหนี่ (20)ศูนย์กลางอำนาจหลักในโลกอิสลาม และเป็นคู่แข่งกับดามัสกัส เมกกะ และแบกแดด
เมื่อราชอาณาจักรอียิปต์ก่อตั้งขึ้นในปี 2466 การลงนามในรัฐธรรมนูญของประเทศใหม่นั้นล่าช้าเนื่องจากกษัตริย์ฟูอัดที่ 1 ทรงยืนกรานที่จะให้อัล-อาซาร์และสถาบันทางศาสนาอื่นๆ อยู่ภายใต้บังคับของเขา ไม่ใช่รัฐสภาของอียิปต์ [21]กษัตริย์ Fuad ฉันฉบับของคัมภีร์กุรอ่าน[22]ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 1924 โดยคณะกรรมการจากมหาวิทยาลัย Al-Azhar [23]โดดเด่นคณะกรรมการรวมถึงนักวิชาการอิสลามมูฮัมหมัดข 'อาลี อัล-ฮูไซนี อัล-ฮัดดัด. ที่น่าสังเกตนักวิชาการตะวันตก / นักวิชาการที่ทำงานในอียิปต์ในเวลารวมBergsträsserและเจฟฟรีย์ นอกเหนือจากความแตกต่างด้านระเบียบวิธีแล้ว การเก็งกำไรหมายถึงจิตวิญญาณของความร่วมมือ Bergsträsser รู้สึกประทับใจกับงานนี้อย่างแน่นอน [24]
ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2467 อับดุลเมซิดที่ 2ถูกปลดออกจากตำแหน่งเป็นกาหลิบผู้นำทางศาสนาและการเมืองสูงสุดของชาวมุสลิมทั่วโลก [25]แกรนด์ Sheikh Al-Azharปฏิเสธการยกเลิก[26]และเป็นส่วนหนึ่งของการโทรจาก Al-Azhar สำหรับประชุมอิสลาม "การประชุมหัวหน้าศาสนาอิสลาม" ที่ไม่ประสบความสำเร็จถูกจัดขึ้นภายใต้ตำแหน่งประธานาธิบดีของนายกรัฐมนตรีอัซฮาร์ในปี พ.ศ. 2469 [27] [28]แต่ไม่มีใครสามารถได้รับฉันทามติสำหรับผู้สมัครรับเลือกตั้งทั่วโลกอิสลาม ผู้สมัครรับเลือกตั้งเป็นหัวหน้าศาสนาอิสลามรวมถึงกษัตริย์ Fuad [27] [28]
ความทันสมัย
ในปี 1961, Al-Azhar ได้รับการจัดตั้งขึ้นใหม่เป็นมหาวิทยาลัยภายใต้รัฐบาลของอียิปต์ประธานาธิบดีสองGamal Abdel Nasserเมื่อช่วงกว้างของคณะฆราวาสถูกเพิ่มเป็นครั้งแรกเช่นธุรกิจ , เศรษฐศาสตร์ , วิทยาศาสตร์ , ร้านขายยา , ยา , วิศวกรรมและการเกษตร ก่อนวันดังกล่าวสารานุกรมของศาสนาอิสลามจำแนก Al-Azhar อย่างหลากหลายเป็น madrasa ศูนย์กลางของการเรียนรู้ขั้นสูงและตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 มหาวิทยาลัยทางศาสนา แต่ไม่ใช่ในฐานะมหาวิทยาลัยในความหมายทั้งหมดโดยอ้างถึงกระบวนการเปลี่ยนผ่านสมัยใหม่ว่า "จาก มาดราซาเข้ามหาวิทยาลัย” [7] [29]แหล่งข้อมูลทางวิชาการอื่น ๆ ยังอ้างถึง al-Azhar ว่าเป็น Madrasa ในยุคก่อนสมัยใหม่ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นมหาวิทยาลัย [30] [31] [32]คณะสตรีอิสลามก็ถูกเพิ่มเข้ามาในปีเดียวกันนั้นด้วย หกปีหลังจากไซบึน-นิสสา ฮามิดุลเลาะห์เป็นผู้หญิงคนแรกที่พูดในมหาวิทยาลัย [ ต้องการการอ้างอิง ]
อุดมการณ์ทางศาสนา
ในอดีต Al-Azhar มีสมาชิกที่แสดงความคิดเห็นที่หลากหลายภายในศาสนาอิสลาม โรงเรียนศาสนศาสตร์ของ Al- Ashariและ Al- Maturidiต่างก็เป็นตัวแทน มันมีความยาวประเพณีของการเรียนการสอนทั้งสี่โรงเรียนนิติศาสตร์อิสลามสุหนี่ ( คอร์ส , มาลิกี , ShafiและHanbali ) หัวหน้ามุฟตีของแต่ละสำนักคิดทำหน้าที่เป็นคณบดีรับผิดชอบครูและนักเรียนในกลุ่มนั้น [33]ในช่วงเวลาที่ออตโตมา, คณบดีคอร์สมาที่จะดำรงตำแหน่งเป็นpares อินเตอร์เก็บข้าว [33]นอกจากนี้ยังมีสมาชิกจากเจ็ดหลักSufi สั่ง [34]อัล-Azhar มีความสัมพันธ์ที่เป็นปฏิปักษ์กับWahhabism . [35]ตามรายงานปี 2011 ที่ออกโดยCarnegie Endowment for International Peace , Al Azhar มีลักษณะที่แข็งแกร่งของSufi :
การปฏิบัติตามคำสั่งของ Sufi เป็นมาตรฐานสำหรับทั้งอาจารย์และนักศึกษาในระบบมัสยิด al-Azhar และมหาวิทยาลัยมาช้านาน แม้ว่า al-Azhar จะไม่ใช่เสาหิน แต่อัตลักษณ์ของอัล-อาซาร์ก็มีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับผู้นับถือมุสลิม เชค อัล-อัซฮาร์ คนปัจจุบัน (อธิการบดีของโรงเรียน) อาห์เหม็ด เอล-ตาเยบ เป็นซูฟี เชคผู้ถ่ายทอดทางพันธุกรรมจากอียิปต์ตอนบน ซึ่งเพิ่งแสดงการสนับสนุนการก่อตั้งลีกซูฟีโลก อดีตแกรนด์มุฟตีแห่งอียิปต์และอาลี โกมานักวิชาการอาวุโสของอัล-อัซฮาร์ยังเป็นปรมาจารย์ซูฟีที่เคารพนับถืออย่างสูงอีกด้วย (36)
อย่างไรก็ตาม ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 นักคิดสมัยใหม่ที่รู้แจ้งเช่นMuhammad Abduh ได้นำการปฏิรูปหลักสูตร โดยแนะนำความปรารถนาที่จะปฏิรูปกฎหมายผ่านอิจติฮัดอีกครั้ง [37] [38]ต่อจากนั้น เกิดข้อพิพาทระหว่างปัญญาชนสมัยใหม่และนักอนุรักษนิยมภายในอัลอัซฮาร์ [39]อัล-Azhar ตอนนี้รักษาตำแหน่งสมัยใหม่สนับสนุน "Wasatiyya" (centrism) ปฏิกิริยาต่อต้าน textualism สุดโต่งของอุดมการณ์Wahhabi Salafiจำนวนมาก Wasatiyya ครอบคลุมช่วงของนักคิดบางคนที่เป็นปัญญาชนเสรีนิยมที่มีความโน้มเอียงทางศาสนาเทศน์เช่นยูซุฟอัล Qaradawiและสมาชิกหลายคนของกลุ่มภราดรภาพมุสลิม [40]
ที่สิบเก้าและปัจจุบันแกรนด์มุสลิมของอียิปต์และอัลอัซฮัรนักวิชาการเป็นShawki อิบราฮิมอับเดลคาริม Allam มหาวิทยาลัยไม่เห็นด้วยกับการปฏิรูปศาสนาอิสลามอย่างเปิดเผยและออกฟัตวาต่อต้านมัสยิดเสรีนิยมIbn Rushd-Goetheในกรุงเบอร์ลินเนื่องจากได้สั่งห้ามไม่ให้คลุมผ้าคลุมหน้า เช่น บูร์กาและนิกอบ โดยอนุญาตให้ผู้หญิงและผู้ชายสวดมนต์ร่วมกัน fatwa ห้อมล้อมในปัจจุบันและในอนาคตทั้งหมดมัสยิดเสรีนิยม [41]
สภานักวิชาการอาวุโส
สภานักวิชาการอาวุโสของมหาวิทยาลัย Al-Azhar ก่อตั้งขึ้นในปี 2454 แต่ถูกแทนที่ในปี 2504 โดยศูนย์วิจัยอิสลาม ในเดือนกรกฎาคม 2012 หลังจากที่กฎหมายจำกัดการปกครองตนเองของมหาวิทยาลัย Al-Azhar ได้รับการแก้ไขโดยประธานาธิบดีMohamed Morsi ที่เข้ามาสภาก็ได้รับการปฏิรูป [42]สภาประกอบด้วยสมาชิก 40 และตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2013 มีตำแหน่งงานว่าง 14 [43]ทั้งหมดได้รับการแต่งตั้งโดยอิหม่ามปัจจุบันของ Al-Azhar, อาเหม็ด El-Tayeb , [44]ที่ได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีก่อนนีมูบารัก เมื่อตำแหน่งงานว่างอีก 14 ตำแหน่งเต็มแล้ว ตำแหน่งงานใหม่จะถูกแต่งตั้งโดยสภาที่มีอยู่เอง [43]ทั้งสี่madhahib (โรงเรียน) ของกฎหมายอิสลามสุหนี่เป็นตัวแทนของสภา ( Hanafi , Shafi'i , Hanbali , Maliki ) และการลงคะแนนเสียงเป็นเสียงข้างมาก [42]นอกเหนือจาก El-Tayeb สมาชิกที่โดดเด่นอื่น ๆ ของสภา ได้แก่ Grand Mufti Ali Gomaa ที่ออกไป [45]สภาได้รับมอบหมายให้เสนอชื่อแกรนด์มุฟตีแห่งอียิปต์ (ขึ้นอยู่กับการอนุมัติของประธานาธิบดี) การเลือกแกรนด์อิหม่ามคนต่อไปของมัสยิดอัลอัซฮาร์ และคาดว่าจะเป็นผู้มีอำนาจสุดท้ายในการพิจารณาว่ากฎหมายใหม่สอดคล้องกับกฎหมายอิสลามหรือไม่ . [42]แม้ว่าการตัดสินใจของคณะมนตรีจะไม่มีผลผูกพัน (ไม่มีกฎหมายใหม่) แต่ก็คาดว่าจะเป็นเรื่องยากสำหรับรัฐสภาที่จะผ่านกฎหมายที่สภาเห็นว่าขัดต่อกฎหมายอิสลาม [42]
ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2556 Al-Tayeb ได้กล่าวถึงประเด็นที่ค่อนข้างน้อยที่เกี่ยวข้องกับพันธบัตรอิสลามต่อสภา เป็นครั้งแรกที่ยืนยันเขตอำนาจของสภา [42]ในปี 2013 สภาได้เลือกShawki Ibrahim Abdel-Karim Allamให้เป็น Grand Mufti คนต่อไปของอียิปต์ นับเป็นครั้งแรกที่นักวิชาการอิสลามได้รับเลือกให้เป็นแกรนด์มุฟตีนับตั้งแต่ตำแหน่งนี้ถูกสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2438 ก่อนหน้านี้ ประมุขแห่งรัฐอียิปต์ได้รับการแต่งตั้ง [44]
มุมมอง
มุสลิมของอัล-อัซฮาร์มีประวัติการปรึกษาหารือเกี่ยวกับประเด็นทางการเมือง มูฮัมหมัดอาลีปาชาได้รับการแต่งตั้ง Muftis Al-Azhar กับที่ปรึกษาสภาใน 1,829 และนี้จะต้องทำซ้ำโดยอับบาสผมและต่อมาอิสมาอีลมหาอำมาตย์ ในเวลาเดียวกัน มีหลายกรณีที่ผู้ปกครองอียิปต์ไม่สนใจความคิดเห็นของนักวิชาการ Al-Azhar [33]
Sheikh Muhammad Sayyid Tantawyตั้งข้อสังเกตว่าในลำดับความสำคัญของชาวมุสลิมคือ "การเรียนรู้ทั้งหมดของโลกและโลกหน้า อย่างน้อยก็เทคโนโลยีอาวุธสมัยใหม่เพื่อเสริมสร้างและปกป้องชุมชนและศรัทธา" เขาเสริมว่า "ความเชี่ยวชาญในอาวุธสมัยใหม่เป็นสิ่งสำคัญในการเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์ใด ๆ หรืออคติของผู้อื่น แม้ว่าศาสนาอิสลามจะเป็นศาสนาแห่งสันติภาพ" [46]
ชีค Tantawy ยังประกาศศักดาว่าเขาเป็นความเชื่อที่ดีที่สุดที่จะปฏิบัติตามและชาวมุสลิมที่มีหน้าที่ในการใช้งานดาวา เขาได้ประกาศเกี่ยวกับชาวมุสลิมที่มีปฏิสัมพันธ์กับคนที่ไม่ใช่มุสลิมซึ่งไม่เป็นภัยคุกคามต่อชาวมุสลิม มีผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมอาศัยอยู่นอกเหนือจากมุสลิมและไม่ใช่ศัตรูของศาสนาอิสลาม ("ชาวมุสลิมได้รับอนุญาตให้แลกเปลี่ยนผลประโยชน์กับผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมเหล่านี้ได้ตราบเท่าที่ความสัมพันธ์เหล่านี้ไม่ทำให้ภาพลักษณ์ของศรัทธาเสื่อมเสีย") และมี “ผู้ที่มิใช่มุสลิมซึ่งอาศัยอยู่ในประเทศเดียวกับมุสลิมโดยความร่วมมือและมิตรไมตรี และไม่เป็นศัตรูกับศรัทธา” ("ในกรณีนี้ สิทธิและความรับผิดชอบของพวกเขาก็เหมือนกับชาวมุสลิมตราบเท่าที่พวกเขาทำ ไม่เป็นศัตรูของอิสลาม") ชิเฟคห์ (ตาม fatwa โดย Al-Azhar ก) [47]ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในห้าโรงเรียนคิดอิสลาม
ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2550 Muhammad Sayyid Tantawyซึ่งเป็นอิหม่ามผู้ยิ่งใหญ่แห่ง Al-Azhar ได้กล่าวหาเรื่องการยับยั้งเสรีภาพในการพูดเมื่อเขาขอให้รัฐบาลอียิปต์เข้มงวดกับกฎเกณฑ์และการลงโทษต่อนักข่าว ในระหว่างการเทศนาในวันศุกร์ต่อหน้านายกรัฐมนตรี อาเหม็ด นาซิฟของอียิปต์และรัฐมนตรีอีกหลายคน ทันทาวีถูกกล่าวหาว่ากล่าวว่าการสื่อสารมวลชนซึ่งก่อให้เกิดข่าวลือเท็จมากกว่าข่าวจริงสมควรที่จะถูกคว่ำบาตร และนั่นก็เท่ากับว่า การทำบาปให้ผู้อ่านซื้อหนังสือพิมพ์ดังกล่าว ทันทาวี ผู้สนับสนุนประธานาธิบดีฮอสนี มูบารัคของอียิปต์ในขณะนั้นยังเรียกร้องให้ลงโทษเฆี่ยนแปดสิบครั้งต่อ "ผู้ที่ปล่อยข่าวลือ" ในข้อหาการเก็งกำไรของนักข่าวเกี่ยวกับอาการป่วยของมูบารัคและอาจถึงแก่ชีวิตได้ [48] [49]นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาวิพากษ์วิจารณ์สื่ออียิปต์เกี่ยวกับการรายงานข่าว และไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถูกกล่าวหาโดยสื่อมวลชนต่อต้านเสรีภาพในการพูด ในระหว่างการเฉลิมฉลองทางศาสนาในเดือนเดียวกันนั้น ทานทาวีได้ออกความคิดเห็นที่พาดพิงถึง “ผู้เย่อหยิ่งและผู้แสแสร้งที่กล่าวหาผู้อื่นด้วยข้อกล่าวหาที่น่าเกลียดที่สุดและไร้เหตุผล” ในการตอบโต้ สหภาพสื่อมวลชนของอียิปต์ได้ออกแถลงการณ์ระบุว่า Tantawy ดูเหมือนจะมีส่วนร่วมในการยุยงและยกระดับการรณรงค์ต่อต้านนักข่าวและเสรีภาพของสื่อ [50] Tantawy เสียชีวิตในปี 2010 และประสบความสำเร็จโดยฮาเหม็ดอาเหม็ดเอล Tayeb
ในปี 2016 Ahmed el-Tayeb ได้ออกfatwaใหม่ให้กับชาวมุสลิมชีอะโดยเรียกชีอะว่าเป็นโรงเรียนที่ห้าของศาสนาอิสลาม และไม่เห็นปัญหากับการเปลี่ยนจากซุนนีเป็นชีอะห์ [51]อย่างไรก็ตาม องค์กรพัฒนาเอกชนรายงานว่าความรุนแรงและการโฆษณาชวนเชื่อต่อชนกลุ่มน้อยชีอะของประเทศยังคงดำเนินต่อไป ชาวมุสลิมชีอะมักถูกปฏิเสธบริการนอกเหนือจากการถูกเรียกว่าเสื่อมเสียชื่อเสียง ความรู้สึกต่อต้านชีอะแพร่กระจายไปทั่วการศึกษาในทุกระดับ บวชศึกษาที่มหาวิทยาลัย Al-Azhar สาธารณชนส่งเสริมความเชื่อเกี่ยวกับการแบ่งแยกศาสนาโดยการเรียกชิมุสลิมและขอแนะนำให้แยกและชายขอบของชิมุสลิมในอียิปต์ [52] [53]
นักวิชาการจาก Al-Azhar ประกาศว่างานเขียนที่เขียนถึงFarag Foda นั้นเป็นการดูหมิ่นประมาท [54]มูฮัมหมัดอัล Ghazali ซึ่งเป็นสมาชิกของ Al-Azhar ประกาศ foda ที่จะเป็นความผิดของการเลิก [54]จากข้อมูลของGeneive Abdo Muhammad al-Ghazali ยังเสริมด้วยว่าใครก็ตามที่ฆ่าผู้ละทิ้งความเชื่อจะไม่ถูกลงโทษ ในขณะที่ตามNathan Brownนั้น Muhammad al-Ghazali หยุดเพียงแต่ไม่ยอมรับการลอบสังหารของ Foroda [55] Foda ถูกลอบสังหารในเดือนมิถุนายน 1992 [56] [57]โดยกลุ่มก่อการร้ายชาวอียิปต์al-Jama'a al-Islamiyyaผู้อ้างเหตุผลจาก fatwas ของ Al-Azhar [58]ในการตอบสนองเป็นนักวิชาการที่ Al-Azhar ตีพิมพ์ผู้ชาย Qatala Faraj Fawda [59]
บุคคลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัย
ศตวรรษที่ 10-11
- Jawhar ผู้บัญชาการของ Fatimid ตามคำสั่งของกาหลิบAl-Muizz (972)
- อัล-'อาซิซ บิลละห์ (975–996)
- อัล-ฮากิม บี-อัมร์ อัลเลาะห์ (996–1021)
- Al-Mustansir Billah (1021–1036) และ Al-Hafiz Li-Din-illah
- Ibn al-Haytham (965 –1040) นักฟิสิกส์ชาวอาหรับ นักคณิตศาสตร์ นักดาราศาสตร์ และได้รับการขนานนามว่าเป็น "บิดาแห่งทัศนศาสตร์สมัยใหม่"
ศตวรรษที่ 19 – ต้นศตวรรษที่ 20 20
- Muhammad AbduhและSayd Jamal edin Afghaniผู้ก่อตั้งอิสลามสมัยใหม่
- Izz ad-Din al-Qassamผู้ก่อตั้งและผู้นำBlack Hand
- โมฮัมหมัดอามินอัล Husayni , มุสลิมของกรุงเยรูซาเล็ม
- อาเหม็ดโอราบี ชาตินิยมอียิปต์และนายพลกองทัพซึ่งเป็นผู้นำกบฏอูราบีเพื่อต่อต้านเคดิฟ ทูฟิก
ทศวรรษที่ 1910– 1950
- Hassan al-Bannaผู้ก่อตั้งกลุ่มภราดรภาพมุสลิม (เขาสำเร็จการศึกษาจากDar al-Ulumซึ่งเป็นบริษัทในเครือของมหาวิทยาลัยไคโร)
- Syed Mujtaba Aliเป็นนักเขียนชาวเบงกาลี นักข่าว ผู้ชื่นชอบการเดินทาง นักวิชาการ นักวิชาการ และนักภาษาศาสตร์ อาลีศึกษาที่มหาวิทยาลัย Al-Azhar ในกรุงไคโรระหว่างปี 1934–1935
- Mehmed Handžićผู้นำกลุ่มฟื้นฟูบอสเนียหนึ่งในผู้เขียนหนังสือResolution of Sarajevo Muslimsและประธานคณะกรรมการ National Salvation
- Omar Abdel Rahmanผู้นำของAl-Gama'a al-Islamiyyaซึ่งถูกกำหนดให้เป็นกลุ่มก่อการร้ายโดยรัฐบาลของสหรัฐอเมริกาและอียิปต์ ปัจจุบันดำรงตำแหน่งตลอดชีวิตสำหรับการวางระเบิดเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ พ.ศ. 2536
- Taqiuddin al-Nabhaniผู้นำและผู้ก่อตั้งพรรคการเมืองอิสลาม Hizb ut-Tahrir (พรรคปลดปล่อย)
- Sheikh Ahmed Yassinผู้ร่วมก่อตั้งและผู้นำของกลุ่มฮามาส
- ซาอัด ซากลูล ผู้นำการปฏิวัติในอียิปต์ ค.ศ. 1919
- Taha Husseinนักเขียนและนักปราชญ์ชาวอียิปต์ผู้มีอิทธิพล
- Muhammad Ma Jianผู้แปลอัลกุรอานเป็นภาษาจีน
- Ahmad Meshari Al-AdwaniกวีชาวคูเวตและนักเขียนเพลงชาติของคูเวตAl-Nasheed Al-Watani
- Ahmad al-Ghumariนักบวชชาวโมร็อกโก ลงทะเบียนในปี 1921 ลาออกเนื่องจากครอบครัวเสียชีวิต
- Abdullah al-Ghumariนักบวชชาวโมร็อกโก สำเร็จการศึกษาจาก Azhar ในปี 1931
- Abu Turab al-Zahiriนักเขียนชาวซาอุดีอาระเบียที่เกิดในอินเดีย
1950–ปัจจุบัน
- Aliko Dangoteเจ้าพ่อธุรกิจชาวไนจีเรียและชายที่ร่ำรวยที่สุดในแอฟริกาศึกษาธุรกิจที่ Al-Azhar
- Akhtar Raza ข่านอดีตแกรนด์มุสลิมของประเทศอินเดีย [60]
- Mohammed Burhanuddinไดแห่ง Dawoodi Bohra ได้ค้นคว้าและค้นพบประวัติศาสตร์ในอดีตของมหาวิทยาลัย Al-Azhar และได้รับรางวัลปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัย Al-Azhar [61]
- Abdullah Yusuf Azzamผู้ก่อตั้งกลุ่มก่อการร้ายAl-Qaedaและนักวิชาการและนักศาสนศาสตร์ชาวปาเลสไตน์สุหนี่
- ไชร์จาห์เหม็ด , โซมาเลียนักภาษาศาสตร์ที่คิดค้นสคริปต์ละตินภาษาโซมาเลีย [62]
- Mahmud Shaltut , [ ต้องการอ้างอิง ]แกรนด์ชีคแห่ง Al-Azhar ออกในปี 1959เป็นFatwaโดยประกาศว่า Al-Azhar ยอมรับว่าShi'ismเป็นสาขาที่ถูกต้องของศาสนาอิสลาม
- Mahmoud Khalil Al-HussaryนักวิชาการQariและQur'anic ที่มีชื่อเสียง
- Abdel-Halim Mahmoud , [ ต้องการอ้างอิง ] Grand Sheikh แห่ง Al-Azhar ได้แนะนำการศึกษาผู้นับถือมุสลิมในฐานะวิทยาศาสตร์ผ่านงานเขียนและการบรรยายในเรื่องนี้
- อาเหม็ดซูบีมาน ซอร์ , [ ต้องการอ้างอิง ]นักวิชาการอิสลามพระและผู้ก่อตั้ง Quranists ที่ถูกเนรเทศออกจากประเทศอียิปต์และอาศัยอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นผู้ลี้ภัยทางการเมือง
- ทาฮาจาเบียร์อลัลวา นี ประธานคอร์โดบามหาวิทยาลัย (Ashburn, VA, USA) อดีตประธานเฟคห์สภาของทวีปอเมริกาเหนือและประธานของสถาบันระหว่างประเทศอิสลามคิดในเฮิร์นดอน, เวอร์จิเนีย (USA) [63]
- Abdurrahman Wahid , [ ต้องการอ้างอิง ]อดีตประธานาธิบดีของอินโดนีเซีย
- Muhammad Sayyid Tantawy , [ ต้องการอ้างอิง ]อดีตอิหม่ามของ Al-Azhar (17 มีนาคม 2539 ถึง 10 มีนาคม 2553)
- Ahmed el-Tayebมหาอิหม่ามคนปัจจุบันของ Al-Azhar
- Muhammad Metwally Al Shaarawy [ ต้องการอ้างอิง ]เป็นลูกขุนกฎหมายมุสลิมอียิปต์
- มอมูน อับดุล กายูม อดีตประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐมัลดีฟส์
- อับดุลลา ซาอีดอดีตหัวหน้าผู้พิพากษา และผู้พิพากษาศาลฎีกาแห่งสาธารณรัฐมัลดีฟส์ [64]
- Abdulla Mohamedหัวหน้าผู้พิพากษาศาลอาญาแห่งสาธารณรัฐมัลดีฟส์ [64]
- ฮาชิม ซาลามัต ผู้ก่อตั้งแนวร่วมปลดปล่อยอิสลามโมโรในฟิลิปปินส์
- Fathulla Jameelอดีตรัฐมนตรีต่างประเทศมัลดีฟส์
- บูร์ฮานุดดิน รับบานีอดีตผู้นำมูจาฮิดีนสงครามโซเวียต-อัฟกานิสถาน และประธานาธิบดีอัฟกานิสถาน
- Muhammad Jameel Didiนักเขียนและนักเขียนชาวมัลดีฟส์
- Nik Abdul Aziz Nik Mat Mursyidul Am (ผู้นำทางจิตวิญญาณ) แห่งPan-Malaysian Islamic Party (PAS) และอดีตMenteri Besar (หัวหน้ารัฐมนตรี) ของรัฐกลันตันของมาเลเซีย
- Abdul Hadi Awangประธานพรรคอิสลาม Pan-Malaysian (PAS) และอดีตMenteri Besar (หัวหน้าคณะรัฐมนตรี) ของรัฐตรังกานูของมาเลเซีย
- Omar Mauteผู้นำองค์กรก่อการร้าย Maute ในเมือง Marawi ประเทศฟิลิปปินส์
- Ossama Youssefผู้ก่อตั้งและซีอีโอของDiwan Videos
- Panakkad Shihab Thangalผู้นำศาสนามุสลิม นักการเมือง และนักวิชาการอิสลามจากรัฐเกรละของอินเดีย Qazi ถึงชาวมาฮาลหลายร้อยคนในเกรละ ประธานาธิบดี IUML Kerala 1975–2009
- Saeed-ur เราะห์มาน Azmi NadviหลักของDarul Uloom Nadwatul UlamaและนายกรัฐมนตรีของIntegral มหาวิทยาลัย
- ทิโมธี วินเทอร์ผู้ก่อตั้งวิทยาลัยเคมบริดจ์มุสลิม เขายังเป็นศาสตราจารย์ด้านอิสลามศึกษาของมูลนิธิ Aziz ที่วิทยาลัย Cambridge Muslim และ Ebrahim College ผู้อำนวยการด้านการศึกษา (ศาสนศาสตร์และศาสนศึกษา) ที่ Wolfson College และ Shaykh Zayed อาจารย์ด้านอิสลามศึกษาในคณะ Divinity ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
ดูสิ่งนี้ด้วย
- รายชื่ออธิการบดีของมหาวิทยาลัย Al-Azhar
- รายชื่อมหาวิทยาลัยในอียิปต์
หมายเหตุ
- ^ "มหาวิทยาลัยอัลอัซฮาร์" .
- ^ เดลแมน, เอ็ดเวิร์ด (26 กุมภาพันธ์ 2558). "การประชุมสุดยอดต่อต้าน ISIS ในเมืองเมกกะ" . แอตแลนติก .
- ^ ไอชาห์ อาหมัด ซับกี (2018) การเรียนการสอนในด้านการศึกษาอิสลามที่: ดราซาบริบท มรกตกลุ่มสำนักพิมพ์ หน้า 16.
- ^ บราวน์, นาธาน เจ. (กันยายน 2011). หลังการปฏิวัติ al-Azhar (PDF) . การบริจาคคาร์เนกี้เพื่อสันติภาพระหว่างประเทศ หน้า 4 . สืบค้นเมื่อ4 เมษายน 2558 .
- ^ รอย, โอลิเวียร์ (2004). โลกาภิวัตน์อิสลาม: ค้นหาสำหรับ Ummah สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย. หน้า 92–93. ISBN 9780231134996. สืบค้นเมื่อ4 เมษายน 2558 .
ในอียิปต์ จำนวนสถาบันการสอนที่ต้องพึ่งพา Al-Azhar University เพิ่มขึ้นจาก 1855 ในปี 1986-7 เป็น 4314 ในปี 1995-6
- ^ ข "มหาวิทยาลัยอัลอัซฮาร์" . สารานุกรมบริแทนนิกาออนไลน์ . สารานุกรมบริแทนนิกา. สืบค้นเมื่อ2015-08-19 .
- ^ ข Skovgaard ปีเตอร์เสนจาคอบ "อัล-อาซาร์ ยุคปัจจุบัน" สารานุกรมของศาสนาอิสลาม , สาม. เรียบเรียง: Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas และ Everett Rowson Brill, 2010, ดึงข้อมูลเมื่อ 20/03/2010:
Al-Azhar ซึ่งเป็นศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของการเรียนรู้อิสลามขั้นสูงในกรุงไคโร มีการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 ด้วยกฎระเบียบและการปฏิรูปใหม่ๆ ส่งผลให้มหาวิทยาลัยมีบทบาทมากขึ้น 1. จากมาดราซาสู่มหาวิทยาลัย
- ^ "ข้อมูล AME 26 กันยายน 2548" . ข้อมูล AME เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 19 เมษายน 2553 . สืบค้นเมื่อ2010-03-21 .
- ^ Itep แถลงข่าว 10 ตุลาคม 2006
- ^ Halm ไฮนซ์ ทิมิดและวัฒนธรรมของพวกเขาในการเรียนรู้ ลอนดอน: สถาบัน Ismaili Studies และ IB Tauris 1997.
- ^ ข สั้นชิสวัสดีสารานุกรมโดย: ฮะซันอัลอามินhttp://www.imamreza.net/old/eng/imamreza.php?id=574
- ^ อลาตัส, ไซอิด ฟาริด (2006). จาก Ja¯mi'ah สู่มหาวิทยาลัย: Multiculturalism และ Christian–Muslim Dialogue . สังคมวิทยาปัจจุบัน . 54 (1): 112–32. ดอย : 10.1177/0011392106058837 . S2CID 144509355 .
- ^ ก็อดดาร์ด, ฮิวจ์ (2000). ประวัติความสัมพันธ์คริสเตียน-มุสลิม . มหาวิทยาลัยเอดินบะระกด หน้า 99 . ISBN 0-7486-1009-X.
- ^ สารานุกรม Britannicaหน้า 37 ฉบับที่ 1993 ไอเอสบีเอ็น 0-85229-571-5
- ^ [1] , จุดจบของฟาติมิดหัวหน้าศาสนาอิสลาม
- ^ เนซิโปกูลู, กุลรู (1996). muqarnas เล่ม 13 สำนักพิมพ์ที่ยอดเยี่ยม หน้า 56. ISBN 90-04-10633-2.
- ^ a b c d e f g ซีน่า ดูโบวอย. Carol Summerfield และ Mary Elizabeth Devine (บรรณาธิการ). พจนานุกรมประวัติศาสตร์มหาวิทยาลัยนานาชาติ . เทย์เลอร์ & ฟรานซิส . หน้า 10.
- ^ a b c ฟลอริน เคอร์ตา, แอนดรูว์ โฮลท์ (บรรณาธิการ). ยิ่งใหญ่เหตุการณ์ในศาสนา: สารานุกรมสำคัญเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่ทางศาสนา เอบีซี-คลีโอ หน้า 561.
- ^ หลบ 1961 , พี. 82.
- ^ Oliver Leaman , ABDU, MUHAMMAD , The Quran: an Encyclopedia Routledge
- ↑ The Times ,ความล่าช้าของรัฐธรรมนูญอียิปต์. 19 เมษายน 2466
- ^ Brill, "[ < http://dx.doi.org/10.1163/1875-3922_q3_intro > Supplement II - Qurʾān Concordance]" ใน: Encyclopaedia of the Qurʾān บรรณาธิการทั่วไป: Jane Dammen McAuliffe, Georgetown University, Washington DC ปรึกษาออนไลน์เมื่อ 10 กรกฎาคม 2020
- ^ สเตฟาน ไวล์ด "basmallah"คัมภีร์กุรอาน: สารานุกรม ,เลดจ์
- ↑ Reynolds, "การศึกษาคัมภีร์กุรอานและการโต้เถียง", 2008
- ^ Özcan 1997 , หน้า 45–52.
- ↑ The Times, The Caliphate , 18 มีนาคม พ.ศ. 2467
- ^ a b Ardıç 2012 , p. 85.
- ^ a b Pankhurst 2013 , พี. 59.
- ^ Jomier เจ "อัลอัซฮัร (อัลḎjāmi' Al-Azhar)." สารานุกรมอิสลาม ฉบับที่สอง. เรียบเรียงโดย: P. Bearman, Th. Bianquis, CE Bosworth, E. van Donzel และ WP Heinrichs Brill, 2010, ดึงข้อมูลเมื่อ 20/03/2010:
มัสยิดที่ยิ่งใหญ่แห่งนี้ 'ผู้ยอดเยี่ยม' ... เป็นหนึ่งในมัสยิดหลักของกรุงไคโรในปัจจุบัน ที่นั่งแห่งการเรียนรู้นี้ ... ฟื้นคืนกิจกรรมทั้งหมด—ซุนนีจากนี้ไป—ในรัชสมัยของสุลต่านเบย์บาร์ ... Al-Azhar ในตอนต้นของศตวรรษที่ 19 อาจเรียกได้ว่าเป็นมหาวิทยาลัยทางศาสนา สิ่งที่ไม่ใช่มหาวิทยาลัยที่สมบูรณ์ซึ่งให้การสอนในสาขาวิชาสมัยใหม่ที่จำเป็นต่อการตื่นตัวของประเทศ
- ^ ลุลาต, YG-M. (2005). ประวัติของการศึกษาที่สูงขึ้นแอฟริกันตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน: การสังเคราะห์สำคัญ Westport, Conn.: สำนักพิมพ์ Praeger หน้า 70. ISBN 0-313-32061-6. OCLC 57243371 .
สำหรับลักษณะของหลักสูตร มันเป็นเรื่องปกติของ Madrasahs ที่สำคัญอื่น ๆ เช่น al-Azhar และ Al Quaraouiyine แม้ว่าตำราจำนวนมากที่ใช้ในสถาบันจะมาจากชาวมุสลิมในสเปน Al Quaraouiyine เริ่มต้นชีวิตด้วยการเป็นมัสยิดขนาดเล็กที่สร้างขึ้นในปี 859 CE โดยวิธีการบริจาคที่มอบให้โดย Fatima bint Muhammed al-Fahri หญิงผู้มั่งคั่งที่มีความนับถือมาก
- ^ "มหาวิทยาลัยอัลอัซฮาร์" . Times Higher Education (THE) . 2020-02-04 . สืบค้นเมื่อ2020-08-28 .
- ^ "แควนทารา - มัสยิดอัลอัซฮาร์" . www.qantara-med.org . สืบค้นเมื่อ2020-08-28 .
- ^ a b c ยาคอบ สคอฟการ์ด-ปีเตอร์เซ่น (1997). การกำหนดศาสนาอิสลามสำหรับรัฐอียิปต์: มุสลิมและฟัตวาแห่งดาร์ อัล-อิฟตา บริล หน้า 100.
- ^ Jadaliyya: "ตัวตนของ Al-Azhar และหลักคำสอนของ" อิบราฮิม El-Houdaiby 29 กรกฎาคม 2012
- ^ Islamopedia: "ความสัมพันธ์ Al-Azhar กับกลุ่มสุหนี่อื่น ๆ"
- ↑ Carnegie Endowment for International Peace" "Salafis and Sufis in Egypt" โดย Jonathon Brownธันวาคม 2011, p 12
- ^ จุง, ดีทริช. "การปฏิรูปศาสนาอิสลามกับโลกสาธารณะ" ตะวันออกกลางและโลกาภิวัตน์. Palgrave Macmillan นิวยอร์ก 2555 153-169
- ^ Gauvain ริชาร์ด "SalafiSm ในอียิปต์สมัยใหม่: panacea หรือ peSt?" เทววิทยาทางการเมือง 11.6 (2010): 802-825.
- ^ Hatina เมียร์ "มรดกทางประวัติศาสตร์และความท้าทายของความทันสมัยในตะวันออกกลาง: กรณีของ Al-Azhar ในอียิปต์" โลกมุสลิม 93.1 (2003): 51.
- ↑ บราวน์, นาธาน เจ. อัล-อัซฮาร์หลังการปฏิวัติ. ฉบับที่ 3. นิวยอร์ก นิวยอร์ก: Carnegie Endowment for International Peace, 2011
- ^ Oltermann, ฟิลิป (2017-06-25). “มัสยิดไลบีรัล เบอร์ลิน ยังคงเปิดแม้ฟัตวาจากอียิปต์” . เดอะการ์เดียน . ISSN 0261-3077 . สืบค้นเมื่อ2017-07-16 .
- ^ ขคงจ Hani Nasira และ Saeid อัลซันนี่อัล Aribiya: "นักวิชาการอาวุโสและรัฐธรรมนูญใหม่อียิปต์"อัลอาราบีย่า, 10 มกราคม 2013
- ↑ a b Nathan J. Brown, "Egypt's new mufti" , Foreign Policy , 12 กุมภาพันธ์ 2556
- ^ ข Issandr El Amrani, "ลาสมเด็จพระสันตะปาปาสวัสดีมุสลิม" , นิวยอร์กไทม์ส ], 13 กุมภาพันธ์ 2013
- ^ "แกรนด์มุฟตีใหม่ของอียิปต์ได้รับเลือกเป็นครั้งแรก" , Ahram Online , 11 กุมภาพันธ์ 2013
- ^ "อิหม่ามผู้ยิ่งใหญ่แห่งอัลอัซฮาร์" . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 19 มิถุนายน 2549 . สืบค้นเมื่อ2006-06-24 .
- ↑ al-Azhar Verdict on the Shia – Shi'ite Encyclopedia v2.0, Al-islam
- ^ "พาดหัวข่าว" . ฟีดซินดิเคท 2550-10-10 เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2010-10-01 . สืบค้นเมื่อ2010-03-21 .
- ^ aljazeera.net (อาหรับออนไลน์)
- ^ "International Herald Tribune" . 2009-03-29 . สืบค้นเมื่อ2010-03-21 .
- ^ "ฟัตวาของอิหม่ามผู้ยิ่งใหญ่ของอัล-อัซฮัรในชีอะห์" . 19 ตุลาคม 2559.
- ^ Shia Rights Watch :อียิปต์: เพื่อประชาชนหรือต่อต้านประชาชน?
- ↑ Al-Monitor :นักบวชชาวอิหร่านเรียกร้อง Al-Azhar ของอียิปต์สำหรับกิจกรรมต่อต้านชีอะห์ ที่ เก็บถาวร 2017-10-16 ที่ Wayback Machine
- ^ ข เจนีฟ อับโด. ไม่มีพระเจ้า แต่พระเจ้าอียิปต์และชัยชนะของศาสนาอิสลาม สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด . หน้า 68.
- ^ บราวน์, นาธาน เจ. (1997). หลักนิติธรรมในโลกอาหรับ: ศาลในอียิปต์และอ่าวไทย . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. หน้า 114.
ในขณะที่เขา [Muhammad al-Ghazali] หยุดเพียงแค่ไม่ยอมรับการลอบสังหารของ Fawda คำให้การของเขายังบอกเป็นนัยว่ารัฐบาลกำลังดำเนินการนอกขอบเขตของศาสนาอิสลาม...
- ^ มิลเลอร์, จูดิธ (2011-07-19). พระเจ้าได้เก้าสิบเก้าชื่อ: การรายงานจากสงครามในตะวันออกกลาง ไซม่อนและชูสเตอร์ หน้า 26. ISBN 9781439129418.
- ^ "อียิปต์: การละเมิดสิทธิมนุษยชนโดยกลุ่มติดอาวุธ" . แอมเนสตี้ . org แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล . กันยายน 1998 . สืบค้นเมื่อ2 ธันวาคม 2558 .
- ^ บาร์ Shmuel (2008) ใบสำคัญแสดงสิทธิที่หวาดกลัวการ fatwas ของมุสลิมหัวรุนแรงและหน้าที่ต่อญิฮาด โรว์แมน & ลิตเติลฟิลด์. หน้า 16 เชิงอรรถ 8
- ^ เดอ เบตส์, อองทูน (2002). การเซ็นเซอร์ความคิดทางประวัติศาสตร์: คู่มือโลก 2488-2543 . สำนักพิมพ์กรีนวูด หน้า 196. ISBN 9780313311932.
ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2535 ผลงานที่รวบรวมของ Foda ถูกห้าม
- ^ http://www.rissc.jo/docs/0A-FullVersion-LowRes.pdf
- ^ "ให้บริการ Dawoodi Bohras ทั่วโลก" . Mumineen.org 2010-03-04. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 18 มีนาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ2010-03-21 .
- ^ เดวิด D ไลติน,การเมือง, ภาษาและความคิด: โซมาเลียประสบการณ์ (ข่าวจากมหาวิทยาลัยชิคาโก: 1977), หน้า 102
- ^ "มหาวิทยาลัยคอร์โดบา" . มหาวิทยาลัยคอร์โดบา. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2553 . สืบค้นเมื่อ2010-03-21 .
- ↑ a b Supreme Court of the Government of the Maldives Archived 2010-09-10 at the Wayback Machine
อ้างอิง
- บายาร์ด ดอดจ์ (1961) Al-Azhar: พันแห่งการเรียนรู้ของชาวมุสลิม สถาบันตะวันออกกลาง.
อ่านเพิ่มเติม
- Witte, Griff (3 มีนาคม 2555) "ที่มัสยิดอัลอัซฮัรต่อสู้มากกว่าอิสลาม roils สถาบันที่เคารพนับถือของชาวอียิปต์" เดอะวอชิงตันโพสต์ .
ลิงค์ภายนอก
- มหาวิทยาลัย Al-Azhar (อาหรับ)
- พอร์ทัล Al-Azhar
- ประวัติและการจัดระเบียบของ Al-Azhar (อังกฤษ)
- New Grand Sheikh ที่มหาวิทยาลัย Al-Azhar: ต่อสู้กับความคลั่งไคล้ในชุดสูทและเน็คไท